Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie Wydział V Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Zofia Wolna

Sędziowie: SSO Andrzej Znak (spr.), SSR del. Paweł Ptak

Protokolant: st.sekr.sądowy Edyta Kubicka

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2017 roku w Częstochowie na rozprawie

sprawy z powództwa M. Ł.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością Spółce (...) w W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek apelacji powoda M. Ł.

od wyroku Sądu Rejonowego w Częstochowie

z dnia 1 grudnia 2016 roku

sygn. akt VIII GC 568/16

oddala apelację

Sygn. akt V Ga 61/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 grudnia 2016 roku Sąd Rejonowy w Częstochowie w sprawie VIII GC 568/16 oddalił powództwo M. Ł. przeciwko (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo- akcyjna w W. oraz orzekł o kosztach procesu.

Sąd Rejonowy wskazał, że pozwany pozostawał w stosunkach handlowych z (...) spółką z ograniczona odpowiedzialnością w W.. W dniu 11 marca 1997 roku Sąd Rejonowy w Bielsko Białej Wydział VI Gospodarczy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, zasądzając od M. Ł. Firma Handlowa (...) w C. kwotę 50 070,93 złote wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania w kwocie 901,10 złotych. W dniu 24 listopada 1997 roku Sad nadał nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności.

W dniu 4 lutego 2000 roku (...) spółką z ograniczona odpowiedzialnością w W. wniósł do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Będzinie wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego wobec M. Ł.. Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą I KM 790/00. Postanowieniem z dnia 2 maja 2000 roku Komornik umorzył postępowanie wobec bezskuteczności egzekucji.

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2008 roku Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego dokonał wpisu do KRS – Rejestru Przedsiębiorców (...) spółki z ograniczona odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej w W., która powstała na skutek przekształcenia (...) spółką z ograniczona odpowiedzialnością w W. na mocy uchwały nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 28 listopada 2008 roku.

Wnioskiem z dnia 17 kwietnia 2012 roku (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej w W. wniósł o nadanie na jego rzecz klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w dniu 11 marca 1997 roku Sąd Rejonowy w Bielsko Białej Wydział VI Gospodarczy. Postanowieniem z dnia 7 maja 2012 roku Sąd Rejonowy w Bielsko-Białej uwzględnił wniosek.

W dniu 13 czerwca 2012 roku (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna w W. złożył Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w Zawierciu C. M. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego wobec M. Ł.. Postępowanie to toczy się do chwili obecnej.

Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2014 roku Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie dokonał wpisu do (...) Sp. z.o.o. Sp. k. w W., która to spółka powstała na skutek przekształcenia na podstawie uchwały nadzwyczajnego walnego zgromadzenia z dnia 10 stycznia 2014 roku spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę komandytową.

W ocenie Sądu Rejonowego powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Sąd I instancji wskazał, że nie ulega wątpliwości, że przedawnienie wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym może stanowić podstawę powództw przewidzianego w art. 840 § 1 k.p.c. (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z 27 lutego 1969 r., II CZ 37/69 oraz z 13 kwietnia 1972 r., I Cz 35/72). Stanowisko takie aprobowane jest także w doktrynie (por. Z Świeboda " Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne", Komentarz, Wydawnictwo prawnicze, Warszawa 1994 r. str. 136). Podobnie wypowiedział się E. W. (Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz, Warszawa 1972, s. 289). Może być ono podnoszone jedynie w toku postępowania wywołanego wniesieniem powództwa w trybie art. 840 § 1 k.p.c. Pozwany podniósł w sprawie zarzut przerwania biegu przedawnienia.

W ocenie Sądu zarzut ten zasługuje na uwzględnienie ponieważ bieg terminu przedawnienia istotnie uległ przerwaniu. Znajdujący się w sprawie tytuł wykonawczy – nakaz zapłaty z dnia 11 marca 1997 roku, któremu klauzulę wykonalności nadano w dniu 24 listopada 1997 roku stanowił podstawę wszczęcia egzekucji komorniczej w dniu 4 lutego 2000 roku a zatem w chwili tej nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia. Termin przedawnienia zaczął następnie biec od dnia umorzenia egzekucji – 20 maja 2002 roku. Następnie – przed upływem 10 letniego terminu – w dniu 17 kwietnia 2012 roku – następca prawny wierzyciela złożył wniosek o nadanie klauzuli wykonalności na jego rzecz, ponownie przerywając bieg przedawnienia. Postanowienie w przedmiocie nadania tej klauzuli zostało wydane w dniu 7 maja 2012 roku i wszczęte na tej podstawie postępowanie egzekucyjne toczy się do chwili obecnej.

Nie można zatem zasadnie twierdzić, że pozwany wszczął i prowadzi egzekucję roszczenia przedawnionego, skoro bieg przedawnienia został przerwany. Z uwagi na powyższe na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. oraz art. 124 i 125 k.c. orzeczono o oddaleniu powództwa w całości.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód zarzucając:

- naruszenie prawa materialnego art. 5 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, iż powołany przepis stanowić ma samodzielną podstawę powództwa przeciwegzekucyjnego, podczas gdy powoływanie się przez powoda na art. 5 k.c. dotyczyło kwestii przedawnienia roszczenia objętego sporem;

- naruszenia przepisów postępowania, co miało istotny wpływ na treść wydanego orzeczenia, art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w okolicznościach faktycznych sprawy i nieuwzględnienie żądania pozwu mimo spełnienia przesłanek.

W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Częstochowie oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa adwokackiego za obie instancje według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja powoda nie jest zasadna i jako taka nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy podziela i uznaje za swoje ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy, ponieważ ustalenia te znajdują oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, które to dowody Sąd ten ocenił w granicach zakreślonych przepisem art. 233 § 1 k.p.c. Nie ma podstaw do tego by zakwestionować przeprowadzoną przez Sąd I instancji ocenę dowodów, bowiem nie można zarzucić temu Sądowi tego, iż ocena ta jest dowolna i przekracza granicę swobodnej oceny dowodów.

Słusznie Sąd Rejonowy stwierdził, iż w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowanie przepis art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. albowiem w niniejszej sprawie nie doszło do przedawnienia wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym albowiem bieg terminu przedawnienia został przerwany przez złożenie przez następcę prawnego wierzyciela wniosku o nadanie klauzuli wykonalności na jego rzecz w dniu 17 kwietnia 2012r.

Zupełnie niezasadnym jest zarzut apelującego, iż w niniejszej sprawie doszło do naruszenia art. 5 k.c. w kontekście kwestii przedawnienia wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym albowiem do takiego przedawnienia nie doszło. I nie ma znaczenia, że wierzyciel przerwał bieg przedawnienia na 33 dni przed upływem terminu przedawnienia, w sytuacji gdy przerwanie przez niego biegu terminu przedawnienia było skuteczne. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 października 2006 r., sygn. akt II CSK 202/06, opublikowanym w Monitorze Prawnym z 2006, nr 21, s. (...) , „czynność procesowa tylko wtedy przerywa bieg przedawnienia, gdy można ją uznać za przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia". Złożenie wniosku o nadanie klauzuli na następcę prawnego jest czynnością bezpośrednio zmierzającą do zaspokojenia roszczenia. Tym samym należało uznać, że wierzyciel skorzystał z przysługujących mu uprawnień na podstawie obowiązujących przepisów prawa i nie można mu z tego tytułu czynić zarzutu naruszenia art. 5 k.c. Ponadto w sprawach gospodarczych powoływanie się na art. 5 k.c. powinno występować wyjątkowo w szczególnie uzasadnionych przypadkach znajdujących odzwierciedlenie w ustalonym stanie faktycznym ( vide: wyrok Sądu Najwyższego dnia 7 lipca 2007 roku , sygn. akt III CSK 208/06 LEX nr 457729) Zasadą jest bowiem, iż w stosunku do przedsiębiorców należy stosować zasady obrotu gospodarczego. Od przedsiębiorcy-profesjonalisty działającego w obrocie gospodarczym wymaga się bowiem szczególnej staranności w prowadzonej przez siebie działalności, jak również znajomości przepisów prawa. Słusznie również Sąd Rejonowy wskazał, że powództwa przeciwegzekucyjnego nie można opierać wyłącznie na zawartej w art. 5 k.c. generalnej klauzuli prawa cywilnego. Nie było również podstaw do uznania, iż w sprawie doszło do naruszenia art. 840§ 1 pkt 2 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie albowiem przepis ten nie znajdował zastosowania w okolicznościach niniejszej sprawy.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia apelacji powoda i na mocy art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji.