Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 113/13

POSTANOWIENIE

Dnia 26 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Matejko

Protokolant: Joanna Anioł-Marcinkiewicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie – Agnieszki Karbowskiej-Suszek

w sprawie A. W.

z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania

p o s t a n a w i a

1.  na podstawie art. 572 kpk umorzyć postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego,

2.  na podstawie § 2 ust. 1, 2 i 3 w zw. z § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. C. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych 60/100) złotych w tym podatek od towarów i usług tytułem pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

3.  na podstawie art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2013 roku do Sądu Okręgowego w Koszalinie wpłynął wniosek A. W., w którym skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego i połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych w dwóch wyrokach.

Sąd w oparciu o kartę karną i odpisy wyroków ustalił, iż A. W. był dotychczas prawomocnie skazany:

- wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 24 stycznia 2008 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI K 688/07 za czyny popełnione w dniu 14 października 2007 roku;

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 31 października 2008 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI K 476/08 za czyn popełniony w dniu 28/29 kwietnia 2008 roku;

- wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 21 marca 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 123/10 za czyn popełniony w dniu 5 maja 2010 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Wniosek skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 85 kk Sąd orzeka karę łączną tylko w takich sytuacjach, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw (...).

Zawarty w art. 85 kk zwrot: „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa (vide: Uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego mająca moc zasady prawnej z dnia 25.02.2005 roku, I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13).

Biorąc pod uwagę daty popełnienia przestępstw, za które A. W. został skazany Sąd stwierdził, że pierwszy chronologicznie wyrok wydany przeciwko niemu tj. wyrok Sądu Rejonowego w Wałczu w sprawie VI K 688/07, zapadł przed popełnieniem przez skazanego kolejnych przestępstw, tak objętych wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu w sprawie VI K 476/08, jak też objętego wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie. Pierwszy wyrok został bowiem wydany w dniu 24 stycznia 2008 roku, zaś kolejne popełnione przez skazanego czyny zaistniały już po tej dacie (tj. 28/29 kwietnia 2008 roku – ze sprawy VI K 476/08 SR w Wałczu i 5 maja 2010 roku – ze sprawy II K 123/10 SO w Koszalinie). Dodać należy, iż kara za czyn objęty wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie nie podlega łączeniu ani z karą wymierzoną w sprawie VI K 688/07, o co wnosił skazany, ani też z karami wymierzonymi w sprawie VI K 476/08. Wyrok wydany w sprawie VI K 476/08 zapadł w dniu 31 października 2008 roku, czyli zanim skazany popełnił czyn objęty sprawą Sądu Okręgowego w Koszalinie. W przedmiotowej sprawie nie zachodzi więc realny zbieg przestępstw. Tym samym brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego. W konsekwencji postępowanie należało umorzyć na podstawie art. 572 kpk.

Z uwagi na okoliczność, że skazany reprezentowany był przez obrońcę wyznaczonego z urzędu, Sąd na podstawie § 2 ust. 1, 2 i 3 w zw. z § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądził od Skarbu Państwa na rzecz wyznaczonego adwokata wynagrodzenie wraz z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk.

Mając na uwadze przedstawione motywy Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.