Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XXVII Ca 1915/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

SSO Piotr Wojtysiak (spr.)

Sędziowie:

SO Waldemar Beczek

SR del. Tomasz Niewiadomski

Protokolant:

sekr. sądowy Agata Skulimowska

po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2017r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko M. T.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Piasecznie

z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt I C 1674/13

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I. w ten sposób, że pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci ugody z dnia 15 października 2012 r. zawartej w sprawie I C 524/11 przed Sądem Rejonowym w Piasecznie w punkcie 1. i 1. d) w zakresie kwoty 172,21 (sto siedemdziesiąt dwa 21/100) złote;

2.  w pozostałym zakresie apelację oddala;

3.  zasądza od A. M. na rzecz M. T. kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej;

4.  przyznaje adw. A. B. kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych powiększoną o należy podatek VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej powódce z urzędu i poleca wypłacenie tej kwoty z sum Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Piasecznie.

SR (del.) Tomasz Niewiadomski SSO Piotr Wojtysiak SSO Waldemar Beczek

Sygn. akt XXVII Ca 1915/16

UZASADNIENIE

A. M. wniosła o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci ugody sądowej zawartej przed Sądem Rejonowym w Piasecznie I Wydział Cywilny w dniu 15 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt I C 524/11 zaopatrzonej w klauzulę wykonalności z dnia 29 kwietnia 2013 r. w części tj. co do pkt 1 podpunkt c i d oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r. M. T. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 22 września 2015 r. Sąd Rejonowy w Piasecznie oddalił powództwo oraz dokonał rozliczenia kosztów procesu.

Powyższe rozstrzygnięcie było wynikiem następujących ustaleń faktycznych:

M. T. i A. M. zawarli umowę o założenie instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w Ł.. M. T. miał założyć instalację według wskazań A. M., ponieważ nie został sporządzony projekt instalacji elektrycznej.

A. M. uiściła jedynie część zapłaty za wykonaną pracę, M. T. wykonał również część pracy, tj. rozprowadził kable oraz zainstalował część osprzętu i miał zakończyć prace po założeniu tynków i glazury.

A. M. zakupiła w 2011 r. osprzęt tj. m. in. gniazda białe kwadratowe, ramki białe kwadratowe firmy (...).

M. T. wniósł do Sądu Rejonowego w Piasecznie I Wydział Cywilny przeciwko A. M. pozew o zapłatę z tytułu zawartej umowy o założenie instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w Ł..

W dniu 15 października 2012 r. M. T. i A. M. zawarli przed Sądem Rejonowym w Piasecznie I Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt I C 524/11 ugodę, na mocy której A. M. zobowiązała się zapłacić na rzecz M. T. kwotę 4.000 zł w czterech ratach: pierwsza rata płatna do dnia 25 listopada 2012 r., druga rata płatna do dnia 25 grudnia 2012 r., trzecia rata płatna do dnia 25 stycznia 2013 r., czwarta rata płatna do dnia 25 lutego 2013 r. na rachunek bankowy M. T. wraz z odsetkami o wysokości ustawowej w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. M. T. zobowiązał się do zamontowania pozostałych niewykonanych dotychczas w ramach umowy elementów instalacji elektrycznej (doprowadzenia napięcia w sypialni oraz w gnieździe na zewnątrz w garażu), a także zamontowania pozostałego osprzętu (gniazdek i przełączników) do dnia 20 grudnia 2012 r. Strony zgodnie postanowiły, iż niniejsza ugoda wyczerpywała ich wszelkie wzajemne roszczenia związane z realizacją umowy o wykonanie instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym położonym w Ł. przy ul. (...), z tym że strony miały dokonać we własnym zakresie rozliczenia kosztów osprzętu zakupionego przez A. M., przy rozliczeniu czwartej raty.

Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt I C 524/11 ugodzie sądowej zawartej w dniu 15 października 2012 r. przed Sądem Rejonowym w Piasecznie I Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt I C 524/11 w sprawie z powództwa M. T. przeciwko A. M. w zakresie pkt 1 podpunkt b, c i d ugody nadano klauzulę wykonalności.

W grudniu 2013 r. M. T. wraz z D. M. przybyli do domu A. M. przy ul. (...) w Ł. w celu doprowadzenia napięcia w sypialni oraz w gnieździe na zewnątrz w garażu, a także zamontowania pozostałego osprzętu: gniazdek i przełączników. M. T. wraz z D. M. doprowadzili napięcie na zewnątrz w garażu oraz zamontowali zakupiony przez pozwanego osprzęt po uprzednim wskazaniu przez A. M. brakujących gniazdek i przełączników firmy (...) typ standard. W celu ustalenia przyczyny braku napięcia w kinkiecie w sypialni M. T. zmuszony był wykuć w ścianie bruzdę, o czym poinformował A. M. wskazując jednocześnie, iż jeśli brak napięcia został spowodowany przez osobę montującą kinkiet, to koszty naprawy ściany poniesie we własnym zakresie A. M., która miała również uiścić kwotę 100 zł za polutowanie przewodu i założenie koszulki termokurczliwej. Po rozkuciu ściany okazało się, że osoba montująca kinkiet przewierciła przewód doprowadzający napięcie do kinkietu i pracownik M. T. przyjechał ponownie do domu A. M. w celu polutowania przewodu i założenia koszulki termokurczliwej. A. M. zaakceptowała wykonaną pracę, którą M. T. wykonał w pełnym zakresie .

A. M. nie uiściła na rzecz M. T. kwoty 2 000 zł, dlatego wnioskiem z dnia 22 maja 2013 r. M. T. wystąpił przeciwko A. M. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie B. M. o wszczęcie egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego - ugody sądowej zawartej w dniu 15 października 2012 r. przed Sądem Rejonowym w Piasecznie I Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt I C 524/11 zaopatrzonej w klauzulę wykonalności z dnia 29 kwietnia 2013 r. i wyegzekwowanie kwoty 1.000 zł wraz ustawowymi odsetkami od dnia 26 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 1.000 zł wraz ustawowymi odsetkami od dnia 26 lutego 2013 r. do dnia zapłaty.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd Rejonowy oddalił powództwo.

Swoje rozstrzygnięcie, Sąd pierwszej instancji oparł o treść art. 6 k.c., art. 498 k.c., art. 840 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. i art. 843 § 3 k.p.c. oraz powiązane z nimi orzecznictwo Sądu Najwyższego/

Sąd Rejonowy uznał, iż powódka nie udowodniła, aby przysługiwała jej względem pozwanego wierzytelność w wysokości 1 227 zł stanowiąca równowartość poniesionych przez nią kosztów osprzętu, nadająca się do potrącenia z wierzytelnością pozwanego. Powódka wprawdzie przedstawiła faktury zakupu osprzętu, ale nie udowodniła, iż osprzęt, który zakupiła został zamontowany w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w Ł. chociażby dlatego , że z faktury Vat nr (...) wynika, iż powódka zakupiła klawisze i gniazda koloru białego typ B. kwadrat, a z oględzin przeprowadzonych w domu powódki wynika, iż zainstalowany osprzęt to B. standard, co nie było przez strony kwestionowane.

W dalszej kolejności Sąd pierwszej instancji wskazał, iż skoro strony zawarły ugodę, na podstawie której pozwany był zobowiązany do doprowadzenia napięcia w sypialni oraz w gnieździe na zewnątrz w garażu, a także zamontowania pozostałego osprzętu (gniazdek i przełączników), a powódka zakupiła część osprzętu, to w jej dobrze pojętym interesie winna była przed podjęciem czynności przez pozwanego sporządzić protokół, który obejmowałby rodzaj osprzętu zainstalowanego przez powódkę w poszczególnych pomieszczeniach jej domu oraz jego ilość. Sąd Rejonowy podkreślił, że przeprowadzone oględziny nie pozwoliły na jednoznaczne ustalenie, który osprzęt zakupiła powódka i zainstalowała albowiem wiele gniazdek i przełączników zdaniem powódki zostało przez nią zakupionych, zaś z zeznań świadka D. M. oraz pozwanego wynika, iż to pozwany je instalował. Również dołączona przez powódkę płyta CD ze zdjęciami nie dowodzi, jaki osprzęt został przez powódkę zakupiony i zainstalowany we własnym zakresie. Powódka zawierając ugodę zdawała sobie sprawę, iż część osprzętu była już przez nią zainstalowana, a więc to ona winna była dołożyć należytej staranności przed wywiązaniem się przez pozwanego M. T. z postanowień ugody, aby móc następnie ewentualnie rozliczyć koszt osprzętu zakupionego przez powódkę przy rozliczeniu czwartej raty. Trudno uznać, iż cały osprzęt zakupiony przez powódkę wynikający z przedstawionych faktur został przez nią zainstalowany, skoro część tego osprzętu nie odpowiada modelowi faktycznie zainstalowanemu.

Sąd Rejonowy uznał, iż pozwany wywiązał się z postanowień ugody albowiem doprowadził napięcie w sypialni oraz w gnieździe na zewnątrz w garażu, a także zamontował pozostały osprzęt (gniazdka i przełączniki), która to okoliczność została przyznana przez powódkę.

Dodatkowo powódka domagała się potrącenia kwoty 1 001,10 zł stanowiącej równowartość kosztów związanych z usunięciem dziur i bruzd poprzez szpachlowanie i wygładzanie, które to pracy miały być niezbędne do doprowadzenie ścian do stanu przed dokonaniem czynności przez pozwanego. Sąd Rejonowy stwierdził, ze ww. okoliczności powódka nie wykazała. Uznano bowiem, iż wykazanie okoliczności nieprawidłowego rozłożenia przewodów przez pozwanego wymagało przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, jednak wniosek w tym zakresie nie został przez powódkę zgłoszony. Przedstawionego przez powódkę kosztorys na kwotę 1 001,10 zł Sąd Rejonowy nie uznał za wiarygodny, w szczególności z uwagi na to, że kwota ta nie odpowiada kwocie rzeczywiście przez powódkę poniesionej.

O kosztach Sąd orzekł na zasadzie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.

Od powyższego orzeczenia powódka wniosła apelację zaskarżając je w całości oraz zarzucając naruszenie:

1.  art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw. z art. 786 § 1 k.p.c. poprzez odmowę uwzględnienia powództwa o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, mimo że wydanie klauzuli wykonalności co do pkt 1d ugody sądowej, uzależnione było od rozliczenia kosztów osprzętu zakupionego przez A. M., a dowodu dokonania takiego rozliczenia nie przedstawiono;

2.  art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. poprzez odmowę uwzględnienia powództwa o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego co do kwoty 945,46 zł, mimo że powódka dokonała skutecznego potrącenia ww. sumy, przez co obowiązek jej zapłaty wygasł;

3.  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dowolne, albowiem niewynikające ze zgromadzonego materiału dowodowego, ustalenie, że „powódka nie udowodniła, że osprzęt, który zakupiła został zamontowany w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w Ł.”.

Wskazując na powyższe zarzuty powódka wniosła o zamianę wyroku w zaskarżonej części poprzez pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w części, tj. co do pkt 1 ppkt d, odnośnie kwoty 945,46 zł oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych za obie instancje.

Na rozprawie apelacyjnej pozwany wniósł o oddalenie apelacji oraz zasądzenie kosztów postępowania w instancji odwoławczej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała uwzględnienie w niewielkim zakresie.

Sąd Okręgowy uznał apelację powódki za zasadną w zakresie kwoty 172,21 zł. Z pisma pozwanego z dnia 10 kwietnia 2014 r. oraz z wyjaśnień złożonych przez pozwanego na rozprawie w dniu 10 lutego 2015 r. jednoznacznie wynika, iż pozwany przyznał, że ww. kwota winna zostać odliczona od należnej mu zgodnie z ugodą czwartej raty. Wysokość tej kwoty wynika ponadto z faktury nr (...) wystawionej w dniu 4 marca 2013 r. opisanej przez pozwanego jako „oferta przesłanej przesyłki Pani M.”.

Wobec powyższych ustaleń koniecznym stało się dokonanie zmiany zaskarżonego orzeczenia poprzez pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci ugody z dnia 15 października 2012 r. zawartej w sprawie I C 524/11 przed Sądem Rejonowym w piasecznie w pkt 1 i 1d w zakresie kwoty 172,21 zł.

W pozostałym zakresie Sąd Okręgowy podzielił i przyjął za własne ustalenia faktyczne, jak i ocenę prawną tych ustaleń poczynioną przez Sąd Rejonowy. Z tego punktu widzenia, apelacja powódki stanowiła jedynie polemikę z prawidłowym stanowiskiem Sądu Rejonowego, a jako taka nie mogła stanowić podstawy do wzruszenia zaskarżonego orzeczenia.

Nie ulega wątpliwości Sądu Okręgowego, iż powódka nie sprostała spoczywającemu na niej ciężarowi dowodu w zakresie przysługującej jej wierzytelności względem pozwanego, nadającej się do potrącenia, poza kwotą przyznaną przez pozwanego, o czym była mowa powyżej. Jak słusznie wskazywał Sąd Rejonowy, materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie pozwalał na poczynienie ustaleń tego typu, iż sprzęt zakupiony przez powódkę określony w fakturach nr (...) został rzeczywiście zamontowany. Ponadto, rację miał Sąd pierwszej instancji uznając, że okoliczność nieprawidłowego wykonania przez pozwanego umowy w zakresie położenia przewodów dla jego udowodnienia wymagało wiadomości specjalnych, których uzyskanie możliwe było wyłącznie poprzez dopuszczenie dowodu z opinii biegłego. Z uwagi na brak wniosku w tym zakresie, okoliczność tę uznać należało za niewykazaną.

Stwierdzając zatem, zasadność apelacji w zakresie kwoty 172,21 zł Sąd Okręgowy dokonał w tym zakresie zmiany zaskarżonego orzeczenia na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., w pozostałym zaś zakres apelację, jako nieuzasadnioną, oddalił na podstawie art. 385 k.p.c.

W przedmiocie kosztów postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. stwierdzając, że pozwany uległ powódce jedynie w niewielkim zakresie, co skutkowało nałożeniem obowiązku zwrotu poniesionych przez niego kosztów na powódkę w całości.

Koszty te obejmowały wyłączenie wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości wynikające z § 6 pkt 2 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (180 zł x 50% = 90 zł).

Ponadto, wynagrodzenie ww. wysokości powiększone o należny podatek VAT przyznano pełnomocnikowi ustanowionemu dla powódki z urzędu, wobec złożonego przez niego oświadczenia o braku opłacenia tych kosztów ani w całości ani w części.

SR (del.) Tomasz Niewiadomski SSO Piotr Wojtysiak SSO Waldemar Beczek