Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 202/17 Sprostowano orzeczenie zgodnie z postanowieniem z 14-07-2017 r.

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Nowak

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Grabarz

w obecności Prokuratora Rejonowego w Bełchatowie Katarzyny Jarząbkowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2017 roku

sprawy M. K. /K./, s. S. i K. z domu K., ur.(...) w P.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego Bełchatowie z dnia 16 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 1347/12 za czyny z art. 297§ 1 k.k. i in. na karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat;

II.  Sądu Rejonowego Bełchatowie z dnia 04 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 295/13 za czyny z art. 271 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. na karę łączną 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat;

III.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 06 listopada 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 856/13 za czyn z art. 297 § 1 k.k. i in. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 10 złotych każda;

IV.  Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 02 grudnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VII K 462/13 za czyny z art. 286 § 1 k.k. i in. na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 15 złotych każda;

V.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 62/14 za czyny z art. 286 § 1 k.k. i in. na karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz 120 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda;

VI.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 21 października 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 277/15 za czyny z art. 158 § 1 k.k. i in. na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

VII.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 02 marca 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 351/15 za czyny z art. 297 § 1 k. k i in. na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

1.  na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k., 85 a k.k. i art. 86 § 1 i § 2 k.k. podlegające wykonaniu kary pozbawienia wolności oraz kary grzywny orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawach sygn. akt. II K 856/13, II K 62/14, II K 277/15 i II K 351/15, opisanych w punktach III, V, VI i VII oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Piotrkowie Trybunalskim w sprawie sygn. akt VII K 462/13 opisany w punkcie IV łączy i wymierza skazanemu karę łączną 6 (sześciu) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 350 (trzysta pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny w rozmiarze 10 (dziesięć) złotych każda;

2.  stwierdza, że w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegające łączeniu wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

3.  umarza postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym skazania w sprawach Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 1347/12 i II K 295/13;

4.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 04 września 2013 roku do dnia 27 grudnia 2013 roku oraz od 04 marca 2014 roku do 10 marca 2014 roku;

5.  na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zalicza skazanemu kwotę 200 (dwieście) złotych uiszczoną w sprawie II K 856/13;

6.  zwalnia skazanego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa .

sygn. akt II K 202/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. K. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego Bełchatowie z dnia 16 stycznia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 1347/12 za czyny z art. 297 § 1 kk i innych na karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat;

II.  Sądu Rejonowego Bełchatowie z dnia 04 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 295/13 za czyny z art. 271 § 1 kk i art. 270 § 1 kk na karę łączną 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat;

III.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 06 listopada 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 856/13 za czyn z art. 297 § 1 kk i innych na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat oraz karę 100 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 10 złotych każda. Postanowieniem z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie sygn. akt II Ko 784/15 Sąd Rejonowy w Bełchatowie zarządził skazanemu wykonanie 48 dni zastępczej kary pozbawienia wolności w zamian za nieuiszczoną grzywnę, natomiast postanowieniem z dnia 08 stycznia 2016 r. w sprawie sygn. akt II Ko 4207/15 zarządził wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

IV.  Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 02 grudnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt VII K 462/13 za czyny z art. 286 § 1 kk i innych na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 4 lat oraz 100 stawek dziennych grzywny w rozmiarze 15 złotych każda. Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim zarządził skazanemu wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

V.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 10 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 62/14 za czyny z art. 286 § 1 k.k. i innych na karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 120 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda. Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2016 r. w sprawie sygn. akt II Ko 1087/16 zarządzono skazanemu wykonanie 60 dni zastępczej kary pozbawienia wolności w zamian za nieuiszczoną grzywnę;

VI.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 21 października 2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 277/15 za czyny z art. 158 § 1 k.k. i innych na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

VII.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 02 marca 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 351/15 za czyny z art. 297 § 1 k. k i innych na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 100 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda. Postanowieniem z dnia 24 marca 2017 r. w sprawie sygn. akt II Ko 519/17 zarządzono skazanemu wykonanie 50 dni zastępczej kary pozbawienia wolności w zamian za nieuiszczoną grzywnę.

/dowód: odpis wyroku w sprawie sygn. akt II K 856/13 k. 13, odpis postanowienia w sprawie sygn. akt II Ko 784/15 k. 14, odpis postanowienia w sprawie sygn. akt II Ko 4207/15 k. 15, odpis wyroku w sprawie sygn. akt II K 62/14 k. 16 - 25, odpis postanowienia w sprawie sygn. akt II Ko 1087/16 k. 26, odpis wyroku w sprawie sygn. akt II K 277/15 k. 27, odpis wyroku w sprawie sygn. akt II K 351/15 k. 28 - 32, odpis postanowienia w sprawie sygn. akt II Ko 519/17 k. 33, odpis wyroku w sprawie sygn. akt II K 1347/12 k. 41, odpis wyroku w sprawie sygn. akt II K 295/13 k. 46, odpis postanowienia w sprawie sygn. akt II Ko 4386/14 k. 47, dane o karalności k. 34 – 37, informacja o pobytach i orzeczeniach k. 3 – 4, akta spraw Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. II K 295/13, II K 856/13, II K 62/14 oraz Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim VII K 462/13 wraz z orzeczeniami w nich zawartymi/.

M. K. w izolacji penitencjarnej przebywa od dnia 24 marca 2017r. Został doprowadzony do odbycia kary. Zachowanie skazanego należy określić jako przeciętne. Nie był nagrodzony kodeksowo, nie był karany dyscyplinarnie. Wobec przełożonych jest regulaminowy. W środowisku współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo. Nie korzystał z zajęć KO poza terenem zakładu karnego oraz z przepustek.

Wobec popełnionych przestępstw oraz dotychczasowego trybu życia w rozmowach wychowawczych wypowiada się bezkrytycznie. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. Pomimo motywowania nie wyraził zgody na współudział w opracowaniu i realizacji zadań wynikających z Indywidualnego Programu Oddziaływania. Skazany nie deklaruje przynależności do nieformalnych struktur podkultury przestępczej. Nie stosowano względem niego środków przymusu bezpośredniego, nie dokonywał aktów autoagresji, nie był uczestnikiem zdarzeń. U osadzonego nie stwierdzono uzależnienia w żadnej z form. Skazany jest zatrudniony w tutejszym zakładzie karnym jako pomoc magazyniera. Przełożeni nie zgłaszają uwag co do sposobu wykonywania obowiązków związanych z pracą. Czas wolny spędza głównie na oglądaniu TV, czytaniu prasy i zajęciach własnych w celi mieszkalnej. O higienę osobistą oraz o ład i porządek w celi mieszkalnej dba w stopniu zadowalającym. W trakcie pobytu w warunkach izolacji penitencjarnej stały kontakt zewnętrzny w formie widzeń, korespondencji i rozmów telefonicznych utrzymuje z głównie z konkubiną, matką i bratem. Twierdzi, że w trudnych chwilach otrzymuje dostateczną pomoc i wsparcie ze strony najbliższych mu osób.

/dowód: opinia o skazanym – k. 12/

M. K. wyraził zgodę na wydanie wyroku łącznego odnośnie skazań objętych procedurą Europejskiego Nakazu Aresztowania i zrzekł się korzystania z prawa określonego w art. 607e § 1 kpk w tym zakresie.

/dowód: kserokopia protokołu posiedzenia Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w sprawie sygn. akt IV Ko 950/17 k. 44/.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk – wyrok łączny może być wydany jedynie wówczas, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej. Te zaś, w przypadku M. K. określa art. 85 § 1, § 2 i § 3 kk w brzmieniu obowiązującym od 01 lipca 2015 r., o czym przesądza art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 396). Zachodzi bowiem potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem mającym miejsce po dniu 01 lipca 2015 r., tj. w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 02 marca 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 351/15.

W myśl art. 85 § 1 i § 2 kk kara łączna może być orzeczona, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu.

Oczywistym jest przy tym, iż uwzględniając treść przepisów dotyczących orzekania w przedmiocie kary łącznej podstawą orzeczenia kary łącznej są kary jednostkowe, orzeczone za zbiegające się przestępstwa jak i kary łączne.

Analiza dopuszczalności wydania wyroku łącznego przez pryzmat wyżej przedstawionych warunków wskazuje, że pozostającymi do wykonania karami są: kary zasadnicze pozbawienia wolności orzeczone w sprawach: Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt. II K 856/13, II K 62/14, II K 277/15 i II K 351/15 opisane w punktach III, V, VI i VII oraz Sądu Rejonowego Piotrkowie Trybunalskim w sprawie sygn. akt VII K 462/13 opisana w punkcie IV. Nadto do wykonania pozostają kary grzywny orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawach sygn. akt II K 856/13, II K 62/14 i II K 351/15 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie sygn. akt VII K 462/13.

W przedmiotowej sprawie dodatkową przesłanką umożliwiającą wydanie wyroku łącznego była konieczność uzyskania zgody skazanego na zastosowanie takiej instytucji. Wszystkie bowiem pięć wymienionych powyżej skazań objętych było procedurą Europejskiego Nakazu Aresztowania wobec faktu ukrywania się skazanego przed odbyciem kary za granicą Polski. M. K. na posiedzeniu w dniu 17 maja 2017 roku zrzekł się prawa wynikającego z treści art. 607e § 1 kpk w zakresie wydania wyroku łącznego obejmującego skazania, w których zastosowano procedurę Europejskiego Nakazu Aresztowania, a dodatkowo w zakresie wykonania zastępczych kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec niego za grzywny w sprawach II K 856/13, II K 351/15, II 62/14 oraz II W 912/14 i II W 191/15.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk, przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności oraz kary łącznej grzywny Sąd ma możliwość orzeczenia jej w wysokości od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 20 lat pozbawienia wolności oraz 810 stawek dziennych grzywny.

W przypadku połączenia kar z wyżej wymienionych wyroków kara łączna pozbawienia wolności powinna zatem sytuować się w przedziale od 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności (próg ten wyznacza najwyższa z kar jednostkowych w sprawie II K 62/14) do 7 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności (suma kar jednostkowych) oraz analogicznie kara grzywny od 120 stawek dziennych (także w sprawie II K 62/14) do 420 stawek dziennych.

Wymierzając kary w wyroku łącznym pamiętać należało o tym, że Sąd nie powinien brać pod uwagę tych okoliczności, które legły u podstaw wymiaru poszczególnych kar wymierzonych prawomocnymi wyrokami podlegającymi połączeniu. Należy jednak tak ukształtować wymiar kary łącznej, by z jednej strony oddać ustaloną zawartość bezprawia, a z drugiej nie epatować nadmierną surowością kary. Zastosowanie zasady absorpcji czy kumulacji ma z natury skrajny charakter i w niniejszych realiach, w ocenie Sądu, nie ma podstaw do zastosowania żadnej z nich. Łącząc kary jednostkowe pozbawienia wolności Sąd Rejonowy zastosował zasadę asperacji, czyli tzw. częściowego pochłaniania, za którą przemawiała tożsamość rodzajowa przestępstw popełnionych przeciwko temu samemu dobru (mienie).

Orzekając w przedmiocie kary łącznej Sąd miał na względzie także przeciętną opinię o skazanym z której wynika, iż postępowanie skazanego w trakcie odbywania kary nie budzi zastrzeżeń. Jednak nie przejawia on krytycznego stosunku do swojego zachowania przed osadzeniem oraz do popełnionych przestępstw. Nie wyraził tez chęci uczestniczenia w realizacji zadań wynikających z Indywidualnego Programu Oddziaływania, jednak podjął pracę w Zakładzie Karnym, z której wywiązuje się.

Wobec powyższego Sąd doszedł do przekonania, iż w okolicznościach niniejszej sprawy adekwatnym będzie wymierzenie M. K. kary łącznej 6 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny 350 stawek dziennych przy ustaleniu wartości jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 04 września 2013 roku do dnia 27 grudnia 2013 roku oraz od 04 marca 2014 roku do 10 marca 2014 roku.

Na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zaliczono skazanemu kwotę 200 złotych uiszczoną w sprawie II K 856/13.

W pozostałym zaś zakresie wyroki objęte wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu, a umorzeniu podlega postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym wyroków Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawach sygn. akt II K 1347/12 oraz II K 295/13.

Uznając, że uiszczenie kosztów sądowych byłoby obecnie dla skazanego zbyt uciążliwe ze względu na prognozowany pobyt w zakładzie karnym, brak majątku z mocy art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił go z tego obowiązku.