Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Kzw 600/17

POSTANOWIENIE

Dnia 12 września 2017 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Rafał Olszewski

Protokolant: Kamila Pawłowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu

w sprawie M. K.

s. J. i I., ur. (...) w M.

skazanego za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Myszkowie z dnia 11 sierpnia 2017 roku

wydane w sprawie sygn. akt II K 114/15, VI Ko 1208/17

w przedmiocie zawieszenia postępowania wykonawczego w zakresie wykonania kary ograniczenia wolności

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

p o s t a n a w i a:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2017 roku, wydanym w sprawie o sygn. II K 114/15, VI Ko 1208/17 Sąd Rejonowy w Myszkowie, na podstawie art.15 § 2 k.k.w. i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 626 § 2 k.p.k. nie uwzględnił wniosku w przedmiocie zawieszenie postępowania wykonawczego wobec skazanego M. K. w zakresie wykonania kary ograniczenia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym orzeczonej na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Myszkowie z dnia 5 grudnia 2016 roku, w sprawie o sygn. II K 114/15, a także zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów postępowania obciążając nimi Skarb Państwa.

Powyższe postanowienie w zaskarżył w całości zażaleniem skazany M. K., przy czym z jego treści wynika, że wniósł on o jego zmianę i zawieszenie postepowania wykonawczego ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie skazanego M. K. nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy podnieść, że wykonywanie pracy zarobkowej, w tym związanej z wyjazdem za granicę nie jest okolicznością uzasadniającą zawieszenie postępowania wykonawczego w zakresie wykonania kary ograniczenia wolności. Nie jest to szczególna i wyjątkowa okoliczność uzasadniająca uznanie jej za długotrwałą przeszkodę uniemożliwiającą prowadzenie postepowania wykonawczego, porównywalną do przewlekłej ciężkiej choroby, lub sytuacji polegającej do niemożności ujęcia skazanego. Wykonywanie pracy zarobkowej jest naturalnym i powszechnym elementem funkcjonowania osoby pełnoletniej w społeczeństwie, niezbędnym dla zapewnienia utrzymania sobie i ewentualnie rodzinie. Uznanie, że wykonywanie pracy jest szczególną okolicznością uzasadniającą zawieszenie postępowania wykonawczego w zakresie wykonywania kary ograniczenia wolności prowadziłoby de facto do braku możliwości wykonywania tej kary.

Po drugie rację ma Sąd Rejonowy wskazując, że skazany M. K. miał świadomość, iż wymierzono mu karę ograniczenia wolności, a w konsekwencji, że będzie musiał podporządkować się rygorom związanym z koniecznością wykonania tej kary. Nieprawomocny wyrok w tej sprawie został wydany przez Sąd Rejonowy w Myszkowie w dniu 5.12.2016r., przy czy uprawomocnił się on w dniu 17.03.2017r.. Podejmując decyzje w istotnych kwestiach dotyczących planów życiowych i zawodowych, w tym rodzaju i miejsca wykonywania pracy i wyjazdu za granicę, skazany zobowiązany był uwzględnić, że w stosunku do niego toczy się postępowanie karne, oraz, iż został skazany, nawet nieprawomocnym wyrokiem, na karę ograniczenia wolności. Skazany powinien był zgłosić zamiar wyjazdu za granicę kuratorowi, ewentualnie Sądowi, i uzyskać jego zgodę. Należy podkreślić, że skazany zobowiązany był do wykazania aktywności w tym względzie, a tłumaczenie, iż biernie oczekiwał na wezwanie od kuratora nie może znaleźć akceptacji.

W końcu uwagę Sądu zwraca zawarte w zażaleniu skazanego M. K. oświadczenie, że nie jest w stanie podać adresu zamieszkania w Anglii albowiem pracuje dorywczo, nie ma umowy o pracę i przemieszcza się z miasta do miasta sypiając u znajomych. Taki oświadczenie wywołuje wątpliwości co do racjonalności wyjazdu za granicę, którego celem miało być podjęcie pracy i uzyskanie środków na łożenie alimentów. Zaistnieć może wręcz przypuszczenie, że celem wyjazdu nie była chęć podjęcia pracy w celu wywiązania się z obowiązku alimentacyjnego, ale próba uniknięcia konieczności wykonania kary ograniczenia wolności.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w., Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

VII Kzw 600/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE