Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt 2584/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 września 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych
I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 31 sierpnia 2016 roku, odmówił M. M. (1) prawa do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego. W uzasadnieniu podniesiono, że wnioskodawca nie ma wymaganego stażu 20 lat pracy w szkolnictwie. ZUS uwzględnił 16 lat 5 miesięcy i 6 dni tej pracy.

Decyzja k 78 akt ZUS

M. M. (1) wniósł odwołanie od powyższej decyzji, zaskarżając ją w całości i wnosząc o zmianę poprzez przyznanie prawa do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego od dnia 1 września 2016 roku oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

Odwołanie k 2

Organ emerytalny wniósł o oddalenie odwołania.

Odpowiedź na odwołanie k 7

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił, co następuje

M. M. (1) urodził się w dniu (...). Wnioskodawca jest duchownym kościoła rzymsko-katolickiego.

W następujących okresach wnioskodawca pracował, jako nauczyciel religii:

- od 1.09.1985 do 31,08.1987 w Parafii S.

- od 1.09.1987 do 31.08.1989 w parafii św. M. w P.,

- od 1.09.1989 do 31.08.1990 w parafii św. B. w P.,

- od 1.09.1990 do 31.08.1992 w tej samej parafii, przy czym zaczął pracę w szkołach podstawowych nr (...),8,17,18,

- od 1.09.1992 do 31.08.1994 w parafii św. J. w C., przy czym pracował w Zespole Szkół Zawodowych.

W powyższych okresach wnioskodawca pracował jako nauczyciel religii w pełnym wymiarze godzin, za wyjątkiem roku szkolnego 1993-1994, gdzie pracował po 4 godziny tygodniowo.

Parafia św. A. w S. liczyła około 3 tysiąca wiernych. Wnioskodawca trafił tam jako wikariusz. Uczył religii na poziomie wszystkich klas szkoły podstawowej oraz pierwszą i drugą klasę liceum. W obrębie parafii była jedna szkoła podstawowa. Nauka odbywała się w salach katechetycznych, mieszczących się na terenie domu parafialnego. Było dwóch księży, czyli wnioskodawca i proboszcz, który także nauczał religii. Lekcje odbywały się raz w tygodniu. Na każdym poziomie były dwie klasy (czyli dwie klasy pierwsze, dwie drugie itd.). Wnioskodawca otrzymywał od dyrekcji szkoły listę uczniów i na tej podstawie robił dziennik lekcyjny. Lekcje religii były dostosowane do zajęć szkolnych, z reguły odbywały się przed albo po szkole. Lekcja religii trwała 45 minut. Wnioskodawca dziennie miał minimum 6 godzin zajęć lekcyjnych.

W P. wnioskodawca pracował z uczniami szkół podstawowych. Parafii podlegało kilka szkół i na każdym poziomie wiekowym było kilka klas. Oprócz niego, religii nauczało jeszcze dwóch wikariuszy i 2 albo 3 katechetów. Wnioskodawca pracował codziennie minimum 6 godzin lekcyjnych. Również prowadził dzienniki lekcyjne, wystawiał oceny na półrocze i koniec roku. Jako nauczyciel katechezy, wnioskodawca był kontrolowany przez proboszcza i pracownika K. – Wydziału Katechetycznego. Miał też lekcje pokazowe, po których był oceniany przez K..

Parafia w P. była bardzo duża i podlegało jej wiele szkół. Religii nauczało wielu wikariuszy oraz 15 katechetów. Lekcje religii były od godziny 8 rano, bowiem szkoły pracowały na zmiany. Wnioskodawca pracował tam minimum 20 godzin tygodniowo.

Dowód: przesłuchanie wnioskodawcy k 46 w związku z k 32, zaświadczenie z K. Wydziału Katechetycznego k 38-39

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje.

Odwołanie jest zasadne.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 22 maja 2009 roku o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych, świadczenie przysługuje nauczycielowi, który łącznie spełnił następujące warunki:

1.  ukończył wiek 55 lat w latach 2009-2014,

2.  ma okres składkowy i nieskładkowy w rozumieniu ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 30 lat, w tym 20 lat wykonywania pracy w placówkach przedszkolnych i szkolnych, o których mowa w art. 2 pkt 1, w wymiarze co najmniej ½ obowiązkowego wymiaru zajęć,

3.  rozwiązał stosunek pracy.

W rozpoznawanej sprawie organ rentowy zakwestionował pracę wnioskodawcy, jako nauczyciela religii w latach 1985-1990 podnosząc, że wykonywanie pracy w punktach katechetycznych K. R. – Katolickiego, które nie zostały wymienione w art. 2 pkt 1 ustawy, dyskwalifikuje możliwość zaliczenia ich do okresów pracy w szkolnictwie. Pozostałe warunki, uprawniające do nabycia świadczenia zostały przez wnioskodawcę spełnione i uznane przez organ rentowy.

Z powyższym stanowiskiem nie można się zgodzić.

Prawdą jest, że przepisy ustawy z dnia 22.05.2009 roku, o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych nie zawierają wprost zapisu dotyczącego nauczania religii w salach katechetycznych na terenie parafii. Nie mniej, w orzecznictwie sądowym od lat istnieje pogląd, że okres nauczania religii jest okresem pracy nauczycielskiej w rozumieniu art.88 ust.1 ustawy z dnia 26.01.1982 roku Karta Nauczyciela. Nie ma bowiem jakichkolwiek podstaw do różnego traktowania katechizacji (nauki religii), ani w zależności od tego, kto był jej nauczycielem, ani od miejsca, gdzie się odbywała (szkoła czy teren parafii) – tak Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 13.06.2001 III ZP 32/00.

Powyższe stanowisko Sąd Okręgowy w pełni podziela.

Celem ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych było wprowadzenie przejściowego rozwiązania, adresowanego do nauczycieli ze stosunkowo długim stażem pracy.

W rozpoznawanej sprawie Sąd, w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy ustalił, że wnioskodawca wykonywał w spornym okresie pracę taką samą jak każdy nauczyciel. Miał tygodniowo co najmniej 20 godzin lekcyjnych (pensum wynosi 18 godzin), do których musiał się przygotować. Ponadto prowadził dziennik lekcyjny, wystawiał oceny na półrocze i koniec roku. Kuria, a konkretnie Wydział Katechetyczny, nadzorował pracę wnioskodawcy, jako katechety, co związane było min. z koniecznością organizowania lekcji pokazowych. Rozkład zajęć był dostosowany do planu zajęć szkolnych, uzgadniany z dyrekcją szkoły.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 14 § 2 kpc, Sąd uwzględnił odwołanie.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono w oparciu o art. 98 kpc w związku z § 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku.

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. wnioskodawcy