Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 czerwca 2017 roku Znak: ENS/25/021167476 Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił wnioskodawcy R. K. prawa do emerytury z uwagi na to, że nie udowodnił 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 r. łącznie 25 lat, 3 miesiące i 24 dni okresów składkowych i nieskładkowych wskazując, że wnioskodawca nie udowodnił 15 letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił okresu zatrudnienia od 01 czerwca 1981 roku do 31 grudnia 1998 roku w (...) Spółdzielni (...) w B. , jako pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy wskazał, że w świadectwie wykonywania prac w warunkach szczególnych podano, iż wnioskodawca w całym okresie zatrudnienia wykonywał prace na stanowisku aparatowy obróbki surowca, a w świadectwie pracy wyszczególniono, że pracował jako pomocnik mleczarski, aparatowy obróbki surowca, brygadzista aparatowni - bez podania w jakich okresach pracował na w/w stanowiskach nadto wskazano, że występują rozbieżności odnośnie charakteru wykonywanych prac.

(decyzja – k 12 pliku II akt ZUS)

W dniu 20 czerwca 2017 roku wnioskodawca odwołał się od powyższej decyzji wskazując, że w okresie od 1 października 1981 roku do 31 stycznia 2001 r pracował w warunkach szczególnych zgodnie ze świadectwem pracy w warunkach szczególnych, jako aparatowy obróbki surowca. Wnioskodawca wskazał, że w dniu 16 czerwca 2017 roku osiągnął ustawowy wiek emerytalny wynoszący 60 lat

(odwołanie k- 2 akt VIII U 1450 -17 )

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, że zaskarżona decyzja została zmieniona decyzją z dnia 26 czerwca 2017 roku w zakresie wskazania w uzasadnieniu decyzji prawidłowego okresu dotyczącego zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...).

(odpo wiedź na odwołanie k. 5 – 5 odwrót akt VIII U 1450/17 /. )

Decyzją z dnia 26 czerwca 2017 roku Znak: ENS/25/021167476 Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił wnioskodawcy R. K. prawa do emerytury z uwagi na to, że nie udowodnił 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 r. łącznie 25 lat, 3 miesiące i 24 dni okresów składkowych i nieskładkowych wskazując, że wnioskodawca nie udowodnił 15 letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił okresu zatrudnienia od 01 czerwca 1981 roku do 31 grudnia 1998 roku w (...) Spółdzielni (...) w B., jako pracy w szczególnych warunkach.

(decyzja – k 13 pliku II akt ZUS)

W dniu 24 lipca 2017 roku wnioskodawca odwołał się od powyższej decyzji wskazując, że w okresie od 1 października 1981 roku do 31 stycznia 2001 r pracował w warunkach szczególnych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, zgodnie ze świadectwem pracy w warunkach szczególnych, jako aparatowy obróbki surowca przy obsłudze wirówek w przemyśle mleczarskim

(odwołanie k- 2 – 3 akt VIII U 1609 -17 )

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 10 sierpnia 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie przytaczając tożsamą argumentację, jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie - k. 9 akt VIII U 1450/17/.

Na podstawie art. 219 k.p.c. Sąd Okręgowy w Łodzi połączył do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy o sygn. akt VIII U 1609/17 i VIII U 1450/17 oraz postanowił prowadzić je dalej pod sygn. akt VIII U 1450/17

/ okoliczność bezsporna/.

Na rozprawie w dniu 22 września 2017 roku ustanowiony w toku sprawy pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie oraz wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego

/ stanowisko strony – e- protokół rozprawy z dnia 22.09.2017 r 00:01:19 – 00:01:49 – płyta CD k. 33/.

Sąd Okręgowy ust alił następujący stan faktyczny :

R. K. urodził się w dniu (...).

/bezsporne/.

W okresie od dnia 1 czerwca 1981 roku do 31 stycznia 2001 roku wnioskodawca był zatrudniony w (...) Spółdzielni (...) w B. w pełnym wymiarze czasu pracy.

(świadectwo pracy – k. 2 akt osobowych – koperta k. 24 ) .

Rozwiązanie z wnioskodawcą, zwartej w dniu 1 czerwca 1981 roku umowy o pracę, z zastosowaniem skróconego okresu wypowiedzenia, nastąpiło w dniu 31 stycznia 2001 roku. Przyczyną wypowiedzenia dotychczasowych warunków umowy o pracę była likwidacja spółdzielni.

/ rozwiązanie umowy o pracę ze spółdzielnią mleczarską k. 37 akt osobowych – koperta k.24/.

Od 1 czerwca 1981 roku wnioskodawca był zatrudniony na podstawie umowy o pracę na okres próbny, a od 15 czerwca 1981 roku na czas nieokreślony, jako pomocnik mleczarski.

Przygotowywał się do obsługi obróbki surowca. Były to wirówki. Uczył się obsługi wirówki. Poznawał jej budowę, mył ją, przygotowywał do składania. Mleko szło przez wirówkę. W zależności od tego czy mleko było chude czy nie, to była inna regulacja na wirówce. Pomocnikiem przestał być po 2- 3 miesiącach i już sam pracował przy obsłudze wirówki, jako aparatowy obróbki surowca.

/ umowa z dn. 1.06.1981 r k. 41 i z dn. 15.06.1981 r k. 43 akt osobowych – koperta k. 24 , zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 22 września 2017 r 00:02:46 – 00:12:53 w zw. z 00:34:39 – 00:34:55 płyta CD k. 33, zeznania świadka H. R. e- protokół rozprawy z dnia 22 września 2017 r 00:18:08 – 00:23:37 płyta CD k. 33, zeznania świadka A. Ś. e- protokół rozprawy z dnia 22.09. 2017 r 00:23:37 – 00:33:21 płyta CD k. 33 /.

Angażami z dnia 1 kwietnia 1984 r , 1 sierpnia 1988 r , 1 czerwca 1989 r , 1 lipca 1989 r , 2 stycznia 1992 r, 1 marca 1994 r, 1 lutego 1995 r , 1 czerwca 1995 r, 1 grudnia 1995 r, 1 lutego 1997 r, 1 listopada 1997 r, 1 października 1998 r, 1 października 1999 r podwyższano wysokość wynagrodzenia wnioskodawcy, zapisując o powierzaniu wnioskodawcy obowiązków maślarza – brygadzisty masłowni, brygadzisty aparatowni.

/ angaże z 1.04.1984 r , z 1.08.1988r, z 1.06.1989 r, z 1.07.1989r, z 2.01.1992 r, z 1.03.1994r, z 1.02.1995 r , z 1.06. 1995r, z 1.12. 1995 r, z 1.02.1997r, z 1.11.1997 r, z 1.10.1998 r, z 1.10.1999r akta osobowe – koperta k. 24, zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 22 września 2017 r 00:02:46 – 00:12:53 w zw. z 00:34:39 – 00:34:55 płyta CD k. 33, zeznania świadka H. R. e- protokół rozprawy z dnia 22.09.2017 r 00:18:08 – 00:23:37 płyta CD k. 33 , zeznania świadka A. Ś. e- protokół rozprawy z dnia 22.09.2017 r 00:28:30 – 00:33:21 płyta CD k. 33 /.

(...) Spółdzielnia (...) w B. w Likwidacji wystawiła skarżącemu, w dniu 15 lutego 2001 roku, świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach i wskazała, że podczas zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w B. w okresie od 1 października 1981 r do 31 stycznia 2001 r R. K. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę przy obsłudze wirówek w przemyśle mleczarskim, jako aparatowy obróbki surowca wymienionym w dziale nr X poz nr 13 pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do uchwały nr 16/83 Zarządu Centralnego Związku Spółdzielni (...) 27 czerwca 1983 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładzie pracy spółdzielczości mleczarskiej

/ świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 15.02.2001 r k.9 plik II akt ZUS/.

Faktycznie, w czasie spornego zatrudnienia, w okresie od 1 października 1981 roku do 31 stycznia 2001 roku w (...) Spółdzielni (...) ubezpieczony pracował jako aparatowy przy obsłudze wirówek stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Jego praca polegała na obsłudze wirówki. Na jednej zmianie jako aparatowy był tylko wnioskodawca. On obsługiwał wszystkie wirówki. Regulował pracę całej maszyny w postaci wirówki. Nie było i nie mogło być przestojów w tej pracy. Wirówka osiągała około 700 obrotów. Ważyła około 100 kg . Obracała się cały czas i gdyby wystąpiły jakieś wibracje to należało ją natychmiast wyłączyć. Wnioskodawca cały czas pracował na aparatowni wykonując te same czynności. Nie podlegali mu żadni pracownicy. Otrzymywał dodatek za warunki szkodliwe .

/ zeznania świadka H. R. e- protokół rozprawy z dnia 22.09.2017 r 00:18:08 – 00:23:37 płyta CD k. 33, zeznania świadka A. Ś. e- protokół rozprawy z dnia 22.09.2017 r 00:23:37 – 00:33:21 płyta CD k. 33, zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 22.09. 2017 r 00:02: 46 – 00:15:09 płyta CD k. 33/.

Ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 25 lat, 3 miesiące i 24 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

( bezsporne )

Organ rentowy, jako okresu pracy w warunkach szczególnych nie uznał wnioskodawcy żadnego okresu .

( bezsporne).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych dowodów zarówno w postaci dokumentów, jak i osobowych źródeł dowodowych w postaci zeznań świadków H. R. i A. Ś. oraz zeznań wnioskodawcy. Zgromadzonym dowodom Sąd w całości dał wiarę, za wyjątkiem angaży. Zeznania świadków – osób niezainteresowanych rozstrzygnięciem sprawy na korzyść którejkolwiek ze stron, a jednocześnie pracowników tego samego zakładu w tym samym czasie co wnioskodawca - nie budzą wątpliwości przy ocenie ich wiarygodności, nie są sprzeczne wzajemnie ze sobą, ani z zeznaniami wnioskodawcy, czy też z treścią załączonych do akt sprawy dokumentów; przeciwnie - wzajemnie ze sobą korespondują. W ocenie Sądu zeznania świadków i wnioskodawcy oraz świadectwo pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonego potwierdzają jednoznacznie, że ubezpieczony w spornym okresie czasu pracował jako aparatowy obróbki surowca wykonując prace przy obsłudze wirówek. Sąd nie dał wiary dokumentom w postaci angaży w których zapisano, że wnioskodawca pracował jako operator maszyn i urządzeń, maślarz, maślarz – brygadzista masłowni, brygadzista aparatowni, gdyż z zeznań świadków i wnioskodawcy wynika jasno, że skarżący cały czas w spornym okresie wykonywał pracę aparatowego obróbki surowca przy obsłudze wirówek i nie podlegali mu żadni pracownicy. Jak wskazali świadkowie, w spornym okresie w angaże wpisywano różne stanowiska pracy, chcąc podwyższyć pracownikowi wynagrodzenie. Jednocześnie wymienione w angażach stanowiska nie zawsze pokrywały się z rzeczywiście świadczoną pracą. W przypadku wnioskodawcy wszyscy zeznający byli zgodni, że przez wskazany okres sporny od października 1981 roku, odwołujący nigdy nie pracował na masłowni, podobnie jak nigdy nie wykonywał funkcji brygadzisty, gdyż razem z nim nie pracowali żadni inni pracownicy, o czym zeznawał również bezpośredni przełożony skarżącego. Powyższe zeznania pośrednio potwierdza wydane skarżącemu przez pracodawcę świadectwo pracy w warunkach szczególnych, w którym zakład wskazuje wprost, że w całym okresie zatrudnienia R. K., stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał pracę przy obsłudze wirówek w przemyśle mleczarskim, jako aparatowy obróbki surowca

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

W myśl art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zaś ust. 2 w/w przepisu stanowi, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 w/w ustawy, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 – 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudniania” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego. Analiza treści wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. wskazuje, że do prac w warunkach szczególnych należą wymienione w dziale X (zatytułowanym „W rolnictwie i przemyśle rolno – spożywczym ”) pod poz. 13 „Prace przy obsłudze wirówek ”.

Stosownie zaś do treści § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach w nim określonych są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest - w myśl § 2 ust. 2 - świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione według określonego wzoru lub świadectwo pracy, w którym zakład pracy stwierdza charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których jest uzależnione przyznanie emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca spełnił warunki do uzyskania emerytury w zakresie wymaganego wieku (ukończone 60 lat) i ogólnego stażu pracy (co najmniej 25 lat). Jako okres pracy w warunkach szczególnych organ rentowy nie zaliczył wnioskodawcy żadnego okresu pracy. Spór dotyczył okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) Spółdzielni (...) w B. i uznania tego okresu, jako pracy w warunkach szczególnych. Odmowa uwzględnienia okresu zatrudnienia w przedmiotowej spółdzielni mleczarskiej wynikała z tego, że załączone przez wnioskodawcę dokumenty zawierały, według ZUS, rozbieżności odnośnie charakteru wykonywanych prac.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę, że świadectwo pracy w warunkach szczególnych, wydane pracownikowi przez pracodawcę z zachowaniem warunków przewidzianych normą § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r., stanowi domniemanie i podstawę do przyjęcia, iż okres pracy w nim podany jest okresem pracy w warunkach szczególnych. Samo jednakże posiadanie świadectwa pracy potwierdzającego wykonywanie zatrudnienia w warunkach szczególnych, organu rentowego nie wiąże i nie przesądza automatycznie o przyznaniu świadczenia emerytalnego na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach w postępowaniu sądowym traktuje się jako dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., który stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki może być więc weryfikowany pod kątem prawdziwości wskazanych w nim faktów / por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 4 listopada 2008 r. sygn. III AUa 3113/08, opubl. LEX nr 552003; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 30 listopada 2006 r. sygn. III AUa 466/06, opubl: Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Katowicach rok 2007, Nr 3, poz. 8; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 24 września 2008 r. sygn. III AUa 795/08, opubl: Orzecznictwo Sądów Apelacji B. rok 2008, Nr 4, str. 60/.

Jednocześnie w judykaturze ugruntowane jest stanowisko, iż regulacja § 2 statuująca ograniczenia dowodowe nie ma zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym nawet zeznaniami świadków / por. uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. III UZP 5/85; uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84; wyrok Sądu Najwyższego z 30 marca 2000 r. II UKN 446/99, opubl. OSNAPiUS 2001, nr 18, poz. 562/.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na okoliczność rodzaju i charakteru wykonywanych przez wnioskodawcę czynności, przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę złożonej do akt sprawy dokumentacji pracowniczej oraz zeznania zgłoszonych świadków i wnioskodawcy.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy dawał dostateczne podstawy do tego, aby pracę świadczoną przez odwołującego się w (...) Spółdzielni (...) w B. w okresie od 1 października 1981 r do 31 stycznia 2001 roku, jako aparatowego obróbki surowca przy obsłudze wirówek zaliczyć do prac w warunkach szczególnych.

Analiza dotycząca spornego okresu, wydane świadectwo pracy w warunkach szczególnych wskazuje, że wnioskodawca pracował jako aparatowy obróbki surowca przy obsłudze wirówek.

Potwierdziły to również zeznania słuchanych w sprawie świadków (w tym bezpośredniego przełożonego skarżącego). Na ich podstawie, a także na podstawie zeznań samego wnioskodawcy, Sąd ustalił, że w spornym okresie pracy –wnioskodawca cały czas, bez przestojów, w pełnym wymiarze czasu pracy, wykonywał pracę jako aparatowy przy obsłudze wirówek. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał także, że wnioskodawca otrzymywał dodatek za warunki szkodliwe. Jednocześnie nie podlegali odwołującemu żadni pracownicy (prace na swojej zmianie wykonywał sam), a zatem nie mógł pełnić funkcji brygadzisty.

W spornym okresie zatrudnienia w (...) Spółdzielni (...) w B., wnioskodawca pomimo zmian nazwy stanowiska pracy w angażach, wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, w tym samym miejscu pracy, te same prace, tj. prace przy obsłudze wirówki, jako aparatowy obróbki surowca. Analiza treści dokumentacji płacowej wnioskodawcy, a także zeznań świadków wskazuje, że stanowisko pracy, które faktycznie zajmował wnioskodawca, nie odpowiadało stanowiskom wskazanym w treści angaży, natomiast zmiana w angażach nazewnictwa stanowisk pracy wnioskodawcy służyła wyłącznie podwyższeniu wynagrodzenia odwołującego. Zmiana stanowiska pracy w kolejnych angażach niewątpliwie pociągała za sobą podwyższenie stawki wynagrodzenia.

Analiza treści wykazu A do powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
7 lutego 1983 roku wskazuje, że wykonywane przez wnioskodawcę prace odpowiadają pracom wymienionym w Dziale X (zatytułowanym „ W rolnictwie i przemyśle rolno – spożywczym ”) pod poz. 13 , a nadto uszczegółowione w pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do uchwały nr 16/83 Zarządu Centralnego Związku Spółdzielni (...) z dnia 27 czerwca 1983 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładzie pracy spółdzielczości mleczarskiej.

Reasumując, mając na uwadze, że organ rentowy nie uznał jako okresu pracy wnioskodawcy w warunkach szczególnych żadnego okresu, zaś wnioskodawca w toku postępowania udowodnił wymagany okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 19 lat i 5 miesięcy, uzasadnione jest przyjęcie, że w odniesieniu do wnioskodawcy spełniona została przesłanka posiadania co najmniej 15-letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 16 czerwca 2017 roku, to jest od dnia w którym spełnił on wszystkie (w tym dotyczące wieku) przesłanki warunkujące przyznanie emerytury. Na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do jej nabycia.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy rozstrzygnął w punkcie 2 wyroku stosownie do wyników postępowania i na podstawie art. 98 k.p.c. zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na rzecz R. K. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego skarżącego Sąd ustalił na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1804).

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasa dnieniem doręczyć organowi rentowemu .

projekt- D.D- Z.