Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2013 roku

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Staszkiewicz

Protokolant: Kamila Ciesielka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Bożeny Różańskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 XI 2013 roku sprawy:

P. T. ,

syna B. i K. z d. P.,

urodzonego w dniu (...) w J.,

skazanego:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 3 XI 2009 roku w sprawie VII K 1149/09, za czyn z art. 178a § 2 k.k., popełniony w dniu 1 V 2009 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, gdzie orzeczono również zakazy prowadzenia pojazdów;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 14 IX 2010 roku w sprawie II K 1620/10, za czyn z art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w lipcu 2009 roku, na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 28 II 2010 roku, na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 28 II 2010 roku, na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 178a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 28 II 2010 roku, na karę roku pozbawienia wolności, gdzie orzeczono również zakaz prowadzenia pojazdów;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 21 VIII 2013 roku w sprawie II K 349/13, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w okresie od 25 do 27 VIII 2010 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, gdzie orzeczono również obowiązek naprawienia szkody.

I.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k., łączy kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu P. T. wyrokami opisanymi w punkcie 2 za czyny z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i z art. 178a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz w punkcie 3 części wstępnej wyroku i wymierza mu karę łączną roku i 3 ( trzech ) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet orzeczonej wobec skazanego w punkcie I części dyspozytywnej łącznej kary pozbawienia wolności zalicza dni 7 oraz 8 IX 2010 roku i jako dzień rozpoczęcia odbywania tej kary określa 7 X 2013 roku;

III.  na podstawie art. 575 § 1 k.p.k. stwierdza, iż wyrok łączny Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 11 VII 2013 roku w sprawie II K 228/13, co do kary łącznej, orzeczonej w punkcie III części dyspozytywnej stracił moc;

IV.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., umarza postępowanie w odniesieniu do kar, orzeczonych wyrokami, opisanymi w punkcie 1 części wstępnej wyroku oraz 2, co do czynu z art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

V.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdza, iż wyroki podlegające połączeniu ulegają osobnemu wykonaniu w zakresie, nieobjętym wyrokiem łącznym;

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania w niniejszej sprawie;

VII.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 V 1982 roku prawo o adwokaturze i § 14 ust. 5 i § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 IX 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. K. kwotę 144 złotych wraz z kwotą 33,12 złotych jako podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony skazanego z urzędu.

Sygnatura akt II K 1174/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 3 listopada 2009 roku w sprawie VII K 1149/09, za czyn z art. 178a § 2 k.k., popełniony 1 maja 2009 roku, P. T. skazano na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczono tam również zakazy prowadzenia pojazdów.

( dowód: odpis wyroku k. 25 )

Następnie, 14 września 2010 roku, w sprawie II K 1620/10 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, wydano wobec P. T. wyrok, w którym za czyn z art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w lipcu 2009 roku, wymierzono mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 28 lutego 2010 roku, karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 28 lutego 2010 roku, karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, a za czyn z art. 178a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony 28 lutego 2010 roku, karę roku pozbawienia wolności oraz orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów.

( dowód: odpis wyroku k. 26-27 )

P. T., wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z 21 sierpnia 2013 roku, w sprawie II K 349/13, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w okresie od 25 do 27 sierpnia 2010 roku, skazano na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, oraz orzeczono wobec niego obowiązek naprawienia szkody.

( dowód: odpis wyroku k. 28 )

P. T. był wcześniej jeszcze czterokrotnie karany za przestępstwa. W zakładzie karnym ma dobrą opinię.

( dowód: dane o karalności k. 10-11,

opinia k. 14,

odpisy orzeczeń k. 18-24 )

Ustalenia faktyczne w sprawie oparto na dokumentach w postaci orzeczeń i ich odpisów, wydawanych dotąd w sprawach przeciwko skazanemu, danych o jego karalności oraz opinii o nim z zakładu karnego. Rzetelność tych dowodów nie budziła wątpliwości.

W niniejszej sprawie skazany wniósł o wydanie wyroku skazującego obejmującego kary, orzeczone wobec niego w sprawach VII K 1149/09 i II K 349/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Z informacji uzyskanych przez Sąd wynika, iż w stosunku do P. T., po wydaniu 21 października 2004 roku w sprawie II K 285/04 Sądu Rejonowego w Złotoryi wyroku łącznego, zapadły jeszcze trzy wyroki skazujące – w sprawach VII K 1149/09, II K 1620/10 i II K 349/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Rozważaniami w przedmiocie wydania wyroku łącznego, z uwagi na treść art. 92a k.k., nie objęto skazania za czyn zabroniony w Niemczech, wymienionego w danych o karalności. W odniesieniu do dwóch pierwszych z wyliczonych skazań wydano wyrok łączny w sprawie II K 228/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Orzeczono w nim dwie kary łączne – pierwsza z nich, w całości już wykonana, objęła karę wymierzoną w sprawie VII K 1149/09 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze i karę za najwcześniej popełniony czyn, wymieniony w wyroku w sprawie II K 1620/10 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, druga natomiast kary za pozostałe czyny z tego ostatniego orzeczenia.

Z występków skazanego, których dotyczyły wspomniane trzy wyroki, najwcześniej popełniony został czyn, do którego odnosił się wyrok w sprawie VII K 1149/09 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Samo orzeczenie go dotyczące zapadło 3 listopada 2009 roku. Przed tym dniem P. T. popełnił jeszcze czyn z art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który skazano go w sprawie II K 1620/10 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. Oba te przestępstwa pozostawały zatem w zbiegu. Wymierzono za nie kary tego samego rodzaju – pozbawienia wolności. Zachodziły w tym zakresie warunki do wydania wyroku łącznego. Orzeczenie to wydano już jednak wcześniej – zamieszczono je w punkcie I części dyspozytywnej wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze w sprawie II K 228/13. W tym zakresie nie pojawiły się od tego czasu nowe okoliczności, które pozwalałyby na wzruszenie wspomnianego orzeczenia. Stąd postępowanie niniejsze, w odniesieniu do owych kar należało umorzyć, zgodnie z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

Kolejnym orzeczeniem wobec skazanego był wyrok w sprawie II K 1620/10 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze, wydany 14 września 2010 roku. Poza czynami, których to orzeczenie dotyczyło, przed owym dniem popełniony został również przez P. T. występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który wymierzono mu karę w sprawie II K 349/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze. We wszystkich tych przypadkach orzeczono wobec niego kary pozbawienia wolności. Oznacza to, iż pozostałe czyny, objęte wyrokiem w sprawie II K 1620/10 i czyn, za który skazano P. T. w sprawie II K 349/13, pozostawały w zbiegu i istniały warunki do wymierzenia łącznej kary pozbawienia wolności. Poprzednio orzeczona kara łączna – wynikająca z punktu III części dyspozytywnej wyroku łącznego w sprawie II K 228/13 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze – odnosiła się jedynie do trzech czynów z wyroku w sprawie II K 1620/10. Okoliczności w tym zakresie uległy zatem zmianie – w skład zbiegu przestępstw wszedł nowy czyn – co oznaczało, iż owa poprzednia kara łączna, zgodnie z art. 575 § 1 k.p.k., straciła moc.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd miał na uwadze: zbieżność czasową i funkcjonalną wchodzących w skład zbiegu czynów, za które kary jednostkowe orzeczono w sprawie II K 1620/10 Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze – popełniono je tego samego dnia, w związku z tym samym zachowaniem skazanego – prowadzeniem samochodu wbrew obowiązującym regułom, a także podobieństwo przedmiotowe dwóch z czynów, lecz również odmienność rodzajową od pozostałych dwóch występków P. T. i odstęp czasowy pomiędzy trzema pierwszymi występkami skazanego i ostatnim z nich. Wzięto też pod uwagę wcześniejszą karalność skazanego, dowodzącą jego demoralizacji, ale także opinię z zakładu karnego, z której wynika, iż w warunkach izolacji jego postawa poprawiła się znacząco, nie jest zatem konieczne zatrzymywanie go w jednostce penitencjarnej jeszcze przez długi czas, aby osiągnąć cele resocjalizacyjne. Karę łączną można było wymierzyć, zgodnie z art. 86 § 1 k.k., w granicach od roku do 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Przy jej wymiarze sięgnięto po zasadę asperacji, bliższej znacznie absorpcji, niż kumulacji. Orzeczono ją z tych powodów w wysokości roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 577 § 1 k.p.k., na jej poczet zaliczono dni 7 i 8 września 2010 roku oraz określono jako początek jej odbywania dzień 7 października 2013 roku.

Stwierdzono również, iż wyroki podlegające połączeniu ulegają osobnemu wykonaniu w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym – co do orzeczonych tam środków karnych – zgodnie z art. 576 § 1 k.p.k.

Skazany obecnie nie uzyskuje żadnych dochodów, nie posiada majątku. Stąd, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolniono go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 V 1982 roku prawo o adwokaturze i § 14 ust. 5 i § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 IX 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. K. kwotę 144 złotych wraz z kwotą 33,12 złotych jako podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony skazanego z urzędu.