Sygn. akt XI Ka 488/16
Dnia 13 lipca 2016r.
Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodnicząca SSO Elżbieta Kowalska
p.o. Protokolanta Wojciech Czajkowski
po rozpoznaniu dnia 5 lipca 2016r.
sprawy
M. N.
urodzonego (...) w K. s. R.
i Z. z d. R.
obwinionego o czyn z art. 97 k.w. w zw. z art. 45 ust. 2 pkt 1 Prawo o ruchu drogowym
na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Kraśniku
z dnia 9 marca 2016r. sygn. akt II W 46/16
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę obwinionego M. N. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Kraśniku do ponownego rozpoznania.
Sygn. akt XI Ka 488/16
M. N. został obwiniony o to, że w dniu 30 grudnia 2015r. około godziny 15:25 w K. na ul. (...) kierując samochodem marki M. (...) o nr rej. (...) używał telefonu komórkowego bez wykorzystywania zestawu głośnomówiącego, trzymając aparat w dłoni,
tj. o czyn z art. 97 k.w. w zw. z art. 45 ust. 2 pkt 1 Prawo o ruchu drogowym.
Sąd Rejonowy w Kraśniku wyrokiem z dnia 9 marca 2016r. w sprawie – sygn. akt II W 46/16 obwinionego M. N.:
1. uznał za winnego popełnienia zarzuconego mu wykroczenia wyczerpującego dyspozycję art. 97 k.w. i za to na podstawie art. 97 kw. wymierzył obwinionemu karę 200 (dwieście) złotych grzywny;
2. na podstawie art. 118 § 1 k.p.s.w. i art. 627 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.s.w. zasądził od obwinionego M. N. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 (trzydzieści) złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania.
Od tego wyroku apelację wniósł obwiniony M. N. zaskarżając wyrok w całości zarzucając:
1. obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.s.w. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów, a mianowicie dowolne i wybiórcze uznanie przez Sąd sprzecznych (fałszywych art. 233 § 1..) zeznań świadków (zostało udowodnione brak odpowiedzialności);
2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, a mający wpływ na jego treść:
- kontrola odbywała się na parkingu gdzie samochód obwinionego nie był w ruchu, wyłączony silnik;
- całe zdarzenie w momencie którym odbywała się kontrola było po zachodzie słońca. Sąd jednak tylko sobie znanych powodów uznał, że było widno. Zamiast sprawdzić z zeznań świadków lub w Urzędzie Miasta o której godzinie zostało włączone oświetlenie uliczne to Sąd błędnie domniema że już było włączone.
Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie od zarzutu popełnienia wykroczenia.
Sąd Okręgowy zważył co następuje.
Kontrola odwoławcza zaskarżonego wyroku wykazała, iż konieczne było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Kraśniku do ponownego rozpoznania. Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy przypisał obwinionemu M. N. popełnienie w dniu 30 grudnia 2015r. czynu wyczerpującego dyspozycję art. 97 k.w., tymczasem w treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sąd orzekający ustalił, iż zdarzenie z udziałem obwinionego miało miejsce w dniu 31 grudnia 2015r. (str. 1-3 uzasadnienia, k. 31-32). Zachodzi zatem sprzeczność pomiędzy treścią wyroku a jego uzasadnieniem w zakresie daty czynu. Jednocześnie należy wskazać, że Sąd Rejonowy przeprowadzając postępowanie dowodowe w sprawie nie przesłuchał na okoliczność daty czynu świadka K. G..
Wyżej wskazane uchybienia w postępowaniu przed Sądem Rejonowym spowodowały, iż zaskarżone orzeczenie uchyla się spod kontroli instancyjnej.
Zaistniała zatem konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy obwinionego M. N. Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy uniknie wyżej wskazanych uchybień. Przesłucha obwinionego (o ile zechce on składać wyjaśnienia) i świadków, w tym na okoliczność daty czynu. Cały zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd orzekający podda ocenie zgodnej z wymogami art. 7 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.w., poczyni prawidłowe ustalenia faktyczne i wyda rozstrzygnięcie w sprawie. W razie potrzeby Sąd Rejonowy sporządzi uzasadnienie wyroku odpowiadające wymogom art. 424 k.p.k. w zw. z art. 82 § 1 k.p.w.
Z uwagi na powyższe Sąd odwoławczy na podstawie art. 437 § 2 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w. orzekł jak w wyroku.
Elżbieta Kowalska