Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IX GC 1304/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 30 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu IX Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Jarosław Marczewski

Protokolant: p.o. stażysty Jolanta Wenzel

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2016 r. w Poznaniu

na rozprawie sprawy z powództwa K (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. z siedzibą w Z.

przeciwko J. J. (1)

- o zapłatę

1. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 216963,98 PLN (słownie: dwieście szesnaście tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt trzy złote 98/100) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi do dnia 31 grudnia 2015 roku od następujących kwot i dat:

- 3.923,23 zł od 2.12.2013 r. do dnia zapłaty,

- 10.393,50 zł od 9.12.2013 r. do dnia zapłaty,

- 16.847,56 zł od 16.12.2013 r. do dnia zapłaty,

- 9.498,06 zł od 6.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- 16.373,51 zł od 6.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- 19.086,25 zł od 6.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- 11.096,08 zł od 9.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- 120.051,91 zł od 31.01.2014 r. do dnia zapłaty,

- 9.693,88 zł od 10.03.2014 r. do dnia zapłaty,

a także z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od w/w kwot od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty z zastrzeżeniem, że zobowiązanie pozwanego do zapłaty jest solidarne ze zobowiązaniem Przedsiębiorstwa Produkcyjno – Handlowo – Usługowego (...) Sp. z o.o. stwierdzonym prawomocnym w stosunku do tejże spółki nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 13 lipca 2015 roku w sprawie
IX GNC 689/15.

2. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 18552 zł tytułem zwrotu kosztów procesu z zastrzeżeniem, że zobowiązanie pozwanego do kwoty 9930 zł jest solidarne ze zobowiązaniem Przedsiębiorstwa Produkcyjno – Handlowo – Usługowego (...) Sp. z o.o. stwierdzonym prawomocnym w stosunku do tejże spółki nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 13 lipca 2015 roku w sprawie IX GNC 689/15.

SSO Jarosław Marczewski

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 3 lipca 2015r. powód – K (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” spółka komandytowa w Z. wniósł o solidarne zasądzenie od pozwanych – Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. oraz J. J. (1) , kwoty 216.963,98 zł wraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi w sposób określony w pozwie oraz o kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż strony łączyły umowy sprzedaży w ramach prowadzonych działalności gospodarczych. W dniu 6 maja 2014r. pozwany J. J. (1), prowadzący do tej pory jednoosobową działalność gospodarczą, dokonał przekształcenia formy prawnej prowadzenia działalności w spółkę kapitałową pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L..

Przed dokonaniem przekształcenia, w okresie od października 2013r. do lutego 2014r. powód sprzedawał pozwanemu J. węgiel i miał i dostarczał go podmiotom wskazanym przez pozwanego.

Powód sprzedał pozwanemu towar na łączną kwotę 224.735,32 zł. Powód oświadczył, że pozwany nigdy nie kwestionował ani jakości ani ilości zamawianego towaru. Pomimo odebrania przedmiotu sprzedaży pozwany nie uiścił należnej ceny. Wpłacił jedynie niewielkie kwoty na poczet dwóch faktur VAT. Powód w dniu 25 marca 2014r. wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty w/w należności, jednakże pozostało ono bezskuteczne.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 13 lipca 2015r. Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie IX GNc 689/15 nakazał pozwanym, aby zapłacili na rzecz powoda solidarnie kwotę 216.963,98 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot i dat wskazanych szczegółowo w nakazie zapłaty oraz kwotą 9.930 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania albo wnieśli w tym terminie do tutejszego Sądu sprzeciw.

Nakaz zapłaty z dnia 13 lipca 2015r. uprawomocnił się w stosunku do pozwanej spółki w dniu 8 września 2015r. (k.73)

Zarządzeniami z dnia 23 listopada 2015r. i 10 listopad 2016r. Przewodniczący ustanowił dla pozwanego J. J. (1), którego miejsce pobytu nie jest znane, kuratora procesowego w osobie M. G..

W dniu 3 grudnia 2015r. kurator złożył odpowiedź na pozew w imieniu pozwanego i wniósł o uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu kurator wskazał, że powód nie wykazał swojego roszczenia. W szczególności powód nie udowodnił, aby pozwany ad.1 kiedykolwiek zawierał jakąkolwiek umowę z powodem na dostawę surowca, o którym mowa w pozwie. Pozwany podkreślił, że żadna z przedłożonych w pozwie faktur nie została zaakceptowana przez uprawnioną do reprezentacji pozwanego ad.1 osobę, natomiast listy przewozowe opatrzone są nieczytelną parafą nieznanej osoby. Zdaniem pozwanego dokumenty nie zostały poświadczone za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda będącego adwokatem, a ponadto przedłożone kopie są nieczytelne i nie mogą stanowić podstawy do wykazania roszczenia powoda. Pozwany z ostrożności procesowej, w razie gdyby prawomocny wyrok nie został wydany do dnia 6 maja 2017r., wniósł o oddalenie powództwa z uwagi na upływ okresu odpowiedzialności pozwanego na podstawie art.584 13 ksh.

Postanowieniem z dnia 10 grudnia 2013r. Sąd uchylił w stosunku do pozwanego J. J. (1) nakaz zapłaty z dnia 13 lipca 2015r. wydany w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt IX GNc 689/15 (k.104).

Odpowiadając na zarzuty wskazane w odpowiedzi na pozew powód podniósł, że pozwany w toku współpracy i po jej zakończeniu, nigdy nie kwestionował faktu zaciągnięcia zobowiązania i prawidłowego wykonania obowiązków umownych przez powoda.

Bez zastrzeżeń przyjął też i księgował wystawione przez stronę powodową faktury VAT, czym potwierdził zaciągnięcie zobowiązania wobec sprzedawcy.

Po otrzymaniu wezwań do zapłaty, pozwany wielokrotnie kontaktował się z powodem celem uzyskania prolongaty terminów płatności.

Powód podniósł też, że skoro wydany w sprawie nakaz zapłaty uprawomocnił się w stosunku do pozwanej spółki brak jest podstaw by kwestionować odpowiedzialność za ten sam dług pozwanego J..

W dalszym toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód – K (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” spółka komandytowa w Z. jest podmiotem wpisanym do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...). W ramach swej działalności zajmuje się m. in sprzedażą węgla kamiennego i brunatnego.

Pozwany J. J. (1) prowadził działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) od dnia 1 września 2010r. do dnia 8 lipca 2014r. Pozwany został wykreślony z rejestru przedsiębiorców na podstawie art.34 ust.2 pkt.1a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z uwagi na przekształcenie swojej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową.

Spółka powstała w wyniku przekształcenia – Przedsiębiorstwo produkcyjno-handlowo-usługowe (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - została wpisana do rejestru przedsiębiorców w dniu 6 maja 2014r. pod numerem (...).

Dowód: odpis z KRS powoda i pozwanego (k. 8-15), odpis z EDG J. J. (1) (k.16).

W październiku 2013r. powód i pozwany J. nawiązali współpracę handlową. W ramach łączącej strony współpracy powód sprzedawał pozwanemu węgiel kamienny i jego pochodne, m.in. miał węglowy. Zakupiony u powoda towar pozwany J. J. (1) odsprzedawał swoim odbiorcom.

Zamówienia składane były w drodze telefonicznej lub za pośrednictwem poczty elektronicznej przez J. J. (1) lub jego pracowników. Towar dostarczany był przez powoda w miejsca wskazane przez pozwanego, a odbiór kwitowany był na liście przewozowym przez pracowników pozwanego.

W związku z dokonaną sprzedażą węgla kamiennego powód wystawił pozwanemu J. J. (1) fakturę VAT nr (...) z dnia 30.10.2013r. na kwotę 11.654,20 zł z terminem płatności na dzień 29.11.2013r. Dostawa towaru nastąpiła w dniu 31.10.2013r. Pozwany na poczet należności wynikającej z tej faktury zapłacił kwotę 7.730,97zł.

Dowód: faktura VAT (k. 17), list przewozowy (k.18), zeznania świadka T. K. (k.198), zeznania świadka D. J. (k.245), zeznania świadka T. M. (k.245-246), zeznania świadka D. B. (k.246-247), zeznania powoda P. K. (k.247)

W związku z dokonaną sprzedażą węgla brunatnego powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) z dnia 08.11.2013r. na kwotę 10.393,50 zł z terminem płatności na dzień 08.12.2013r. Pozwany nie uregulował w/w płatności w terminie wskazanym w fakturze VAT.

Dowód: faktura VAT (k. 21),

W związku z dokonaną sprzedażą węgla kamiennego powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) z dnia 15.11.2013r. na kwotę 16.847,56 zł z terminem płatności na dzień 15.12.2013r. Dostawa towaru nastąpiła w dniu 13.11.2013r. Pozwany nie uregulował w/w płatności w terminie wskazanym w fakturze VAT.

Dowód: faktura VAT (k. 22), list przewozowy (k.23)

W związku z dokonaną sprzedażą węgla kamiennego – ekogroszek powód wystawił na pozwanemu fakturę VAT nr (...) z dnia 04.12.2013r. na kwotę 16.373,51 zł z terminem płatności na dzień 03.01.2014r. Dostawa towaru nastąpiła w dniu 05.12.2013r. Pozwany nie uregulował w/w płatności w terminie wskazanym w fakturze VAT.

Dowód: faktura VAT (k. 25), list przewozowy (k.26)

W związku z dokonaną sprzedażą węgla brunatnego - O. II powód wystawił na pozwanemu fakturę VAT nr (...) z dnia 04.12.2013r. na kwotę 9.498,06 zł z terminem płatności na dzień 03.01.2014r. Pozwany nie uregulował w/w płatności w terminie wskazanym w fakturze VAT.

Dowód: faktura VAT (k. 27),

W związku z dokonaną sprzedażą węgla kamiennego – M.-O. powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) z dnia 05.12.2013r. na kwotę 19.086,25 zł z terminem płatności na dzień 04.01.2014r. Dostawa towaru nastąpiła w dniu 06.12.2013r. Pozwany nie uregulował w/w płatności w terminie wskazanym w fakturze VAT.

Dowód: faktura VAT (k. 29), list przewozowy (k.30)

W związku z dokonaną sprzedażą węgla kamiennego – P. RI powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) z dnia 09.12.2013r. na kwotę 11.096,08 zł z terminem płatności na dzień 08.01.2014r. Pozwany nie uregulował w/w płatności w terminie wskazanym w fakturze VAT.

Dowód: faktura VAT (k. 31),

W związku z dokonaną sprzedażą węgla kamiennego – Z. O. i kostka powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) z dnia 16.12.2013r. na kwotę 120.092,28 zł z terminem płatności na dzień 30.01.2014r. Dostawa towaru nastąpiła w dniu 16.12.2013r. Pozwany nie uregulował w całości w/w płatności w terminie wskazanym w fakturze VAT. Pozwany zapłacił jedynie kwotę 40,37 zł.

Dowód: faktura VAT (k. 33), list przewozowy (k.34)

W związku z dokonaną sprzedażą węgla brunatnego - O. II powód wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) z dnia 07.02.2014r. na kwotę 9.693,88 zł z terminem płatności na dzień 09.03.2014r. Dostawa towaru nastąpiła w dniu 08.02.2014r. Pozwany nie uregulował w/w płatności w terminie wskazanym w fakturze VAT.

Dowód: faktura VAT (k. 37), list przewozowy (k.39)

Wszystkie towary wymienione w w.w. fakturach, objęte zawartymi przez strony umowami sprzedaży, zostały dostarczone przez powoda pozwanemu J. lub wskazanym przez niego kontrahentom i odebrane przez adresatów bez zastrzeżeń.

Dowód: zeznania świadka T. K. (k.198), zeznania świadka D. J. (k.245), zeznania świadka T. M. (k.245-246), zeznania świadka D. B. (k.246-247), zeznania powoda P. K. (k.247)

Pozwany J. J. (1) nigdy nie kwestionował faktu zaciągnięcia zobowiązań, z których należności powód dochodził pozwem.

Nie kwestionował również jakości i ilości dostarczanego przez powoda towaru.

Powód wielokrotnie kontaktował się z pozwanym drogą elektroniczną i uzgadniał z pozwanym terminy i warunki spłaty zadłużenia. Pozwany J. J. (1) deklarował spłatę, informował powoda o negocjowaniu warunków kredytowych z bankiem. Ostatecznie jednak pozwany zaprzestał kontaktów z powodem.

Wobec braku zapłaty powód w dniu 24 marca 2014r. wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 216.963,98 zł z tytułu należności ujętych w załączonych do pozwu fakturach VAT, w terminie 7 dni począwszy od dnia otrzymania wezwania. Pozwany zaległości w zakreślonym terminie nie uregulował.

Nie zaspokoił też w żadnej części roszczenia powoda do dnia zamknięcia rozprawy.

Dowód: korespondencja email pomiędzy stronami (k.128-149), wezwanie do zapłaty (k. 40-41), zeznania świadka T. K. (k.198), zeznania świadka D. J. (k.245), zeznania świadka T. M. (k.245-246), zeznania świadka D. B. (k.246-247), zeznania powoda P. K. (k.247)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie twierdzeń stron w zakresie niekwestionowanym przez stronę przeciwną, a także w oparciu o zebrane w aktach sprawy, wyżej wymienione dokumenty prywatne, urzędowe i ich kopie.

Sąd uznał za wiarygodne wszystkie zgromadzone w sprawie dokumenty, albowiem ich moc dowodowa nie została przez żadną ze stron zakwestionowana. Dokumenty prywatne stanowiły dowód tego, że osoby, które je podpisały złożyły oświadczenia w nich zawarte (art. 245 k.p.c.), a dokument urzędowy stanowił dowód tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone (art. 244 § 1 k.p.c.).

W odpowiedzi na pozew strona pozwana co prawda zaprzeczyła aby zawarła z powodem umowy sprzedaży przedmiotowych towarów, a złożone przez powoda dokumenty w postaci faktur, zamówień oraz dokumentów przewozowych nie zostały podpisane przez osobę uprawnioną do działania za pozwanego, w związku z czym nie mogą stanowić dowodu związania stron umowami, z których należności wskazane zostały w fakturach.

Fakt zawarcia przez strony umów sprzedaży obejmujących ceny wyszczególnione w załączonych do pozwu fakturach VAT znalazł potwierdzenie w zeznaniach przesłuchanych w sprawie świadków i stron, zwłaszcza prezesa zarządu powoda, który potwierdził sprzedaż pozwanemu J. towaru, za który powód domaga się zapłaty w pozwie.

Sąd ograniczył dowód z przesłuchania stron do przesłuchania powoda, gdyż miejsca pobytu pozwanego J. nie jest znane sądowi i powodowi.

Sąd dal wiarę zeznaniom świadków D. J., T. K., T. M. oraz D. B., a także przesłuchanego za powoda członka zarządu komplementariusza powodowej spółki – (...). Zeznania wszystkich tych osób były logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniały. Nie wykazywały także sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W przedmiotowej sprawie powód dochodził od pozwanych solidarnie zapłaty należności z tytułu ceny sprzedaży.

Zgodnie z treścią art. 535 k.c., przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Umowa sprzedaży jest umową wzajemną gdyż świadczenia sprzedawcy (przeniesienie własności i wydanie rzeczy) są odpowiednikiem świadczeń kupującego (zapłaty ceny). Zgodnie z art. 488 § 1 k.c. świadczenia będące przedmiotem zobowiązań z umów wzajemnych winny być spełnione jednocześnie chyba, że z umowy, z ustawy albo z orzeczenia Sądu lub decyzji innego właściwego organu wynika, iż jedna ze stron jest zobowiązana do wcześniejszego świadczenia.

Dokonując wykładni w.w. przepisów należy stwierdzić, że powód dochodząc w procesie zapłaty ceny sprzedaży winien więc w myśl art. 6 k.c. wykazać, że łączyła go z pozwanym umowa sprzedaży oraz, że spełnił wobec pozwanego wszystkie obowiązki sprzedawcy.

Z obowiązku takiego jest zwolniony w takim zakresie w jakim pozwany nie zakwestionował powołanych przez powoda okoliczności, albowiem dowodzenia w sprawie zgodnie z treścią art. 229 k.p.c. wymagają jedynie kwestie sporne. Zakres postępowania dowodowego w sprawie jest więc pochodną zakresu zaprzeczenia strony pozwanej wyrażonego w sposób zgodny z procedurą w stosownym piśmie procesowym, w przedmiotowej sprawie – odpowiedzi na pozew. Jednakże w każdym przypadku pozwany pamiętać musi, że omawiane zaprzeczenie musi być wyraźne i mieć charakter konstruktywny.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniesionej w niniejszej sprawie zaprzeczył okoliczności, aby strony w jakiejkolwiek formie zawierały umowy sprzedaży, by osoba uprawniona do działania w imieniu pozwanego składała zamówienia powołane w pozwie, by strony uzgodniły cenę nabycia towarów wyszczególnionych w załączonych do pozwu fakturach oraz, że towary wskazane w fakturach zostały pozwanemu wydane.

Jak wynika jednak z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków i prezesa zarządu komplementariusza powoda, pozwany J. oraz umocowany przez niego pracownik składali powodowi zamówienia na towar mailowo i telefonicznie. Strony nie miały przy tym podpisanej umowy o współpracę. Po ustaleniu ceny ilości i miejsca dostawy towaru, był on przez powoda dostarczany zgodnie z uzgodnieniami.

Po jego odebraniu przez adresata, powód wystawiał pozwanemu i przesyłał mu faktury Vat dokumentujące dokonaną transakcję sprzedaży.

Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że taki sposób zawierania umów z firmami handlującymi opałem jest powszechnie stosowany w stosunkach gospodarczych.

Z uwagi na to powód nie może dysponować pisemnymi zamówieniami podpisanymi przez pozwanego czy umocowaną przez niego osobę.

Jak wynika z zeznań prezesa zarządu komplementariusza powoda – P. K., których prawdziwość nie została podważona przez stronę pozwaną w trakcie procesu, cały objęty załączonymi do pozwu fakturami VAT towar został sprzedany pozwanemu, za ceny wskazane w tych fakturach. Opał ten został dostarczony przez powoda pozwanemu lub bezpośrednio jego klientom, co znajduje także potwierdzenie w załączonych do pozwu listach przewozowych.

Po dostarczeniu sprzedanego towaru powód wystawił pozwanemu i przesłał mu faktury VAT obejmujące uzgodnioną cenę sprzedaży.

Faktury te nie zostały przez pozwanego zwrócone ani w żaden inny sposób zakwestionowane, co potwierdza zdaniem Sądu okoliczności podniesione w zeznaniach P. K..

Pozwany kupował bowiem od powoda opał w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. W związku z tym gdyby dostarczono mu, jako przedsiębiorcy, należycie dbającemu o własny interes, faktury obejmujące należności z tytułu umów, których nie zawarł albo wskazana w fakturach cena lub ilość towaru nie odpowiadałaby uzgodnieniom stron, z pewnością faktury te by zakwestionował, odsyłając je powodowi lub domagając się ich skorygowania.

Żadnych takich czynności pozwany jednak nie przedsięwziął co potwierdza stanowisko strony powodowej, że zobowiązany jest on do zapłaty kwot wskazanych w załączonych do pozwu fakturach.

Podkreślić należy, że pozwany zapłacił przed procesem część należności. Tym samym potwierdził związanie go umowami sprzedaży udokumentowanymi fakturami, które częściowo opłacił.

Reasumując, w ocenie Sądu, powód udowodnił, że strony łączyły umowy, za które dochodził pozwem zapłaty ceny sprzedaży oraz, że sprzedany towar dostarczył pozwanemu lub też kontrahentom pozwanego. Wobec czego, na podstawie art. 535 k.p.c. mógł domagać się od pozwanego – jako kupującego - spełnienia świadczenia w postaci zapłaty umówionej ceny za sprzedany towar, albowiem strony były zgodne co do tego, że pozwany nie uiścił na rzecz powoda wskazanych w pozwie należności. W konsekwencji, Sąd roszczenie powoda uznał za zasadne i w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 535 k.p.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

Powód wniósł powództwo o zapłatę ceny sprzedaży solidarnie od dwóch podmiotów - Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego (...) w L. oraz od J. J. (1). Jak wyżej wskazano, pozwany J. J. (1) prowadził działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) od dnia 1 września 2010r. do dnia 8 lipca 2014r. Pozwany J. J. (1) dokonał przekształcenia swojej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i zgodnie z treścią art.584 1 ksh przekształcenie to nastąpiło z chwilą wpisu spółki do rejestru, tj. w dniu 6 maja 2014r. Od tej pory spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Zgodnie z treścią art.584 13 ksh osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5 ( tj. przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową) odpowiada solidarnie ze spółką przekształconą za zobowiązania przedsiębiorcy przekształcanego związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powstałe przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od dnia przekształcenia. Solidarna odpowiedzialność wynikająca z art. 584 13 ksh dotyczy tylko zobowiązań przedsiębiorcy przekształcanego związanych z tą działalnością gospodarczą, którą przekształcił on w spółkę kapitałową. Odpowiedzialność ta nie dotyczy ani zobowiązań przedsiębiorcy o charakterze „pozagospodarczym" ani też tych zobowiązań, które związane są z inną aktywnością gospodarczą przedsiębiorcy niż ta, która przekształcona została w spółkę kapitałową - ta sama osoba fizyczna może bowiem prowadzić w różnej formie (działalność jednoosobowa, spółka cywilna, spółka osobowa) różne przedsięwzięcia gospodarcze, a przekształcić w spółkę kapitałową może tylko wybrane z nich, a uprzednio prowadzone w formie jednoosobowej działalności gospodarczej ( tak: M.R., Lex 2014)

W niniejszej sprawie nie ma żadnych wątpliwości, że działalność pozwanej spółki jest ścisłą kontynuacją działalności pozwanego J. J. (1). Przedmiotem działalności pozwanego J. J. (1), co wynika z odpisu z (...) była sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych (k.16). Identyczny przedmiot działalności widnieje w rejestrze przedsiębiorców pozwanej spółki (k.9).

Z powyższego wynika, że pozwany J. J. (1), jak i Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego (...) w L. ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania przedsiębiorcy dokonującego przekształcenia w spółkę kapitałową – pozwanego J. J. (1).

Z tego względu w pkt.1 wyroku Sąd zawarł zastrzeżenie, że zobowiązanie pozwanego J. J. (1) do zapłaty jest solidarne ze zobowiązaniem Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego (...) w L. stwierdzonym prawomocnym w stosunku do tejże spółki nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 13 lipca 2015r. w sprawie IX GNc 689/15.

Roszczenie powoda co do odsetek ustawowych za opóźnienie Sąd uznał za zasługujące na uwzględnienie, albowiem nie ma wątpliwości, że pozwany pozostaje w opóźnieniu ze spełnieniem świadczeń pieniężnych wobec powoda.

Termin naliczania odsetek ustawowych podany przez powoda przypadał po terminach płatności wskazanych na poszczególnych fakturach VAT.

Zgodnie z art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności. O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481§1 kc, przy czym z uwagi na wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2016 r. do kodeksu cywilnego oprócz odsetek ustawowych (art. 359 kc) także odsetek ustawowych za opóźnienie (art. 481 kc), za okres od dnia 1 stycznia 2016r. odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzone zostały na podstawie art.481§2 kc.

O kosztach Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. i §3 pkt 7 oraz § 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie. Powód tytułem kosztów procesu poniósł łącznie 18.552 zł: 10.849 zł opłata sądowa od pozwu, 7200 zł wynagrodzenie radcy prawnego, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa oraz 500 zł tytułem zaliczki na poczet kosztów wynagrodzenia kuratora procesowego dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu. Z uwagi na solidarną odpowiedzialność pozwanych Sąd, na podstawie art. 105§2 k.p.c. zastrzegł, że zobowiązanie pozwanego do kwoty 9930 zł (kwota kosztów jakimi w nakazie zapłaty obciążono dłużna spółkę) jest solidarne ze zobowiązaniem Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego (...) w L. stwierdzonym prawomocnym w stosunku do tejże spółki nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 13 lipca 2015r. w sprawie IX GNc 689/15.

SSO Jarosław Marczewski