Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 172/17 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Małgorzata Wierzba-Golicka

Protokolant:

sekretarka Joanna Ogrodniczak

po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2017 r. w Ostrzeszowie, na rozprawie

sprawy z powództwa(...) w W.

przeciwko S. K.

o zapłatę

1. oddala powództwo;

2. zasądza od powoda(...) w W. na rzecz pozwanego S. K. kwotę 600,- (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

/-/ Małgorzata Wierzba – Golicka

Sygn. I C 172/17 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...)w W. w dniu 30 maja 2012r. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie pozew o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego S. K. kwoty 1837,75 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego .

W uzasadnieniu wskazał, że powód nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 17 stycznia 2012r. od wierzyciela pierwotnego (...) S.A. wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu świadczonych przez zbywcę usług telekomunikacyjnych na podstawie umowy z dnia 18 stycznia 2010r.. Pozwany do dnia wytoczenia powództwa nie uregulował należności.

W dniu 12 października 2016r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ostrzeszowie wobec skutecznego wniesienia przez pozwanego S. K. sprzeciwu.

Pozwany S. K. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu.

W uzasadnieniu pisma 15 maja 2017r. podniósł zarzuty przedawnienia wszystkich roszczeń powoda, nie wykazania podstawy faktycznej roszczenia i braku legitymacji procesowej po stronie powoda.

Sąd ustalił, co następuje.

W dniu 30 maja 2012r. powód (...) w W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie pozew o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego S. K. kwoty 1837,75 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Dowód: pozew k. 2-4.

Postanowieniem z dnia 12 października 2016r. w sprawie VI Nc-e (...) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ostrzeszowie.

Dowód: postanowienie k. 11.

(...) S.A. w W. zawarł w dniu 18 stycznia 2010r. z pozwanym S. K. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Dowód: umowa k. 30-32.

(...) S.A. w W. wystawił faktury na łączną kwotę 1456,04 złotych.

Dowód: faktury VAT k. 24-29.

W dniu 17 stycznia 2012r. powód zawarł z (...) S.A. w W. umowę przelewu wierzytelności.

Dowód: umowa k. 22.

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach złożonych do sprawy.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód nie wykazał, że posiada wymagalną wierzytelność wobec pozwanego.

W świetle wskazanych przez powoda dowodów Sąd I instancji zważył, iż jego twierdzenia budzą uzasadnione wątpliwości i nie uzasadniają w żaden sposób żądania pozwu. Na ich podstawie nie sposób bowiem uznać, że powodowi przysługuje względem pozwanego jakiekolwiek roszczenie, a w szczególności w dochodzonej wysokości.

Powód, oprócz twierdzenia zawartego w treści pozwu, nie wykazał, iż nabył od wierzyciela pierwotnego wierzytelność w stosunku do pozwanego.

Powód nie przedstawił żadnego dokumentu, z którego miałoby wynikać roszczenie powoda wobec pozwanego, a tym samym nie udowodnił, że w ogóle owo roszczenie posiada.

W sytuacji gdy powód nie złożył dokumentów wskazujących na istnienie wymagalnej wierzytelności, nie sposób uznać, że Sąd posiada dokument obrazujący istnienie i wymagalność wierzytelności dochodzonej pozwem. Przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda dotyczących okoliczności faktycznych, nie zwalnia Sądu od obowiązku rozważenia czy oświadczenia te uzasadniają należycie i w całości żądanie pozwu i czy uwzględnienie tych żądań nie naruszy przepisów prawa. Powód przedłożył co prawda kserokopię umowy przelewu wierzytelności z dnia 17 stycznia 2012r., jednakże nie wykazał w żaden sposób, że na mocy tej umowy nabył skonkretyzowaną kwotowo wierzytelność wynikającą z łączącego cedenta z pozwanym stosunku prawnego.

Reguła dowodowa z art. 6 kc nakłada na powoda obowiązek udowodnienia żądania pozwu, czego powód nie uczynił.

Same twierdzenia pozwu o istnieniu wierzytelności i jej wysokości, są niewystarczające.

Na gruncie prawa procesowego art. 6 kc koreluje art. 232 kpc.

Dysponentami postępowania dowodowego są strony, na nich spoczywa ciężar dowodu [ art. 6 kc ] i są one obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne [ art. 232 zdanie pierwsze kpc ]. Oznacza to, że przedstawienie materiału pozwalającego na odtworzenie stanu faktycznego należy do stron, a niedostatki w dowodzeniu określonego faktu powodują dla strony, na której spoczywa ciężar dowodu, niekorzystne skutki prawne w postaci przegrania procesu [ por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 09.01.2013r. w sprawie I ACa 738/12 ].

Zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar gromadzenia materiału procesowego spoczywa na stronach. Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem. Samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą [ por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21.05.2013r. w sprawie I ACa 1520/12 ].

Powyższe stwierdzenie należy odnieść do powoda, który nie podołał ciężarowi udowodnienia faktów, z których wywodzi skutki prawne.

Z powyższych względów Sąd uznał żądanie pozwu jako bezzasadne i oddalił powództwo, o czym orzeczono w sentencji niniejszego wyroku.

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o art. 98 kpc, mając na uwadze odpowiedzialność strony za wynik procesu.

/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka