Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 sierpnia 2017 r. ZUS I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11 lipca 2017 r i 3 sierpnia 2017 r . odmówił R. M. prawa do przeliczenia emerytury. W uzasadnieniu wskazano, iż okres udowodnionych studiów w wysokości 4 lat (przy rozpatrywaniu prawa do świadczenia okresy nieskładkowe zostały uwzględnione w wymiarze nie przekraczającym 1/3 udowodnionych okresów składkowych, tj. 3 lata i 8 miesięcy – zgodnie z obowiązującym wymiarem studiów podanym przez uczelnię) został uwzględniony do wyliczenia świadczenia od 1 listopada 1991 roku – decyzją z dnia 20 maja 1992 r.

(decyzja – k. 13/14 akt ZUS)

W dniu 24 sierpnia 2017 r. R. M. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o zaliczenie studiów ukończonych na UŁ, na kierunku matematyka, jako okresu składkowego, wskazał, że studia trwały pięć lat.

(odwołanie – k. 2- 4)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania od tej decyzji, wywodząc jak w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 3)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

R. M. urodził się w dniu (...). Decyzją z dnia 19 listopada 1984 r uzyskał prawo do renty inwalidzkiej od dnia 12 listopada 1984 r .

/decyzja – k. 17 akt ZUS/

W dniu 31 stycznia 1992 r wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie /zwiększenie/ wzrostu za staż pracy. Do wniosku załączył:

- zaświadczenie z dnia 31 stycznia 1992 r, wystawione przez (...), z którego wynikało, że studiował w latach 1967/68 – (...), studia dzienne, na Wydziale M. – F. - Chemicznym, na kierunku matematyka, uzyskał zaliczenie dwóch lat, całe studia trwały wtedy 4 lata.

- zaświadczenie z dnia 31 stycznia 1992 r, wystawione przez Studium (...).F..C.., z którego wynikało, że studiował w latach 1973/1974 – 1975/1976 – studia zaoczne na kierunku matematyka i uzyskał zaliczenie trzech lat studiów oraz zdał egzamin magisterski.

/wniosek, zaświadczenia – k. 131 – 133, kserokopia dyplomu – k. 134 akt ZUS/

W dniu 22 kwietnia 1992 wnioskodawca złożył dodatkowe wyjaśnienie, z którego wynikało, że studia dzienne odbywał w latach 1967 – 1972 i w tym czasie zaliczył 2 lata studiów w roku akademickim 67/68 i 69/70. Załączył zaświadczenie, z którego wynikało , że studiował od 1 października 1967 do 15 sierpnia 1972 r na UŁ od 1.10.1967 do 15.09.1972 r na kierunku matematyka i uzyskał zaliczenie 5 semestrów. Zaświadczenie to anulowało zaświadczenie z dnia 31 stycznia 1992 r.

/zaświadczenie – k. 156 akt ZUS/

Decyzją z dnia 20 maja 1992 r organ rentowy ustalił ponownie wysokość renty inwalidzkiej II grupy inwalidów – od dnia 1 listopada 1991 r, zaliczając m.in. do stażu pracy jako okres nieskładkowy naukę na UŁ w maksymalnym wymiarze objętym programem studiów t.j. cztery lata.

/decyzja – k. 158 akt ZUS/

Decyzją z dnia 2 stycznia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie art. 27 a ustawy z dnia z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał R. M. emeryturę od dnia 25 grudnia 2013 roku, tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. W związku z przyznaniem emerytury prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy ustało z dniem 25 grudnia 2013 roku. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto podstawę wymiaru renty. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z poprzedniej decyzji przyjęty do obliczenia emerytury z urzędu wyniósł 69,16%. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 69,16% przez kwotę bazową 717,16 zł wyniosła 495,99 zł. Do ustalenia wysokości emerytury uwzględniono 11 lat (132 miesięcy) okresów składkowych i 3 lata 8 miesięcy (44 miesiące) okresów nieskładkowych. Wysokość emerytury z urzędu wyniosła 255,80 zł i w związku z tym, że emerytura była niższa od dotychczas wypłacanej renty, została podwyższona do wysokości renty i wyniosła miesięcznie od dnia 25 grudnia 2013 roku 863,51 zł, a do wypłaty 743,79 zł.

/decyzja - k. 110-111 plik II akt ZUS zał. do akt VIII U 773/147/

Okresy 16.11.72 – 31. (...) , 1.11.1975 – 31.08.1976, 15.11.1976 – 15.09.1978 r zostały zaliczone jako okresy składowe. Okresy 1.10.1967 – 30.07.1970, 31.08.1970 – 30.06.1971, 1.08.1971- 29.11.1971 zostały zaliczone jako okresy nieskładkowe.

/karta przebiegu zatrudnienia – k. 11/12 akt ZUS/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2017.1383 t.j.) 1.Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek emerytalny określony w ust. 2 albo 3;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a

2. Wiek emerytalny dla kobiet wynosi co najmniej 60 lat.

3. Wiek emerytalny dla mężczyzn urodzonych w okresie:

1) do dnia 31 grudnia 1947 r. wynosi co najmniej 65 lat;

2) od dnia 1 stycznia 1948 r. do dnia 31 marca 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 1 miesiąc;

3) od dnia 1 kwietnia 1948 r. do dnia 30 czerwca 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 2 miesiące;

4) od dnia 1 lipca 1948 r. do dnia 30 września 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 3 miesiące;

5) od dnia 1 października 1948 r. do dnia 31 grudnia 1948 r. wynosi co najmniej 65 lat i 4 miesiące.

Stosownie natomiast do treści art. 27 a powołanej ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku emeryturę przyznaje się z urzędu zamiast pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy osobie, która osiągnęła wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3, oraz podlegała ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Przepis art. 24a ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 27a ustawy, stanowiący odpowiednik art. 24a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku, obowiązuje od 1 stycznia 2006 roku i został dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy z 1 lipca 2005 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 169, poz. 1412 ze zm.).

Emeryturę, o której mowa w art. 27a, oblicza się zgodnie z art. 53 i 56. Emerytura, o której mowa w art. 27a, nie może być niższa od pobieranej dotychczas renty z tytułu niezdolności do pracy (art.54 a ust.1-2 ustawy).

Art. 24 a ustawy stanowi zaś, że emeryturę, o której mowa w art. 24 (przepis dotyczy ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku) przyznaje się z urzędu zamiast renty z tytułu niezdolności do pracy osobie, która osiągnęła wiek uprawniający do tej emerytury oraz podlegała ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (ust.1). Emeryturę przyznaje się od dnia osiągnięcia przez rencistę wieku uprawniającego do emerytury, a w przypadku gdy wypłata renty z tytułu niezdolności do pracy była wstrzymana - od dnia, od którego podjęto jej wypłatę (ust.2). Emeryturę oblicza się zgodnie z art. 26, z uwzględnieniem ust. 4 i 5 (ust.3). Na wniosek osoby, której emeryturę przyznano z urzędu w latach 2009-2013, emeryturę oblicza się ponownie zgodnie z art. 183 (ust.4). Na wniosek osoby, która spełniła warunki do emerytury określone w art. 46 i 50, jednakże nie wystąpiła z wnioskiem o jej przyznanie, ponownie oblicza się wysokość emerytury zgodnie z art. 53 i 56 (ust.5). Emerytura obliczona na zasadach określonych w ust. 2-5 nie może być niższa od pobieranej dotychczas renty z tytułu niezdolności do pracy (ust.6).

Z art.27 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku wynika, że osoby pobierające renty z tytułu niezdolności do pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego mają zagwarantowane prawo do emerytury przyznanej z urzędu w wysokości nie niższej niż dotychczas pobierana renta. Przyznanie emerytury z urzędu oznacza automatyczną utratę prawa do renty. Stanowi o tym art. 101a w/ w ustawy, w myśl którego prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy ustaje z dniem, od którego została przyznana emerytura zgodnie z 27a ustawy.

Wnioskodawca od dnia 25 grudnia 2013 roku otrzymuje emeryturę z urzędu przyznaną na podstawie art.27 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku.

Zgodnie z art. 114 ustawy emerytalnej w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli, m.in.

-po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość,

- przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego.

W niniejszym postępowaniu skarżący domaga się przeliczenia emerytury przy uwzględnieniu okresu studiów jako okresu składkowego.

Zgodnie z art. 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, następujące okresy:

1) składkowe, o których mowa w art. 6;

2) nieskładkowe, o których mowa w art. 7.(ust. 1)

Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. (ust. 2).

Zgodnie z art. 7 pkt. 9 ustawy o emeryturach i rentach z FUS okresem nieskładkowym jest okres nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów.

Wyjaśnić przy tym należy, iż termin "ukończenie nauki" odnosi się do zaliczenia całego programu studiów (uzyskania absolutorium), co należy odróżnić od pojęcia "ukończenia studiów" z czym wiąże się obrona pracy magisterskiej i otrzymanie dyplomu ukończenia studiów wyższych (uchwała SN z dnia 8 lipca 1993 r., II UZP 6/93, OSNCAPiUS 1994, Nr 1, poz. 1).

Jedyne ograniczenie, jakie wynika z art. 7 pkt 9 ustawy to ograniczenie okresu nieskładkowego do wymiaru wynikającego z programu nauczania. Do tego okresu - z ograniczeniem do wymiaru wynikającego z programu nauczania oraz z wyłączeniem okresów, które w myśl art. 11 wskazanej ustawy zbiegają się z okresami składkowymi - wliczyć można każdy odbyty okres nauki w szkole wyższej, niezależnie od jego umiejscowienia w czasie, pod warunkiem, że: 1) jest to nauka na jednym kierunku studiów, 2) nauka została ukończona./Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 czerwca 2008 r. I BU 19/07LEX nr 528623/

W przypadku ubezpieczonego zaliczono cały możliwy okres studiów (4 lata) jako okres nieskładkowy – przy ograniczeniu do 1/3 udowodnionych okresów składkowych. W przypadku ubezpieczonego nastąpiła przerwa w nauce, a w momencie jej ponownego podjęcia był już aktywny zawodowo. Zgodnie zaś z art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jeżeli okresy, o których mowa w art. 6, 7 i 10, zbiegają się w czasie, przy ustalaniu prawa do świadczeń określonych w ustawie uwzględnia się okres korzystniejszy. Okres pozostawania w ubezpieczeniu z tytułu stosunku pracy jako okres składkowy jest niewątpliwie korzystniejszy od nieskładkowego okresu nauki w szkole wyższej, co prawidłowo zostało przyjęte przez organ rentowy. W świetle powyższego brak było z kolei możliwości podwójnego zaliczenia tego okresu do stażu ubezpieczeniowego. Prawidłowo zatem został ustalony okres nauki w szkole wyższej ubezpieczonego, liczony jako okres nieskładkowy. Żądanie zatem zaliczenia tego okresu jako okresu składkowego było nieuzasadnione.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił odwołanie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., jako niezasadne.