Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 lutego 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił A. D. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu, organ rentowy wskazał, że orzeczeniem z dnia 20 lutego 2017 r., Komisja Lekarska ZUS ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy . Z uwagi zatem na brak spełnienia, przez wnioskodawcę, warunków przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności wskazanych w art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.) , ZUS odmówił prawa do świadczenia. .

/decyzja k. 29 akt ZUS/

W dniu 6 marca 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wpłynęło odwołanie A. D. (1) od tej decyzji. Ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, dopuszczenie dowodu z opinii biegłych: neurologa i psychiatry na okoliczność jego stanu zdrowia i zdolności do pracy oraz dopuszczenie dowodu z zeznań świadka A. D. (2) na okoliczność jego stanu zdrowia i funkcjonowania w życiu codziennym .

/odwołanie k.2-5 /

W dniu 5 kwietnia 2017 r. do Sądu Okręgowego w Łodzi wpłynęła odpowiedź organu rentowego na odwołanie A. D. (1), w której ZUS wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie k. 6/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. D. (1) urodził się (...) Studiował w Akademii (...), uzyskał licencjat z zarządzania logistycznego. Od 1985r. jest czynny zawodowo. Pracował w Wytwórni (...) w Ł. : 27.03.1985-30.09.1987r, w Zakładach (...) 1.12.1987-30.09.1991r. , wykonywał czynności przy komputerze , przy analizach opłacalności w spółce z ograniczona odpowiedzialnością (...) w okresie od 1.10.1991r., do 31.08.2015r. W okresach aktywności zawodowej – wykonywał czynności przez zarządzaniu produkcją oraz był głównym specjalistą do spraw jakości. Pobierał dwa razy świadczenie rehabilitacyjne przez rok. Przed przyznaniem prawa do świadczeń rehabilitacyjnych korzystał z 182-dniowego okresu zasiłku chorobowego. Stosunek pracy ustał z dniem 31.08.2015r. Obecnie nie pracuje. Obecnie - posiada orzeczenie z dnia 25.04.2016r. o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności od 1.04.2016r. do 30.04.2018r. z powodu: 06-E. Uprzednio posiadał orzeczenie z dnia 11.03.2013r. o lekkim stopniu niepełnosprawności od 1.03.2013r. do 31.03.2016r. z powodu: 06-E. oraz orzeczenie z dnia 25.02.2010r. o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności od 30.12.2009r. do 28.02.2013r. z powodu: 06-E.

/okoliczności bezsporne, orzeczenia o niepełnosprawności k. 36, k. 38, k. 40/

W dniu 4 stycznia 2017 r. wnioskodawca złożył wniosek o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy .

/wniosek k.1 akt ZUS/

Lekarz orzecznik ZUS, w dniu 31 stycznia 2017 r., po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, a także po przeprowadzeniu badania przez konsultanta psychologa w dniu 25.01.2017r. , rozpoznał u ubezpieczonego Zaburzenia adaptacyjne, u osoby z organicznym uszkodzeniem (...) na poziomie łagodnym, wieloletnia padaczka, bez istotnych deficytów w badaniu neurologicznym; schorzenie wniesione do zatrudnienia, nadciśnienie tętnicze , poddające się leczeniu . Orzeczeniem z 31.01.2017 roku lekarz orzecznik ZUS ustalił, że wnioskodawca jest zdolny do pracy ..

/orzeczenie lekarza orzecznika k.78-79 akt ZUS, opinia konsultanta psychologa k. 74/75 akt ZUS/

Wnioskodawca w dniu 2 lutego 2017r. złożył sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika .

/Sprzeciw k. 79 akt ZUS/

Komisja Lekarska ZUS, w dniu 20 lutego 2017 r., po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, także opierając się badaniu konsultacyjnym - psychologa , rozpoznała u ubezpieczonego, organiczne zaburzenia lękowo-depresyjne o niewielkim nasileniu, wieloletnią padaczkę z napadami uogólnionymi toniczno-klonicznymi i napadami nieświadomości bez deficytów w badaniu neurologicznym. Nadciśnienie tętnicze zredukowane. Orzeczeniem z 20.02.2017 roku Komisja Lekarska ZUS ustaliła, że wnioskodawca jest zdolny do pracy , a okresy zaostrzenia schorzeń , mogą być leczone w ramach zasiłkowa chorobowych.

/orzeczenie lekarza orzecznika k.78-79 akt ZUS, opinia konsultanta psychologa k. 74/75 akt ZUS/

W oparciu o powyższe orzeczenie oraz zgromadzony materiał dowodowy organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

/decyzja w aktach ZUS/

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe w postaci dowodu z opinii biegłych sądowych: psychiatry i neurologa, powołanych,

Wnioskodawca cierpi na padaczkę, z napadami uogólnionymi drgawkowymi oraz typu nieświadomości ostatni pod koniec marca br. U wnioskodawcy nie stwierdza się objawów ogniskowego uszkodzenia układu nerwowego, w szczególności mogących powodować ograniczenie sprawności ruchowej w postaci niedowładów czy porażenia kończyn. Z punktu widzenia neurologa, przy takiej jak obecna, częstotliwości napadów, szczególnie drgawkowych, brak jest podstaw do orzekania długotrwałej niezdolności . Napady typu nieświadomości wnioskodawca , ma jak oświadczył biegłemu w czasie badania , co kilka dni- ostatnio 13 i 25.04.2017 r. Wnioskodawca przyjmuje leki: T. i T. oraz leki przeciwdepresyjne.

Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy w stopniu powodującym niezdolność do pracy .

/ opinia biegłego neurologa k. 13-14, uzupełniająca k. 48/

Nadto wnioskodawca cierpi na organiczne zaburzenia lękowo-depresyjne . Wnioskodawca jest leczony z powodu tych zaburzeń , bez nasilonych objawów chorobowych ; w badaniu psychologicznym - uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego było lekkiego stopnia . Te dolegliwości nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy w stopniu powodującym niezdolność do pracy. W przypadku pogorszenia stanu zdrowia , wnioskodawca może korzystać ze zwolnień lekarskich .

/ opinia biegłego psychiatry k. 15-17, uzupełniająca k. 56/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów znajdujących się, w załączonych aktach organu rentowego, aktach sprawy oraz opiniach biegłych: neurologa i psychiatry , powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy . Sąd uznał opinie biegłych : podstawowe i uzupełniające , wydane, w związku z uwagami , poczynionymi przez wnioskodawcę, pod adresem wniosków orzeczniczych , zawartych w opiniach podstawowych biegłych : neurologa i psychiatry , za wszechstronnie analizujące stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy pod kątem zdolności do pracy, wnikliwe, kompleksowe, logicznie, argumentujące wnioski orzecznicze i merytoryczne znakomicie uzasadnione.

Sąd nie uwzględnił wniosku o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka A. D. (2) na okoliczność stanu zdrowia wnioskodawcy i funkcjonowania w życiu codziennym, gdyż przedmiotem sporu były przesłanki dotyczące prawa do renty , wśród nich – zdolność do pracy zarobkowej , a tę – zdolność , lub jej utratę , może ocenić tylko biegły z zakresu medycyny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 57 punkt 1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.887 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełni łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność powstała w okresach wymienionych w cytowanym przepisie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl ust.1 warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Brak, choćby jednego z warunków wymienionych w art. 57 ww. ustawy, powoduje brak prawa do świadczenia.

Osobą niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania tej zdolności po przekwalifikowaniu ( art.12 ust.1-3 ww. ustawy).

Częściowa niezdolność do pracy podlega ocenie w ramach pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji. W definicji niezdolności do pracy ustawodawca dał wyraz powiązaniu prawa do renty z rzeczywistą, znaczną utratą zdolności do pracy zarobkowej jako takiej, a częściową niezdolność do pracy powiązał z niezdolnością do pracy w ramach posiadanych kwalifikacji, przy uwzględnieniu możliwości i sprawności niezbędnych do dalszego zaangażowania w procesie pracy, zaakcentował istnienie potencjalnej przydatności do pracy. Chodzi zatem o zdolność do pracy zarobkowej, nie tylko jako zdolność do wykonywania dotychczasowej pracy, ale zdolność do podjęcia pracy w ogóle, choć, z uwzględnieniem rodzaju i charakteru dotychczas wykonywanej pracy, poziomu wykształcenia, wieku, predyspozycji psychofizycznych. Zdolność do pracy ma dwa elementy: biologiczny (ogólna sprawność psychofizyczna) i gospodarczy (przydatność na rynku pracy). Należało zatem ustalić, czy ubezpieczony jest zdolny do wykonywania pracy w dotychczasowym zakresie, czy jego kwalifikacje pozwalają na wykonywanie innej pracy, czy, dla utrzymania aktywności zawodowej, konieczne jest przekwalifikowanie.

Wobec braku spełnienia przesłanki, wskazanej w punkcie 1 cyt. przepisu – brak prawa do świadczenia.

Należy również wskazać, iż o niezdolności do pracy nie decyduje sam fakt występowania schorzeń, lecz ocena, czy i w jakim zakresie wpływają one na utratę zdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Dotyczy to również schorzeń o przewlekłym charakterze, które występują u ubezpieczonego czyli padaczka (wyrok Sądu Najwyższego z 1 grudnia 2000 roku, II UKN 113/00, OSNP 2002/14/343; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 5 kwietnia 2013 roku III AUa 900/12, Lex nr 1315707).

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie wykazało ,że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy .

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawca ma 51 lat, posiada wykształcenie wyższe . Studiował w Akademii (...), uzyskał licencjat z zarządzania logistycznego. Od 1985r. jest czynny zawodowo. Pracował w Wytwórni (...) w Ł. : 27.03.1985-30.09.1987r, w Zakładach (...) 1.12.1987-30.09.1991r. , wykonywał czynności przy komputerze , przy analizach opłacalności w spółce z ograniczona odpowiedzialnością (...) w okresie od 1.10.1991r., do 31.08.2015r. W okresach aktywności zawodowej – wykonywał czynności przez zarządzaniu produkcją oraz był głównym specjalistą do spraw jakości. Obecnie nie pracuje. Obecnie - posiada orzeczenie z dnia 25.04.2016r. o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności od 1.04.2016r. do 30.04.2018r. z powodu: 06-E. Uprzednio posiadał orzeczenie z dnia 11.03.2013r. o lekkim stopniu niepełnosprawności od 1.03.2013r. do 31.03.2016r. z powodu: 06-E. oraz orzeczenie z dnia 25.02.2010r. o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności od 30.12.2009r. do 28.02.2013r. z powodu: 06-E.

. W swojej karierze zawodowej wykonywał wiele różnych zajęć. Mając na uwadze poziom wysoki posiadanych kwalifikacji , praktycznych, szanse na znalezienie nowej pracy w warunkach aktualnego rynku pracy i oczekiwań pracodawcę – przy występujących u wnioskodawcy dolegliwościach , powodujących ograniczenie, choć nie w znacznym stopniu, sprawności organizmu, w znanych Sądowi realiach gospodarczych, zwłaszcza w środowisku (...) istnieją. Jednakże wnioskodawca, dysponuje potencjałem wykształcenia i doświadczenia zawodowego , umożliwiającym mu przekwalifikowanie, lub podjęcie aktywności, która, ze względu na stan zdrowia, będzie mogła być wykonywana, bezpiecznie.

Sąd przeanalizował sytuację wnioskodawcy w aspekcie przesłanek art. 13 ust.1 cyt. ustawy.

W konsekwencji , wobec niespełnienia wszystkich przesłanek, brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania i przyznania skarżącemu prawa do renty, o czym Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

Wnioskodawca jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, ale Sąd , zwraca uwagę, że przedmiotem analizy Sądu była prawidłowość decyzji z dnia 24.02.2017r. zatem fakt, iż wnioskodawca w dniu 2 10.2017r., a zatem prawie 8 miesiecy po wydaniu przez ZUS , zaskarżonej decyzji , uległ wypadkowi , może być podstawą nowego wniosku o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolnością do pracy , w związku z tym , sygnalizowanym na rozprawie w dniu 9.10.2017r. , zdarzeniem.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.