Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2017 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie II Wydział Karny w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Pok

Wiesława Nowak

Robert Szeląg

Protokolant Kamila Łapeta

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej C. - Północ w C. – Dominiki Gąsienicy

po rozpoznaniu dnia 22.02.2017r., 3.04.2017r., 21.04.2017r., 24.05.2017r., 21.06.2017r., 27.06.2017r., 19.07.2017r. i 04.09.2017r

sprawy

P. C. (1), s. D. i P. zd. C., ur. w dniu (...) w C.

K. M. (1) zd. M., c. R. i I. zd. B., ur. w dniu (...) w C.

D. S. zd. S., c. K. i A. zd. M., ur. w dniu (...) w B.

oskarżonych o to, że:

W dniu 15 lutego 2016 roku przy ul. (...) w C. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami – nieletnimi, po uprzednim użyciu przemocy w postaci: przewrócenia na podłogę P. Z. (1), związania mu rąk i nóg taśmą, bicia pięściami po całym ciele, grożeniu mu pozbawieniem życia po przyłożeniu noża do jego szyi oraz doprowadzeniu P. Z. (1) do stanu bezbronności, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci: laptopa m-ki L. (...) o wartości 1980 zł, notebooka m-ki A. o wartości 390 zł, telefonu komórkowego m-ki S. (...) o wartości 2.300zł, smartwatcha m-ki S.o wartości 700 zł, zegarka marki D. model G.o wartości 1000 zł, zegarka (...) z cyferblatami o wartości 100 zł, butelki alkoholu W. o wartości 60 zł, perfum (...) m-ki C. K. o wartości 30 zł, bezprzewodowej klawiatury m-ki M. o wartości 52 zł, bezprzewodowej myszki m-ki M. o wartości 100 zł, myszy przewodowej m-ki 4W. o wartości 5 zł, paska do spodni F. (...) o wartości 30 zł, 2 kompletów spinek do mankietów kol. Żółtego i srebrnego o wartości 28 zł, paska do spodni m-ki (...) o wartości 50 zł, paska do spodni m-ki P. C. (2) o wartości 50 zł, okularów m-ki R. B. o wartości 400 zł, szkatułki na zegarki z eko-skóry o wartości 100 zł, gry komputerowej (...) o wartości 179 zł i pieniędzy w kwocie 350 zł na szkodę P. Z. (1) o łącznej wartości 7904,00 zł

tj. o przestępstwo z art. 280 § 2 k.k.

orzeka

1.Uznaje oskarżonego P. C. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 280 par 2 kk i za to na podstawie art. 280 par 2 kk w zw. z art. 33 par 2 kk w zw. z art. 60 par 2 pkt 1 kk w zw. z art. 60 par 6 pkt 2 kk wymierza oskarżonemu P. C. (1) karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu, że jedna stawka dzienna grzywny odpowiada kwocie 10 (dziesięć) złotych;

2. Uznaje oskarżone K. M. (1) i D. S. za winne popełnienia czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku przy czym eliminuje z jego opisu stwierdzenie „grożeniu mu pozbawieniem życia po przyłożeniu noża do jego szyi” i przyjmuje że czyn ten wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 280 par 1 kk i za to na podstawie art. 280 par 1 kk w zw. z art. 33 par 2 kk w zw. z art. 60 par 1 kk w zw. z art. 60 par 6 pkt 3 kk wymierza im kary po 1 (jednym) roku pozbawienia wolności oraz kary grzywny w wysokości po 30 (trzydzieści) stawek dziennych przy przyjęciu, że jedna stawka dzienna grzywny odpowiada kwocie 10 (dziesięć) złotych;

3. na podstawie art. 69 par 1 i 2 kk w zw. z art. 70 par 2 kk wykonanie orzeczonych wobec K. M. (1) i D. S. kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

4. na podstawie art. 73 par 2 kk oddaje oskarżone K. M. (1) i D. S. w okresie próby pod dozór kuratora;

5.na podstawie art. 72 par 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżone K. M. (1) i D. S. do informowania kuratora o przebiegu okresu próby raz na 6 miesięcy.

6. na podstawie art. 72 par 2 kk zobowiązuje oskarżoną D. S. do naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz P. Z. (1) kwoty 800 złotych w terminie 6 (sześciu) miesięcy od uprawomocnienia się wyroku;

7. na podstawie art. 63 par 1 kk na poczet orzeczonych kar grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie: D. S. 16.02.2016r, K. M. (1) 16.02.2016r. przyjmując, ze jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny grzywnie w wysokości dwóch stawek dziennych, a na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności P. C. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 16.02.2016r.

8. na podstawie art. 44 par 2 kk i art. 44 par 5 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych pod pozycją I1 w wykazie dowodów rzeczowych nr I/547/16/P, który to wykaz znajduje się na karcie 345 akt sprawy i zwraca pokrzywdzonemu P. Z. (1) dowód rzeczowy opisany pod pozycją I2 w wykazie dowodów rzeczowych nr I/547/16/P, który to wykaz znajduje się na karcie 345 akt sprawy;

9. na podstawie art. 29 ustawy o adwokaturze w związku z par 4 ust 1, par 17 ust 1 pkt 2 i par 17 ust 5 oraz par 20 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata T. B. kwotę 1992,60 złotych (jeden tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąt dwa złote i sześćdziesiąt groszy) w tym naliczony podatek VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonej D. S. w postępowaniu przygotowawczym i przed sądem;

10. na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust 1 pkt 3 i art. 2 ust 1 pkt 3 oraz art. 3 ust 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973 roku zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa opłaty w wysokości: od P. C. (1) 500 złotych, a od K. M. (1) i D. S. w wysokości po 240 złotych oraz obciążą ich wydatkami w sprawie: P. C. (1) w wysokości 1000 złotych, a K. M. (1) i D. S. w wysokości po 90 złotych, a na podstawie art. 624 par 1 kpk w pozostałej części zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa.

Wiesława Nowak Marzena Pok Robert Szeląg

Sygn. akt II K 200/16

UZASADNIENIE

P. C. (1) został oskarżony o to, ze w dniu 15 lutego 2016 roku przy ul. (...) w C. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami – nieletnimi, po uprzednim użyciu przemocy w postaci: przewrócenia na podłogę P. Z. (1), związania mu rąk i nóg taśmą, bicia pięściami po całym ciele, grożeniu mu pozbawieniem życia po przyłożeniu noża do jego szyi oraz doprowadzeniu P. Z. (1) do stanu bezbronności, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci: laptopa m-ki L. (...) o wartości 1980 zł, notebooka m-ki A. o wartości 390 zł, telefonu komórkowego m-ki S. (...) o wartości 2.300zł, smartwatcha m-ki S.o wartości 700 zł, zegarka marki D. model G. o wartości 1000 zł, zegarka (...) z cyferblatami o wartości 100 zł, butelki alkoholu W.o wartości 60 zł, perfum (...) m-ki C. K. o wartości 30 zł, bezprzewodowej klawiatury m-ki M. o wartości 52 zł, bezprzewodowej myszki m-ki M. o wartości 100 zł, myszy przewodowej m-ki 4W. o wartości 5 zł, paska do spodni F. (...) o wartości 30 zł, 2 kompletów spinek do mankietów kol. Żółtego i srebrnego o wartości 28 zł, paska do spodni m-ki (...) o wartości 50 zł, paska do spodni m-ki P. C. (2) o wartości 50 zł, okularów m-ki R. B. o wartości 400 zł, szkatułki na zegarki z eko-skóry o wartości 100 zł, gry komputerowej (...) o wartości 179 zł i pieniędzy w kwocie 350 zł na szkodę P. Z. (1) o łącznej wartości 7904,00 zł tj o czyn z art. 280 par 2 kk.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

P. Z. (1) wynajmuje mieszkanie znajdujące się w C. przy ul. (...)., na trzecim piętrze. W mieszkaniu są wyburzone ściany pomiędzy przedpokojem, pokojem i kuchnią tworząc jedną otwartą przestrzeń. D. S. była znajoma P. Z. (1), poznaną przez internet na portalu (...). D. S. powiedziała swoim kolegom P. C. (1) i M. W. (1) o tej znajomości, wskazała, że w mieszkaniu P. Z. są wartościowe rzeczy i podała im numer telefonu pokrzywdzonego. P. C. (1), M. W. (1) i D. S. wpadli na pomysł by dostać się do mieszkania P. Z., „dać mu nauczkę” tzn. pobić go i dokonać kradzieży. P. C. kupił kartę pre paid i zaczęli wspólnie z M. W. (1), przez okres około 3 – 4 dni smsować z P. Z. (1) podając się za dziewczynę o imieniu K. i proponując spotkanie w mieszkaniu P. Z. (1).

W dniu 15.02.2016r w godzinach popołudniowych doszło do spotkania P. C. (1), M. W. (1), D. S., E. L. (1), K. M. (1) i N. B. (1), S. M. (1) w mieszkaniu S. Z., znajdującym się w C. ul. (...). Wcześniej na ten dzień P. Z. (1) umówił się, że przyjdą do niego, do mieszkania dwie dziewczyny tj. K. z koleżanką. P. C. (1) i M. W. (1) wzięli ze sobą rękawiczki foliowe i lateksowe oraz czarną taśmę izolacyjną. Następnie wszyscy autobusem (...) pojechali do centrum miasta,. Ustalili, że D. S. wskaże mieszkanie P. Z., do mieszkania najpierw wejdą podająca się za K. M. (2) i S. M. (1). Gdy P. Z. (1) otworzył drzwi wejściowe do mieszkania zobaczył dwie dziewczyny była to S. M. (1) i K. M. (1). Weszły do środka mieszkania, zdjęły buty i kurtki. P. Z. (1) otworzył piwa i wspólnie je pili. W tym czasie na klatce schodowej pozostały E. L. (2), N. B. (1) i D. S.. Po kilku minutach do S. M. (1), zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami zadzwoniła E. L. (1), S. wstała i zaczęła kierować się w stronę wyjścia z mieszkania żeby telefon odebrać. Gdy otworzyła drzwi, do mieszkania wpadli P. C. (1) i M. W. (1). Mieli zasłonięte kapturami twarze, na rękach mieli rękawiczki – jeden z nich chirurgiczne lateksowe, drugi jednorazowe foliowe.

W tym momencie S. M. (1) i K. M. (1) opuściły mieszkanie – razem z koleżankami, które oczekiwały na nie na klatce schodowej, najpierw weszły w górę po schodach, potem zeszły, następnie stały na dole klatki schodowej a potem wyszły przed blok.

P. C. (1) i M. W. (1) od razu po wejściu do mieszkania pokrzywdzonego P. Z. (1) rzucili się na niego, zaczęli zadawać mu ciosy, uderzyli go w piszczel i chcieli go obezwładnić. Pomiędzy mężczyznami rozpoczęła się szamotanina, P. Z. (1) udało się im wyrwać, uwolnić i otworzyć drzwi na klatkę schodową. Wtedy jeden z napastników odciągnął go od drzwi, złapał go od tyłu ręką za szyje i zaczął dusić. Jeden z napastników uderzył P. Z. (1) w twarz tak, że zaczęła lecieć mu krew z nosa. Napastnicy skrępowali nogi i ręce pokrzywdzonego taśmą izolacyjną, zakleili mu usta i oczy tą taśma. P. Z. (1) się szamotał próbując się uwolnić. Wtedy P. C. (1) i M. W. (1) skrępowali pokrzywdzonemu nogi i ręce przewodem od żelazka i przewodem od radia. Na blacie kuchennym leżał nóż o łącznej długości 33 cm z plastikową rączka, ostrze było pokryte było czarna grafiką. M. W. (1) wziął ten nóż i jego ostrze przyłożył do szyi P. Z. (1), nakazując mu żeby był cicho. W tym czasie P. C. (1) penetrował mieszanie, przeszukiwał szafę, szafki kuchenne, szafki w łazience w poszukiwaniu wartościowych rzeczy, które następnie pakował do znalezionych w mieszkaniu pokrzywdzonego dwóch toreb typy tzw. zrywki, reklamówki. Napastnicy zapytali P. Z. (1) o to gdzie ma portfel – ten odpowiedział, że w aucie. Po około 5 minutach P. C. (1) i M. W. (1) wyszli z mieszkania wraz z zabranymi rzeczami w postaci: laptopa L. (...) o wartości 1980 zł, notebooka m-ki A. o wartości 390 zł, telefonu komórkowego m-ki S. (...) o wartości 2.300zł, smartwatcha m-ki S. o wartości 700 zł, zegarka marki D. model G. o wartości 1000 zł, zegarka (...) z cyferblatami o wartości 100 zł, butelki alkoholu W. o wartości 60 zł, perfum (...) m-ki C. K. o wartości 30 zł, bezprzewodowej klawiatury m-ki M. o wartości 52 zł, bezprzewodowej myszki m-ki M. o wartości 100 zł, myszy przewodowej m-ki 4W. o wartości 5 zł, paska do spodni F. (...) o wartości 30 zł, 2 kompletów spinek do mankietów o wartości 28 zł, paska do spodni m-ki (...) o wartości 50 zł, paska do spodni m-ki P. C. (2) o wartości 50 zł, okularów m-ki R. B. o wartości 400 zł, szkatułki na zegarki z eko-skóry o wartości 100 zł, gry komputerowej (...) o wartości 179 zł i pieniędzy w kwocie 350 zł. Przedmioty te wraz z pieniędzmi znajdowały się w dwóch torbach. P. C. (1) i M. W. (1) dołączyli do oczekujących na nich dziewczyn i następnie cała grupa udała się w kierunku Placu (...). P. C. (1) wyrzucił telefon P. Z. na dach budynku, uprzednio rzucając nim o podłoże. K. M. (1) zamówiła dwie taksówki, którymi wszyscy pojechali do mieszkania S. Z.. Tam nastąpił podział rzeczy skradzionych z mieszkania P. Z.. Tam też zaczęli pić skradziony alkohol i podzielili się pieniędzmi – K. M. (1) dostała 60 zł., N. B. (1) i D. S. po 30 złotych.

P. Z. (1) zdołał częściowo uwolnić skrępowane kończyny, wyszedł na klatkę schodową i zaczął wołać pomocy, uderzać do drzwi sąsiadów. Została wezwana Policja.

W wyniku działań P. C. (1) i M. W. (1) P. Z. (1) doznań stłuczenia głowy i sińca okularowego powiek oka prawego.

P. C. (1) nie ma wyuczonego zawodu, jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, utrzymuje się z prac dorywczych budowlanych, był karany, nie był leczony psychiatrycznie neurologicznie i odwykowo.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: częściowo wyjaśnienia P. C. (1) k. 98, k. 206, k.76, częściowo zeznania M. W. (1) k. 164-165, k. 99-100 częściowo wyjaśnienia K. M. (1) k. 114, k. 154-155, częściowo wyjaśnienia D. S. k. 90-91, k. 144-145, zeznania pokrzywdzonego P. Z. (1) k. 4-5, k. 119-120, k. 287-288, k. 371, k. 79-83, zeznania świadków A. Z. (1) k. 18-19, k. 87, S. Z. k. 108, k. 101, N. B. (1) k. 94-95, k. 161, E. L. (1) k. 179-180, k. 103-104 S. M. (1) k. 102- 103 B. K. k. 233, k. 85-86, protokół oględzin mieszkania k. 9-11, (k. 232), k. 84-86, protokół przeszukania k. 43-45, k.50-52, k.54-55, protokół oględzin k. 123-124, k. 149, k.162, k.169, k.177, k. 184, k. 209-210, protokół k. 200, wycena k. 248-249, informacja O.-V. k. 374, opinia k. 311, opinia z badań genetycznych k. 337-343, wywiad środowiskowy k. 408-409, oświadczenie k. 105, odpis postanowienia Sądu Rejonowego w C.z dnia 07.12.2016r V. N. 137/16 oraz Sądu Okręgowego w C. VI Ca 239/17 z dnia 12.04.2017r ( k. 117-124), dane o karalności P. C. (1) k. 159.

P. C. (1) w toku postępowania przygotowawczego przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 280 par 2 kk i odmówił składania wyjaśnień (k. 98). Podczas kolejnego przesłuchania (k. 205-206) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że kilka dni wcześniej dostał numer telefonu pokrzywdzonego od koleżanki, zaczął z nim pisać smsy i umówił się na spotkanie. Wyjaśnił, że jego dwie koleżanki weszły do środka, o określonej godzinie jedna z nich otworzyła drzwi. On wszedł do środka, przydusił pokrzywdzonego, uderzył go pięścią w brzuch, związał taśmą nogi, ręce, zakleił oczy i usta, przeszukał mieszkania i znalezione rzeczy wskazane w zarzucie spakował do dwóch toreb znalezionych w mieszkaniu. Następnie taksówką wrócił do mieszkania kolegi na ul. (...), wcześniej wyrzucił telefon pokrzywdzonego na dach. Wyjaśnił, że nie używał noża, tyko bił i związał pokrzywdzonego, który nie stawiał oporu i nie zadawał żadnych ciosów.

W toku postepowania przed Sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu przy czym zaznaczył, że nie przyznaje się do użycia noża, potwierdził odczytane mu wyjaśnienia złożone w postepowaniu przygotowawczym i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego P. C. (1) za wiarygodne jedynie w części. Generalnie przyznaje się on do popełnienia zarzucanego mu czynu – za wyjątkiem tej części zarzutu, która stwierdza, że w czasie rozboju doszło do używania noża. Oskarżony opisał przebieg zdarzenia jedynie podczas drugiego przesłuchania w toku postepowania przygotowawczego – jednak tylko w lakoniczny sposób, stanowiący zarys przebiegu zdarzenia, nie wskazując ani jego szczegółów ani osób w nim uczestniczących. Podczas pozostałych wyjaśnień skorzystał z prawa do odmowy ich złożenia.

Zasadnicza kwestią dotycząca niniejszego postepowania była ta dotycząca posłużenia się podczas zajścia noża, bowiem w zasadzie pozostałe elementy stanu faktycznego tj. wcześniej dokonane porozumienie pomiędzy P. C.., M. W. i D. S., E. L., K. M. i N. B. co do tego żeby pójść do mieszkania P. Z. (1), pobić go i okraść, fakt pobicia i skrepowania pokrzywdzonego przez P. C. i M. W., zboru przedmiotów, powrotu do mieszkania na ul. (...) i częściowego podziału pieniędzy pochodzących z przestępstwa nie budzi wątpliwości. Wprawdzie każda z pozostałych osób – i nieletni i współoskarżeni w niniejszym postępowaniu stara się umniejszyć swoją rolę w przestępstwie i świadomość jego zaplanowania lecz nie jest to przedmiotem rozważań w niniejszym uzasadnieniu, gdyż co do tych osób zapadły już prawomocnie orzeczenia sądowe, a wniosek o uzasadnienie dotyczy tylko P. C. (1). W zakresie, w którym oskarżony przyznaje się do popełnienia czynu jego wyjaśnienia są wiarygodne – tworzą one cały obraz zdarzenia łącznie z wyjaśnieniami współoskarżonych K. M. (1) i D. C. a także z zeznaniami świadków, co do których toczyło się postępowanie w sądzie rodzinnym tj. E. L., N. B. i S. M.. Są one także zgodne z pozostałymi dowodami w sprawie tj. protokołami oględzin, protokołem przeszukania, opinią dotyczącą obrażeń ciała pokrzywdzonego a przede wszystkim z zeznaniami samego pokrzywdzonego P. Z. (1). Wskazał on szczegółowo w jaki sposób doszło do nawiązania kontaktu pomiędzy napastnikami a pokrzywdzonym, wskazał dlaczego zgodził się zaprosić nieznajome dziewczyny do mieszkania, spójny z pozostałym materiałem dowodowym m.in. z zeznaniami sąsiadki A. K. jest opis początkowej fazy przestępstwa, podobnie wiarygodne jest twierdzenie pokrzywdzonego o krępowaniu ciała taśmą i przewodem bowiem takie przedmioty odnalezione zostały w trakcie oględzin mieszkania dokonanych o gdzie 21.15 w mieszkaniu pokrzywdzonego, zeznania dotyczące pobicia przez oskarżanych korespondują z opinią lekarską dotycząca obrażeń a zeznania co do skradzionych przedmiotów znalazły opacie w wynikach protokołu przeszukania rzeczy odnalezionych w mieszkaniu przy ul. (...).

Natomiast co do posłużenia się nożem podczas rozboju to należy podkreślić, ze w momencie gdy do mieszkania P. Z. wszedł P. C. i M. W. – dziewczyny tj. K. M. (1) i S. M. (1) opuściły mieszkanie i nie znały szczegółów dotyczących przebiegu zajścia już bezpośrednio w mieszkaniu, z depozycji innych osób nie wynikało by posłużenie się nożem było wcześniej przez P. C. i M. W. zaplanowane. Z kolei i P. C. i M. W. zaprzeczają by doszło w czasie rozboju do posługiwania się nożem. W tym zakresie ich wyjaśnienia i zeznania nie są wiarygodne. Po pierwsze o tym, ze podczas zajścia został użyty nóż świadczą zeznania pokrzywdzonego P. Z. (1) – który już w momencie składania zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa i pierwszych zeznań wskazał, że : „w pewnym momencie jeden z tych mężczyzn podszedł do mnie i powiedział abym był cicho i dołożył mi nóź do gardła, ja czułem na krtani ostrą krawędź” (k. 5). Podtrzymał te zeznania na rozprawie przed sądem. Taki przebieg zdarzeń znajduje także potwierdzenie w zasadach logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego – pokrzywdzonemu udało się wyswobodzić podczas szamotaniny, otworzył drzwi na klatkę schodową, oskarżeni związali go przyniesioną ze sobą taśmą, okazało się to za mało skuteczne dlatego skrępowali go sznurem od żelazka i odciętym kablem od radia. I w tym momencie dla zwiększenia swojej przewagi, większego zastraszenia pokrzywdzonego doszło do posłużenia się nożem. W czasie zdarzenia został użyty nóż, który należał do P. Z. (1) i znajdował się u niego w mieszkaniu na blacie kuchennym. Jak wynika z zeznań P. Z. nóż początkowo znajdował się na blacie kuchennym, który był ok 3 – 4 m od miejsca gdzie znajdował się pokrzywdzony w momencie gdy poczuł ostrze noża – natomiast po zdarzeniu nóż znajdował się na biurku – tj. około 1 m od tego miejsca. Noża tego użył M. W. (1) – świadczy o tym opinia genetyczna z której wynika, że źródłem śladu biologicznego stanowiącego wymaz z krawędzi rękojeści noża są dwie osoby: głównym dawcą P. Z. (1), dawcą komponenty mniejszościowej jest M. W. (1). (opinia k. 337-343). Z opinii daktyloskopijnej wynika, że na zabezpieczonym nożu nie ujawniono śladów linii papilarnych, które nadają się do identyfikacji. (opinia k. 348-354) – jest to zgodne z ustalonym stanem faktycznym bowiem sprawcy w czasie rozboju mieli założone rękawiczki.

Sąd uznał za niewiarygodne twierdzenia M. W. (1) i Patyka C. co do tego, ze w czasie zdarzenie nie posługiwali się nożem. Dowody wskazane wyżej przeczą temu, nadto ich twierdzenia mają na celu umniejszenie stopnia społecznej szkodliwości czynu i uniknięcie surowszej odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo. Także w pozostałym zakresie zeznania M. W. (1), który zasłania się niepamięcią i bagatelizuje przebieg zdarzenia należy uznać za niewiarygodne. Widoczna jest postawa świadka, który nie chce „zaszkodzić” oskarżonym w niniejszym postepowaniu. Nie przekonujące dla Sądu jest jego twierdzenie z którego wynika, że nie pamięta czy dotykał noża, że gdy szukał rzeczy wartościowych to wiele rzeczy dotykał wiec mógł dotknąć w zasadzie wszystkiego przy przeszukiwaniu mieszkania – jest to o tyle mało logiczne, że nóż znajdował się na blacie w kuchni „na wierzchu” a po zdarzeniu został odnaleziony na biurku. Przy przeszukaniu mieszkania i poszukiwaniu wartościowych rzeczy brak powodu do przenoszenia przez sprawców z miejsca na miejsca noża, który nie był nigdzie schowany. A w świetle jednoznacznych zeznań pokrzywdzonego – posłużenie się nożem nie budzi wątpliwości. Podobnie sytuacja ta została oceniona przez Sąd Rodzinny w C. w toku postępowania V. N. 137/16 gdzie za czyn z art. 280 par 2 zastosowano wobec nieletniego M. W. (1) środek wychowawczy w postaci upomnienia, pozostając przy stosowaniu wobec nieletniego środka wychowawczego w postaci nadzoru kuratora. (k. 117-124)

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka S. Z., który przede wszystkim wskazał kto przyniósł do jego mieszkania skradzione pokrzywdzonemu przedmioty. Jego zeznania są spójne i znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, z którego wynika, że nie posiadał on szerszej wiedzy na temat zaplanowanego rozboju, głownie w tym czasie nadużywał alkoholu i spał.

Wiarygodne są także zeznania sąsiadki pokrzywdzonego – A. K. usłyszała jakieś dziwne odgłosy na klatce schodowej, zauważyła na klatce schodowej młode dziewczyny a potem dwóch chłopaków niosących wypchane zrywki. Sekwencja przedstawionych przez nią zdarzeń jest zgodna z ustalonym stanem faktycznym, świadek jest osobą obcą dla stron i nie ma żadnych powodów by przedstawić nieprawdziwe informacje.

Sąd nie kwestionował prawdziwości zeznań A. Z. – ten sąsiad pokrzywdzonego nie miał wiadomości na temat rozboju, w zasadzie widział tylko grupkę młodych osób przed klatką schodową.

Wartość skradzionego P. Z. (1) mienia została ustalona na podstawie przedstawionych przez niego dokumentów, na podstawie informacji z salonu optic – visioner oraz na podstawie oświadczeń P. Z. (1). Żadne z dowodów nie były w tym zakresie kwestionowane przez strony.

Sąd uznał za wiarygodne pozostałe dowody przeprowadzone w sprawie w postaci: danych o karalności, odpisów postanowienia sądu, wywiadu kuratora, protokołów przeszukań i oględzin bowiem zostały sporządzone przez uprawnione do tego podmioty w ramach przyznanych im kompetencji. Podobnie wiarygodne są opinie sądowe bowiem sa rzetelne, jasne i pełne, sporządzone przez uprawnionych biegłych.

Sąd zważył ca następuje

Odpowiedzialności określonej w art. 280 par 1 kk podlega ten kto kradnie używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu bezbronności – natomiast art. 280 par 2 kk wskazuje, że jeżeli sprawca rozboju posługuje się bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym albo działa w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu lub wspólnie z inna osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem, środkiem lub sposobem podlega karze pozbawienia wolności nie krótszy od 3 lat. Przestępstwo to można popełnić tylko z zamiarem bezpośrednim a zamiar zaboru mienia musi nastąpić najpóźniej w chwili stosowania określonych w tym przepisie sposobów działania na osobę. W niniejszej sprawie oskarżony zaplanował dokonanie kradzieży w mieszkaniu pokrzywdzonego oraz to, że dojdzie do niej po uprzednim użyciu przemocy wobec pokrzywdzonego – świadczy o tym sekwencja zdarzeń bowiem od razu po wejście do mieszkania oskarżany P. C. (1) i M. W. (1) zaczęli bić pokrzywdzonego, szamotać się z nim w tym celu by unieruchomić go przy pomocy taśmy izolacyjnej, która przynieśli ze sobą do mieszkania P. Z. (1). Gdy to okazało się mało skuteczne, skrępowali go sznurem od żelazka i odciętym kablem od radia. Następnie M. W. wziął ze stołu nóż i przyłożył go do szyi pokrzywdzonego – a zatem posłużył się tym przedmiotem. Niewątpliwie P. C. (1) widział, że M. W. posługuje się nożem – mieszkanie pokrzywdzonego ma wyburzone ściany wewnętrzne, tworząc jedną otwarta przestrzeń a P. C. przeszukując mieszkanie poruszał się po całym wnętrzu o czym świadczą i przedmioty skradzione pokrzywdzonemu i fakt że wszystkie szafki kuchenne, szafa ubraniowa, komoda miały pootwierane drzwi (protokół oględzin mieszkania) . Ponadto pokrzywdzony pouczył ostrą krawędź noża bezpośrednio po tym jak obaj sprawcy, wspólnie go krępowali i wiązali. Natomiast „Dla przypisanie kwalifikacji prawnej współsprawcy z art. 280 par 2 kk osobiście nie posługującego się takim przedmiotem, nie jest wystarczające samo ustalenie od strony przedmiotowej, tj. że jeden ze współsprawców takiego przedmiotu używał, ale także, ze pozostali taki sposób działania obejmowali swoim zamiarem (akceptowali) w ramach wcześniejszego porozumienia lub zaistniałego w czasie dokonywania przestępstwa, po to, aby wykluczyć odpowiedzialność za eksces jednego ze współsprawców tj. działanie przekraczające istniejące porozumienie” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 24.06.2015r II AKa 147/15). Zdaniem Sądu P. C. (1) zaakceptował zachowanie M. W. w postaci posłużenie się przez niego nożem i pomiędzy nimi doszło do konkludentnego porozumienia zawartego w trakcie realizacji czynu zabronionego, doszło do podziału ról: po wspólnym wykonaniu czynności związania pokrzywdzonego taśmą izolacyjną i kablami, M. W. pilnował pokrzywdzonego, posługując się nożem zabranym z blatu kuchennego, co umożliwiło oskarżonemu P. C. w tym czasie dokonanie przeszukania mieszkania, szafek, komód i pakowanie kradzionych rzeczy w postaci m.in. sprzętu elektronicznego i zegarków do toreb, następnie obaj sprawcy ze skradzionymi rzeczami oddalili się z mieszkania a zatem współsprawcy dążyli do tego samego celu, wspólnymi siłami, w ramach wspólnego porozumienia i każdy z nich obejmował świadomością realizację całości czynu przestępczego.

Zachowanie P. C. (1) było zawinione – działał on z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym bowiem przygotował się do dokonania rozboju, najpierw prowadząc przez kilka dni smsową korespondencję (posługując się w tym celu kupiona kartę pre paid) z pokrzywdzonym, podając się na dziewczynę, żeby umożliwić w ten sposób bezproblemowe wejście do mieszkania, zabrał ze sobą taśmę izolacyjną w celu skrępowania ofiary i rękawiczki jednorazowe by nie zostawić śladów linii papilarnych, następnie dokładnie splądrował mieszkanie dokonując zaboru różnych przedmiotów. P. C. (1) działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, miał możliwość postąpienia zgodnie z prawem a tego nie uczynił co wskazuje, ze jego zachowanie jest bezprawne i zawinione.

W toku postepowania sądowego P. C. (1) przekazał pokrzywdzonemu P. Z. (1) kwotę 3000 zł tytułem wyrównania szkody wynikłej z przestępstwa. Z oświadczenia pisemnego pokrzywdzonego z dnia 19.04.2017r wynika, ze pojednał się z oskarżonym i nie czuje do niego żadnych pretensji związanych z tym zdarzeniem ( k.105). W związku z powyższym było to podstawą do zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary wobec oskarżonego. Zgodnie z art. 60 par 2 kk Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych przypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa w szczególności jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody. W tej sprawie zachodziła możliwość wymierzenia kary nie niższej od jednej trzeciej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Sąd wymierzając karę miał na uwadze wszystkie okoliczności wskazanej w art. 53 kk. Z jednej strony wysoka społeczną szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu wyrażającą się w motywacji (w celu osiągniecia korzyści majątkowej) i sposobie zachowania sprawcy (działanie wyrachowane, zaplanowane), popełnienie przestępstwa wspólnie z osobami nieletnimi, uprzednią karalność oskarżonego w związku z popełnieniem także przestępstwa rozboju. Okolicznością obciążająca oskarżonego są także wyniki przeprowadzonego wywiadu środowiskowego – wynika z niego m.in., że lekceważył obowiązki szkolne, zażywał narkotyki, utrzymywał kontakty z osobami karanymi, zdemoralizowanymi, prowadzone wobec niego były postepowania przez sąd rodzinny, miał orzeczony pobyt w ośrodku szkolno – wychowawczym.

Jako okoliczności łagodzące przy wymierzę kary Sąd wziął pod uwagę młody wiek oskarżonego, fakt, że żałuje swojego postępowania. Podobnie te okoliczności spowodowały że w ocenie Sądu nawet najniższa możliwa kara byłaby dla oskarżonego zbyt surowa – przede wszystkim z uwagi na bardzo młody wiek oskarżonego (rocznik 1995) a także mając na uwadze postawę pokrzywdzonego, który pomimo tego, że do rozboju doszło w jego mieszkaniu i pomimo brutalnego przebiegu zdarzenia pojednał się ze wszystkimi oskarżonymi i wybaczył im, co może wskazywać to, że rozbój nie pozostawi w jego psychice trwałych traumatycznych śladów, i uczynienie zadość jego poczuciu sprawiedliwości będzie zrealizowane poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawiania wolności.

Wobec faktu, że czyn został popełniony przez oskarżonego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i korzyść taka osiągnął Sąd wymierzył mu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Ustalając ilość stawek Sąd wziął pod uwagę dyrektywny z art. 53 kk w szczególności stopień społecznej szkodliwości czynu a ustalając wysokość stawki dziennej Sad miał na uwadze niewielkie obecnie możliwości zarobkowe skazanego, który teraz jest tymczasowo aresztowany, ponadto nie ma majątku, nie ma wykształcenia.

Tak orzeczona kara czyni zadość prewencji ogólnej i szczególnej, spełni swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec skazanego.

Sad obciążył P. C. (1) kosztami postepowania: opłatą w wysokości 500 zł oraz częściowo wydatkami w wysokości 1000 złotych a w pozostałej części zwolnił go od ponoszenia wydatków obciążając nimi Skarb Państwa, bowiem oskarżony nie posiada majątku, nie ma wyuczonego zawodu, utrzymywał się z prac dorywczych, obecnie jest tymczasowo aresztowany.