Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzezinach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR. Sylwia Wierzbowska-Zimoń

Protokolant: stażysta Paulina Strzyżewska, st. sekr. sąd. Dorota Patyna

przy udziale prokuratora: Jacka Pakuły i Małgorzaty Musiał

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 24 lutego 2017r., 17 maja 2017r., 12 lipca 2017r.,6 września 2017 r.

sprawy:

R. S.

s. S., L. z domu P.

ur. (...) w m. J.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od grudnia 2015r do 2 lutego 2016r w miejscowości J., pow. (...), woj. (...) dokonywał obrotu nie oryginalnymi wyrobami odzieżowymi i obuwiem w postaci:

- 10 szt. – koszulki z dzianiny z logo (...),

- 35 szt. – spodnie sportowe z materiału z logo (...),

- 9 szt. – krótkie spodenki sportowe z logo (...),

- 57 szt.- bluzy sportowe z logo (...),

- 12 par – buty sportowe sznurowane z logo (...),

- 3 szt. – koszulki bawełniane z logo R.,

- 3 szt. – bluza sportowa z logo R.,

- 9 szt. – koszulki bawełniane z logo N.,

- 12 szt. – bluza sportowa z logo N.,

- 2 szt. - spodnie sportowe z dzianiny z logo N.,

- 3 szt. – swetry z logo T. (...),

- 6 szt. – krótkie spodnie z logo P.,

- 3 szt. – krótkie spodnie z logo (...),

- 2 szt. – bluzy sportowe z logo (...),

- 13 szt. – bluzy sportowe z logo P.,

- 4 szt. – kurtka sportowa z logo (...),

- 6 szt. – koszulki polo z logo L.,

- 1 szt. – koszula materiałowa z logo L.,

- 2 szt. - swetry z dzianiny z logo L.,

- 1 szt. – koszulka z dzianiny z logo (...),

które to wyroby oznaczono podrobionymi znakami towarowymi zarejestrowanymi w Polsce na rzecz firmy: (...) S.A. ; P. SE; T. L. LLC; (...) S.p.A; (...); T. S..r.l; (...) Ltd. oraz (...) AG – czym wyrządził szkodę o charakterze majątkowym po stronie pokrzywdzonych powodując straty w wysokości:

- 3.128,56 zł na szkodę (...) Spółka Akcyjna,

- 4.800,00 zł. na szkodę P. SE,

- 1.200,00 zł. na szkodę T. (...),

- 1.900,00 zł. na szkodę (...).p.A,

- 48.000,00zł. na szkodę (...).r.l,

- 2.570 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s W.,

- 25.480 zł na szkodę (...) Sp. z.o.o.

tj. o czyn z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000 r. Prawo własności przemysłowej

II.  w listopadzie 2015r. w miejscowości J., pow. (...), woj. (...) dokonał obrotu na rzecz P. P. nie oryginalnymi wyrobami odzieżowymi w postaci:

–bluza sportowa z kapturem marki N.-2 szt.,

– bluza sportowa pod szyję marki N. – 1 szt.

- bluza sportowa z kapturem marki (...) – 1 szt.

- bluza sportowa rozsuwana marki (...)-3 szt.

- bluza damska pod szyję marki (...) – 1 szt.

- spodnie sportowe marki (...) – 1 szt.

które to wyroby oznaczono podrobionymi znakami towarowymi zarejestrowanymi w Polsce na rzecz firmy (...) Ltd. oraz (...) AG – czym wyrządził szkodę o charakterze majątkowym po stronie pokrzywdzonych, powodując straty w wysokości 210 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s W. i wysokości 1.180 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s W.

tj. o czyn z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000 r. Prawo własności przemysłowej

1.  R. S. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu w pkt. I a/o czynu;

2.  na podstawie art. 66§1 i 2 kk i art. 67§1 kk postępowanie karne wobec R. S. o czyn z pkt. II a/o z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000 r. Prawo własności przemysłowej warunkowo umarza na okres próby 2 (dwóch) lat;

3.  na podstawie art. 67§3 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 210 (dwustu dziesięciu) złotych na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. z/s W. oraz kwoty 1.180 (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt) złotych na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. z/s W. w terminie 1 (jednego) miesiąca od uprawomocnienia się niniejszego wyroku;

4.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 100 (sto) złotych tytułem pozostałych kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił, następujący stan faktyczny:

W listopadzie 2015 r. w J. – tj. do miejsca zamieszkania oskarżonego przybyła P. P., wiedząc, że ma on odzież różnych znanych marek. R. S. okazał jej dużą liczbę bluz, spodni, butów i podkoszulek, z czego kobieta wybrała kilka sztuk.

Podczas tej wizyty R. S. sprzedał P. P. nie oryginalne wyroby odzieżowe w postaci: 2 sztuk bluz sportowych z kapturem marki „N., bluzy sportowej pod szyję marki N., bluzy sportowej z kapturem marki (...), 3 sztuk bluz sportowych rozsuwanych marki (...), bluzy damskiej pod szyję marki (...), spodni sportowych marki (...) – za łączną kwotę około 70 złotych, które to wyroby oznaczono podrobionymi znakami towarowymi zarejestrowanymi w Polsce na rzecz firmy (...) Ltd. oraz (...) AG .

/zeznania świadka P. P. (...) – k. 323 v. – 324 v. w zw. z k. 194 – 194 v. i k. 295 0 296 i k. 34 v. – 35, wyciągi z rejestru znaków – k. 24 – 26, k. 148 – 163, k. 179 – 181, ocena autentyczności – k. 144 - 147/

W okresie od 20 października 2015 r. do dnia 21 października 2015r. P. P. oferowała na portalu F..pl odzież w postaci: bluz z podrobionymi znakami akcyzy: z logo (...) i (...) oraz spodnie z logo (...), przy czym część z nich zakupiła od R. S..

/zeznania świadka/wyjaśnienia podejrzanej P. P. (...) – k.323 v. – 324 v. w zw. z k. 194 – 194 v. i k. 295 0 296 i k. 34 v. - 35, wydruki – k. 2 – 13, postanowienie – k. 191, informacja z ZUS – k.29, protokół przeszukania – k. 31 0 32/

W dniu 2 lutego 2016 r., w miejscu swego zamieszkania R. S. posiadał 209 sztuk odzieży z logo różnych marek, o podrobionych znakach akcyzy.

/protokół przeszukania – k. 37 – 40, protokoły oględzin – k. 47 – 49 i k. 51 – 53, k. 54 – 54a, k. 85 – 94, ocena autentyczności – k. 146 – 147, wyciągi – k. 148 – 163 i k. 179 - 181/

A. B. (1) jest obywatelem ukraińskim prowadzącym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą, w formie spółek.

/wydruk – k. 58, wypis z KRS – k. 59 - 84/

Oskarżony R. S. urodził się w dniu (...), ma podstawowe wykształcenie – bez zawodu, podejmuje prace dorywcze, z czego uzyskuje dochód rzędu 500 do 1.000 złotych miesięcznie, posiada majątek ruchomy i nieruchomy. Oskarżony jest żonaty, nie ma nikogo na utrzymaniu.

R. S. nie leczył się nigdy: psychiatrycznie, neurologicznie i odwykowo i nie był dotychczas karana.

/dane osobowo-poznawcze – k. 300 v. v., dane karalności – k. 201 – 202, k. 291 - 292 /

Oskarżony nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nie wiedział, czym handluje – nie był świadomy, że wszedł w posiadanie towarów z podrobionymi znakami towarowymi, bowiem jest człowiekiem, który nie zna się na firmowych logach. Nadto R. S. wskazał, że zabezpieczone w jego domu ubrania i buty dostał w formie rozliczenia za pracę, co nie wiadomo, kto może potwierdzić. Przyznał jednocześnie, że zna A. B. (1), ostatnio nie miał z nim kontaktu, był w magazynie po straż pożarnej i widział składowane na pryzmach tam towary.

Oskarżony wyjaśnił, że łącznie od grudnia 2015 r. pozyskał i przyniósł do domu liczne bluzy sportowe, spodnie, koszule i podkoszulki, trochę z tych rzeczy za darmo przekazał P. P. i nikomu więcej tego nie przekazywał, ani nie sprzedawał, planując je wszystkie wykorzystać na własne potrzeby.

Nadto R. S. wskazał, że niektóre z rzeczy nosił i po upraniu ich przez żonę trzymał je w domu, a wszystkie je dostał za pracę, nie biorąc za nią gotówki bo zleceniodawca jej nie miał. Zdaniem oskarżonego P. P. była biedna, więc jej to ofiarował, dostała to co sobie wybrała. R. S. zaprzeczył, aby dokonywał obrotu tymi rzeczami, tj. nie handlował nimi

/wyjaśnienia oskarżonej – k. 300 v. w zw. z k. 200/

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości i zostały ustalone w oparciu o zeznania świadka, zgromadzone w sprawie dokumenty oraz czynność przeszukania i oględzin, a także zgromadzone w sprawie dokumenty.

Oczywistym jest bowiem, że w wyniku przeszukania odnaleziono w miejscu zamieszkania oskarżonego znaczną ilość towarów podrobionych, co oczywista z podrobionymi znakami akcyzy, które na pewno R. S. nie posiadał na własne potrzeby, o czym świadczy i ich rodzaj (męskie i damskie do tego w różnych rozmiarach), a przede wszystkim ilość i sposób postępowania z nimi w domu.

Przy czym należy zaznaczyć, że wyjaśnieniom oskarżonego nie sposób dać wiary, są one zupełnie niewiarygodne, wręcz naiwne. Nie może bowiem polegać na prawdzie, że oskarżony nie posiadał wiedzy, że rzeczy te mają podrobione logo, skoro jest to wiedza powszechna, ogólnie dostępna. Już samo wejście w ich posiadanie, nawet jeśli przyjąć, że stanowiło formę zapłaty za prace powinno wzbudzić oczywistą refleksję, prowadzącą do jedynego możliwego wniosku, tj., że są to tzw. podróbki.

Drugą kwestią, jest sprawa okoliczności przekazania tej odzieży P. P. (...). Świadek w sposób precyzyjny opisała, jak dowiedziała się o tym, że R. S. ma takiego produkty, jak dokonywała wyboru, ile zapłaciła. W końcu jest to dla oskarżonego zupełnie obca osoba i Sąd nie znajduje, w wyjaśnieniach R. S. żadnego wiarygodnego uzasadnienia dla chęci darowania jej czegokolwiek, a zatem ten argument sprawcy również jest chybiony.

Dla oceny zachowania oskarżonego w zakresie stawianych mu zarzutów, a więc wypełnienia znamienia wprowadzenia do obrotu towarów z podrobionymi znakami akcyzy kapitalne znaczenia ma kwestia oceny zeznań świadka/wyjaśnień podejrzanej P. P., szczególnie w aspekcie jej wiedzy na temat zarzucanego oskarżonemu procederu obrotu towarami.

W dniu 2 lutego 2016 r. (k. 34 v. - 35), kiedy złożyła pierwsze zeznania, P. P. podała, że „pod koniec 2015 r. […] do jej domu, przyjechał znajomy mieszkaniec J. i chodziło mu o odsprzedanie wybranych artykułów odzieżowych z oznaczeniami (...) i N., które gdzieś kupił, jako towary podrobione. Jak pojechałam do jego domu, to spośród zaprezentowanych ciuchów wybrałam dla siebie kilka par spodni sportowych oraz kilka bluz. Nie pamiętam dokładnie, ile to było sztuk, ale nie więcej niż 10 […]. Chcę dodać, że ten mężczyzna z J., który ma na imię R. handluje rzeczami z importu. […] Nie wiem, kto jeszcze u niego kupował, ale pewnie okoliczni mieszkańcy”. Jednocześnie świadek podała ceny za określoną sztukę towaru, wskazując, że pocięte ubrania sprzedawał po 5 złotych.

Dokonując oceny tych zeznań, należy zauważyć, że świadek P. P. nie posiadała żadnych konkretnych informacji na temat zbywania przez oskarżonego wskazywanych towarów. Jej wiedza była bardzo ogólna, podane informacje nie zostały w żaden sposób umiejscowione w czasie, innymi słowy na podstawie jej zeznań nie sposób ustalić, co, komu i kiedy sprzedawał R. S., nawet jaka miała być skala jego procederu. Wydaje się zatem, że P. P. posiadała informacje oparte wyłącznie na zasłyszanych plotkach, i bardzo ogólne, a zatem nie sposób dokonać na tej podstawie żadnych ustaleń faktycznych, dotyczących zarzucanego w punkcie pierwszym czynu.

W dniu 28 czerwca 2016 r. (k. 194 – 194 v.), kiedy w/w został postawiony zarzut, że w okresie od 20 października 2015 r. do 2 lutego 2016 r. dokonywała przez Internet obrotu 6 sztukami ubrań z podrobionymi znakami towarowymi z napisem (...) i kiedy się do tego przyznała, wskazał, że jedną z tych „bluz nabyła od jakiejś dziewczyny, nadto podała, że w „listopadzie 2015 r. do domu moich rodziców przyjechał znajomy z J. p. R. S.. Celem wizyty było spotkanie z moim ojcem – nie wiem w jakiej sprawie. Przed odjazdem podszedł do mnie i oświadczył, że w domu posiada ubrania dobre gatunkowo, które po nabyciu od niego, będę mogła odsprzedawać z zyskiem przez Internet. Dodał, że wciąż biorą od niego te ubrania mieszkańcy J., ale nie podawał nazwisk nabywców. Oczekując zysku, po jakimś czasie z narzeczonym pojechała do S.. On zaprosił nas do pokoju, gdzie na stołach leżały porozkładane ubrania, a po przebraniu ich wybrali 10 sztuk: bluz i spodni sportowych marek N. i (...), a miał też bluzy i koszulki. […]” Świadek oceniała, że w tym pomieszczeniu było kilkaset sztuk. Pełnowartościowe ubrania sprzedawał po 35 złotych za sztukę. S. sprawiał wrażenia, iż obraca tymi produktami po kryjomu, ale wszyscy w okolicy wiedzieli, że raz w tygodniu dociera do niego nowa dostawa i można coś nowego dostać. Według mnie on ciągle oferował podobne rzeczy – takie już niemodne”.

Z wyjaśnień tych wynika, że do transakcji z udziałem P. P. doszło jednorazowo, okoliczności jej przeprowadzenia opisane są w sposób zrozumiały, jasny, konkretny, a zatem wiarygodny. Nadto w/w zeznania P. P. i złożone wyjaśnienia korespondują ze sobą, a co za tym idzie, nadal twierdzenia przesłuchanej na temat obrotu tymi towarami przez oskarżonego z innymi, niż ona osobami nie dotyczą żadnych konkretnych umiejscowionych w czasie zdarzeń, o których mogłaby powiedzieć, czego dotyczyły, z kim były zawarte itp. P. P. nie wskazuje nawet źródła pozyskanych informacji, a nawet osoby, która także rzecz nabyła, choćby wyłącznie na własny użytek. Należy także zwrócić uwagę, że treść jej zeznań/wyjaśnień koresponduje z pozyskanymi informacjami o dokonanych przez nią transakcjach przez Internet. Świadek mówi o jednorazowej wizycie, a wypowiada gołosłowne sądy, na temat ogólnej działalności R. S., a więc nie oparte żadnymi danymi obiektywizującymi opinie.

Następnie w dniu 6 listopada 2016 r. (k. 295 - 296) P. P. przesłuchana w charakterze osoby podejrzanej podała, że nabyła od R. S. ubrania nowe, wskazując, że posiadały one przywieszki i firmowe metki, a oskarżony powiedział jej, że pozyskał je na granicy Polski.

Treść złożonych uprzednio zeznań i wyjaśnień potwierdziła na rozprawie, podkreślając, że tylko słyszała, o tym, że „mieszkańcy J. od niego brali. S. mówił, że te ubrania biorą od niego mieszkańcy”, oraz, że „sprawiał wrażenie, iż obraca tymi towarami po kryjomu”.

Dla przypisania oskarżonemu dokonywania obrotu tymi towarami z innymi osobami, niż w listopadzie 2015 r. – z P. P. należałoby ustalić, jakie transakcje miały miejsce, kiedy i komu oferował towar, który ten zakupił, przynajmniej w przybliżeniu. Ogólnikowe sądy świadka i ilość zabezpieczonego towaru z całą pewnością jeszcze nie oznacza, że taki towar, w tym okresie R. S. nawet próbował wprowadzić do obrotu.

Sąd uznał za wiarygodne dowody z pozostałych dokumentów, w tym takich jak dane o karalności, dane osobowo-poznawcze, protokoły przeszukania i oględzin, które wskazują na ilość zgromadzonego towaru oraz fakt, że rzeczy te stanowiły towary znanych marek z podrobionymi znakami towarowymi.

Z tych też względów, Sąd uniewinnił R. S. od stawianego mu w punkcie 1 aktu oskarżenia zarzutu, uznając, go winnym drugiego z zarzucanych mu czynów, tj. tego, że w listopadzie 2015r. w miejscowości J., pow. (...), woj. (...) dokonał obrotu na rzecz P. P. nie oryginalnymi wyrobami odzieżowymi w postaci:

–bluza sportowa z kapturem marki N.-2 szt.,

– bluza sportowa pod szyję marki N. – 1 szt.

- bluza sportowa z kapturem marki (...) – 1 szt.

- bluza sportowa rozsuwana marki (...)-3 szt.

- bluza damska pod szyję marki (...) – 1 szt.

- spodnie sportowe marki (...) – 1 szt.

które to wyroby oznaczono podrobionymi znakami towarowymi zarejestrowanymi w Polsce na rzecz firmy (...) Ltd. oraz (...) AG – czym wyrządził szkodę o charakterze majątkowym po stronie pokrzywdzonych, powodując straty w wysokości 210 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s W. i wysokości 1.180 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s W., czym wypełnił dyspozycję art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000 r. Prawo własności przemysłowej.

Przestępstwo ujęte w art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej polega na tym, że sprawca w celu wprowadzenia do obrotu, oznacza towary podrobionym znakiem towarowym, zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać lub dokonuje obrotu towarami oznaczonymi takimi znakami.

Odwołując się do języka potocznego, można stwierdzić, iż obrót (w rozumieniu ekonomicznym, handlowym) jest to „ogólna odpłata za świadczenie rzeczy i usług; kupno, sprzedaż, wymiana towaru”, zaś obrotem towarowym jest „ruch towarów ze sfery produkcji do sfery konsumpcji realizowany przez akty kupna – sprzedaży”. Słowo „dokonać” rozumiemy jako zrobić coś, doprowadzić do czegoś, urzeczywistnić, spełnić. Oczywiście, powyższy wynik wykładni należy poddać korekcie przy zastosowaniu języka prawniczego. Można zatem sądzić, iż dokonanie obrotu towarami będzie obejmować każdą czynność, w wyniku której dochodzi do przejścia władztwa na towarem (choć niekoniecznie do przeniesienia własności) w postaci np. umowy sprzedaży, darowizny, zamiany, dzierżawy, leasingu. De lege lata poza sporem jest to, że sformułowanie „dokonuje obrotu towarami” jednoznacznie wskazuje na penalizację każdego etapu obrotu towarem (o jakim mowa w art. 305 PrWłPrzem) (M. L.).

Reasumując ani z treści zeznań /wyjaśnień P. P. (...), ani z żadnych innych dowodów nie wynika potwierdzenie jakiejkolwiek dokonanej przez R. S. sprzedaży ubrań, nawet innych niż te zabezpieczone – na rzecz jakiejkolwiek innej osoby niż P. P. – jednorazowo w listopadzie 2015 r..

Taka ilość zgromadzonego, a więc posiadanego towaru z podrobionymi znakami towarowymi – prawnie chronionymi, mogła jedynie oznaczać zamiar dokonania obrotu, w fazie przygotowania, który zgodnie z wolą ustawodawcy nie jest karalne. Nie karalny jest także sam fakt posiadania takich rzeczy.

Oskarżony w chwili czynu był dorosły, zdrowy, w pełni poczytalny, a w toku postępowania nie zostały ujawnione żadne okoliczności wyłączające lub ograniczające zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżony działał umyślnie, każda z okoliczności wskazuj, że miał świadomość, że sprzedane P. P. rzeczy są podrobione, co wynika z obiektywnie, powszechnie znanej wiedzy, że odzież tego typu nabywa się za znacznie większe kwoty, najczęściej w sklepach szczególnie do sprzedaży ich przeznaczonych, a zatem w zupełnie innych okolicznościach, niż podawane przez oskarżonego.

Stopień winy i społeczna szkodliwość czynu R. S. nie były znaczny, a jego postawa, jako osoby nie karanej i dotychczasowy sposób życia przemawia za warunkowym umorzeniem postępowania. Sąd ocenił zatem, że będzie on, tak jak dotychczas przestrzegał porządku pranego, a szczególności nie popełni przestępstwa.

Jednocześnie mając powyższe na uwadze, Sąd skonstatował, że dwuletni okres próby będzie wystarczający dla ustalenia postawy R. S., do przypisanego mu czynu.

Na podstawie art. 67 § 3 kk Sąd orzekł tytułem naprawienie szkody na rzecz pokrzywdzonych poprzez zapłatę odpowiednich sum pieniężnych - płatną w terminie 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się wyroku.

Na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk oraz art. 7 ustawy z 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983r., Nr 49, poz.223 z późn. zm.) tytułem opłaty zasądzono od oskarżonego kwotę 80 złotych oraz tytułem pozostałych kosztów sądowych kwotę 100 złotych na rzecz Skarbu Państwa.

Sąd miała na względzie, że oskarżony uzyskuje regularne dochody, posiada majątek ruchomy i nieruchomy, oceniając tym samym, że jest on w stanie ponieść koszty tego postępowania, bez uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny.