Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: sekr. sąd. Daria Mokrzycka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2017 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa T. M.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę kwoty 3.900 zł

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powoda T. M. kwotę 678,97 zł (sześćset siedemdziesiąt osiem złotych 97/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w dalszej części;

III.  rozstrzyga, że koszty procesu, który powód wygrał w ~17% będą stosunkowo rozdzielone, pozostawiając szczegółowe rozliczenie referendarzowi sądowemu;

IV.  poleca ściągnąć z roszczenia zasądzonego na rzecz powoda w pkt I niniejszego wyroku kwotę 220,33 zł na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku tytułem wydatków poniesionych w postępowaniu tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego;

V.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 45,13 zł tytułem wydatków poniesionych w postępowaniu tymczasowo przez Skarb Państwa na wynagrodzenie biegłego.

UZASADNIENIE

Powód T. M. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 3900 zł, tytułem odszkodowania, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30.06.2016r. do dnia zapłaty. Podał w uzasadnieniu, że w dniu 29 maja 2016r. na terenie myjni samochodowej w N. przy ul. (...), stanowiącej własność powoda, doszło do uszkodzenia obudowy transformatora myjni samochodowej, w wyniku uderzenia przez kierującego pojazdem R. (...) nr rej. (...) (...). Sprawca ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. W dniu 29 maja 2016r. powód zgłosił szkodę u strony pozwanej, która odmówiła zapłaty odszkodowania. Wysokość szkody powód uzasadnił w oparciu o fakturę VAT nr (...), wystawioną tytułem kosztów naprawy.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzuciła, że blacha, z której wykonana została obudowa, została nieznacznie wgnieciona, że zakres i koszt naprawy, przedstawiony w oparciu o w.w. fakturę, jest nieadekwatny do zakresu uszkodzeń. Pozwana sprzeciwiła się również co do żądania zasądzenia odsetek od daty wskazanej w pozwie, podnosząc, że powód nie udowodnił, aby wcześniej wzywał pozwaną do zapłaty skonkretyzowanego kwotowo roszczenia.

Sąd ustalił:

W wyniku zdarzenia z dnia 29 maja 2016r. uszkodzeniu uległa dodatkowa obudowa rozdzielnicy niskiego napięcia (...), która pełniła funkcję ochrony mechanicznej w stosunku do transformatora, znajdującego się na terenie myjni samochodowej, znajdującej się w N. przy ul. (...), stanowiącej własność powoda. W wyniku uszkodzenia przez kierującego samochodem marki R. (...) nr rej. (...) (...), doszło do powstania wgnieceń obudowy. Konstrukcja obudowy dodatkowej nie została naruszona. Koszt naprawy wynosi 678,97 zł.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu elektroenergetyki R. G. (k- 46-57, 81-85).

Powód dokonał wymiany uszkodzonych drzwiczek obudowy, ponosząc z tego tytułu koszt 3900 zł. Następnie doszło do innego uszkodzenia, w wyniku czego powód zdemontował nowe (później ponownie uszkodzone) drzwiczki obudowy i zamontował stare, które zostały wgniecione w wyniku zdarzenia z dnia 29 maja 2016r. Następnie, w wyniku kolejnych kolizji samochodowych, doszło jeszcze do co najmniej jednego uszkodzenia tej obudowy, zbieżnego z miejscem uszkodzenia z dnia 29 maja 2016r.

Dowód: faktura VAT nr (...) (k-16); zeznania powoda (k-97).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie. W sprawie sporna była wysokość szkody, którą Sąd ustalił w oparciu o dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu elektroenergetyki R. G. (k- 46-57, 81-85), oceniając ją, jako wiarygodna, spójną, sporządzoną w sposób fachowy i rzetelny. W opinii biegłego nie znalazło potwierdzenia stanowisko powoda, oparte na dołączonej do pozwu fakturze VAT, aby - w wyniku uszkodzenia z dnia 29 maja 2016r., naruszona została konstrukcja obudowy dodatkowej rozdzielnicy niskiego napięcia (...), co wiązałoby się z koniecznością jej naprawy, oraz, aby konieczna do przywrócenia stanu poprzedniego była wymiana uszkodzonego elementu drzwi na nowy, zamiast naprawy. Istotnym jest, że powód nie przedstawił ani w postępowaniu likwidacyjnym, ani w toku niniejszego postępowania, kosztorysu naprawy, przeprowadzonej zgodnie z dołączoną fakturą, co umożliwiłoby jej weryfikację przez stronę pozwaną oraz przez biegłego. Sama zaś faktura, jako dokument prywatny, nie korzysta z domniemania prawdziwości zawartych w niej twierdzeń i nie może stanowić miarodajnego dowodu na wysokość szkody (art. 245 kpc). W tych okolicznościach, Sąd oddalił powództwo ponad zasądzoną kwotę 678,97 zł, uznając, że powód nie udowodnił, aby wysokość szkody przekraczała sumę, oszacowaną przez biegłego.

Podstawową funkcją odszkodowania jest kompensacja, co oznacza, iż odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Wysokość odszkodowania powinna ściśle odpowiadać rozmiarom wyrządzonej szkody

Przywrócenie uszkodzonej rzeczy do stanu poprzedniego polega na doprowadzeniu do takiego stanu używalności i jakości, jaki istniał przed wypadkiem. Jeżeli wymaga to użycia nowych części i materiałów, wydatki, poniesione z tego tytułu, powinny być uznane, jako koszty naprawienia szkody. Odszkodowanie obejmuje koszty zakupu niezbędnych nowych części i innych materiałów pod warunkiem ich konieczności i niezbędności pod względem technicznym, bezpieczeństwa oraz estetyki i trwałości części zamiennych ( por. postanowienie SN z dnia 24.02.2006r., III CZP 91/05, LEX nr 180669). O przywróceniu do stanu poprzedniego można mówić, gdy stan rzeczy po naprawie pod każdym istotnym względem odpowiada stanowi sprzed wypadku, biorąc pod uwagę zarówno stan techniczny, jak i trwałość i wygląd estetyczny (por. wyrok SN z dnia 3.02.1971r., III CRN 450/70, OSNC 1971/11/205; wyrok SN z dnia 5.11.1980r., III CRN 223/80, OSNC 1981/10/186). Odszkodowanie obejmuje wszelkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki. W niniejszej sprawie, jak ustalono na podstawie dowodu z opinii biegłego koszt naprawy uszkodzonej w wypadku z dnia 29 maja 2016r. dodatkowej obudowy rozdzielnicy niskiego napięcia (...) wyniósł 678,97 zł, co odpowiada kosztom przywrócenia uszkodzonego urządzenia do stanu poprzedniego, tj. doprowadzenia do takiego stanu używalności i jakości, jaki istniał przed wypadkiem. Należne powodowi odszkodowanie zostało ustalone według zasad art. 363 § 3 kc w zw. z art. 361 § 2 kc, co oznacza, że jego wysokość ma odpowiadać kosztom przywrócenia rzeczy do stanu sprzed wypadku. Gdy więc naprawa obudowy dodatkowej przywróci jej wartość sprzed wypadku, odszkodowanie powinno odpowiadać kosztom takiej właśnie naprawy, ustalonym przez biegłego rzeczoznawcę ( por.: wyrok SA w Katowicach z dnia 29.09.2015r., I ACa 395/15, LEX nr 1842329).

Zgodnie z ponadto z przepisem art. 826 § 1 kc, poszkodowany nie powinien swoim zachowaniem doprowadzać do zwiększenia rozmiarów szkody. Obowiązkiem poszkodowanego jest podejmowanie działań, zmierzających do zminimalizowania szkody. Brak z jego strony takiego działania nie może zwiększać obowiązku odszkodowawczego ubezpieczyciela, zobowiązanego do naprawienia szkody ( por. uz. uchwały SN z dnia 22.04.1997r. III CZP 14/97, OSNC 1997, z. 8, poz. 103; uchwała SN z dnia 16.10.1998r., III CZP 42/98; wyrok SN z dnia 26.11.2002r., I CKN 1993/00). Ubezpieczyciel, odpowiedzialny za szkodę, może oczekiwać od wierzyciela zachowania, zmierzającego do zminimalizowania szkody. Dlatego, ubezpieczyciel nie ma obowiązku zwrócić uprawnionemu każdej kwoty, wskazanej w fakturze, dokumentującej wartość szkody. Zgodnie z art. 354 § 1 kc, dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno - gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. W taki sam sposób powinien współdziałać przy wykonaniu zobowiązania wierzyciel (§ 2).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie przepisów art. 436 § 1 kc, art. 822 § 1 i 3 kc w zw. z art. 361 § 1 i 2 kc, art. 363 § 1 i 2 kc, zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 678,97 zł, tytułem odszkodowania, którego wysokość ustalono w oparciu o w.w. opinię biegłego, przy uwzględnieniu kosztów i zakresu koniecznej naprawy, pozwalającej na przywrócenie uszkodzonej rzeczy do stanu sprzed wypadku. Dalej idące powództwo podlegało oddaleniu.

Odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzono od dnia 23 kwietnia 2017r., tj. po upływie 30 dni od doręczenia pozwanej odpisu pozwu (k-20v.), mając na uwadze, że powód nie wykazał, aby wcześniej wezwał pozwaną do zapłaty skonkretyzowanego kwotowo roszczenia (art. 481 § 1 i 2 kc w zw. z art. 455 kc i art. 14 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych i art. 817 § 1 kc).

Orzeczenie o kosztach oparto na przepisie art. 100 zd. 1 kpc w zw. z art. 98 § 1 i 3 kpc i art. 108 § 1 kpc, przyjmując, że powód wygrał sprawę w ~ 17 %.

Orzeczenia w pkt IV i V wyroku oparto na przepisach art. 113 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. 2016, poz. 623) w zw. z art. 100 zd. 1 kpc. W toku postępowania Skarb Państwa poniósł tymczasowo wydatki na wynagrodzenie biegłego, ponad uiszczone zaliczki (2 x 600 zł), w kwocie 265,46 zł (k-95). Wydatkami tymi, zgodnie z wynikiem procesu, obciążono strony (265,46 zł x 17% = 45,13 zł; 265,46 zł x 83% = 220,33 zł).