Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2017r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Molenda

Protokolant: st.sekr.sąd. Ewa Kościelniak

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2017r. na rozprawie

sprawy z powództwa:

J. B.

przeciwko:

(...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 170,76 zł (sto siedemdziesiąt złotych i siedemdziesiąt sześć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 listopada 2016 r.;

2. w pozostałym zakresie powództwo oddala;

3. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 104,58 zł (sto cztery złote i pięćdziesiąt osiem groszy) tytułem kosztów procesu.

SSR Robert Molenda

Sygn. akt VI GC 820/17

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., powód J. B. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) z miejscem wykonywania działalności w K. wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 1 573,60 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienia w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 29 listopada 2016 r. oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że świadczył na rzecz pozwanej usługę, za którą wystawił fakturę VAT na kwotę 15.735,96 zł. Pozwana nie uregulowała należności w terminie. Dalej powód wskazał, że na podstawie umowy windykacji na koszt dłużnika z dnia 19 maja 2016 r. zlecił windykację tej wierzytelności spółce (...) S.A. z siedzibą w S. (dalej jako Upoważniona). Upoważniona wezwała pozwaną do zapłaty wierzytelności i podjęła szereg działań windykacji polubownej. W konsekwencji tych działań pozwana dokonała spłaty zadłużenia objętego w/w umową. Powód wskazał, że poniósł koszty windykacji swej należności na rzecz (...) S.A., w kwocie stanowiącej wartość przedmiotu sporu, a powstałe z winy pozwanej. Powód upoważnił (...) S.A. w S. do wystawienia noty obciążeniowej i wezwania pozwanej do zapłaty. Pozwana nie uiściła należności.

W dniu 15 maja 2017 r. Sąd wydał w sprawie o sygn. akt VI GNc 301/17 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że dnia 18 listopada 2016 r. powód wystawił notę obciążeniową w kwocie 1 576,30 zł tytułem poniesionych kosztów windykacji zadłużenia. Pozwana odmówiła zapłaty niniejszej noty odsetkowej z uwagi na brak uzasadnienia wysokości żądanej kwoty. Pozwana podniosła, że w myśl art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, wierzycielowi przysługuje zwrot uzasadnionej wysokości poniesionych kosztów odzyskiwania należności przewyższających tę kwotę. W przypadku dochodzenia zwrotu kosztów ponad kwotę stanowiącą równowartość kwoty 40 euro powód winien udowodnić fakt ich poniesienia, a także zasadność ich poniesienia. W ocenie pozwanej powód nie sprostał temu obowiązkowi. Z umowy łączącej powoda z (...) S.A. w S. wynika, że windykatorowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 10% należności głównej. (...) wysłał pozwanej jedno wezwanie do zapłaty i skontaktował się ze stroną pozwaną telefonicznie celem ustalenia terminu spłaty należności głównej. Pozwana spłaciła należność w trzech ratach. Okres odzyskiwania należności przez powoda nie był długi, gdyż należność stała się wymagalna dnia 30 marca 2016 r., a całkowita jej spłata nastąpiła początkiem lipca 2016 r. Pozwana podniosła, że kwota stanowiąca 10% należności głównej jest w znacznej mierze zawyżona, a powód nie przedstawił całkowitego czasu ani wysokości stawek wierzyciela związanych z wyegzekwowaniem należności. W tej sytuacji powodowi należy się jedynie kwota stanowiąca równowartość kwoty 40 euro przeliczonej na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie stało się wymagalne.

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny.

Powód sprzedał pozwanej drzwi stalowe przeciwpożarowe zgodnie z zamówieniem nr 120/16 i wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 15 735,96 złotych brutto.

Dowód: faktura VAT nr (...) z dowodem nadania (k. 22-23), potwierdzenie zamówienia nr 120/16 (k. 24), wydanie WZ (k. 25).

Pozwana nie uregulowała należności w terminie. Dnia 19 maja 2016 roku powód zawarł z (...) S.A. w S. umowę windykacji na koszt dłużnika na mocy, której zlecił windykację tej wierzytelności spółce (...) S.A. z siedzibą w S., która to spółka wystawiła notę obciążeniową i wezwała pozwaną do zapłaty. Pozwana ustaliła z windykatorem, że dokona spłaty zaległości w trzech ratach, co też uczyniła. Powód poniósł koszty windykacji swej należności na rzecz (...) S.A. w S. w kwocie 1 573,60 zł.

Dowód: umowa windykacji na koszt dłużnika z dnia 19 maja 2016 r. z upoważnieniem inkasowym (k.18-21), wezwanie do zapłaty wierzytelności z dnia 20 maja 2016 r. z dowodem nadania (k. 26-28), nota obciążeniowa nr (...)/mka z dowodem nadania i upoważnieniem (k.29-32), potwierdzenie wykonania przelewu (k. 33), faktura VAT nr (...)/mka z dowodem zapłaty (k. 34-35), faktura VAT nr (...)/mka z dowodem zapłaty (k. 36-37), faktura VAT nr (...)/mka z dowodem zapłaty (k. 38-39), historia windykacji polubownej (k. ).

(...) S.A. w S. wezwała pozwaną do zapłaty poniesionych kosztów odzyskiwania należności.

Dowód: przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 21 listopada 2016 r. (k. 40).

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które pod względem treści i formy nie budziły wątpliwości Sądu, a ich moc dowodowa nie była przez strony kwestionowana.

Sąd zważył, co następuje.

Okolicznością sporną między stronami była zasadność domagania się przez powoda od pozwanej, kosztów odzyskania należności z tytułu transakcji przewyższającej równowartość 40 euro.

Zgodnie z podzielanym przez Sąd stanowiskiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie wyrażonym w wyroku z dnia 12 maja 2016 r. (sygn. akt I ACa 110/16, LEX nr 2067050) jeżeli koszty windykacyjne przekroczą równowartość 40 euro wierzyciel zobowiązany jest zgodnie z treścią art. 455 k.c. wezwać dłużnika do zapłaty, zaś przepis art. 10 ust. 2 nie zdejmuje z wierzyciela obowiązku wezwania dłużnika do spełnienia świadczenia. W rozpatrywanej przez Sąd Apelacyjny w Krakowie sprawie brak było uzasadnionych przesłanek do zlecenia windykacji, choćby z tej przyczyny, że powód zamiast generować koszty windykacji mógł wcześniej złożyć do sądu wniosek o stosowne zabezpieczenie roszczenia. Opłata od takiego wniosku wynosi wyłącznie 100 zł lub wystąpić z pozwem w postępowaniu nakazowym.

W niniejszej sprawie powód nie przedstawił dowodu, iż wezwać by miał pozwaną do dobrowolnej zapłaty należności. Zamiast tego powód od razu zlecił przedsiębiorstwu (...) S.A. przeprowadzenie czynności windykacyjnych. Takiego zachowania nie można uznać za dążenie do minimalizacji kosztów odzyskania wierzytelności lecz wręcz przeciwnie, działanie to doprowadziło nadmiernego wygenerowania dodatkowych kosztów, a to z kolei sprowadzało się do nieuprawnionego obciążenia dłużnika zbędnymi kosztami.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, bez wezwania wierzyciel uprawniony jest do żądania od dłużnika wyłącznie kwoty 40 euro. Jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Krakowie przepis ten nie zdejmuje z wierzyciela obowiązku wezwania dłużnika do spełnienia świadczenia, jeżeli koszty windykacyjne przekroczą równowartość 40 euro. Jak bowiem wynika z art. 10 ust. 2 powołanej ustawy wierzycielowi przysługuje również zwrot, w uzasadnionej wysokości, poniesionych kosztów odzyskiwania należności przewyższających kwotę równowartości 40 euro. Skoro ustawodawca dopuścił więc możliwość domagania się zwrotu kosztów odzyskania wierzytelności w wysokości przekraczającej ustawowy ryczałt, to jednak przepis ten nakazał potraktować wyjątkowo, a koszty przewyższające równowartość 40 euro, zgodnie z wolą ustawodawcy winny być uzasadnione okolicznościami konieczności ich odzyskania. Z tego względu minimalnym obowiązkiem wierzyciela, który domaga się zwrotu kosztów odzyskania wierzytelności o wartości przekraczającej ustawowy ryczałt równowartości 40 euro, jest wezwanie do zapłaty, które bez konieczności obciążania dłużnika dodatkowymi kosztami może doprowadzić do odzyskania wierzytelności.

W niniejszej sprawie powód nie podjął takiego działania, zatem w ocenie Sądu nie był uprawniony do domagania się dodatkowych kosztów nawet jeżeli je poniósł, ponieważ nie mogą one zostać uznane za uzasadnione w rozumieniu art. 10 ust. 2 w/w ustawy.

Zatem biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powoda roszczenie za zasadne jedynie w części stanowiącej równowartość 40 euro na dzień wniesienia pozwu, w związku z tym zasądzono od pozwanej na rzecz powoda kwotę 170,76 zł.

Roszczenie zasadnicze w pozostałym zakresie jako niezasadne podlegało oddaleniu.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., oddalając roszczenie odsetkowe w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, bowiem powód dochodził kwoty roszczenia tytułem kosztów odzyskania wierzytelności, zatem roszczenie jego nie spełniało wymogów definicji ustawowej transakcji handlowej, w rozumieniu ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, uprawniającego do wyższej stopy odsetek.

O kosztach procesu Sąd orzekł na zasadzie art. 100 k.p.c. tj. na zasadzie stosunkowego rozdzielenia. Jako, że powód utrzymał się ze swoim żądaniem w 11 %, a zatem pozwana winna mu zwrócić kwotę jedynie 104,58 zł (950,75 zł x 11% = 104,58zł) i taka też kwota podlegała zasądzeniu tytułem kosztów procesu.

SSR Robert Molenda