Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Bożena Makowczenko

Ławnicy Janina Piotrowicz, Barbara Norkowska – Debis

Protokolant sekr. Anna Rogojsza

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2017 r. w Giżycku

na rozprawie

sprawy z powództwa B. K.

przeciwko Skarbowi Państwa - 24 (...) Oddziałowi (...) w G.

o odszkodowanie

1.  Zasądza od pozwanego Skarbu Państwa – 24 (...) oddziału (...) w G. na rzecz powoda B. K. kwotę 8382,86 zł (osiem tysięcy trzysta osiemdziesiąt dwa złote 36/100) tytułem odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.

2.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8856,00 zł (osiem tysięcy osiemset pięćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV P 25/15

UZASADNIENIE

Powrót B. K. w pozwie z dnia 24.03.2015 roku odwołał się od decyzji dowódcy Jednostki Wojskowej (...) z dnia 16.03.2015 roku w sprawie rozwiązania z nim umowy o pracę w trybie art.52 § 1 pkt 1 i 3 kp. Zarzucił, że decyzja ta podjęta została w czasie gdy przebywał na zwolnieniu lekarskim oraz że podjęta została bez faktycznych i prawnych podstaw. Wnosił o uznanie rozwiązania umowy o pracę za niezasadne.

W uzasadnieniu wskazywał, że zatrudniony jest od 26.11.2013 roku a do dnia złożenia pozwu nie był karany dyscyplinarnie, otrzymywał nagrody i wyróżnienia. Przyznał, że Prokurator Wojskowej Prokuratury w W. w dniu 11.03.2015 roku postawił mu zarzut popełnienia czynu z art. 305 § 1 k.k. i inne. Sprawa ta jednak znajduje się na wstępnym etapie i do jej prawomocnego zakończenia upłynąć może znaczny okres czasu.

W odpowiedzi na pozew pozwany – Skarb Państwa Jednostka Wojskowa nr (...) w G., której następcą prawnym stał się 24 (...) Oddział (...) w G. - wniosła o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał pozwany, że powód był pracownikiem zatrudnionym na stanowisku specjalisty w służbie czołgowo-samochodowej. Zapoznany został z przepisami o ochronie informacji niejawnych i odebrał od Pełnomocnika ds. Ochrony (...) Niejawnych pozwanej jednostki zaświadczenie o szkoleniu z zakresu informacji niejawnych. W dniu 10.03.2015 roku został aresztowany na terenie zakładu pracy przez funkcjonariuszy Żandarmerii Wojskowej. Zgodnie z informacją zawartą w otrzymanym przez pracodawcę postanowieniu z dnia 11.03.2015 roku Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Warszawie powód podejrzewany był o popełnienie przestępstwa określonego w art. 305 § 1 k.k., art. 263 § 2 kk, art.228§3 kk w związku z kart 12 k.k, a mianowicie o to, że : w 2014 roku utrudnił przetarg publiczny organizowany przez pozwanego przekazując jednemu z oferentów informację o wysokości stawki roboczo - godziny gwarantującej wygranie przetargu oraz, że od bliżej nie ustalonego czasu do dnia 10 marca 2015r. posiadał bez wymaganego zezwolenia broń palną i amunicję i od bliżej nieustalonego dnia 2013 roku do końca listopada 2014 roku przyjął wielokrotnie korzyść majątkową w postaci nieodpłatnych napraw stanowiącego jego własność samochodu w zamian za przekazywane osobom trzecim informacje o planowanych przez pozwanego przetargach na naprawy pojazdów samochodowych i ich w warunkach.

Dalej pozwany podniósł, że zgodnie z przepisem art. 33 ustawy z dnia 05.08.2010 roku o ochronie informacji niejawnych w przypadku , gdy o osobie, której wydano poświadczenie bezpieczeństwa zostaną ujawnione nowe informacje wskazujące, że nie daje ona rękojmi zachowania tajemnicy, przeprowadza się kontrolne postępowanie sprawdzające. Po otrzymaniu informacji o wszczęciu kontrolnego postępowania sprawdzającego kierownik jednostki organizacyjnej lub osoba uprawniona do obsady stanowiska uniemożliwia osobie sprawdzanej dostęp do formacji niejawnych. Przytoczono w dalszej części treść art. 24 powołanej wyżej ustawy, zgodnie z którym przez utratę rękojmi zachowania tajemnicy rozumie się powstanie uzasadnionych wątpliwości dotyczących; 1/ uczestnictwa, współpracy lub popierania przez osobę sprawdzaną działalności szpiegowskiej, terrorystycznej, sabotażowej albo innej wymierzonej przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, 2/ zagrożenia osoby sprawdzanej ze strony obcych służb specjalnych w postaci próby werbunku, nawiązania z nią kontaktu 3/ przestrzegania porządku konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polskiej, a przede wszystkim czy osoba sprawdzana uczestniczyła lub uczestniczy w działalności partii politycznych lub innych organizacji, o których mowa w art. 13 Konstytucji RP albo współpracowała lub współpracuje z takimi partiami lub organizacjami,4/ ukrywania lub świadomego niezgodnego z prawdą podawania w ankiecie bezpieczeństwa lub w postępowaniu sprawdzającym przez osobę sprawdzaną informacji mających znaczenie dla ochrony informacji niejawnych 5/niewłaściwego postępowania z informacjami niejawnymi jeżeli doprowadziło to bezpośrednio do ujawnienia tych informacji osobom nieuprawnionym, było to wynikiem celowego działania, stwarzało realne zagrożenie ich nieuprawnionym ujawnieniem i nie miało charakteru incydentu, dopuściła się tego osoba szczególnie zobowiązana na podstawie ustawy do ochrony informacji niejawnych.

W tym stanie rzeczy pozwany zmuszony był rozkazem dziennym numer 51/2015 rok z dnia 16.03.2015 roku na podstawie art.33 ust.7 ustawy z dnia 05.08.2010 roku o ochronie informacji niejawnych wstrzymać powodowi dostęp do informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone” oraz unieważnić upoważnienie numer (...) do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone”. Wskazał dalej pozwany, że na stanowisku zajmowanym przez powoda wymagane jest uprawnienie w zakresie dostęp do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „zastrzeżone”. W wyniku zaistniałych zdarzeń powód stracił możliwość pełnienia swych obowiązków na dotychczasowym stanowisku z uwagi na zawinioną utratę uprawnień. Doprowadziło to do stanu, w którym pozwany nie widzi możliwości dalszej współpracy z powodem albowiem całkowicie utracił do niego zaufanie. Z uwagi na specyfikę firmy pozwany przeprowadza liczne przetargi, o których informacje w stosowny sposób podawane są do publicznej wiadomości. Samo podejrzenie naruszenia przepisów dotyczących prowadzenia postępowań przetargowych dyskwalifikuje powoda do pracy na zajmowanym stanowisku . Dochodzi do tego stwierdzone bezspornie nielegalne posiadanie broni palnej co samo w sobie jest przestępstwem. Z tych względów rozwiązanie z powodem umowy o pracę było, w ocenie pozwanego, uzasadnione. W ocenie nadto pozwanego fakt, że do zwolnienia doszło w trakcie zwolnienia lekarskiego jest w przedmiotowej sprawie bez znaczenia , albowiem obowiązujące przepisy prawa dopuszczają rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę na podstawie przepisu art. 52§ 1 pkt 1 i 3 kp również w trakcie zwolnienia lekarskiego. Uzupełniając kwestię zawinionej utraty uprawnień pozwany przytoczył treść wyroku Sądu Najwyższego z dnia 09.01.2012 roku w sprawie III PK 39/2011 a mianowicie, że do uznania zachowania za zawinione wystarczają nawet lekkie postacie niedbalstwa lub lekkomyślności. Brak ostrożności w doborze partnera życiowego, który okazuje się przestępcą skazanym za obrót narkotykami i kontynuowanie tej znajomości uzasadniają przypisanie winy w utracie poświadczenia bezpieczeństwa. Przekładając treść tej sentencji na przedmiotowy stan prawny pozwany zaznaczył, że nielegalne przechowywanie w domu broni oraz dopuszczenie do powstania podejrzeń o popełnienie przestępstwa skutkujące zatrzymaniem przez organy ścigania jest w ocenie pozwanej wystarczającym argumentem do uznania , że utrata przez powoda uprawnień w zakresie dostępu do informacji niejawnych była zawiniona. Powyższe okoliczności również uzasadniają decyzję o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę bez wypowiedzenia w szczególności z uwagi na zajmowane przez powoda stanowisko i jego zakres obowiązków.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony łączyła umowa o pracę , na podstawie której powód zatrudniony był na stanowisku specjalisty w służbie czołgowo -samochodowej. Do jego obowiązków należało w szczególności: realizowanie przedsięwzięć zapewniających sprawne wykonywanie zadań w stałej gotowości bojowej i zadań w zakresie osiągania wyższych stanów gotowości bojowej, zadań alarmowych oraz mobilizacyjnych na zajmowanym stanowisku, sprawowanie nadzoru nad utrzymaniem wymaganego współczynnika gotowości technicznej sprzętu służby czołgowo - samochodowej, zbieranie potrzeb oraz realizacja zadań związanych z odpłatnymi usługami transportowymi oraz odpłatnym korzystaniem z dróg, znajomość ilości stanu technicznego pojazdów mechanicznych oraz innego sprzętu technicznego służby czołgowo - samochodowej, udział w planowaniu i organizacji obsług technicznych oraz napraw sprzętu służby czołgowo - samochodowej oraz przydzielonych gospodarczo jednostek wojskowych, prowadzenie ewidencji sprzętu służby czołgowo - samochodowej podlegającego przepisom wojskowego dozoru technicznego oraz kontroli metrologicznej, sprawowanie nadzoru specjalistycznego w zakresie wykonywania obsług, napraw i konserwacji sprzętu służby czołgowo - samochodowej.

/dowód: zakres czynności – k. 33/

Zajmowane przez powoda stanowisko wymagało posiadania upoważnienia do dostępu informacji niejawnych z klauzulą „zastrzeżone” i takie upoważnienie o nr (...) powód posiadał. Wydane ono zostało w dniu 18.10.2011 roku na okres do 17.10.2021 roku.

/dowód: akta osobowe powoda, upoważnienie – k. 26, rozkaz nr 73 z dnia 12.05.2014r. – k. 27-28/

W służbie czołgowo - samochodowej zatrudnionych było 9 osób, powód zajmował jedyne stanowisko specjalisty.

/dowód: obsada – k. 31/

Nadto, powód był posiadaczem broni myśliwskiej, na co posiadał zezwolenie nr (...). Był też sędzią i instruktorem strzelectwa myśliwskiego.

/dowód: kopia legitymacji posiadacza broni – k. 111- 113/

24 (...) Oddział (...) w G. w ramach realizacji swoich zadań organizuje i przeprowadza postępowanie przetargowe na naprawy i remonty pojazdów wojskowych z jednostek z podległego im terenu. Zarządzeniem z dnia 12.06.2014 roku dowódca pozwanej jednostki powołał komisję przetargową do przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz przeprowadzenia procedury wyboru wykonawcy na wykonanie usługi napraw bieżących pojazdów. Zamówieniu nadano numer (...) i ogłoszono je w dniu 13.06.2014 roku na Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Obrony Narodowej. Do przedmiotowego przetargu jako jedyna przystąpiła firma (...) ul. (...) w W. reprezentowana przez J. Z.. W dniu 23.06.2014 roku pismem złożonym w kancelarii elektronicznej pozwanej jednostki J. Z. wycofał ofertę przetargową zarejestrowaną pod numerem 498/14/OF i w tym samym dniu złożył nową zarejestrowaną pod numerem 515/14/OF. W dniu 23.06.2014 roku komisja przetargowa dokonała otwarcia ofert zgłoszonych w tymże postępowaniu stwierdzając, że do przetargu przystąpiła jako jedyna wyżej wspomniana firma i dokonała wyboru tej oferty jako najkorzystniejszej. Następnie jednostka zawarła umowę z firmą (...) na usługi w zakresie napraw bieżących pojazdów samochodowych, napraw i regeneracji poszczególnych części pojazdów.

W sprawie między innymi tego przetargu wszczęte zostało śledztwo przez Wydział do spraw Wojskowych Prokuratury Okręgowej w Warszawie, w toku którego postawiono powodowi zarzut popełnienia przestępstwa z art. 305§1 kk polegającego na tym, że w 2014 roku na terenie powiatu (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez firmę (...) utrudnił przetarg publiczny numer (...) ogłoszony przez 24 (...) Oddział (...) w G. na naprawy bieżące pojazdów samochodowych, naprawę i regenerację poszczególnych części pojazdów, w ten sposób, że po złożeniu oferty przez wymienionego przedsiębiorcę wszedł z nim w porozumienie i przekazał temuż przedsiębiorcy za pośrednictwem P. K. zastrzeżone dla organu prowadzącego przetarg informacje o wysokości stawki roboczo - godziny gwarantującej wygranie przedmiotowego zamówienia czym działał na szkodę 24 (...) Oddziału (...) w G. na rzecz którego przetarg był dokonywany. Zarzut popełnienia tego występku postawiono również J. Z.. Ponadto postawiono powodowi zarzut popełnienia przestępstwa z art. 228§3kk w zw. z art.12 kk polegającego na tym, że od bliżej nieustalonego dnia 2013 roku do końca listopada 2014 roku w krótkich odstępach czasu, w realizacji z góry powziętego zamiaru pełniąc funkcję publiczną referenta służby czołgowo-samochodowej 24 (...) Oddziału (...) w G. nie mniej niż 3-krotnie przyjął od J. Z. reprezentującego firmę (...) korzyść majątkową w kwotach nie mniejszych niż 300, 800 i 4000 złotych w postaci nieodpłatnych napraw stanowiącego jego własność samochodu osobowego S. (...) w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie prawa t.j. przekazywanie J. Z. informacji o planowanych przez 24 (...) przetargach na naprawy pojazdów samochodowych i ich warunkach.

Powodowi postawiono też zarzut popełnienia czynu z art. 263§2kk polegający na tym, że od bliżej nieustalonego czasu do dnia 10 marca 2015r. w G. ul. (...) posiadał bez wymaganego zezwolenia broń palną w postaci karabinka sportowego kbks 5,6 mm nr 1880 i pistolet S. cal.6.32.28 oraz amunicję w postaci 57 nabojów śrutowych kalibru 20 i 50 sztuk nabojów kalibru 6.32 mm.

W dniu 11.03.2015 roku zastosowany został wobec powoda środek zapobiegawczy w postaci zawieszenia w czynnościach służbowych – referenta służby czołgowo - samochodowej oraz oddano powoda pod dozór policji. Wydano nadto zakaz opuszczania kraju połączony z zatrzymaniem paszportu, zakazem wydania paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy.

W dniu 16 marca 2015r. pracodawca wystosował do powoda pismo zawierające oświadczenie o rozwiązaniu z nim umowy o pracę w trybie art.52§1 kp, a w którym jako przyczyny podano; utratę zaufania wobec powoda, ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych a to w związku z uzasadnionym podejrzeniem o podjęcie działań utrudniających przeprowadzenie przetargu publicznego nr (...) ogłoszonego przez JW. (...) w G. na naprawy bieżące pojazdów samochodowych, naprawy i regenerację poszczególnych pojazdów przez przekazanie oferentowi zastrzeżonych dla organu prowadzącego przetarg informacji o wysokości roboczo – godziny gwarantującej wygranie przetargu oraz o przyjęcie korzyści majątkowych w zamian za przekazywanie informacji o planowanych przez JW. przetargach na naprawy pojazdów i ich warunkach, wstrzymanie dostępu do informacji niejawnych o klauzuli zastrzeżone, a które to wymagane są do pracy na zajmowanym stanowisku.

/dowód: wypowiedzenie – akta osobowe powoda/

Postanowieniem z dnia 29.07.2016 roku Prokurator Wydziału ds. Wojskowych Prokuratury Okręgowej w Warszawie na zasadzie art. 322 § 1 k.p.k. i art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. częściowo umorzył śledztwo przeciwko powodowi w zakresie zarzutu z art.305§1 kk z uwagi na to, iż czynu nie popełniono. Na tej samej zasadzie umorzone zostało śledztwo przeciwko J. Z..

Z kolei postanowieniem z dnia 23.09.2016 roku umorzono śledztwo przeciwko powodowi w zakresie zarzutów z art. 228§ 3 k.k. w związku z art. 12 k.k. z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.

/dowód: kopie postanowień – k. 80 – 88/

W zakresie natomiast występku z art.263§2 kk skierowano do Sądu Rejonowego w Giżycku akt oskarżenia , który w trybie art.335kpk rozpoznany został i w dniu 16 lutego 2017r. wydano wyrok, na mocy którego powoda uznano za winnego popełnienia występku z art.263§2 kk i skazano powoda na karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna równa jest kwocie 50 zł.

/dowód: wyrok, akta sprawy IIK 8/17/

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd doszedł do wniosku, iż dokonane wobec powoda rozwiązanie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy powoda jest nie uzasadnione.

Rozwiązanie umowy o pracę z powodem nastąpiło na podstawie art.52kp a pozwany zarzuca ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych, przez które pojmuje przywołane w nim zarzuty.

Na wstępie zaznaczyć należy, że decydując się na ten sposób rozwiązania umowy o pracę pracodawca winien mieć świadomość, iż jest to szczególna forma rozwiązania z pracownikiem stosunku pracy, której podstawą mają być ciężkie przewinienia pracownika. Oznacza to tym samym, że ma to być decyzja przemyślana i wyważona, mająca na uwadze zarówno wagę przewinienia jak i osobę pracownika. Pracodawca zatem po stronie zwalnianego pracownika winien wykazać winę umyślną lub rażące niedbalstwo odnoszące się do konkretnego obowiązku pracownika.

A zatem – musi wykazać, że z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa doszło po stronie pracownika do naruszenia jego obowiązków wynikających z łączącego go z pracodawcą stosunku pracy i to naruszenia w sposób ciężki.

Rzecz jasna, analiza Sądu dotyczy tylko tych przyczyn, które pracodawca wskazał a które to, jego zdaniem, mogły uzasadniać zwolnienie pracownika.

W omawianej sprawie przyczyny, dla których pozwany zdecydował się na zastosowanie cytowanego wyżej przepisu, okazały się chybione. Umorzenie bowiem postępowania przygotowawczego w zakresie zarzutów, które przywołane zostały w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę (zarzut z art.305§1kk i z art.228§3kk) , z powodu albo nie stwierdzenia, że czyn popełniono albo z powodu braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego, oznacza, że nie może być mowy o przypisaniu powodowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracownika poprzez działanie opisane w tym piśmie. Także zeznania przesłuchanych w sprawie świadków – J. Z. i A. S. – na taką ocenę wskazują. Relacje również pozostałych świadków, których protokoły zeznań złożonych w toku postępowania przygotowawczego złożone zostały do akt sprawy, uzasadniają podjęcie tak przez Sąd jak i Prokuraturę oceny, iż winy powodowi przypisać nie można. Żadna relacja świadków nie potwierdza w żaden sposób zarzutów postawionych powodowi w piśmie rozwiązującym umowę a dotyczących utrudniania postępowania przetargowego czy przyjmowania przez powoda korzyści majątkowych w zamian za przekazywanie informacji o planowanych przetargach. Opisane wyżej postanowienia jakie zapadły w toku prowadzonego przeciwko powodowi postępowania przygotowawczego, a szczególności treść zawartych w nich uzasadnień, których argumentację podziela Sąd, pozwala Sądowi na wniosek, iż nie może być mowy o przypisaniu powodowi winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Jeśli zaś chodzi o trzecią podaną przyczynę – wstrzymanie dostępu do informacji niejawnych o klauzuli zastrzeżone – wypada zaznaczyć, iż w istocie doszło do wstrzymania owego dostępu. Potwierdził to świadek A. S.. Samo jednak wstrzymanie owego dostępu nie może być utożsamiane z ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków czy też z zawinioną utratą uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na danym stanowisku (choć tego ostatniego określenia jako przyczyny rozwiązania umowy brak jest w piśmie pracodawcy).

Nie negując konieczności posiadania takiego dostępu do informacji niejawnych o klauzuli zastrzeżone na stanowisku powoda Sąd pragnie jednak zauważyć, że owo wstrzymanie dostępu nastąpiło na skutek postawienia powodowi zarzutów opisanych wyżej, które następnie okazały się chybione i nieuzasadnione. Nie można w takiej sytuacji przypisać powodowi zawinienia utraty uprawnienia w postaci dostępu do informacji niejawnych jak chce tego strona pozwana. Gdyby w każdej sytuacji gdy ktoś staje pod zarzutem popełnienia przestępstwa niejako automatycznie przyjmować już na wstępie, że zostało ono popełnione nawet w sytuacji gdy następnie ta osoba zostaje z tych zarzutów uwolniona, byłoby to absolutnie niesprawiedliwe i krzywdzące. Właśnie w celu wyjaśnienia czy zarzuty okażą się skuteczne Sąd zawiesił postępowanie w niniejszej sprawie do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia postępowania karnego. Abstrahowanie od wyniku tego postępowania w tej konkretnej sprawie jest niemożliwe.

Na koniec Sąd pragnie odnieść się do wymienionej w piśmie na pierwszym miejscu przyczyny – utraty zaufania. Pomijając fakt, iż pracodawca nie wskazał konkretnie na czym opiera owa utratę zaufania, stwierdzić w tym miejscu należy, że taka przyczyna co do zasady uzasadnia rozwiązanie umowy, ale za wypowiedzeniem przez pracodawcę. W przypadku gdy mowa jest o rozwiązaniu w trybie art.52§1 kp wymagane jest by przyczyna takiego rozwiązania umowy spełniała wymogi w tym przepisie zawarte – przepis wymienia wszystkie przyczyny umożliwiające taki sposób rozwiązania umowy. Generalnie przepis ten wymaga by każda przyczyna zaistniała na skutek winy umyślnej pracownika lub rażącego niedbalstwa a o takiej sytuacji w przypadku powoda nie można mówić.

Na marginesie niejako Sąd pragnie zaznaczyć, iż kwestia popełnienia przez powoda występku z art.263§2 kk (posiadanie broni bez zezwolenia) nie była przyczyną, która pracodawca podał w swoim oświadczeniu woli o rozwiązaniu umowy stąd nie była przedmiotem analizy Sądu pod katem prawidłowości owego rozwiązania umowy.

Reasumując, wobec stwierdzenia, iż rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy powoda uznać należało za wadliwe i stąd orzeczono o odszkodowaniu w wysokości 3- miesięcznego wynagrodzenia powoda.

O kosztach procesu rozstrzygnięto zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.