Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 maja 2014 r. wydanym w sprawie o sygn. akt III RC 15/14 z powództwa małoletniej D. K. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego S. K. przeciwko E. K. o podwyższenie alimentów Sąd Rejonowy w Ł. III Wydział Rodzinny i Nieletnich podwyższył alimenty płatne od E. K., na rzecz jej małoletniej córki D. K. ustalone ostatnio ugodą sądową w sprawie (...) przed Sądem Rejonowy w Ł. z kwoty po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 800 złotych miesięcznie płatne z góry do dnia 14-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, do rąk ojca dziecka S. K. poczynając od dnia 14 lutego 2014 roku, oddalił powództwo w pozostałej części, nie obciążał pozwanej kosztami postępowania procesowego, które przejął na rachunek Skarbu Państwa, zasądził od E. K. na rzecz S. K. kwotę 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz nadał wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności. (wyrok- k. 34).

Sąd Rejonowy poczynił następujące ustaleniach faktyczne:

E. K. i S. K. posiadają ze związku małżeńskiego małoletnią córkę- powódkę D. K. ur. (...). Małżeństwo rodziców małoletniej powódki zostało rozwiązane przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 6 października 2004 roku w sprawie (...) W wyroku tym ustalony został również obowiązek alimentacyjny pozwanej wobec małoletniej D. na kwotę po 300 zł miesięcznie. Sąd w tym wyroku również ustalił, że miejscem zamieszkania córki stron D. K. będzie miejsce zamieszkania ojca S. K., który zajmował się głównie jej wychowaniem. Wówczas matka w małym stopniu interesowała się sprawami córki i nie utrzymywała z nią kontaktów osobistych.

W sprawie (...) rodzice małoletniej ugodą z dnia 17 października 2008 r. ustalili obowiązek alimentacyjny na kwotę 500 złotych, podwyższając ustaloną uprzednio kwotę alimentów.

W dacie ostatnio ustalonych alimentów małoletnia powódka miała 10 lat, nadal mieszkała z ojcem, który zajmował się jej wychowaniem. Pozwana pracowała jako asystent w (...)w W. ze średnim wynagrodzeniem brutto 1.900 złotych miesięcznie. Mieszkała z konkubentem, który prowadził własną działalność, dokładała do utrzymania mieszkania, ze związku konkubenckiego posiadała jedno dziecko. Z małoletnią powódką D. utrzymywała kontakt kilka razy do roku. Potrzeby małoletniej powódki zostały wówczas określone na 1.000 złotych miesięcznie.

D. K., ma obecnie 15 lat ,jest uczennicą III klasy Gimnazjum (...)w Ł..

Koszty utrzymania powódki obejmują łącznie kwotę 1.600 zł w skali miesiąca. Wydatki związane z wyżywieniem kształtują się miesięcznie na poziomie 400 zł, środki czystości, higieny osobistej i opieki zdrowotnej to wydatek rzędu 600 zł w tym stomatolog i zakup aparatu na zęby, edukacja i wypoczynek to 400 złotych miesięcznie, ubrania w tym sportowe 200 złotych. Ojciec małoletniej ponosi wydatki związane z utrzymaniem mieszkania, czynsz 280 złotych, energię elektryczną 85 złotych miesięcznie, gaz 50 złotych, 200 złotych kredyt zaciągnięty na wykupienie mieszkania. Dokonał również remontu łazienki i pokoju córki, z tego tytułu spłaca pożyczkę w pracy na kwotę 500 złotych.

Przedstawiciel ustawowy małoletniej S. K. pracuje na (...) i zarabia 2.600 złotych. Mieszka tylko z małoletnią powódką, stara się zabezpieczyć jej potrzeby , ale nie stać go na dodatkowe lekcje angielskiego czy basenu dla córki. Dojeżdża do pracy , za bilet płaci miesięcznie 230 złotych

Pozwana E. K., matka małoletniej powódki mieszka nadal razem z konkubentem i ich wspólną córką mającą 12 lat . Razem prowadzą gospodarstwo domowe, pozwana dokonuje opłat za czynsz 550 złotych, 260 złotych za energię elektryczną, 110 złotych za Internet. Jej konkubent kupuje natomiast żywność i zaspakaja potrzeby ich córki. Oboje płacą alimenty na dzieci z poprzednich związków. Konkubent pozwanej prowadził własną działalność w zakresie przesyłek kurierskich, ale firma dla której świadczy usługi nie podpisała umowy z (...)i istnieje realna obawa utraty przez niego zatrudnienia. Pozwana E. K. była wieloletnim pracownikiem (...). Przystąpiła do programu Dobrowolnych Odejść wprowadzonego Uchwałą Zarządu (...) co skutkowało rozwiązaniem umowy o pracę z dniem 30 kwietnia 2014 r. na mocy porozumienia stron. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę pozwanej wypłacono rekompensatę, odszkodowanie i odprawę w łącznej wysokości 19.595,04 złotych netto.

Przed przystąpieniem do porozumienia pozwanej z zakładem pracy, pracodawca zaproponował pozwanej pracę w innym punkcie W., położonym w dalekiej odległości od miejsca zamieszkania pozwanej, jednocześnie przy gorszych warunkach godzinowych i płacowych. Pozwana nie przyjęła tej propozycji, przyjęła odprawę, zarejestrowała się jako bezrobotna i uzyskała status bezrobotnej z prawem do zasiłku płatnym 100%.

Mając na względzie powyższe, Sąd Rejonowy, wskazując na treść przepisów art. 135 § 1 krio oraz art. 138 krio, uznał, że powództwo jest częściowo zasadne i podwyższył alimenty należne od pozwanej na rzecz małoletniej powódki do kwoty po 800 zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy wskazał, że w dacie ustalenia że zakres obowiązku alimentacyjnego na rzecz powódki winien kształtować się na poziomie kwoty 500 złotych, brane były pod uwagę potrzeby wówczas 10 letniego dziecka i obowiązujące wówczas ceny oraz sytuacja pozwanej w zakresie osiąganych dochodów, posiadanego majątku i sytuacji rodzinnej.

Wszystkie te okoliczności, w ocenie Sądu I instancji, od daty ustalenia alimentów w sprawie (...)uległy zmianie. Powódka, będąca w dacie wyrokowania w sprawie rozwodowej dzieckiem 10- letnim, stała się obecnie nastolatką- prawie 16 letnią, uczęszczającą do szkoły, mającą określone zainteresowania np. sportowe i potrzeby zarówno szkolne jak i odzieżowe, żywieniowe, stomatologiczne czy związane z leczeniem kręgosłupa. Od daty uprzednio ustalonych alimentów upłynął 6 letni okres. Małoletnia ma zwiększone potrzeby w zakresie środków higieny, co wiąże się z jej dorastaniem, bierze czynnie udział w zajęciach sportowych, a w związku z tym niezbędny jest zakup sportowej odzieży, ma konkretne oczekiwania ubraniowe. Jako nastolatka dba o swój wygląd, chce mieć zdrowe i ładne zęby, co wiąże się z zakupem aparatu na zęby, potrzebuje też zmiany okularów. Potrzeby te należy traktować jako usprawiedliwione i mieszczące się w przeciętnym zakresie potrzeb dziewczyny w jej wieku.

Biorąc pod uwagę ponoszone przez przedstawiciela ustawowego koszty utrzymania mieszkania, koszty zapewnienia dziecku wyżywienia, ubrania, środków czystości, potrzeb szkolnych, dodatkowych zajęć i kosztów leczenia w łącznej wysokości 1.600 złotych, Sąd Rejonowy ustalił łączny koszt alimentacji powódki przez pozwaną na kwotę 800 złotych biorąc pod uwagę zarówno sytuację ojca małoletniej powódki, pozwanej jak i potrzeby powódki. Sąd Rejonowy, obciążając pozwaną połową kwoty niezbędnej na utrzymanie powódki i podwyższając tym samym kwotę alimentów uprzednio ustalonych uwzględnił przesłanki z art. 138 krio mając na celu przede wszystkim modyfikację ustalonego już obowiązku, z uwagi na ponad 6- letni okres upływu czasu od daty ostatnio zasądzonych alimentów i związanej z tym zmiany potrzeb powódki jak i wzrostu cen bieżącego utrzymania. W ocenie Sądu, niewątpliwie od poprzednio określonego obowiązku alimentacyjnego nastąpiła zmiana stosunków uzasadniająca podwyższenie zakresu tego obowiązku.

Pozwana podniosła, że jej obecna sytuacja rodzinna i majątkowa nie pozwala jej na płacenie wyższej kwoty alimentów, Sąd Rejonowy jednak nie podzielił tego stanowiska. Od poprzednio orzeczonych alimentów upłynął okres ponad 6 letni, w tym czasie następowało zwiększenie kosztów utrzymania małoletniej, ale pozwana, mimo iż miała stabilną sytuację nie podwyższała dobrowolnie świadczeń alimentacyjnych, nadal sporadycznie spotykała się z córką, przerzuciła ciężar wychowania i zapewniania wszystkich potrzeb na ojca powódki, który przez ostatnie 6 lat starał się sam zapewniać córce to wszystko co było niezbędne do jej wychowania i sprostać rosnącym potrzebom, jednakże jego dochody nie pozwalają na ich zaspokojenie w pełni.

W ocenie Sądu Rejonowego, zasądzona kwota alimentów, mieści się w granicach usprawiedliwionych potrzeb uprawnionej, jak i możliwości finansowych pozwanej. Wprawdzie poza sporem jest, iż pozwana utraciła pracę, ale Sąd Rejonowy podniósł, że otrzymała ona ofertę innej pracy, której nie przyjęła. Otrzymane pieniądze z odprawy i rekompensaty w połączeniu z zasiłkiem ,który będzie jej wypłacany może stanowić kwotę około 2.000 złotych miesięcznie w skali roku. W sytuacji, gdy pozwana ponosi opłaty za mieszkanie w wysokości około 930 złotych, płatność alimentów w wysokości 800 złotych zdaniem Sądu Rejonowego mieści się w granicach możliwości pozwanej, gdyż wyżywienie i utrzymanie drugiej córki pozwanej obciążą jej konkubenta. Wprawdzie pozwana podniosła, iż obecny zleceniodawca konkubenta nie podpisał umowy, ale firmy kurierskie, a taki profil działalności prowadzi, są branża rozwijającą się .Sąd Rejonowy podkreślił również, że pozwana nie przedstawiła żadnych dokumentów świadczących o zakończeniu przez niego działalności czy ponoszonych stratach. W dacie ostatnio ustalanych alimentów pozwana swoje dochody wykazała na poziomie 1900 złotych, zatem zdaniem Sądu I instancji obecne jej dochody i posiadane zasoby finansowe przewyższają te, które uprzednio stanowiły podstawę ustalenia kwoty alimentów.

Sąd I instancji, mając na względzie powyższe okoliczności, uznał, że żądanie powódki jest w części uzasadnione i podwyższył alimenty do kwoty po 800 zł miesięcznie.

Powyższe orzeczenie w dniu 18 czerwca 2014 r. pozwana zaskarżyła apelacją w części tj. w zakresie punktu 1, 4 i 5, zarzucając rozstrzygnięciu:

1. naruszenie prawa materialnego, tj.: przepisu art. 135 paragraf 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego poprzez wydanie wyroku wbrew treści tego przepisu, bowiem kwota 800,- PLN miesięcznie zasądzona na rzecz małoletniej powódki w zaskarżonym wyroku nie odpowiada uzasadnionym potrzebom uprawnionej oraz nie uwzględnia możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanej, albowiem jak wskazuje pozwana, miesięczny koszt utrzymania powódki nie przekracza łącznie kwoty 800 złotych, a w konsekwencji płacone przez nią regularnie alimenty w kwocie 500 złotych przy jednoczesnym obowiązku alimentacyjnym ojca dziecka w zupełności zaspakajają wszystkie usprawiedliwione potrzeby powódki, a także uwzględniają aktualne możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanej;

2. naruszenie prawa materialnego, tj.: przepisu art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego poprzez jego błędną interpretację, a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie w sprawie niniejszej, albowiem z przeprowadzonego postępowania dowodowego w przedmiotowej sprawie nie wynika aby zmianie uległy stosunki w razie których można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego pozwanej wobec małoletniej powódki, jedyna bowiem zmiana jaka nastąpiła to zmiana polegająca na znacznym zmniejszeniu majątkowych i finansowych możliwości pozwanej;

3. naruszenie prawa materialnego, ti. przepisu art. 135 par 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego w związku z art. 138 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego w związku z przepisem art. 6 Kodeksu cywilnego, albowiem powódka nie udowodniła jakoby zwiększyły się jej usprawiedliwione, a nawet podstawowe potrzeby, ani też by zwiększyły się zarobkowe i majątkowe możliwości pozwanej, powódka nie udowodniła także jakiejkolwiek zmiany stosunków uzasadniającej zmianę obowiązku alimentacyjnego pozwanej, nie przedstawiała bowiem na przedmiotowe okoliczności jakichkolwiek dowodów, jak chociażby faktury VAT czy paragony;

4. istotne uchybienia procesowe, które miały wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a mianowicie przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, tj.: art. 233 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, poprzez całkowitą dowolność oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego dziecka, możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanej, co w konsekwencji skutkowało:

- błędem w ustaleniach faktycznych mającym istotny wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a wyrażającym się w nieprawidłowym przyjęciu przez Sąd I Instancji, iż pozwana będzie otrzymywać miesięczny dochód w wysokości ok. 2.000 złotych miesięcznie, w sytuacji gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie, wynika, iż w chwili wyrokowania pozwana była osobą bezrobotną, a wyliczona kwota przez Sąd dotyczy otrzymywanej jednorazowo kwoty z tytułu odprawy i rekompensaty w połączeniu z zasiłkiem, a poza nią pozwana nie ma żadnego innego źródła utrzymania dla siebie, swojej młodszej córki i konkubenta, który też stracił pracę, a z którym prowadzi gospodarstwo domowe, ponadto pozwanej jako osobie bezrobotnej będzie przysługiwał zasiłek w przewidywalny okresie do dnia 16 maja 2014 roku do dnia 15 listopada 2014 roku, a nie jak wskazał Sąd I Instancji w skali roku;

- błędem w ustaleniach faktycznych mającym istotny wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a wyrażającym się w nieprawidłowym przyjęciu przez Sąd I Instancji, iż kwota zasądzonych rat alimentacyjnych w wysokości po 800 złotych miesięcznie odpowiada usprawiedliwionym potrzebom małoletniej powódki oraz realizuje zasadę utrzymania równej stopy życiowej, w sytuacji gdy z przeprowadzonego postępowania dowodowego w sprawie niniejszej wynika, iż usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki kształtują się na poziomie łącznie około 800 złotych miesięcznie, a kwoty płaconych alimentów w wysokości 500 złotych odzwierciedla zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci, co w sposób nie budzący wątpliwości wynika wprost z pisma pozwanej z dnia 13 maja 2014 roku;

- błędem w ustaleniach faktycznych mającym istotny wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a wyrażającym się w nieprawidłowym przyjęciu przez Sąd I Instancji, iż koszty utrzymania powódki obejmują łącznie kwotę 1.600 złotych miesięcznie, przy czym wydatki związane z wyżywieniem kształtują się miesięcznie na poziomie 400 złotych, środki czystości i higieny osobistej i opieki zdrowotnej to wydatek rzędu 600 złotych w tym stomatolog i zakup aparatu na zęby, edukacja i wypoczynek to 400 złotych miesięcznie, ubrania w tym sportowe 200 złotych;

-błędem w ustaleniach faktycznych mającym istotny wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a wyrażającym się w nieprawidłowym przyjęciu przez Sąd I Instancji, iż kwota alimentów w wysokości 800 złotych, przy uiszczanych przez pozwaną kwot na mieszkanie w wysokości 930 złotych, mieści się w zakresie jej możliwościach majątkowych, podczas gdy suma w/w kwot wynosi 1.730 złotych, czyli pozwanej pozostaje jedynie kwota 270 złotych na jej utrzymanie i wyżywienie oraz na utrzymanie i wyżywienie jej młodszej córki, a zatem kwota alimentów w wysokości 800 złotych nie mieści się w jej możliwościach majątkowych i zarobkowych;

- błędem w ustaleniach faktycznych mającym istotny wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a wyrażającym się w nieprawidłowym przyjęciu przez Sąd I Instancji jakoby wyżywienie i utrzymanie młodszej córki obciążało jedynie konkubenta, podczas gdy utrzymanie i wychowanie córki O. nie może spoczywać wyłącznie na jej ojcu, albowiem pozwana jako matka także jest zobowiązana do jej utrzymywania i wychowania;

- błędem w ustaleniach faktycznych mającym istotny wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a wyrażającym się w nieprawidłowym przyjęciu przez Sąd I Instancji jakoby możliwości majątkowe i zarobkowe konkubenta pozwanej mogły mieć wpływ na jej możliwości zarobkowe i majątkowe związane z obowiązkiem alimentacyjnym wobec powódki, podczas gdy możliwości majątkowe i zarobkowe konkubenta nie mają jakiegokolwiek znaczenia w toczącym się postępowaniu o podwyższenie alimentów płaconych przez pozwaną na rzecz małoletniej powódki, albowiem jest on osobą trzecią;

- błędem w ustaleniach faktycznych mającym istotny wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a wyrażającym się w nieprawidłowym przyjęciu przez Sąd I Instancji, iż zmieniła się sytuacja rodzinna i finansowa pozwanej, podczas gdy pozwana nadal mieszka z konkubentem z którym ma dziecko, a ponadto, jak zostało to wskazane powyżej, Sąd w poprzedniej sprawie o alimenty ustalił, iż jej dochody wynosiły około 1.900 złotych miesięcznie, a obecnie jak wskazuje Sąd mogą wynosić około 2.000 złotych w skali roku, a zatem biorąc powyższe założenie Sądu I Instancji, uznać należy, iż dochody te nie zwiększyły się, albowiem są to kwoty znacznie do siebie zbliżone;

5. istotne uchybienia procesowe, które miały wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a mianowicie artykułu 328 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, przez niewskazanie w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia faktów, które Sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, w szczególności w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego dziecka, możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanej, a także poprzez wewnętrzną sprzeczność uzasadnienia;

6. naruszenie prawa procesowego, tj. przepisu artykułu 100 Kodeksu postępowania cywilnego, poprzez brak wzajemnego zniesienia lub stosunkowego rozdzielenia kosztów postępowania, mimo jedynie częściowego uwzględnienia żądań powódki.

Mając powyższe na uwadze, skarżąca wniosła o zmianę orzeczenia w zaskarżonej części poprzez oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów płatnych od E. K. na rzecz jej małoletniej córki D. K. w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego ewentualnie uchylenie orzeczenia w zaskarżonej części i przekazanie w tym zakresie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Łowiczu, pozostawiając temu Sądowi orzeczenie o kosztach postępowania za I i II Instancję. (apelacja- k. 51- 63).

W odpowiedzi na apelację z dnia 7 lipca 2014 r. pełnomocnik przedstawiciela ustawowego małoletniej powódki wniósł o oddalenie apelacji w całości oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. (odpowiedź na apelację- k. 69).

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 10 października 2014 r. pozwana poparła złożoną apelację, pełnomocnik przedstawiciela ustawowego małoletniej powódki wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów procesu. (protokół rozprawy z dnia 10 października 2014 r.- 00:08:09, 00:09:40).

Sąd Okręgowy ustalił dodatkowo, że pozwana podjęła zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia od dnia 1 października 2014 r. jako pracownik sklepu, zarabia 10 zł brutto na godzinę, jest zatrudniona w wymiarze ¾ etatu, pracuje 6 godzin dziennie. Konkubent pozwanej obecnie podjął pracę jako kurier, na gorszych warunkach finansowych, będzie zarabiał Okło 3.000 zł, będzie musiał opłacić ZUS i ponieść koszty paliwa. Syn konkubenta jest dorosły i konkubent nie płaci już na niego alimentów. Pozwana widuje się z córką raz w miesiącu, podczas świąt. Córka bywa u niej podczas wakacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest częściowo zasadna i w tym zakresie skutkuje zmianą zaskarżonego orzeczenia.

Przy ustaleniu, czy zachodzą przesłanki do zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego w myśl art. 138 krio, należy brać pod uwagę wszelkie okoliczności mogące świadczyć o zmianie stosunków, a zwłaszcza możliwości zarobkowych i majątkowych stron. Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami. Wynika z tego, że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 krio wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania.

Ostatnie alimenty na rzecz małoletniej powódki zostały ustalone ugodą zawartą w sprawie (...) zawartą w dniu 17 października 2008 r. Małoletnia miała wówczas 10 lat i uczęszczała do szkoły podstawowej. Od tego czasu minęło sześć lat, powódka ma obecnie 16 lat jest uczennicą III klasy gimnazjum. Wraz z wiekiem wzrosły również potrzeby dziecka.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, iż w niniejszej sprawie zaistniała zmiana stosunków, uzasadniająca podwyższenie alimentów od pozwanej na rzecz małoletniej powódki, jednakże nie w takim zakresie, jak przyjął Sąd Rejonowy. Zdaniem Sądu II instancji, w świetle dowodów zebranych w sprawie, przyjąć należy, iż usprawiedliwiony koszt utrzymania małoletniej powódki wynosi około 1.200 zł miesięcznie. Przedstawiciel ustawowy reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika nie udowodnił, by koszty utrzymania dziecka wynosiły 1.600 zł miesięcznie, nie wykazał ponoszenia żadnych wyjątkowych wydatków i nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dokumentów.

Odnosząc się do możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanej, Sąd Okręgowy uznał, że jest ona w stanie osiągnąć dochód w wysokości około 2.000 zł miesięcznie, pracując w pełnym wymiarze czasu pracy, natomiast jej konkubent około 3.000 zł miesięcznie. Po uiszczeniu przez pozwaną alimentów na rzecz powódki, łącznie będą więc dysponować kwotą około 4.400 zł na potrzeby trzyosobowej rodziny. Przedstawiciel ustawowy małoletniej powódki zarabia 2.600 zł miesięcznie, a więc łącznie z alimentami będzie dysponował kwotą 3.200 zł na dwie osoby, czyli około 1.600 zł miesięcznie na jedną osobę. Zostanie zatem zachowana zasada równej stopy życiowej. Podnieść bowiem należy, iż trafny jest podnoszony przez pozwaną w apelacji zarzut, iż stopa życiowa dzieci, zarówno pochodzących z małżeństwa jak i spoza niego powinna być równa. Pozwana poza małoletnią powódką ma jeszcze jedną córkę i jest obciążona również obowiązkiem alimentacyjnym wobec niej.

Pozostałe podnoszone w apelacji zarzuty były w ocenie Sądu Okręgowego niezasadne. W szczególności wskazać należy, iż podnoszony w apelacji strony powodowej zarzut dokonania przez Sąd dowolnej a nie swobodnej oceny materiału dowodowego nie może stanowić jedynie polemiki z oceną Sądu. Decyzja o oparciu apelacji o wskazany zarzut musi być poparta wykazaniem, że Sąd dokonał ustaleń faktycznych stojących w wyraźnej sprzeczności z treścią dowodów, na które się powołuje. Gdy skarżący nie wykaże istnienia sprzeczności, usprawiedliwiony jest wniosek, iż zmierza on do narzucenia Sądowi własnej oceny, będącej odzwierciedleniem jego stanowiska procesowego i oczekiwanego wyniku postępowania. Tak też dzieje się w przedmiotowej sprawie. Jak wskazano wyżej Sąd Rejonowy poczynił ustalenia dotyczące sytuacji materialnej obu stron.

Mając na względzie przedstawione wyżej rozważania, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 kpc zmienił zaskarżony wyrok w ten tylko sposób, że w miejsce kwoty po 800 zł miesięcznie podwyższył alimenty do kwoty po 600 zł miesięcznie, pozostawiając sposób i termin płatności bez zmian oraz zmienił rozstrzygnięcie co do kosztów postępowania przed Sądem I instancji zasądzając od E. K. na rzecz S. K. kwotę 180 zł w miejsce kwoty 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego. W pozostałym zakresie na podstawie art. 385 kpc apelacja podlegała oddaleniu.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 100 kpc. Mając na względzie regulację powyższego przepisu, Sąd zasądził od E. K. na rzecz S. K. kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu apelacyjnym.