Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:Sędzia Sądu Rejonowego Beata Kośmieja

Protokolant:st. sekr.sąd. Katarzyna Kosmowska

w obecności oskarżyciela z KPP w O. W.. M. M.

po rozpoznaniu dnia 24 lutego 2017 r.

sprawy W. D. – s. Z. i A., ur. (...) w O. W., PESEL (...)

obwinionego o to, że:

w dniu 25 sierpnia 2016 r. ok. godz. 12.45 w O. W.. na ul. (...), jadąc pojazdem m-ki P. (...) o nr rej. (...) w trakcie manewru zmiany pasa ruchu z prawego na lewy nie zachował należytych środków ostrożności i doprowadził do zderzenia z jadącym lewym pasem ruchu samochodem m-ki F. (...) o nr rej. (...) kierowanym przez M. B. (1), czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym;

- tj. za wykroczenie z art. 86 § 1 kw

******************

I.  Uznaje obwinionego W. D. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu we wniosku, to jest wykroczenia z art. 86 § 1 kw i za ten czyn na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 300,00 zł (trzysta złotych 00/100) grzywny;

II.  Na podstawie art. 118 § 1 i 4 kpw w zw. z art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.73 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. Nr 49 z 83 r. z późn. zm.) i § 1 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.01 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania w sprawach o wykroczenia zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w tym kwotę 100,00 zł tytułem wydatków i kwotę 30,00 zł tytułem opłaty;

(-) SSR B. K.

Sygnatura akt II W 1191/16

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2016 r. około godz. 12.45 obwiniony W. D. kierował samochodem m-ki P. (...) o nr rej. (...) jadąc prawym pasem jezdni drogi jednokierunkowej tj. ul. (...) w O. W.. w kierunku Ronda (...). W tym czasie w tym samym kierunku samochodem m-ki F. (...) o nr rej. (...) poruszał się pokrzywdzony M. B. (1). Na pewnym odcinku drogi w okolicy dworca kolejowego, po lewej stronie drogi wykonywane były roboty drogowe polegające na wymianie krawężników. Kierujący pojazdami zbliżając się do miejsca, w którym wykonywane były roboty drogowe ostrzegani byli o tych robotach znakami ostrzegawczymi A-14 „roboty drogowe” i A-12c „zawężenie drogi – lewostronne”, które ustawione były po prawej stronie drogi. Początek miejsca wykonywania robót oznaczony był „tablicą prowadzącą ciągłą w prawo U-3c”. W tym to miejscu i dalej w rejonie łuku drogi stały koparki i maszyny budowlane, a dalej następował prosty odcinek drogi, gdzie w tym momencie nie przebywali pracownicy drogowi, ale gdzie – poczynając od tablicy „U-3c” ustawione były wzdłuż osi jezdni „tablice kierujące – w prawo U-21a” popularnie zwane słupkami. Na lewym pasie ruchu, przy „tablicy prowadzącej ciągłej – w prawo U-3c” nie umieszczono znaku nakazu jazdy w prawo, ani „zapory drogowej”. Na wyżej wspomnianym prostym odcinku drogi, po lewej stronie drogi znajdował się wyjazd z ul. (...) obwarowany znakiem drogowym „nakazu jazdy w lewo”. Do kolizji pomiędzy samochodami m-ki P. (...) i F. (...) doszło za wyjazdem z ul. (...), na wysokości bloku mieszkalnego przy ul. (...), na prostym odcinku drogi, za ostatnim ze słupków czyli za ostatnią „tablicą kierującą U-21a”, na lewym pasie jezdni. Pokrzywdzony M. B. jechał lewym pasem ruchu już od czasu ominięcia maszyn drogowych i koparki. Obwiniony przed wykonaniem manewru zjazdu na lewy pas jezdni włączył lewy kierunkowskaz, spojrzał w boczne lewe lusterko, lecz nie zauważył pojazdu pokrzywdzonego, który w tym czasie zbliżał się lewym pasem ruchu do pojazdu obwinionego. Obwiniony uderzył lewym przednim narożem samochodu m-ki P. (...) w prawe boczne przesuwne drzwi F. (...). W samochodzie m-ki P. (...) uszkodzeniu uległa lewa przednia lampa, która została wyrwana z mocowania, podobnie jak element z tworzywa sztucznego znajdujący się nad przednim zderzakiem z lewej strony, zarysowaniu uległ zderzak z lewej strony, a pogięciu – pokrywa silnika z lewej strony i lewy błotnik. W samochodzie m-ki F. (...) zarysowane zostało tylne nadkole z prawej strony, zarysowany i wgnieciony został tylny prawy błotnik, zarysowaniu uległy prawe drzwi przesuwne. Obaj kierujący poruszali się z prędkością dopuszczalną w terenie zabudowanym i byli trzeźwi. Obwiniony był wielokrotnie karany za wykroczenia drogowe. Obwiniony jest z zawodu tapicerem, nadal zatrudniony jest w PPHU (...) z wynagrodzeniem ok. 6.000 zł miesięcznie i ma na utrzymaniu dwoje dzieci.

Powyższy stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków M. B. (1) k. 10-11 i k. 68, A. B. (1) k. 16-17 i 69, K. Z. k. 13-14 i 69v-70, częściowo na podstawie wyjaśnień obwinionego k. 20-21 i 67-68, protokołów oględzin samochodów k. 6 i 7, szkicu miejsca zdarzenia k. 8-9, protokołów użycia urządzeń kontrolno-pomiarowych k. 4, 5, notatki urzędowej k. 3, płyty CD wraz z kserokopiami fotografii k. 68 i 61-66 oraz informacji o wpisach do ewidencji kierowców k. 22-23.

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że w chwili kolizji i wcześniej - pokrzywdzony znajdował się na pasie wyłączonym z ruchu z powodu robót drogowych, urządzenia drogowe ustawione w osi jezdni nazwał pachołkami i podał, że to pokrzywdzony uderzył w kierowany przez niego pojazd, a nie odwrotnie. Obwiniony wyjaśnił, że kierunkowskaz miał włączony przez czas kilkunastu sekund, nawet do pół minuty. Dodatkowo w postępowaniu wyjaśniającym obwiniony podał, że spojrzał w lewe boczne lusterko i nikogo nie zauważył, więc zaczął zjeżdżać na lewy pas, a poza tym wyjaśnił zgodnie z ustalonym stanem faktycznym sprawy.

Sąd nie uwzględnił wyjaśnień obwinionego za wyjątkiem tej części, która jest zgodna z ustalonym stanem faktycznym i za wyjątkiem stwierdzenia, że nikogo nie zauważył w momencie zjazdu na lewy pas jezdni. Zdaniem Sądu było to możliwe, gdyż pokrzywdzony znajdował się bardzo blisko pojazdu obwinionego, co jednak nie ekskulpuje go od winy. Uszkodzenia obu pojazdów, a zwłaszcza fakt uszkodzenia F. (...) w tylną prawą część tego pojazdu świadczy o tym, że pokrzywdzony był na tyle daleko na lewym pasie ruchu i na tyle blisko pojazdu obwinionego, że to obwiniony uderzył w pojazd pokrzywdzonego, a nie odwrotnie. W tej sytuacji nie jest wiarygodne wyjaśnienie obwinionego, iż miał włączony kierunkowskaz przez czas nawet do pół minuty. Nie budzi wątpliwości, że obwiniony niewłaściwie nazwał „tablice kierujące U-21a” – pachołkami, a które mają wygląd zupełnie różny od tablic kierujących i pełnią inną funkcję. Ponadto obwiniony błędnie przyjął, że odcinek drogi, na którym prowadzone były roboty drogowe był wyłączony z ruchu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. B., A. B. i K. Z. albowiem są one zgodne ze sobą i wzajemnie się uzupełniają. Odnośnie świadka A. B., to Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka, iż można było wjechać na lewy pas ruchu w miejscu, gdzie już faktycznie te roboty nie były prowadzone, ale odmówił wiary co do tego, że teren robót był nieprawidłowo zabezpieczony – a to ze względów, które zostaną omówione w stanie prawnym uzasadnienia.

Sąd zważył co następuje:

Obwiniony zachowaniem swoim wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 86 § 1 kw. Przepis ten stanowi, że ten kto na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu nie zachowuje należytej ostrożności i powoduje zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, podlega odpowiedzialności za wykroczenie. W sprawach z zakresu ruchu drogowego, w sprawach o wypadki, czy kolizje drogowe Sąd bada w odniesieniu do każdego z kierujących czy, a jeżeli tak, to jakie naruszył przepisy i zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, gdyż każdy z kierujących odpowiada w zakresie dokonanych przez siebie naruszeń. Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 20.06.1997 r. prawo o ruchu drogowym, kierujący pojazdem może zmienić kierunek jazdy lub zajmowany pas ruchu tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności. W myśl ust. 4 ww artykułu, kierujący pojazdem zmieniając zajmowany pas ruchu, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdowi jadącemu po pasie, na który zamierza wjechać. Obwiniony nie zachował szczególnej ostrożności zjeżdżając na lewy pas jezdni, nie upewnił się dostatecznie wcześnie, czy może zjechać na ten pas bez spowodowania zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a nie zrobił tego gdyż był błędnie przekonany o tym, że lewy pas jezdni jest wyłączony z ruchu i że nie powinien na nim znajdować się żaden pojazd. Gdyby lewy pas ruchu, po którym poruszał się pokrzywdzony faktycznie był wyłączony z ruchu, to wtedy pokrzywdzony poniósłby odpowiedzialność w zakresie popełnionego przez siebie wykroczenia niezależnie od obwinionego. Znaki drogowe i urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego w rozpatrywanej sytuacji drogowej dowodzą tego, że lewy pas ruchu, po którym jechał pokrzywdzony nie był jednak wyłączony z ruchu. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 03.07.2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach oraz załącznik nr 4 do tego Rozporządzenia określają i precyzują jak wygląda oznakowanie i zabezpieczenie robót drogowych prowadzonych bez wyłączania powierzchni jezdni w ruchu, jak wygląda to oznakowanie przy wyłączeniu części powierzchni jezdni z ruchu, a jak to wygląda przy zamknięciu drogi (jezdni) dla ruchu.

Oznakowanie i zabezpieczenie robót drogowych bez wyłączania powierzchni jezdni z ruchu następuje poprzez ustawienie znaków drogowych ostrzegawczych „roboty drogowe” i „zawężenie drogi” oraz „tablicy prowadzącej ciągłej” (inaczej tablicy kierującej), która służy dodatkowemu ostrzeżeniu kierujących (poza ww znakami drogowymi) o nagłej i koniecznej zmianie toru jazdy. W tej sposób tablica ta ma służyć bezpieczeństwu osób wykonujących roboty drogowe i służy do oznaczania zawężonego pasa ruchu.

Oznakowanie i zabezpieczenie robót drogowych przy wyłączeniu części powierzchni z ruchu następuje poprzez ustawienie znaków ostrzegawczych „roboty drogowe” i „zawężenie jezdni” oraz dwóch „zapór drogowych” (a nie tablicy kierującej), które określają odcinek jezdni wyłączony w ruchu. Dodatkowo może być też ustawiony znak nakazujący ograniczenie prędkości.

Oznakowanie i zabezpieczenie robót drogowych prowadzonych przy zamknięciu drogi (jezdni) dla ruchu dokonuje się poprzez wygrodzenie jej w poprzek zaporami drogowymi oraz umieszczenie znaku B-1 – „zakaz ruchu”.

W przedmiotowej sprawie roboty drogowe były oznakowane i zabezpieczone tak, jak to opisano w pierwszej sytuacji, a więc bez wyłączania powierzchni jezdni z ruchu. Pokrzywdzony miał więc prawo jechać lewym pasem jezdni, znaki ostrzegawcze i tablica kierująca wskazywały zjazd na prawy pas ruchu i jazdę tym pasem z uwagi na roboty drogowe, ale nie zabraniały, nie zakazywały jazdy tym pasem na tym odcinku drogi, gdzie nie stały już maszyny drogowe i gdzie nie zagrażało to bezpieczeństwu osób wykonujących roboty drogowe i gdzie tych pracowników faktycznie nie było. Dodatkowym już argumentem przemawiającym za tym, że lewy pas nie był wyłączony z ruchu jest to, że przy wyjeździe z ul. (...) na ul. (...) nie ustawiono znaku zakazu wjazdu, co świadczy o tym, że umożliwiono mieszkańcom bloków przy ul. (...) i innym jazdę lewym pasem jezdni w kierunku Ronda (...).

W tej sytuacji Sąd uznał W. D. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu we wniosku o ukaranie tj. wykroczenia z art. 86 § 1 kw i za ten czyn na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 300 zł grzywny. Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, okoliczność, iż w efekcie naruszenia przez obwinionego przepisów prawa o ruchu drogowym doszło do kolizji. Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył obwinionemu także uprzednią wielokrotną karalność za naruszanie przepisów drogowych. Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących poza tym, że do kolizji doszło przy małej prędkości pojazdu kierowanego przez obwinionego. Określając wysokość kary grzywny Sąd wziął pod uwagę sytuację finansową i rodzinną obwinionego i uznał, iż jest on w stanie uiścić grzywnę w orzeczonej wysokości oraz koszty sądowe.

W ocenie Sądu wymierzona kara winna spełnić swe cele i dlatego orzeczono jak na wstępie.

(-) SSR B. K.