Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2017 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2017 roku w Lublinie

sprawy R. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek odwołania R. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 9 maja 2017 roku znak (...)

oddala odwołanie.

VIII U 1378/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 maja 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił R. G. prawa do emerytury pomostowej. Organ rentowy stwierdził, że wnioskodawca po dniu 31 maja 2008 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. Nie uwzględniono okresu pracy od dnia 1 stycznia 2009 roku do 31 marca 2009 roku ponieważ pracodawca nie potwierdził, że w tym okresie wykonywał on pracę wymienioną w załączniku 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych oraz nie złożył za niego zgłoszenia o pracy w warunkach szczególnych (k. 37 akt emerytalnych).

W dniu 26 maja 2017 roku ubezpieczony złożył odwołanie od wskazanej decyzji, w którym stwierdził, że Zakład bezzasadnie nie uznał przedstawionych przez niego dokumentów na okoliczność świadczenia pracy w warunkach szczególnych w okresie od dnia 1 stycznia 2009 roku do 31 marca 2009 roku w (...) Sp. z o.o. w P. (k. 3-5 a.s.)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powtarzając argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (k. 7-8 a.s.).

W toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. G., urodzony (...), w dniu 20 marca 2017 roku złożył wniosek o emeryturę pomostową (k. 1-4 akt emerytalnych (...), dalej a.e.).

Do wniosku skarżący dołączył m.in. świadectwo pracy oraz świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 31 marca 2009 roku, wystawione przez (...) Sp. z o.o., wskazujące iż wnioskodawca od dnia 1 maja 1993 roku do dnia wystawienia świadectwa wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony (k. 13,19 a.e.). Rozstrzygając w przedmiocie przyznania ubezpieczonemu emerytury pomostowej, organ rentowy ustalił, że wnioskodawca pozostaje w zatrudnieniu, legitymuje się sumarycznym okresem składkowym wynoszącym 35 lat, 1 miesiąc i 24 dni oraz 15 lat, 7 miesięcy i 5 dni stażu pracy w szczególnych warunkach. Nie udowodnił jednak żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 965 ze zm.). Na tej podstawie Zakład wydał zaskarżoną decyzję odmawiającą R. G. prawa do emerytury (karta przebiegu zatrudnienia - k. 36 a.e., decyzja k. 37a.e.).

W toku postępowania przed sądem wnioskodawca wyjaśnił, że pracuje nadal, na stacji paliw, na podstawie umowy o pracę obowiązującej od 1 czerwca 2009 roku (k. 27 a.s.).

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o powołane wyżej dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sądowych, aktach organu rentowego.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu bez względu na okoliczność czy wnioskodawca legitymuje się, czy też nie, wymaganym stażem pracy w warunkach szczególnych.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2008 r., nr 237, poz. 1656, ze zm.) prawo do przedmiotowego świadczenia przysługuje osobie, która spełnia łącznie następujące warunki:

1)  urodziła się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)  osiągnęła wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5 – 9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)  przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywała prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 powołanej ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)  po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywała pracę w szczególnych warunkach lub
o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 powołanej ustawy;

7)  nastąpiło z nią rozwiązanie stosunku pracy.

Wnioskodawca ukończył 60 lat, uzyskał ogólny staż ubezpieczeniowy wynoszący ponad 35 lat, nie spełnił natomiast warunku rozwiązania stosunku pracy. Pozostawał on w zatrudnieniu zarówno w chwili wydawania zaskarżonej decyzji, jak też w momencie zamknięcia rozprawy. Tymczasem wspomniany art. 4 u. e. p. stanowi, że wszystkie warunki nabycia prawa do emerytury pomostowej muszą być spełnione łącznie.

W tym względzie należy zwrócić uwagę na treść wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 08.01.2013 r., III AUa 1262/12, dotyczącą tego, że w przypadku oceny prawa do świadczenia uzależnionego między innymi od warunku rozwiązania stosunku pracy, uzasadnione jest odstępstwo od zasady badania legalności decyzji na dzień jej wydania. Jak wskazał Sąd Apelacyjny, jeśli powyższe wymaganie zostanie spełnione po wydaniu decyzji, w trakcie postępowania odwoławczego przed sądem, nie ma przeszkód, aby sąd, stwierdziwszy spełnienie pozostałych przesłanek tego prawa, przyznał świadczenie. Wobec tego sąd w niniejszym postępowaniu mógł badać spełnienie przez ubezpieczonego omawianego warunku w dacie rozprawy toczącej się przed sądem, jednak do tego momentu ubezpieczony stosunku pracy nie rozwiązał, co sam przyznał na posiedzeniu bezpośrednio poprzedzającym wydanie wyroku.

Należy też zwrócić uwagę, że sąd ustalając prawo do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, sankcjonuje jednocześnie istnienie wszystkich przesłanek jego nabycia, chociaż sama treść rozstrzygnięcia bezpośrednio do nich się nie odnosi. Jak stwierdził Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w uzasadnieniu wyroku z 16.02.2012 r., III AUa 1764/11, niedopuszczalne jest orzekanie przez sąd ubezpieczeń społecznych o poszczególnych warunkach nabycia prawa do emerytury zamiast rozstrzygnięcia o samym prawie do świadczenia.

Jak już wskazano, wnioskodawca nie spełnił jednej z kumulatywnych przesłanek nabycia prawa do emerytury pomostowej, wobec czego nie było podstaw do uwzględnienia jego odwołania i zmiany zaskarżonej decyzji, ani też do prowadzenia dalszego postępowania dowodowego na okoliczność stażu pracy w szczególnych warunkach. Nawet bowiem ustalenie, że R. G. legitymuje się wymaganym stażem nie będzie obecnie skutkowało przyznaniem prawa do emerytury, skoro nie nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy.

Mając powyższe na względzie, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzeczono, jak w wyroku.