Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 02 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2017 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Ltd z siedzibą w L.

przeciwko S. P.

o zapłatę

oddala powództwo;

zasądza od powoda (...) Ltd z siedzibą w L. na rzecz pozwanego S. P. kwotę 917 złotych ( dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 889/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 08 lutego 2017 roku powód (...) Ltd z siedzibą w L. domagał się zasądzenia od pozwanego S. P. kwoty 4 948,43 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od poszczególnych wskazanych w pozwie kwot, w tym kwoty 2 850,53 złotych tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności dochodzonej niniejszym pozwem, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 30 września 2016 roku nabył wierzytelności przysługujące w stosunku do pozwanego S. P. (o czym pozwany został poinformowany pismem z dnia 30 września 2016 roku) od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. jako poprzednika prawnego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (działającego wcześniej pod firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), (...) z siedzibą w D. (obecnie działającego pod firmą (...) z siedzibą w B.), (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. i (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Powód wskazał również, iż wierzytelności będące przedmiotem przelewu wynikały z umowy o numerze (...) zawartej przez telefon przez pozwanego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, na okres 24 miesięcy. Powód wskazał, że zgodnie z zawartą umową pozwany zlecił poprzednikowi cedenta wykonanie usługi w postaci wykonania strony internetowej „Twoja Strona (...) (Internet W.) C. (...)”, zaś poprzednik cedenta zobowiązał się do rejestracji domeny auto-centrum.pstragowski.pl.

Zgodnie z zawartą umową, po upływie okresu obowiązywania umowy, umowa ulegała przedłużeniu na czas określony kolejnych 24 miesięcy chyba, że któraś ze stron na co najmniej pół roku przed datą upływu obowiązywania umowy złożyła listownie pisemnie oświadczenie o braku woli przedłużenia umowy. Powód wyjaśnił także, że zgodnie z zawartą umową pozwany miał płacić abonament w kwocie 549,45 złotych netto za pół roku i na tej podstawie poprzednik cedenta wystawił pozwanemu faktury VAT opiewające na łączną kwotę 2 097,90 złotych, które nie zostały przez pozwanego opłacone.

Nadto powód wskazał, że na podstawie umowy przelewu wierzytelności nabył również prawo do rekompensaty za koszty odzyskania należności, w związku z czym na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych domaga się on także zapłaty kwoty 2 850,53 złotych z tego tytułu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20 lutego 2017 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 306/17 Sąd Rejonowy w Wałbrzychu uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Od powyższego orzeczenia pozwany S. P. wniósł sprzeciw podnosząc zarzut niewłaściwości Sądu Rejonowego w Wałbrzychu oraz w dalszej kolejności – domagając się oddalenia powództwa wskazując na nieistnienie roszczenia z uwagi na brak zawarcia jakiejkolwiek umowy przez pozwanego z pierwotnym wierzycielem i brak wykazania skuteczności wszystkich cesji wierzytelności między poszczególnymi wierzycielami. Nadto pozwany wskazał, że odstąpił skutecznie od umowy, że powód nie wykazał nabycia w drodze cesji prawa do rekompensaty, zaś naliczenie kosztów odzyskiwania należności w kwocie 40 euro od każdej transakcji handlowej narusza zasady współżycia społecznego, gdyż przekraczają one wartość pierwotnej wierzytelności. Pozwany zakwestionował także wykonanie usługi rejestracji domeny, a także podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

Postanowieniem z dnia 31 marca 2017 roku Sąd Rejonowy w Wałbrzychu uznał się niewłaściwym miejscowo i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Gdyni.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 sierpnia 2011 roku przedstawiciel (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zawarł z osobą przedstawiającą się jako A. P. – pełnomocnik S. P. umowę, której przedmiotem była usługa (...) polegająca na: rejestracji domeny (...) na serwerze (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., rejestracji konta e-mail, instalacji oprogramowania stanowiącego stronę internetową składającą się z profesjonalnej szaty graficznej, profesjonalnego logo, zakładek przeznaczonych na treść typu tekst lub grafika, zakładki galeria, zakładki z mapą dojazdu, zakładki z formularzem kontaktowym, modułu G. – G., modułu S., modułu z licznikiem odwiedzin strony, rejestracji strony w wyszukiwarce G., rejestracji firmy w Mapach G..

Strony ustaliły abonament półroczny w kwocie 549,45 złotych netto. Umowa została zawarta na okres 24 miesięcy, zaś po upływie okresu obowiązywania umowy, umowa ulegała przedłużeniu na czas określony kolejnych 24 miesięcy chyba, że któraś ze stron na co najmniej pół roku przed datą upływu obowiązywania umowy złożyła listownie pisemnie oświadczenie o braku woli przedłużenia umowy.

nagranie – k. 131 akt

A. P. nie prowadziła nigdy rozmowy z przedstawicielem (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. w imieniu swojego męża S. P..

zeznania świadka A. P. – protokół skrócony rozprawy z dnia 18 grudnia 2017 roku – k. 140-142 akt (zapis cyfrowy 00:01:52-00:16:43)

S. P. prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...) w okresie od dnia 02 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2011 roku.

A. P. nie była jego pełnomocnikiem ujawnionym w rejestrze Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ani nie była umocowana do zawierania jakichkolwiek umów w jego imieniu.

Ilekroć zachodziła potrzeba, aby A. P. dokonała jakiejś czynności w imieniu S. P. polegającej na załatwieniu spraw w urzędzie, czy odbiorze towaru, S. P. udzielał jej w tym celu pełnomocnictwa.

wydruk Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – k. 13 akt, zeznania świadka A. P. – protokół skrócony rozprawy z dnia 18 grudnia 2017 roku – k. 140-142 akt (zapis cyfrowy 00:01:52-00:16:43), zeznania pozwanego S. P. – protokół skrócony rozprawy z dnia 18 grudnia 2017 roku – k. 140-142 akt (zapis cyfrowy 00:16:43-00:26:52)

W dniu 21 września 2011 roku pomiędzy (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (sprzedającym) a (...) z siedzibą w D. (kupującym) doszło do zawarcia umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. pod nazwą (...) w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży usług internetowych firmom i podmiotom korporacyjnym.

Bazę danych firm i podmiotów korporacyjnych, które nabyły usługę (...) stanowił załącznik numer 1, przy czym zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmowała m. in. prawa i obowiązki z umów na świadczenie przez sprzedającego usługi (...) zawartych miedzy sprzedającym a innymi podmiotami w okresie od dnia 31 stycznia 2011 roku do dnia 20 września 2011 roku.

umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa – k. 47-48 akt

W dniu 01 września 2014 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 września 2014 roku do dnia 30 września 2014 roku, z terminem płatności do dnia 08 września 2014 roku.

pismo – k. 49 akt, faktura VAT – k. 49v akt

W dniu 01 października 2014 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 października 2014 roku do dnia 31 października 2014 roku, z terminem płatności do dnia 08 października 2014 roku.

pismo – k. 50 akt, faktura VAT – k. 50v akt

W dniu 03 listopada 2014 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 listopada 2014 roku do dnia 30 listopada 2014 roku, z terminem płatności do dnia 10 listopada 2014 roku.

pismo – k. 51 akt, faktura VAT – k. 51v akt

W dniu 01 grudnia 2014 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 grudnia 2014 roku do dnia 31 grudnia 2014 roku, z terminem płatności do dnia 08 grudnia 2014 roku.

pismo – k. 52 akt, faktura VAT – k. 52v akt

W dniu 02 stycznia 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 stycznia 2015 roku do dnia 31 stycznia 2015 roku, z terminem płatności do dnia 12 stycznia 2015 roku.

pismo – k. 53 akt, faktura VAT – k. 53v akt

W dniu 02 lutego 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 lutego 2015 roku do dnia 28 lutego 2015 roku, z terminem płatności do dnia 08 lutego 2015 roku.

pismo – k. 54 akt, faktura VAT – k. 54v akt

W dniu 02 marca 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 marca 2015 roku do dnia 31 marca 2015 roku, z terminem płatności do dnia 09 marca 2015 roku.

pismo – k. 55 akt, faktura VAT – k. 55v akt

W dniu 01 kwietnia 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 kwietnia 2015 roku do dnia 30 kwietnia 2015 roku, z terminem płatności do dnia 09 kwietnia 2015 roku.

pismo – k. 56 akt, faktura VAT – k. 56v akt

W dniu 01 maja 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 maja 2015 roku do dnia 31 maja 2015 roku, z terminem płatności do dnia 11 maja 2015 roku.

pismo – k. 57 akt, faktura VAT – k. 57v akt

W dniu 01 czerwca 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 czerwca 2015 roku do dnia 30 czerwca 2015 roku, z terminem płatności do dnia 09 czerwca 2015 roku.

pismo – k. 58 akt, faktura VAT – k. 58v akt

W dniu 01 lipca 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 lipca 2015 roku do dnia 31 lipca 2015 roku, z terminem płatności do dnia 08 lipca 2015 roku.

pismo – k. 59 akt, faktura VAT – k. 59v akt

W dniu 03 sierpnia 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 sierpnia 2015 roku do dnia 31 sierpnia 2015 roku, z terminem płatności do dnia 10 sierpnia 2015 roku.

pismo – k. 60 akt, faktura VAT – k. 60v akt

W dniu 01 września 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 września 2015 roku do dnia 30 września 2015 roku, z terminem płatności do dnia 08 września 2015 roku.

pismo – k. 61 akt, faktura VAT – k. 61v akt

W dniu 01 października 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 października 2015 roku do dnia 31 października 2015 roku, z terminem płatności do dnia 08 października 2015 roku.

pismo – k. 62 akt, faktura VAT – k. 62v akt

W dniu 02 listopada 2015 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 99,90 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 listopada 2015 roku do dnia 30 listopada 2015 roku, z terminem płatności do dnia 09 listopada 2015 roku.

pismo – k. 63 akt, faktura VAT – k. 63v akt

W dniu 23 marca 2016 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 299,70 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 grudnia 2015 roku do dnia 29 lutego 2016 roku, z terminem płatności do dnia 01 kwietnia 2016 roku.

faktura VAT – k. 64 akt

W dniu 04 kwietnia 2016 roku (...) z siedzibą w B. (poprzednio (...) z siedzibą w D.) wystawił na rzecz S. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A (...) fakturę VAT numer (...) na kwotę 299,70 złotych tytułem abonamentu za okres od dnia 01 marca 2016 roku do dnia 31 maja 2016 roku, z terminem płatności do dnia 11 kwietnia 2016 roku.

faktura VAT – k. 64 akt

W dniu 07 lutego 2013 roku (...) (z siedzibą w D.) zmieniła nazwę na (...) (z siedzibą w B.).

niesporne, a nadto: wyciąg z rejestru handlowego – k. 38-43 akt

(...) z siedzibą w B. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności wynikających z faktur VAT o numerach: (...).

umowy przelewu wierzytelności – k. 22-37 akt

W dniu 30 września 2016 roku pomiędzy (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. a (...) Ltd z siedzibą w L. doszło do zawarcia umowy przelewu wierzytelności numer (...) wynikających z wystawionych na rzecz S. P. m. in. faktur VAT o numerach: (...).

umowa przelewu wierzytelności – k. 14 akt, zawiadomienie o cesji wierzytelności – k. 15 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron.

Sąd oparł się na dowodzie z nagranej na płycie CD rozmowy telefonicznej pomiędzy przedstawicielem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. z osobą przedstawiającą się jako A. P. – pełnomocnik S. P. jedynie w zakresie, w jakim potwierdzała ona fakt odbycia rozmowy, jednakże nie oparł się na niej przy ustalaniu, że doszło do zawarcia umowy między poprzednikiem prawnym powoda a S. P., w imieniu którego działać miała A. P.. Sąd miał bowiem na uwadze zeznania świadka A. P., która kategorycznie zaprzeczyła po odsłuchaniu nagrania rozmowy, ażeby kiedykolwiek prowadziła z przedstawicielem tego podmiotu jakąkolwiek rozmowę, nie rozpoznając także na nagraniu swojego głosu, jak i zaprzeczając umocowaniu jej do zawierania umów w imieniu pozwanego S. P..

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka A. P. oraz pozwanego S. P., albowiem były spójne i wzajemnie się uzupełniały.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 18 grudnia 2017 roku Sąd pominął dowód z przesłuchania powoda, albowiem osoby uprawnione do jego reprezentowania, mimo prawidłowego wezwania, nie stawiły się na rozprawę bez usprawiedliwienia, oddalił wniosek o zawieszenie postępowania nie znajdując ku temu podstaw oraz oddalił wniosek pozwanego o zobowiązanie naczelnika Komisariatu Policji G. O. do wskazania, czy i kiedy pozwany składał zeznania w charakterze świadka w sprawie prowadzonej przeciwko (...) z siedzibą w D., mając na uwadze, że pozwany nie wykazał, że nie miał możliwości uzyskania takiej informacji samodzielnie (zwłaszcza wobec przedłożenia na ostatniej rozprawie wezwania na przesłuchanie), tym bardziej, że okoliczność ta pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie z przyczyn wskazanych w poniższej części uzasadnienia.

W niniejszej sprawie powód (...) Ltd z siedzibą w L. domagał się zasądzenia od pozwanego S. P. kwoty 4 948,43 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od poszczególnych wskazanych w pozwie kwot, swoje roszczenie wywodząc z umowy mającej łączyć pozwanego S. P. z poprzednikiem prawnym powoda – (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Pozwany S. P. domagając się natomiast oddalenia powyższego powództwa podnosił zarzut nieistnienia roszczenia z uwagi na brak zawarcia jakiejkolwiek umowy przez pozwanego z pierwotnym wierzycielem, brak wykazania skuteczności wszystkich cesji wierzytelności między poszczególnymi wierzycielami oraz zarzut przedawnienia roszczenia, a także kwestionował wykonanie usługi rejestracji domeny.

Wobec powyższych zarzutów pozwanego, w pierwszej kolejności Sąd rozpoznał zarzut braku legitymacji procesowej powoda w związku z kwestionowaniem przez pozwanego skuteczności wszystkich cesji wierzytelności między poszczególnymi wierzycielami.

Posiadanie przez strony legitymacji czynnej i biernej w procesie jest przesłanką zasadniczą, od której istnienia uzależniona jest możliwość uwzględnienia powództwa, a jej brak, zarówno w postaci czynnej, jak i biernej, prowadzi do wydania wyroku oddalającego powództwo. Wskazać należy, że legitymacja procesowa to uprawnienie do poszukiwania ochrony prawnej w konkretnej sprawie, przy czym literatura przedmiotu rozróżnia legitymację procesową czynną i bierną. Pierwsza z nich dotyczy strony powodowej i oznacza uprawnienie do wszczęcia i prowadzenia procesu, druga zaś dotyczy strony pozwanej i uzasadnia występowanie w procesie w charakterze pozwanego. Legitymacja procesowa jest więc uprawnieniem konkretnego podmiotu (legitymacja czynna) do występowania z konkretnym roszczeniem przeciwko innemu oznaczonemu podmiotowi (legitymacja bierna) wypływające z prawa materialnego.

Zgodnie z treścią art. 228 punkt 3 k.s.h. uchwały wspólników, poza innymi sprawami wymienionymi w niniejszym dziale lub umowie spółki, wymaga m. in. zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Na powyższe kompetencje zgromadzenia wspólników należy patrzeć przez pryzmat art. 17 § 1 k.s.h., który stanowi, że jeżeli do dokonania czynności prawnej przez spółkę ustawa wymaga uchwały wspólników, czynność prawna dokonana bez wymaganej uchwały jest nieważna, zgodnie zaś z art. 17 § 2 k.s.h. przedmiotowa zgoda może być wyrażona przed złożeniem oświadczenia przez spółkę albo po jego złożeniu, nie później jednak niż w terminie dwóch miesięcy od dnia złożenia oświadczenia przez spółkę.

W niniejszej sprawie nie było wątpliwości, że przedmiotem umowy przelewu wierzytelności między (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. a (...) z siedzibą w D. była zorganizowana część przedsiębiorstwa sprzedawcy prowadzona pod nazwą (...) w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży usług internetowych firmom i podmiotom korporacyjnym, przy czym jak wynikało z treści tych umów bazę danych firm i podmiotów korporacyjnych, które nabyły usługę (...) stanowił załącznik numer 1. Tymczasem, powód nie tylko nie przedstawił owego załącznika, ale przede wszystkim nie wykazał, że umowa ta zostały zawarta zgodnie z treścią art. 228 punkt 3 k.s.h., tj. za zgodą zgromadzenia wspólników wyrażoną przed zawarciem tych umów albo wyrażoną w sposób następczy we wskazanym w przepisach prawa terminie. Powyższe zaś powoduje, że nie sposób uznać, ażeby powód sprostał wykazaniu swojej legitymacji procesowej wywodzonej od pierwotnej strony umowy, tj. (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Niezależnie od powyższego powództwo podlegałoby oddaleniu także z innych względów w związku z zarzutem pozwanego dotyczącym nieistnienia roszczenia z uwagi na brak zawarcia jakiejkolwiek umowy przez pozwanego z pierwotnym wierzycielem.

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar dowodu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 03 października 1969 roku w sprawie o sygn. akt II PR 313/69 (OSNC 1970, nr 9, poz. 147) na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów przemawiających za zasadnością jego roszczenia. W razie zaś sprostania przez powoda ciążącemu na nim obowiązkowi, na stronie pozwanej spoczywa wówczas ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasadniających jej zdaniem oddalenie powództwa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 1982 roku, sygn. akt I CR 79/82, Lex nr 8416).

Zaprzeczenie dokonane przez stronę procesową powoduje, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności stają się sporne i muszą być udowodnione. W razie ich nieudowodnienia Sąd oceni je na niekorzyść strony, na której spoczywał ciężar dowodu, chyba że miał możność przekonać się o prawdziwości tych twierdzeń na innej podstawie (tak Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 28 kwietnia 1975 roku, sygn. akt III CRN 26/75).

W świetle powyższego wskazać należy, że to na powodzie (...) Ltd z siedzibą w L. spoczywał ciężar udowodnienia, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy w okolicznościach wskazanych w pozwie i dalszych pismach procesowych powoda, a zatem ciężar wykazania, że została przeprowadzona rozmowa telefoniczna, podczas której pozwanemu S. P. (względnie jego pełnomocnikowi) zostały przedstawione wszystkie postanowienia umowy o świadczenie usług (...) polegającej na: rejestracji domeny (...) na serwerze (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., rejestracji konta e-mail, instalacji oprogramowania stanowiącego stronę internetową składającą się z profesjonalnej szaty graficznej, profesjonalnego logo, zakładek przeznaczonych na treść typu tekst lub grafika, zakładki galeria, zakładki z mapą dojazdu, zakładki z formularzem kontaktowym, modułu G. – G., modułu S., modułu z licznikiem odwiedzin strony, rejestracji strony w wyszukiwarce G., rejestracji firmy w Mapach G., a które to postanowienia pozwany S. P. (względnie jego pełnomocnik) zaaprobował składając deklarację zapłaty za świadczone usługi.

Tymczasem na dowód zawarcia powyższej umowy powód (...) Ltd z siedzibą w L. przedłożył nagranie rozmowy telefonicznej prowadzonej przez przedstawiciela poprzednika prawnego powoda z osobą określaną jako A. P. – reprezentant S. P.. Oceniając wiarygodność tego dowodu Sąd miał na uwadze zeznania świadka A. P., która nie rozpoznała swojego głosu na tym nagraniu (po odtworzeniu jej tego nagrania na rozprawie), jak również kategorycznie zaprzeczyła, ażeby prowadziła w tym temacie jakąkolwiek rozmowę telefoniczną z przedstawiciela poprzednika prawnego powoda, w czasie której miałaby zawrzeć w imieniu swojego męża przedmiotową umowę, tym bardziej, że również kategorycznie zaprzeczyła, ażeby była pełnomocnikiem swojego męża i była uprawniona do zawierania w jego imieniu jakichkolwiek umów.

W tej sytuacji, w ocenie Sądu, mając na uwadze treść art. 253 k.p.c. w zw. z art. 308 k.p.c., to powoda obciążał ciężar wykazania prawdziwości tego nagrania, gdyż to powód z tego dowodu chciał wywodzić korzystne dla siebie skutki prawne. Powód jednakże zaniechał jakiejkolwiek inicjatywy w wykazaniu, że w rozmowie tej uczestniczyła w istocie świadek A. P. i że zawarła ona w dniu 26 sierpnia 2011 roku w czasie tej rozmowy umowę w imieniu i na rzecz pozwanego S. P. działając w granicach swojego umocowania.

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, nadto zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności, to strony mają dążyć do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy, zaś w razie nieuzasadnionej bierności strona naraża się na sankcję w postaci przegrania procesu. Niewątpliwie, w świetle powyższych zasad, to na stronie powodowej spoczywał ciężar dowodu istotnych dla uwzględnienia powództwa okoliczności, w tym istnienia i wysokości dochodzonej wierzytelności oraz jej skutecznego i ważnego nabycia przez powoda od poprzedniego wierzyciela (tak Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 13 czerwca 2013 roku, sygn. akt V CSK 329/12, Lex nr 1375500).

Ustalenie, że powód (...) Ltd z siedzibą w L. nie wykazał swojej legitymacji procesowej, a nadto nie wykazał skutecznego zawarcia umowy przez jego poprzednika prawnego z pozwanym S. P. (bądź jego pełnomocnikiem) skutkuje zaś oddaleniem powództwa bez konieczności odnoszenia się do pozostałych zarzutów podniesionych przez pozwanego (dotyczących częściowego przedawnienia roszczenia i sprzeczności żądania kosztów odzyskiwania należności z zasadami współżycia społecznego oraz niewykazania wykonania umowy).

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 750 k.c. w zw. z art. 735 k.c. w zw. z art. 734 k.c. w zw. z art. 509 k.c. w zw. z art. 6 k.c. a contrario oraz art. 228 punkt 3 k.s.h. w zw. z art. 17 k.s.h. powództwo oddalił.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c. zasądzając od powoda jako strony przegrywającej na rzecz pozwanego kwotę 917 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 15 stycznia 2018 roku