Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XV C 10/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2017 roku

Sąd Okręgowy w Gdańsku XV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Misiurna

Protokolant: stażysta Adrian Michałek

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2017r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa J. S.

przeciwko (...) Spółce jawnej w Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki jawnej w Ł. na rzecz powoda J. S. kwotę 447.483,46 zł ( czterysta czterdzieści siedem tysięcy czterysta osiemdziesiąt trzy złote i

46 /100) z odsetkami ustawowymi od dnia 13 lipca 2013r. do dnia 31 grudnia 2015r. , z dalszymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 27.377,96 zł ( dwadzieścia siedem tysięcy trzysta siedemdziesiąt siedem złotych i 96/100 ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółki jawnej w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gdańsku kwotę 1699,11 zł ( jeden tysiąc sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych i 11/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych – wydatków.

UZASADNIENIE

Powód J. S. wniesionym pozwem domagał się zasądzenia od pozwanej (...) spółka jawna z siedzibą w Ł. kwoty 543.871,46zł tytułem zapłaty należności z tytułu umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. zawartej pomiędzy stronami, z odsetkami w wysokości ustawowej od kwoty 271935,73zł od dnia 27 lutego 2012r. do dnia zapłaty i od kwoty 271935,73zł od dnia 29 kwietnia 2012r. do dnia zapłaty. Powód domagał się też zasądzenia kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 15 kwietnia 2011r. strony zawarły umowę, na podstawie której miały podzielić w równych częściach zysk powstały z tytułu wynagrodzenia otrzymanego przez (...) spółka jawna od (...) Sp. z o. o. z siedzibą w G., pomniejszonego o koszty poniesione przez strony umowy związane ze sprzedażą udziałów (...) Sp. z o. o. Przy czym, zgodnie z zapisami umowy, spis kosztów każda ze stron umowy miała przedstawić w terminie 21 dni od jej zawarcia, nie później niż na 7 dni przed podpisaniem umowy o dofinansowanie przez Spółkę (...) Sp. z o. o. z (...). Zasadność wysokości kosztów poniesionych przez strony umowy musiała zostać zaakceptowana przez każdą ze stron. Pozostała część kwoty otrzymanej przez spółkę, po odjęciu kosztów opisanych wyżej, stanowić miała wspólny zysk stron, który podlegał podziałowi w częściach równych pomiędzy trzy podmioty będące stronami umowy( oprócz powoda i pozwanego był to Z. N. (1)) . Powód wskazał, że zgłosił w terminie przewidzianym w umowie koszty w kwocie 10000 euro, które zostały zaakceptowane strony umowy. Z. N. (1), po terminie przewidzianym w umowie, zgłosił koszty w kwocie łącznej 421.061,87zł, które nie zostały zaakceptowane przez powoda jako złożone po terminie i nie związane ze sprzedażą udziałów spółki (...) Sp. z o. o.

(...) spółka jawna zgłosiła koszty w wysokości 367.918,87zł, które później wycofała w całości. W dniu 23 lutego 2012r. pozwany otrzymał wynagrodzenie w wysokości 775541,19zł netto - 953915,66zł brutto (I transza), płatność drugiej transzy nastąpiła w dniu 25 kwietnia 2012r. w kwocie 775541,19zł netto, zaś brutto 953915,66zł. Wynagrodzenie otrzymane przez (...) spółka jawna wyniosło zatem 1551082,38 zł netto, dlatego też powodowi należy się wynagrodzenie (bez uwzględniania kosztów zgłoszonych przez Z. N. (1)) w wysokości 543.871,46 zł netto. Pomimo spełnienia wszelkich przesłanek wynikających z umowy do wypłaty należnego wynagrodzenia nie doszło, gdyż pozwany tłumaczy to brakiem akceptacji przez wszystkie strony zgłoszonych kosztów. Powód podniósł też, że koszty zgłoszone przez Z. N. (1) nie zasługują na uwzględnienie z uwagi na ich zgłoszenie po terminie ustalonym przez strony w umowie oraz z uwagi na, to że: - koszt w kwocie 115000zł jest kosztem poniesionym przez podmiot nie będący stroną umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. i powstał z tytułu doradztwa świadczonemu temu podmiotami przez (...) Sp. z o. o. na podstawie umowy z dnia 1 sierpnia 2010r., zatem koszt ten nie ma żadnego związku z przedmiotem umowy łączącej strony postępowania i nie jest kosztem żadnej z jej stron; - koszt w kwocie 7811,87zł Z. N. (1) zgłosił jako kwotę pożyczki udzielonej powodowi wraz z należnym mu oprocentowaniem, które niewątpliwie winien potraktować jako zysk, a nie koszt. Powód podniósł też, że kwota pożyczki wraz z oprocentowaniem może i stanowi jego koszt, które zaciągnął wobec Z. N. (1), albowiem J. S. kwotę udzielonej mu pożyczki przeznaczył na uregulowanie sytuacji finansowej Spółki (...) Sp. z o. o. , co potwierdził Z. N. (1) w piśmie z dnia 6 marca 2012r. Z. N. (1) poinformował powoda o zbyciu wierzytelności z tytułu przedmiotowej pożyczki na rzecz (...) Sp. z o. o. Zatem kwota pożyczki udzielonej przez Z. N. (1) na rzecz J. S. nie może stanowić kosztów Z. N. (1) w rozumieniu umowy z dnia 15 kwietnia 2011r.; - koszt w kwocie 298250zł to koszt nabycia przez Z. N. (1) udziałów Spółki (...), który ten poniósł w dniu 14 lipca 2010r., a zatem rok przed podpisaniem umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. Koszt ten nie stanowi dlatego kosztu o którym mowa w § 1 umowy, albowiem z treści tegoż zapisu wynika jednoznacznie, że chodzi tu wyłącznie o koszty jakie strony poniosły w związku z zaplanowaną sprzedażą udziałów i kosztami związanymi z uregulowaniem sytuacji prawno - (...) Sp. z o. o. w celu sprzedaży tejże spółki. Powód podał, że wniósł w dniu 30 października 2012r. do Sądu Okręgowego w Gdańsku powództwo o ustalenie, że koszty zgłoszone przez Z. N. (1) nie są zasadne w świetle zapisów umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. łączącej strony (sygn. akt IC 1578/12). Powództwo zostało jednak oddalone z uwagi na możliwość rozstrzygnięcia tej kwestii w dalej idącym powództwie o zapłatę (brak interesu prawnego).

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwany podniósł, że powództwo jest przedwczesne i niezasadne co do wysokości. Pozwany zauważał, że powód w korespondencji przed-procesowej wskazywał, że należności z umowy z 15 kwietnia 2011r. przysługują mu w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obecnie jednak powód dochodzi kwoty pomniejszonej o wartość podatku VAT, dlatego też koniecznym jest wyjaśnienie przez powoda czy dochodzi tylko części swojego roszczenia, czy też zmienił swoje wcześniejsze stanowisko i obecnie dochodzi swoich należności w oparciu o inną podstawę prawną. Dalej pozwany podniósł, że powód nie wystawił żadnego dokumentu księgowego, który mógłby być podstawą prawidłowego rozliczenia stron, a nieprzedstawienie takich dokumentów uniemożliwia pozwanemu prawidłowe rozliczenie należności powoda, co uzasadnia zarzut przedwczesności roszczenia i bezzasadności naliczania odsetek od dat wskazanych w pozwie. Pozwany wskazał, że wielokrotnie, zarówno w korespondencji pisemnej jak i internetowej, deklarował gotowość wypłaty stronom należnego „wspólnego zysku” po uzgodnieniu wysokości kosztów poniesionych przez wszystkie strony. Zapisy umowy z dnia umowy z 15 kwietnia 2011r. jednoznacznie wskazują na konieczność wyrażenia akceptacji wszystkich stron, zaś niedopuszczalne jest pokrywanie przez pozwanego niezaakceptowanych kosztów. Warunkami pokrycia kosztów są m.in. przedstawienie kosztów w terminie wskazanym w § 1 ust. 2 oraz ich akceptacja przez wszystkie pozostałe strony. Bez spełnienia tych warunków, a w szczególności bez uzyskania akceptacji każdej z pozostałych stron na przedstawione koszty - zgodnie z wolą stron wyrażoną w podpisaniu umowy tej treści - nie mogą być one pokryte. W świetle powyższego pozwany wskazał, że roszczenie powoda jest przedwczesne ze względu na niesporny brak porozumienia stron, co do wysokości wzajemnie poniesionych kosztów. Pozwany podniósł też, że roszczenie pozwu jest również nieuzasadnione co do wysokości, gdyż pozwany opłacił podatek dochodowy jak i podatek VAT z tytułu otrzymanego wynagrodzenia w ramach współpracy z (...) sp. z o. o. Wspólny zysk stron, o którym mowa w § 1 ust. 5 umowy powinien być rozumiany jako czysty zysk uzyskany na mocy umowy o pomocy w uzyskaniu dofinansowania, o której mowa w lit. b) wstępu do umowy, a więc po odliczeniu wszelkich koniecznych kosztów poniesionych przez pozwanego, w tym ciężarów podatkowych, a następnie po odliczeniu zaakceptowanych przez wszystkie strony kosztów, o których mowa w § 1 ust. 1. Ostatecznie pozwany przedstawił swoje stanowisko co do wysokości kosztów należnych dla pozwanego i Z. N. (1) w piśmie procesowym z dnia 14 stycznia 2106r.( k. 262-266) Z otrzymanej kwoty wynagrodzenia należy odliczyć podatek dochodowy zapłacony przez wspólników spółki jawnej w wysokości łącznej 294.705,65 zł oraz koszty Z. N. (1) w wysokości 415.000 zł , zatem do podziału na 3 ( z uwzględnieniem kosztów Z. N. ) pozostaje kwota 841.376,73 zł – a należna powodowi kwota to 280.458,91 zł

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W 2009r. doszło do założenia (...) Spółki z o. o. z siedzibą w G.. Działalność spółki wiązała się z projektami dotyczącymi prowadzenia prac badawczych nad wykorzystaniem odpadów produkcyjnych do wytwarzania paliwa oraz przetwórstwa biomasy na cele energetyczne. Powód był udziałowcem w spółce, dysponował 71% udziałów po 50zł.

Z. N. (1) właściciel zakładów mięsnych - Zakłady (...) Sp. z o. o. w G., z inicjatywy powoda zdecydował się na zakup udziałów w spółce. Jako warunki współpracy powód przedstawił mu propozycję sprzedaży 35% udziałów w spółce (...) za cenę 300.000zł, udzielenie przez Z. N. (1) ww. spółce niskooprocentowanej pożyczki w kwocie 200.000zł oraz do momentu uruchomienia linii produkcyjnej zlecenie doradztwa firmie (...) za kwotę 20.000zł netto miesięcznie.

Spółka (...) zawarła w dniu 1 sierpnia 2010r. z Zakładami (...) Spółką z o. o. Spółką komandytową w G. umowę o doradztwo gospodarcze za wynagrodzeniem wynoszącym 20.000zł netto miesięcznie. Z tego tytułu za okres od sierpnia 2010r. do grudnia 2010r. Zakłady (...) uiściły na rzecz spółki (...) kwotę 115.000zł netto, brutto 140.300zł.

W dniu 14 lipca 2010r. Z. N. (1) nabył od J. S. 35% udziałów w spółce tj. 35 udziałów za cenę 300.000zł.

Dowód: warunki współpracy, k. 90; zestawienie, k. 91-92; umowa o doradztwo, k. 93-95; faktury z wyciągiem z konta (...) Sp. z o. o., k. 96-124; umowa zbycia udziałów, k. 125-136; zeznania informacyjne powoda J. S. na rozprawie w dniu 2 czerwca 2015r., k. 180-182 (czas od 00:43:25 do 00:59:46); zeznania świadka Z. N. (1) na rozprawie w dniu 15 grudnia 2015r., k. 252-256 (czas od 00:06:07 do 01:46:38) i zeznania powoda na rozprawie w dniu 9 listopada 2017r., k. 430-435 (czas od 00:05:14 do 01:37:24); zeznania świadka M. G. na rozprawie w dniu 1 marca 2016r., k. 273-280 (czas od 00:39:09 do 01:53:26).

Spółka (...) ubiegała się o dotacje na działalność inwestycyjną z (...)w W.. W tym celu w dniu 31 maja 2010r. zawarto porozumienie z firmą doradczą (...) Spółka Jawna z siedzibą w Ł. o pomocy w uzyskaniu dofinansowania polegającej na m. in. doradztwie, przygotowaniu wniosku, reprezentacji spółki przed ww. Agencją, za wynagrodzeniem. We wrześniu i listopadzie 2010r. złożono wnioski o dofinansowanie obu projektów.

okoliczności bezsporne, nadto: zeznania świadka J. G. na rozprawie w dniu 22 września 2015r., k. 237-240 (czas od 00:06:26 do 00:44:53); zeznania świadka T. N. na rozprawie w dniu 1 marca 2016r., k. 273-280 (czas od 00:06:50 do 00:39:09); zeznania świadka M. G. na rozprawie w dniu 1 marca 2016r., k. 273-280 (czas od 00:39:09 do 01:53:26).

W 2010r. pomiędzy stronami doszło do konfliktu na tle inwestowania w (...) Sp. z o. o. oraz udziału każdej ze stron w tej inwestycji. Z przyczyn finansowych zrezygnowano z realizacji pierwszego z projektów. Wobec nawarstwiania się sporu strony podjęły decyzję o zamiarze sprzedaży posiadanej spółki poprzez sprzedaż udziałów w spółce na rzecz osób trzecich. Możliwość taka powstała po około pół roku z pomocą (...) Spółki Jawnej z siedzibą w Ł.. Spółka ta znalazła potencjalnego nabywcę zainteresowanego przeprowadzeniem w ramach drugiego z projektów budowy fabryki pelletu w P.. Jednak nabywca przedsiębiorstwa spółki uzależniał zawarcie umowy od sfinalizowania kwestii uzyskania dotacji, przy (...) Sp. z o. o. miała być wolna od wszelkich zobowiązań, poza zobowiązaniem z tytułu uzyskania dotacji. W tym stanie rzeczy strony przystąpiły do regulacji zobowiązań i realizowania wierzytelności spółki.

W dniu 30 marca 2011r. U. T. (1) sprzedał powodowi 24% udziałów w spółce (...) za cenę 1200zł tj. 24 udziały po 50zł. Ponadto w tej samej dacie zbywca oświadczył, że otrzymał od powoda kwotę 10000 euro tytułem zapłaty za sprzedaż udziałów spółki (...).

Dotychczasowa umowa o pomoc w uzyskaniu dofinansowania zawarta pomiędzy spółką (...) Sp. z o. o. a (...) Spółką Jawną z siedzibą w Ł. została zmieniona umową z dnia 15 kwietnia 2011r. numer 14/03/2011, której przedmiotem było także świadczenie usług doradczych mających na celu doprowadzenie do podpisania przez (...) Sp. z o. o. umowy o dofinansowanie inwestycji w ramach Działania 123 Zwiększenie wartości podstawowej produkcji rolnej i leśnej, Programu (...)na lata 2007-2013. W umowie przewidziano, że wynagrodzenie netto za wykonanie przedmiotu umowy wynosić miało 12% kwoty wymienionej w umowie o dofinansowanie zawartej przez (...) Sp. z o. o. z (...). Umowę podpisał J. S. jako prezes zarządu (...) Technologia spółka z oo.

Dowód: pismo Z. N. (1) z dnia 05.06.2013r., k. 19; oświadczenie, k. 22; KRS Euro (...) M. Z. i T. S. sp. j., k. 31-33; umowa zbycia udziałów, k. 85-89; zeznania informacyjne powoda J. S. na rozprawie w dniu 2 czerwca 2015r., k. 180-182 (czas od 00:43:25 do 00:59:46); zeznania powoda J. S. na rozprawie w dniu 9 listopada 2017r., k. 430-435 (czas od 00:05:14 do 01:37:24); zeznania świadka J. G. na rozprawie w dniu 22 września 2015r., k. 237-240 (czas od 00:06:26 do 00:44:53); umowa o pomoc w pozyskaniu finansowania inwestycji z dotacji unijnych, k. 202-206.

W dniu 15 kwietnia 2011r. pomiędzy Z. N. (1), J. S. i (...) Spółka jawna doszło do zawarcia umowy, zgodnie z którą otrzymane przez (...) Spółkę Jawną z siedzibą w Ł. od spółki (...)( reprezentowanej przez nowych udziałowców) wynagrodzenie miało zostać przeznaczone w pierwszej kolejności na pokrycie kosztów poniesionych przez wszystkie strony związanych ze sprzedażą udziałów spółki (...), a w szczególności kosztów poniesionych w celu uregulowania sytuacji finansowo-prawnej spółki. Ponadto postanowiono, że każda ze stron przedstawi w terminie 21 dni od zawarcia niniejszej umowy, jednak nie później niż na 7 dni przed podpisaniem umowy o dofinansowanie przez spółkę z (...), zestawienie poniesionych przez nią kosztów. Koszty powyższe musiały być zaakceptowane przez każdą ze stron. Pozostała część kwoty, po odjęciu kosztów opisanych powyżej, stanowić miała wspólny zysk stron, który podlegać miał podziałowi w częściach równych pomiędzy trzema stronami umowy. Pozwany (...) Spółka Jawna z siedzibą w Ł. zobowiązana została do przekazania środków na pokrycie kosztów oraz część zysku przypadająca na każdą z pozostałych stron w terminie 3 dni od dnia otrzymania środków od spółki. W wypadku częściowych płatności (...) Spółka Jawna z siedzibą w Ł. zobowiązana była do przekazania odpowiednio obniżonej kwoty, w terminie 3 dni od dnia ich otrzymania od spółki.

W dacie zawierania umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. ww. koszty nie zostały określone ani co do wysokości ani co do zasady ich zgłaszania . Strony umowy nie poczyniły również bliższych ustaleń odnośnie kryteriów kwalifikacji poniesionych kosztów. Zakres tych kosztów był jednakże ujmowany szeroko, zaś ich ostateczne sprecyzowanie i ewentualne uznanie za podlegające rozliczeniu w ramach przedmiotowej umowy miało nastąpić za późniejszą aprobatą wszystkich zainteresowanych uczestników porozumienia. Uzgodnienie zakresu kosztów podlegających uwzględnieniu umożliwiało ustalenie wysokości zysku podlegającego podziałowi pomiędzy strony umowy oraz jego wypłatę.

Dowód: umowa z dnia 15 kwietnia 2011r., k. 13-14; zeznania powoda J. S. na rozprawie w dniu 9 listopada 2017r., k. 430-435 (czas od 00:05:14 do 01:37:24).

W dniu 18 kwietnia 2011 roku Z. N. (1) zbył przysługujące mu udziały w spółce (...) na rzecz W. R. i K. S. po cenach nominalnych - łącznie za kwotę 1750zł.

Po sprzedaży przez powoda i pozwanego należących do nich udziałów spółka (...) już z udziałem nowych wspólników uzyskała dofinansowanie z (...) w W..

Dowód: umowy z dnia 18 kwietnia 2011r., k. 137-156; zeznania świadka J. G. na rozprawie w dniu 22 września 2015r., k. 237-240 (czas od 00:06:26 do 00:44:53).

W związku z kwestią podziału zysku powód, jako koszty podlegające rozliczeniu z jego strony, wskazał wydatki związane z kupnem udziałów w spółce (...) w kwocie 10000 euro od U. T. (1). Pozwany zgłosił zaś koszty w łącznej kwocie 421.061,87zł nie dokonując ich specyfikacji.

E-mailem z dnia 23 lutego 2012r. T. S. zwrócił się do stron umowy o wyspecyfikowanie ich kosztów oraz wyrażenie stanowiska odnośnie pozostałych kosztów z uwagi na zaksięgowanie wpłaty pierwszej transzy wynagrodzenia w wysokości 775541,19zł netto, brutto 953915,66zł - za podpisanie umowy spółki (...) z (...) w W.. Poinformował jednocześnie, że ze wskazanej kwoty brutto w dniu 29 lutego 2012r. powstanie obowiązek podatkowy w wysokości: podatek VAT 178374,47zł oraz podatek dochodowy (19%) w wysokości 147.352,83zł.

W odpowiedzi powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, zgodnie z którym zgłoszone przez niego koszty obejmowały wydatki związane z kupnem udziałów w kwocie 10000 euro od U. T. (1). Powód zakwestionował koszty zgłoszone przez Z. N. (1) i pozwanego z uwagi na ich przedstawienie po terminie wynikającym z umowy, jak i brak ich specyfikacji. Wniósł również o częściowe rozliczenie zysku przed wyjaśnieniem kwestii spornych kosztów.

Mailem z dnia 6 marca 2012r. Z. N. (1) przesłał powodowi swoje stanowisko dotyczące rozliczenia kosztów. Jako poniesione przez siebie koszty wskazał:

- koszty Zakładów (...) spółka z o.o. poniesione w związku z umową o doradztwo z dnia 1 sierpnia 2010r. zawartą ze spółką (...) w kwocie 115000zł;

- koszty związane z umową pożyczki zawartą pomiędzy stronami w dniu 12 kwietnia 2011r., na mocy której powód uzyskał od pozwanego pożyczkę w kwocie 6695zł wraz z odsetkami w wysokości 1116,87zł;

- koszty nabycia w dniu 14 lipca 2010r. 35% udziałów w spółce (...) przez Z. N. (1) od powoda za kwotę 300.000zł pomniejszone o cenę nominalną udziałów - 1750zł, czyli 298250zł. Jednocześnie pozwany zaakceptował koszty przedstawione przez powoda oponując ich wypłacie przed uzgodnieniem wysokości pozostałych kosztów.

Pismami z dnia 19 kwietnia 2012r. kierowanymi do (...) Spółka Jawna z siedzibą w Ł. i Z. N. (1) powód zwrócił się o zajęcie zweryfikowanych stanowisk odnośnie wskazywanych kosztów. (...) Spółka Jawna z siedzibą w Ł. odstąpiła od zgłaszania do rozliczenia jakichkolwiek kosztów ze swojej strony.

Dowód: e - mail z dnia 23 lutego 2012r., k. 21; e -mail z dnia 23 lutego 2012r., k. 24, e – mail z dnia 23 lutego 2012r., k. 82; e - mail z dnia 6 marca 2012r., k. 27-29; pismo Euro (...) Sp. J., k. 23; pisma z dnia 19 kwietnia 2012r., k. 15, 16 znajdujące się w aktach sprawy I C 1578/12.

Pismami z dnia 2 sierpnia 2012r. powód wezwał strony umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. do zajęcia ostatecznych stanowisk odnośnie uzgodnienia wysokości kosztów poniesionych w związku ze sprzedażą udziałów spółki (...). Pismem z dnia 9 sierpnia 2012r. (...) Spółka Jawna z siedzibą w Ł. poinformowała powoda o akceptacji kosztów zgłoszonych przez powoda i Z. N. (1) wzywając strony do uzgodnienia wspólnego stanowiska z uwagi na niemożność wypłaty środków z tytułu otrzymanego wynagrodzenia. Z kolei Z. N. (1) pismem z dnia 10 sierpnia 2012r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, wskazując również na wyjaśnienie zasadności kosztów zgłoszonych przez R. P. w wysokości 100000zł.

Ponieważ strony nie mogły dojść do porozumienia w sprawie kosztów Z. N. (1), powód wytoczył przed tut. Sądem pozew o ustalenie, że Z. N. (1) nie poniósł żadnych kosztów związanych ze sprzedażą udziałów (...) Sp. z o. o., o których mowa w umowie z dnia 15 kwietnia 2011r. Sprawę zarejestrowano pod sygnaturą akt I C 1578/12. Jednak wyrokiem z dnia 25 lutego 2014r. Sąd powództwo oddalił, uznając, że J. S. nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c. w żądaniu ustalenia, że Z. N. (1) nie poniósł przedmiotowych kosztów, albowiem powód może poszukiwać ochrony prawnej w drodze powództwa o zasądzenie świadczeń pieniężnych.

Dowód: pisma z dnia 2 sierpnia 2012r., k. 10, 11 zawierające się w aktach sprawy I C 1578/12; pozew o ustalenie zawarty w tychże aktach, k. 2-5; wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku w sprawie I C 1578/12 z dnia 25 lutego 2014r., k. 259 tych akta i jego pisemne uzasadnienie, k. 265-275; pismo z dnia 9 sierpnia 2012r., k. 25; pismo z dnia 10 sierpnia 2012r., 26.

Pismem z dnia 5 czerwca 2013r. Z. N. (1) poinformował powoda o zbyciu wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki z dnia 12 kwietnia 2011r. w kwocie 6732,24zł na rzecz Handel i Usługi Spółki z o. o. w G..

Dowód: pismo pozwanego z dnia 5 czerwca 2013r., k. 19.

Pismem z dnia 4 lipca 2013r. powód wystosował do (...) Spółki Jawnej z siedzibą w Ł. do podziału i wypłaty wynagrodzenia w wysokości 496536,48zł. W odpowiedzi na powyższe T. S. w wiadomości e – mailowej z dnia 7 lipca 2014r. wskazał, że propozycja porozumienia ze strony pozwanej spółki dotyczy wypłaty kwoty 300000zł plus 23% VAT, czyli 366000zł. Jednocześnie wskazał, że kwota jaka pozostała po zapłacie podatku w 2012r. to kwota 1.256.000zł i taka też kwota podlega podziałowi.

Pismem z dnia 29 maja 2014r. powód wezwał (...) Spółkę Jawną z siedzibą w Ł. o dokonanie podziału i wypłaty przysługującego stronom wynagrodzenia, precyzując, że domaga się kwoty 668961,89zł.

Dowód: pismo z dnia 4 lipca 2013r., k. 16; wiadomość e – mail z dnia 7 lipca 2014r., k. 17; pismo z dnia 29 maja 2014r., k. 18.

(...) Spółki Jawnej z siedzibą w Ł. z tytułu zawarcia umowy o dofinansowanie wyniosło 1.907.831,31zł brutto – netto 1.551.082,38zł, zapłacone w dwóch ratach:

- 953915,66zł brutto=775541,19zł netto+178374,47zł VAT – płatność nastąpiła w dniu 23 lutego 2012r.;

- 953915,66zł brutto=775541,19zł netto+178374,47zł VAT – płatność nastąpiła w dniu 25 kwietnia 2012r.

Wyliczony przez biegłego księgowego podatek dochodowy od osób fizycznych rzeczywiście zapłacony przez dwóch wspólników pozwanej spółki, którzy wybrali liniowy sposób opodatkowania dochodów, za rok 2012 wyniósł kwotę łączną 288.632 zł

(...) Spółki Jawnej z siedzibą w Ł. ujęła przychody z tytułu wynagrodzenia uzyskanego od (...) Sp. z o. o. w swoich księgach odpowiednio w lutym i kwietniu 2012r., gdyż T. S. w lutym 2012r. uiścił zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 75421zł, a za kwiecień 2017r. 67459zł – razem 142880zł. M. Z. uiścił zaliczkę na ten podatek w lutym 2012r. w wysokości 69512zł, a za kwiecień 2012r. 76240zł, razem 145752zł.

Według opinii biegłej należności powoda i Z. N. (1) z tytułu podzielonego „zysku”, stosownie do § 1 umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu pozwanej spółki, gdyż nie są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów tej spółki ani w 2012r., ani w latach następnych. Wypłata jakichkolwiek kwot przez spółkę osobom niebędącym wspólnikami nie może być zaliczana jako koszt uzyskania przychodu spółki. Wystawienie dokumentów rozliczeniowych bądź też ich niewystawienie nie wpływa na możliwość zaliczenia przez pozwaną spółkę wypłaconych kwot nazywanych „zyskiem” powodowi i Z. N. (1) do kosztów działalności spółki. Cena nabycia udziałów (...) Sp. z o. o. zapłacona przez Z. N. (1) będzie stanowić koszt uzyskania przychodu powstałego wskutek zbycia tychże udziałów.

Na skutek braku porozumienia pomiędzy stronami odnośnie wysokości poniesionych przez nie kosztów, mających pomniejszać wysokość środków przeznaczonych do wypłaty, dotychczas nie zostały one podzielone, również w zakresie części bezspornej. Środki te pozostają w dyspozycji (...) Spółki Jawnej z siedzibą w Ł., pomimo pisemnych wezwań powoda J. S. o podział i wypłatę wynagrodzenia.

okoliczności bezsporne, nadto pismo z dnia 14 maja 2013r., k. 15; opinia biegłego sądowego z zakresu rachunkowości i prawa podatkowego J. K., k. 324-331; ustne wyjaśnienia biegłej sądowej J. K. na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017r., k. 388-391 (czas od 00:01:23 do 00:39:26).

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zaoferowanego przez strony niniejszego postępowania, w tym dowodów z dokumentów załączonych do akt sprawy i dokumentów zawierających się w aktach sprawy I C 1578/12, korespondencję e-mailową prowadzoną pomiędzy stronami i w oparciu o osobowe środki dowodowe w postaci zeznań świadków szczegółowo omówionych poniżej, a także częściowo na podstawie przesłuchanego w charakterze strony postępowania zeznań powoda J. S.. Sąd ocenił wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału (art. 233 § 1 k.p.c.).

Dokumenty w postaci umów, faktur oraz dokumentów dotyczących korespondencji prowadzonej pomiędzy stronami porozumienia z dnia 15 kwietnia 2011r., w tym wydruków z poczty elektronicznej nie były kwestionowane przez strony i nie budziły wątpliwości Sądu w zakresie ich pochodzenia i prawdziwości. Powód przedłożył też dodatkowe oświadczenie zbywcy umowy zbycia udziałów z dnia 30 marca 2011r. dotyczące wysokości uzyskanych przez niego środków, które Sąd również uznał za wiarygodne. Sąd nie znalazł także podstaw, by kwestionować dokumentację księgową przedstawioną przez pozwanego na okoliczność potwierdzenia poniesienia wydatków w wysokości 115.000zł przez spółkę Zakłady (...) z tytułu umowy o doradztwo zawartej ze spółką (...). Korelowała ona z treścią zeznań świadka M. G., jak i z początkowo prezentowanym w tym zakresie stanowiskiem strony powodowej. Za wiarygodną w całej rozciągłości Sąd uznał także dokumentację z akt sprawy I C 1578/12, dowód z akt zawierających się w tej sprawie został przeprowadzony na rozprawie w dniu 9 listopada 2017r.

Dokumenty nie ujęte w opisie stanu faktycznego zostały przez Sąd pominięte jako mające irrelewantne znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowego sporu.

Stan faktyczny rozpatrywanej sprawy sąd ustalił też w oparciu o zeznania świadków J. G., ale jedynie w zakresie okoliczności związanych z uzyskaniem przez spółkę (...) technologia Sp. z o. o. dotacji, gdyż znalazły one potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym, z tego też względu Sąd ocenił jego zeznania jako wiarygodne. Jednak należy zaznaczyć, że świadek nie miał wiedzy w istotnych kwestiach spornych pomiędzy stronami, gdyż przyznał, że on nie uczestniczył w negocjacjach i ustaleniach dotyczących zawarcia umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. oraz nie posiada żadnych wiadomości związanych ze sposobem rozliczenia pomiędzy pozwaną spółką a powodem i Z. N. (1).

Zeznania świadka Z. N. (1) zasadniczo Sąd także ocenił jako wiarygodne, w tym zakresie, w jakim korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w toku procesu oraz zeznaniami pozostałych świadków i powoda. Sąd nie dał im natomiast wiary w tej części, w jakiej stanowiły one wyraz subiektywnych przekonań świadka o zasadności zaliczenia poniesionych przez niego kosztów - jako tych przeznaczonych na pokrycie kosztów związanych ze sprzedażą udziałów w spółce (...) Sp. z o. o., w szczególności na uregulowanie sytuacji finansowo – prawnej tej spółki. Stanowisko to nie znalazło bowiem potwierdzenia w zasadach logicznego rozumowania oraz nie daje się pogodzić z przepisami prawa handlowego. Przede wszystkim trzeba zauważyć, że kwota 300000zł zapłacona za kupno udziałów od powoda był to koszt poniesiony przez Z. N. (1) w celu przystąpienia do spółki (...) jako podmiotu gospodarczego , żeby realizować określone przedsięwzięcie gospodarcze wspólnie z J. S., ale w ramach spółki prawa handlowego. Zatem gdyby Sąd uznał te koszty jako związane z postanowieniami umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. , okazałoby się , że Z. N. (1) nie wyłożył jakichkolwiek środków pieniężnych na takie czy inne cele w (...) (...) , ale oczekuje udziału w zyskach po sprzedaży tej spółki . Z tego względu Sąd uznał, że kosztów tych nie można uznać jako poniesionych w celu uregulowania sytuacji finansowo – prawnej spółki. Kosztów poniesionych przez Zakłady (...) Sp. z o. o. na opłacanie usług doradczych świadczonych przez (...) (...)za 20.000 zł miesięcznie również nie można było zaliczyć do poniesionych w celu uregulowania sytuacji finansowo – prawnej spółki z tego względu, że są to koszty odrębnego od Z. N. (1) podmiotu gospodarczego ponoszone na podstawie umowy zawartej pomiędzy podmiotami nie będącymi stronami umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. Zeznania świadka T. N. Sąd w zasadzie też ocenił jako wiarygodne, gdyż znalazły potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym opisującym nawiązanie współpracy pomiędzy J. S. a Z. N. (1) w (...) spółki (...) technologia Sp. z o. o. oraz w części dotyczącej przygotowań do uzyskania dotacji przez spółkę.

Świadek M. G., także potwierdziła okoliczności współpracy pomiędzy J. S. a Z. N. (1) w (...) spółki (...) (...)Sp. z o. o., natomiast świadek nie miała wiedzy w zakresie tworzenia umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. Świadek potwierdziła też, że Z. N. (1) nie otrzymał od pozwanej żadnych środków pieniężnych oraz zwracała uwagę, że pozwana spółka zmuszona była zapłacić od otrzymanego wynagrodzenia podatek od towarów i usług oraz dochodowy, co powinno pomniejszyć „wspólny zysk stron”.

Celem wyjaśnienia spornych kwestii niniejszej sprawy Sąd dopuścił dowód z przesłuchania w charakterze strony postępowania powoda J. S.. Zeznania powoda Sąd uznał za wiarygodne w tym zakresie, w jakim korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w toku procesu oraz zeznaniami ww. świadków. Sąd nie dał im natomiast wiary w tej części, w jakiej stanowiły one wyraz subiektywnych przekonań powoda odnośnie zasadności powództwa w prezentowanej przez niego wysokości.

W niniejszej sprawie zaszła też konieczność posiłkowania się wiadomościami specjalnymi, dlatego też Sąd na rozprawie w dniu 24 marca 2016r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu rachunkowości i księgowości. Opinię sporządziła biegła sądowa z zakresu rachunkowości i prawa podatkowego J. K., biegła złożyła też ustne wyjaśnienia na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017r., które także Sąd uznał za wiarygodne. Sporządzona przez biegłą opinia została sformułowana w sposób rzetelny i obiektywny, zgodnie z zasadami wiedzy fachowej i wymogami przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Sąd nie posiada wiadomości specjalnych i nie jest w stanie merytorycznie kwestionować wniosków biegłej, jednakże opinia podlega ocenie Sądu z punktu widzenia logiczności, fachowości i rzetelności. W ocenie Sądu wnioski zawarte w opinii biegłej są uzasadnione logicznie i przekonujące dla osoby nieposiadającej wiadomości specjalnych. Nadto wnioski w niej zawarte zostały należycie umotywowane i nie budzą zastrzeżeń. Mając powyższe na uwadze Sąd orzekający w przedmiotowej sprawie w całości oparł swe ustalenia na treści opinii biegłej sądowej J. K., dokonując na jej podstawie ustaleń w zakresie wysokości należnego powodowi wynagrodzenia. Sąd miał na uwadze także, że opinia biegłej sądowej J. K., po złożeniu ustnych wyjaśnień biegłej na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017r. nie została zakwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

Na podstawie tej opinii Sąd ustalił też, że wynagrodzenie (...) Spółki Jawnej z siedzibą w Ł. z tytułu zawarcia umowy o dofinansowanie wyniosło 1.551.082,38zł netto, a wspólnicy tej spółki uiścili zaliczki na podatek dochodowy w łącznej wysokości 288.632zł. Na podstawie tej opinii wyjaśniono też, że należności powoda i Z. N. (1) z tytułu podzielonego „zysku”, stosownie do § 1 umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu pozwanej spółki, gdyż nie są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów tej spółki ani w 2012r., ani w latach następnych. Wypłata jakichkolwiek kwot przez spółkę osobom niebędącym wspólnikami nie może być zaliczana jako koszt uzyskania przychodu spółki. Wystawienie dokumentów rozliczeniowych bądź też ich niewystawienie nie wpływa na możliwość zaliczenia przez pozwaną spółkę wypłaconych kwot nazywanych „zyskiem” powodowi i Z. N. (1) do kosztów działalności spółki. Cena nabycia udziałów (...) Sp. z o. o. zapłacona przez Z. N. (1) będzie stanowić koszt uzyskania przychodu powstałego wskutek zbycia tychże udziałów.

Powództwo o zapłatę zasługiwało na uwzględnienie, aczkolwiek nie w całości.

Sąd zważył, że stan faktyczny w rozpoznawanej sprawie był zasadniczo niesporny pomiędzy stronami. Spór zaś ogniskował się wokół przedstawionych przez Z. N. (1) kosztów – jako poniesionych na pokrycie kosztów związanych ze sprzedażą udziałów w spółce (...) Sp. z o. o., a w szczególności w celu uregulowania sytuacji prawno – finansowej tej spółki – zgodnie z umową z dnia 15 kwietnia 2011r. Zdaniem powoda Z. N. (1) zgłosił koszty w kwocie 421061,87zł po terminie przewidzianym w umowie oraz nie są one związane ze sprzedażą udziałów spółki (...) Sp. z o. o. przez dotychczasowych wspólników na rzecz innych osób .

Bezspornym jest, że strony niniejszego procesu oraz Z. N. (1) łączyła umowa z dnia 15 kwietnia 2011r., na podstawie której ustalono, że otrzymane przez (...) Spółkę Jawną z siedzibą w Ł. od spółki (...) wynagrodzenie będzie przeznaczone w pierwszej kolejności na pokrycie kosztów poniesionych przez wszystkie strony związanych ze sprzedażą udziałów spółki (...), a w szczególności kosztów poniesionych w celu uregulowania sytuacji finansowo-prawnej spółki. Nadto postanowiono, że każda ze stron przedstawi w terminie 21 dni od zawarcia niniejszej umowy, jednak nie później niż na 7 dni przed podpisaniem umowy o dofinansowanie przez spółkę z (...), zestawienie poniesionych przez nią kosztów. Koszty powyższe musiały być zaakceptowane przez każdą ze stron. Pozostała część kwoty, po odjęciu kosztów opisanych powyżej, stanowić miała wspólny zysk stron, który podlegać miał podziałowi w częściach równych pomiędzy stronami.

W tym miejscu należy odnieść się też do klasyfikacji samej umowy z dnia 15 kwietnia 2011r., gdyż strony w toku procesu prezentowały rozbieżne stanowiska w tym zakresie. Powód w piśmie procesowym z dnia 15 marca 2016r. wskazywał, że przedmiotowa umowa jest umową nienazwaną i właściwym byłoby jej potraktowanie jako umowy o świadczenie usług, jednak powodowi umykał najważniejszy szczegół, a mianowicie, że w umowie tej nie zostało przewidziane jakiekolwiek świadczenie usług. Zdaniem pozwanego, umowa z dnia 15 kwietnia 2011r. jest umową spółki cywilnej, względnie spółki cichej (pismo z dnia 14 stycznia 2016r.), jednak pozwana także nie zauważa, że podmioty uczestniczące w obrocie gospodarczym podlegają odpowiedniemu ewidencjonowaniu w rejestrach, na co zwracała też uwagę biegła sądowa J. K.. W ocenie Sądu żadne z prezentowanych stanowisk nie zasługiwało na uwzględnienie. Stosownie do art. 65 § 2 k.c., zgodnie z którym w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu, przy wykładni umów przyznaje się pierwszeństwo kryteriom zamiaru stron i celu, jaki stronom przyświecał przy zawieraniu umowy. Konieczne jest więc ustalenie, czy strony miały wspólny cel lub czy jedna z nich taki cel miała i był on znany i zaakceptowany przez kontrahenta. Zgodnie zatem z dosłownymi zapisami umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. strony zamierzały otrzymane przez pozwaną spółkę (...) wynagrodzenie za uzyskanie dotacji dla spółki (...) ( reprezentowanej już przez nowych wspólników) – po odliczeniu kosztów, o których mowa w § 1 umowy – podzielić pomiędzy siebie w trzech równych częściach . Taki też był zgodny zamiar stron i celu tej umowy, co wynika bezpośrednio z zeznań powoda jak i świadka Z. N. (1). Przy czym podkreślenia wymaga, że pozwana spółka przyjęła na siebie zobowiązanie do podzielenia się z powodem i Z. N. (1) swoim wynagrodzeniem, które otrzymała od spółki (...) za usługi przez nią wykonane na podstawie odrębnej umowy.

Z. N. (1) i powód mieli otrzymać po 1/3 części z tego wynagrodzenia, bez jakichkolwiek świadczeń z ich strony na rzecz pozwanej spółki. Zatem Sąd zważył, że takie okoliczności wyczerpują dyspozycję bezpłatnego przysporzenia, o którym mowa w art. 888 k.c., gdyż pozwana spółka zobowiązała się dokonać tego podziału i wypłaty odpowiednich należności powodowi oraz Z. N. (1) kosztem, tak naprawdę, własnego majątku,.

Jedną z najważniejszych zasad odnoszących się do wszystkich umów zawieranych w obrocie jest zasada, że umów należy dotrzymywać. Zgodnie z tą regułą, kiedy już dana umowa zostanie skutecznie zawarta, staje się ona umową wiążącą, a podstawowym obowiązkiem jej stron jest wykonanie wszystkiego, do czego strony się w umowie zobowiązały.

Stosownie do art. 354§1 k.c. dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje - także w sposób odpowiadający tym zwyczajom. Sąd Najwyższy w wyroku z 5 stycznia 2011r., III CSK 119/10, LEX nr 738400, stwierdził, że przede wszystkim zobowiązanie powinno być wykonane zgodnie z jego treścią, zaś pozostałe dyrektywy zawarte w art. 354§1 k.c. (cel społeczno-gospodarczy, zasady współżycia społecznego, ustalone zwyczaje) mają charakter uzupełniający w stosunku do treści zobowiązania i nie mogą prowadzić do wniosków i oceny sprzecznej z treścią zobowiązania. Świadczenie może być uznane za wykonane w sposób prawidłowy wówczas, gdy dłużnik zachował się zgodnie z treścią zobowiązania, a rezultatem tego było odniesienie przez wierzyciela korzyści czyniących zadość jego interesowi. Mając na uwadze powyższe Sąd skonstatował, że pomimo wystąpienia przesłanek do wypłaty powodowi należnej mu części z otrzymanego przez spółkę wynagrodzenia, pozwana spółka nie zachowała się zgodnie z treścią przyjętego na siebie zobowiązania, zatem roszczenie powoda z jakim wystąpił na drogę tego procesu jest jak najbardziej uzasadnione. Powód przedstawił do potrącenia poniesione przez siebie koszty na uregulowanie sytuacji (...) spółki (...) w wysokości 10.000euro ( odkupienie części udziałów od wspólnika U. T. (2)) , zostały one zaakceptowane zarówno przez pozwaną spółkę, jak i przez Z. N. (1). Zaprezentowane przez tego ostatniego koszty w postaci - kosztów Zakładów (...) spółki z o.o. poniesionych w związku z umową o doradztwo z dnia 1 sierpnia 2010r. zawartą ze spółką (...) w kwocie 115000zł; oraz kosztów nabycia w dniu 14 lipca 2010r. 35% udziałów w spółce (...) przez Z. N. (1) od powoda za kwotę 300.000zł - nie zostały zaakceptowane przez powoda, natomiast zostały zaakceptowane przez pozwaną spółkę (...).

W ocenie Sądu orzekającego w niniejszej sprawie ww. wymienione koszty zgłoszone prze pozwanego w imieniu Z. N. (1) – o czym była już mowa w części uzasadnienia dotyczącej oceny dowodów – nie zasługują na uwzględnienie, albowiem są to koszty poniesione przez podmiot nie będący stroną umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. – w zakresie kwoty 115.000 zł . Co do kosztu w kwocie 300000zł to podkreślić należy, że jest to koszt nabycia przez Z. N. (1) udziałów Spółki (...), który poniósł w dniu 14 lipca 2010r., a zatem rok przed podpisaniem umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. Koszt ten nie stanowi dlatego kosztu o którym mowa w § 1 umowy, albowiem z treści tegoż zapisu wynika jednoznacznie, że chodzi tu wyłącznie o koszty, jakie strony poniosły w związku z zaplanowaną sprzedażą udziałów na rzecz osób trzecich i kosztami związanymi z uregulowaniem sytuacji prawno - (...) Sp. z o. o. w celu sprzedaży tejże spółki. Natomiast Z. N. (1) poniósł wydatek rzędu 300.000 zł celem przystąpienia do spółki (...) , pieniądze te wzbogaciły osobiście J. S. – a zatem gdyby Sąd uznał te koszty za uzasadnione , to w rezultacie Z. N. (1) nie wydatkując żadnych środków( zwrot 100% pieniędzy za nabycie udziałów) , otrzymałby kilkusettysięczny zysk.

W okolicznościach niniejszej sprawy należało podzielić stanowisko pozwanej spółki, (wbrew stanowisku powoda), że wspólny zysk stron, o którym mowa w § 1 ust. 5 umowy powinien być rozumiany jako czysty zysk uzyskany na mocy umowy o pomocy w uzyskaniu dofinansowania, o której mowa w lit. b) wstępu do umowy, a więc po odliczeniu wszelkich koniecznych kosztów poniesionych przez pozwaną, w tym ciężarów podatkowych, a następnie po odliczeniu zaakceptowanych przez wszystkie strony kosztów, o których mowa w § 1 ust. 1. W tym zakresie trzeba nadal mieć na uwadze, że skoro przepisy prawa obligują do płacenia podatków wspólników spółki, to spółka, która w istocie dzieli się – należy to jeszcze raz podkreślić - swoim wynagrodzeniem nie może zostać pokrzywdzona i nie można pominąć jako jej kosztu wpłaconych przez jej wspólników zaliczek na podatek dochodowy w łącznej wysokości 288,632zł, co wynika wprost z opinii biegłej sądowej J. K..

Okolicznością bezsporną w niniejszym procesie jest wysokość otrzymanego wynagrodzenia przez pozwana spółkę, czyli 1.907.831,31zł brutto, zaś netto (bez podatku od towarów i usług) w wysokości 1.551.082,38zł.

Umowa z dnia 15 kwietnia 2011r. jest bardzo nieprecyzyjna. Wynika z niej jedynie wprost, że pozwana spółka wspólnym zyskiem stron otrzymanym po odjęciu kosztów opisanych w § pkt 1 od wynagrodzenia za świadczone przez siebie usługi, zobowiązała się podzielić z powodem i Z. N. (1). Umowa nie przewidywała też żadnego rygoru braku akceptacji kosztów poniesionych przez strony – przez którąkolwiek stronę. Skoro zatem pozwana spółka otrzymała wynagrodzenie, to zgodnie z umową z dnia 15 kwietnia 2011r. jest zobowiązana wypłacić należną powodowi część zysku spółki. Z uwagi na powyższe zarzuty pozwanej dotyczące braku wymagalności roszczenia powoda J. S. należało uznać za chybione. Zwłaszcza, że już w prowadzonej przez strony korespondencji – przed wytoczeniem niniejszego powództwa – pozwana sama proponowała wypłatę ustalonej przez siebie części wynagrodzenia na rzecz powoda , zatem uznawała co do zasady jego roszczenie, sporna była jedynie jego wysokość. Dlatego też zarzut przedwczesności powództwa także z tego względu nie mógł zostać uwzględniony.

Należność powoda z tytułu wspólnego zysku stron, po odjęciu kosztów poniesionych przez wszystkie strony – czyli w tym przypadku powoda i pozwanej spółki, o których mowa w §1 pkt 1 umowy – wynieść powinna kwotę 447.483,46zł. Wysokość tej należności została wyliczona w następujący sposób:

od wynagrodzenia netto otrzymanego przez pozwaną spółkę w wysokości 1.551.082,38zł należało odjąć zapłacone przez wspólników pozwanej spółki zaliczki na podatek dochodowy w łącznej wysokości 288.632zł;

od otrzymanej w ten sposób kwoty 1.551.082,38zł - 288,632zł = 1.262.450,38zł należało odjąć bezsporną wysokość poniesionych przez powoda kosztów w wysokości 40.000zł, a otrzymaną wartość podzielić na 3 części (wobec 3 stron umowy z dnia 15 kwietnia 2011r.), czyli 1.262.450,38zł – 40.000zł = 1.222.450,38zł/3=407.483,46zł;

do otrzymanego wyniku 407.483,46zł należy dodać poniesione przez powoda koszty w wysokości 40.000zł, zatem należna J. S. część ze „wspólnego zysku stron” wynosi 447.483,46zł. I taką też kwotę Sąd zasądził na podstawie umowy z dnia 15 kwietnia 2011r. oraz wyżej przywołanych przepisów w zw. z art. 6 k.c. w punkcie I. sentencji wyroku.

Powód domagał się odsetek od kwot 271.935,73zł stanowiących 50% należności głównej od dnia 27 lutego 2012r. do dnia zapłaty i od dnia 29 kwietnia 2012r. do dnia zapłaty, wskazując, że w tych dniach roszczenie powoda, zgodnie z umową, stało się wymagalne. Mając na uwadze 3dniowy termin określony w umowie, skoro I transzę wynagrodzenia pozwana spółka otrzymała w dniu 23 lutego 2012r., powód domagał się 50% tego wynagrodzenia od dnia następnego czyli od 27 lutego 2012r. II transza została wypłacona pozwanej w dniu 25 kwietnia 2012r., dlatego też dodając 3dniowy termin powód zażądał odsetek od dnia 29 kwietnia 2012r. Sąd zważył jednak, że roszczenie odsetkowe powoda należało zmodyfikować. Stosownie do art. 455 k.c., wymagalność roszczenia powoda jest bowiem nierozerwalnie związana z wezwaniem do zapłaty. Powód przedłożył do sprawy wezwanie do zapłaty z dnia 14 maja 2013r. (k. 15-15v), jednak nie dołączył do niego dowodu doręczenia drugiej stronie, zatem na jego podstawie nie sposób ustalić, od kiedy druga strona posiadła wiedzę o żądaniu powoda i ewentualnego opóźnienia w jego spłacie. Powód przedłożył też „ostateczne wezwanie do zapłaty” datowane na 4 lipca 2013r. Pozwana spółka po tej dacie podjęł korespondencję z powodem w zakresie kwoty pozostałej do zapłaty po uwzględnieniu podatku i ostatecznie podlegającej podziałowi, co jest już dowodem poświadczającym, że pozwana otrzymała wezwanie do zapłaty z dnia 4 lipca 2013r.

Z tego też względu należało do daty 4 lipca 2103r. doliczyć 5 dni na obieg pocztowy oraz przewidziane umową z dnia 15 kwietnia 2011r. 3 dni na zapłatę , wszystkie te czynności zgodnie z doświadczeniem życiowym mogły trwać do 12 lipca 2013r. – zatem od dnia następnego Sąd ustalił wymagalność roszczenia powoda – stosownie do art. 455 k.c. Dlatego też odsetki ustawowe ( za opóźnienie ) zasądzono od dnia 13 lipca 2013r., gdyż co najmniej od tego momentu pozwana powinna być świadoma ciążącego na niej obowiązku zapłaty powodowi określonej kwoty. Jednocześnie Sąd mając na uwadze, iż przepis art. 481 k.c. został znowelizowany ustawą z dnia 9 października 2015r. (Dz.U. 2015 poz. 1830) o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016r. – od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie.

Wobec nieuwzględnienia roszczenia powoda w całości, także tego odsetkowego, powództwo zostało oddalone ponad zasądzoną w punkcie Iszym kwotę, o czym rozstrzygnięto w punkcie IIgim sentencji wyroku, na podstawie przytoczonych przepisów a contrario.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie III-IV sentencji wyroku, na podstawie art. 98 §1 k.p.c. w zw. z art. 100 i art. 108 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i stosunkowego rozdzielenia kosztów. Sąd wyliczył, że powód wygrał proces w 82%, pozwany zaś utrzymał się ze swoim stanowiskiem w 18%. Poniesione przez powoda koszty procesu to: kwota 27194zł tytułem opłaty od pozwu; koszty zastępstwa procesowego w łącznej wysokości 7217zł (łącznie z opłatą skarbową od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17zł) – ustalone w oparciu o §6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013, poz. 490) oraz 1000zł uiszczonej zaliczki na koszty związane z wynagrodzeniem biegłej sądowej. Zatem łącznie powód poniósł koszty procesu w wysokości 35411zł.

Niezbędne do celowej obrony koszty pozwanego to kwota 2000zł uiszczonej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego oraz koszty zastępstwa procesowego w łącznej wysokości 7217zł (razem z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17zł), ustalone w oparciu o tożsame rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości, co w przypadku powoda. Łącznie pozwany zatem poniósł koszty w wysokości 9217zł. Mając na uwadze, że powód wygrał proces w 82% należne mu koszty wyniosły 29037,02zł (35411zł*82%). Pozwanego natomiast 1659,06zł (9217zł*18%). Dlatego też w punkcie IIIcim sentencji wyroku Sąd zasądził na rzecz powoda kwotę 27377,96zł, która stanowi różnicę pomiędzy należnymi kosztami powoda, a pozwanego (29037,02zł-1659,06zł=27377,96zł).

Uiszczone przez strony zaliczki nie wystarczyły na pokrycie wynagrodzenia biegłej sądowej J. K., które łącznie wyniosło 4699,11zł (4404,19zł opinia pisemna + wynagrodzenie za udział biegłej w rozprawie w dniu 6 czerwca 2017r. w wysokości 294,92zł), dlatego też tymczasowo pozostałą część wydatków w łącznej wysokości 1699,11zł pokrył Skarb Państwa – Sąd Okręgowy w Gdańsku. W punkcie IVtym sentencji wyroku nieuiszczone koszty sądowe – wydatki 1699,11zł nakazano ściągnąć od pozwanej spółki, która zgodnie z wynikiem procesu winna ponieść 82% kosztów wynagrodzenia biegłego, czyli łącznie 3853,27 zaś powód uiścił już kwotę 845,84 zł.