Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza

w składzie:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Odoj-Jarek

Protokolant: Monika Machulec

w obecności Marcina Felsztyńskiego Prokuratora Prokuratury Rejonowej

w W. – Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Gliwicach

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2017r.

sprawy: G. N.

s. E. i M.

ur. (...) w N.

oskarżonej o przestępstwo z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000r. - Prawo własności przemysłowej przy zast. art. 12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 24 maja 2017r. sygn. akt II K 618/16

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla rozstrzygnięcie zawarte

w punkcie 2,

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zasądza od oskarżyciela posiłkowego (...) COMPANY LLC

z siedzibą w B. na rzecz oskarżonej G. N.

kwotę (...),00 (tysiąc sto siedemdziesiąt sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym,

IV.  zasądza od oskarżyciela posiłkowego (...) COMPANY LLC z siedzibą w B. na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20,00 (dwadzieścia) złotych i obciąża go opłatą za II instancję w kwocie 60,00 (sześćdziesiąt) złotych.

SSO Aleksandra Odoj-Jarek

Sygn. akt V.2 Ka 454/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r. sygn. akt II K 618/16 uniewinnił oskarżoną G. N. od tego, że w okresie od 15 marca 2016 r. do 27 czerwca 2016 r. w W., działając w warunkach czynu ciągłego, będąc pełnomocnikiem (...) R. N., dokonywała obrotu towarami w postaci wkładów do maszynek do golenia oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi firmy (...), czym działała na szkodę firmy (...) zs. B. USA reprezentowanej przez radcę prawnego J. P. , tj. od czynu z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. - Prawo własności przemysłowej przy zast. art. 12 k.k.

Wyżej wymienionym wyrokiem na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócono oskarżonej dowody rzeczowe wymienione w postanowieniu w przedmiocie dowodów rzeczowych z dnia 19.09.2016 r. oraz w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/185/16/P, znajdujących się w magazynie dowodów rzeczowych Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim.

W myśl art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku apelację wniósł pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego (...) Company z siedzibą w B. w USA, który zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść oskarżonej:

1.  co do winy oskarżonej, poprzez błędne ustalenia faktyczne, prowadzące do wniosku, że brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. -Prawo własności przemysłowej przy zast. art. 12 k.k. skutkujące wydaniem wyroku uniewinniającego wobec oskarżonej;

2.  w części dotyczącej rozstrzygnięcia w przedmiocie dowodów rzeczowych polegającego na zwrocie oskarżonej na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. dowodów rzeczowych w postaci podrobionych towarów oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V. jako rzeczy pochodzących bezpośrednio z przestępstwa i nieorzeczenie ich przepadku na rzecz Skarbu Państwa i ich zniszczenia.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1.  obrazę przepisu prawa materialnego, tj. art. 44 § 1 k.k. poprzez niezastosowanie niniejszego przepisu i zaniechanie orzeczenia przepadku podrobionych towarów oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V. jako rzeczy pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, skutkujące wydaniem podrobionych towarów G. oskarżonej, a w konsekwencji skutkujące naruszeniem i nieuwzględnieniem prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego uprawnionego z rejestracji znaków towarowych G., pomimo złożonego przez pokrzywdzonego/oskarżyciela posiłkowego wniosku o orzeczenie przepadku przez zniszczenie podrobionych towarów G. zabezpieczonych przez organy ścigania w niniejszej sprawie, a przekazanych do dyspozycji Sądu oraz braku wątpliwości Sądu co do faktu, że dowody rzeczowe zabezpieczone w niniejszej sprawie są towarami podrobionymi oznaczonymi podrobionymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V.;

2.  obrazę przepisów postępowania, która miała istotny wpływ na jego treść, skutkującą wydaniem wyroku uniewinniającego oraz zwrotem oskarżonej na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. dowodów rzeczowych w postaci podrobionych towarów oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V. jako rzeczy pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, a w szczególności naruszenie:

- art. 9 k.p.k. poprzez niezawiadomienie i nieskierowanie przez Sąd (celem przeprowadzenia postępowania przygotowawczego) do Prokuratury informacji o oznaczeniu przez nieznanych sprawców będących w dyspozycji Sądu towarów G. podrobionymi znakami towarowymi, celem podjęcia przez organy ścigania czynności w kierunku wykrycia sprawców oznaczania nożyków do golenia podrobionymi słownymi i graficznymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V., skutkujące wydaniem podrobionych towarów G. oskarżonej, a w dalszej konsekwencji skutkujące nieprzekazaniem dowodów rzeczowych w postaci podrobionych towarów G. Prokuraturze - pomimo wniosku o ściganie złożonego także w tym zakresie w toku postępowania przygotowawczego (na podstawie art. 12 § 2 kpk wnoszono również o ściganie osób, których czyny pozostają w związku z popełnieniem obu form przestępstwa z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej),

- art. 2 pkt 3 k.p.k. poprzez niezawiadomienie i nieskierowanie przez Sąd (celem przeprowadzenia postępowania przygotowawczego) do Prokuratury informacji o oznaczeniu przez nieznanych sprawców będących w dyspozycji Sądu towarów G. podrobionymi znakami towarowymi, celem podjęcia czynności w kierunku wykrycia sprawców oznaczania nożyków do golenia podrobionymi słownymi i graficznymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V., skutkujące wydaniem podrobionych towarów G. oskarżonej, a w dalszej konsekwencji skutkujące nieprzekazaniem dowodów rzeczowych w postaci podrobionych towarów G. Prokuraturze - pomimo wniosku o ściganie złożonego także w tym zakresie w toku postępowania przygotowawczego (na podstawie art. 12 § 2 k.p.k. wnoszono również o ściganie osób, których czyny pozostają w związku z popełnieniem obu form przestępstwa z z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej), co jest sprzeczne z celami i zadaniami postępowania karnego wskazanymi w art. 2 pkt 3 k.p.k.,

- art. 2 pkt 3 k.p.k. poprzez nieorzeczenie przez Sąd przepadku będących w dyspozycji Sądu towarów G. bezsprzecznie oznaczonych podrobionymi słownymi i graficznymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V., skutkujące wydaniem podrobionych towarów G. oskarżonej, a w konsekwencji skutkujące naruszeniem i nieuwzględnieniem prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego uprawnionego z rejestracji znaków towarowych G., pomimo złożonego przez pokrzywdzonego/oskarżyciela posiłkowego wniosku o orzeczenie przepadku przez zniszczenie podrobionych towarów G. zabezpieczonych przez organy ścigania w niniejszej sprawie, a przekazanych do dyspozycji Sądu;

3. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, skutkujący wydaniem wyroku uniewinniającego oraz zwrotem oskarżonej na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. dowodów rzeczowych w postaci podrobionych towarów oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V. jako rzeczy pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, a w szczególności naruszenie:

- art. 7 k.p.k. poprzez błędną ocenę dowodów i przyjęcie wniosku, że bardzo niskie ceny zakupu podrobionych towarów G. kupowanych przez G. N. od podmiotów J. I. (...) Sp. z o. o. z/s w J., (...) Sp. z o. o. z/s w S. oraz (...) Sp. z o. o. z/s w L. nie wskazywały na nieautentyczność/podrobienie zakupywanych produktów G., podczas gdy prawidłowa ocena dowodów w tym zakresie w świetle zasad doświadczenia życiowego winna prowadzić do odmiennych wniosków,

- art. 7 k.p.k. poprzez błędną ocenę dowodów i przyjęcie, że różnice pomiędzy cenami oryginalnych produktów G. wskazywanych przez P. & G. w sprzedaży hurtowej a wydrukami ofert sprzedaży towarów G. z ALLEGRO mają znaczenie dla oceny działań oskarżonej, w sytuacji gdy na portalu ALLEGRO w najniższych cenach bardzo często są oferowane właśnie podróbki towarów G., a ceny towarów G. powinny być skonfrontowane z cenami oryginalnych towarów G. nabywanych w dużych ogólnopolskich sieciach drogerii np. (...), DROGERIA NATURA, a nie kanałem dystrybucji internetowej, który obecnie jest często źródłem dystrybucji podrobionych towarów,

- art. 7 k.p.k. poprzez przyjęcie błędnego wniosku, że fakt, iż oskarżona zakupiła przedmiotowe podrobione towary G. od innego przedsiębiorcy miał być okolicznością wyłączającą umyślność w działaniu oskarżonej, podczas gdy o umyślnym działaniu (z zamiarem ewentualnym) mogła świadczyć bardzo niska cena towarów G. kupowanych przez G. N. od podmiotów J. I. (...) Sp. z o. o. z/s w J., (...) Sp. z o. o. z/s w S. oraz (...) Sp. z o. o. z/s w L.;

4. niezastosowanie instytucji przepadku wobec podrobionych towarów oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V. jako rzeczy pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, skutkujące wydaniem podrobionych towarów G. oskarżonej, a w konsekwencji skutkujące naruszeniem i nieuwzględnieniem prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego uprawnionego z rejestracji znaków towarowych G., pomimo złożonego przez pokrzywdzonego/oskarżyciela posiłkowego wniosku o orzeczenie przepadku przez zniszczenie podrobionych towarów G. zabezpieczonych przez organy ścigania w niniejszej sprawie, a przekazanych do dyspozycji Sądu oraz braku wątpliwości Sądu co do faktu, że dowody rzeczowe zabezpieczone w niniejszej sprawie są towarami podrobionymi, oznaczonymi podrobionymi znakami towarowymi G., MACH, MACH 3, T., (...), V. co w ocenie skarżącego może stanowić naruszenie art. 322 § 2 i 3, art. 323 § 1 i 2 oraz art. 340 § 2 i 3 k.p.k.

Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim, względnie o zmianę pkt. 2 zaskarżonego wyroku w zakresie rozstrzygnięcia w przedmiocie dowodów rzeczowych i orzeczenie przepadku dowodów rzeczowych wymienionych w postanowieniu z dnia 19.09.2016 r. oraz w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/185/16/P, a znajdujących się w magazynie dowodów rzeczowych Sądu w Wodzisławiu Śląskim jako podrobionych towarów pochodzących z przestępstwa. Pełnomocnik wniósł również o orzeczenie kosztów postępowania wg norm przypisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja co do zasady nie zasługiwała na uwzględnienie. Wbrew twierdzeniom skarżącego, Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim prawidłowo ustalił stan faktyczny w przedmiotowej sprawie nie naruszając przy tym żadnych norm regulujących przebieg postępowania karnego. W tej sytuacji brak było podstaw do uwzględnienia wniosków apelacyjnych o uchylenie wyroku czy też jego zmianę poprzez orzeczenie przepadku dowodów rzeczowych, co w konsekwencji musiało doprowadzić do utrzymania w mocy zaskarżonego orzeczenia, przy czym korekty wymagał punkt 2. wyroku, o czym będzie mowa w dalszej części uzasadnienia.

Odtworzony przez Sąd Rejonowy sposób zachowania oskarżonej G. N. znajduje oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym, szeroko omówionym przez Sąd meriti, w szczególności w zeznaniach świadka S. C., który podał, że zwykła osoba nie jest w stanie stwierdzić kupując przedmiotowe wkłady do maszynek do golenia, przed jego pierwszym użyciem, czy taki produkt jest autentyczny, czy nie. Zeznania te w powiązaniu z pozostałymi dowodami uprawniały Sąd meriti do przyjęcia stanowiska, iż nie znajduje podstaw do przypisania oskarżonej sprawstwa występku z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000r. Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12 k.k. Dodać należy, że maszynki zostały poddane szczegółowym oględzinom po wyjęciu pojedynczych opakowań z opakowania zbiorczego, a następnie porównaniu przy użyciu szkła powiększającego pojedynczych wkładów. Sąd Okręgowy w pełni aprobuje stanowisko organu orzekającego I instancji, iż wyjaśnienia oskarżonej, która nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, zasługują na uwzględnienie, bowiem w sprawie nie ostały się dowody, które byłyby w stanie podważyć wiarygodność tej wersji, a wskazane przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego okoliczności w żadnej mierze tych ustaleń zmienić nie mogą. Wyjaśnienia oskarżonej sprowadzające się do zanegowania swojego sprawstwa zostały poddane przez Sąd Rejonowy wnikliwej, wręcz drobiazgowej i rzeczowej analizie będącej wynikiem konfrontacji z całokształtem ujawnionych okoliczności.

Nie sposób zatem zgodzić się z zarzutem błędu w ustaleniach faktycznych, który nie może sprowadzać się wyłącznie do zakwestionowania stanowiska Sądu I instancji, lecz powinien wskazywać nieprawidłowości w rozumowaniu Sądu co do oceny okoliczności sprawy. Sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom Sądu odmiennego poglądu nie uzasadnia wniosku o popełnieniu przez Sąd I instancji błędu w ustaleniach faktycznych (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 marca 2007 r. sygn. akt WA 8/07). Aby więc zarzut błędu w ustaleniach faktycznych był skuteczny, niezbędne jest nie tylko wskazanie na wadliwość ocen i wniosków wyprowadzonych przez Sąd, ale także wykazanie konkretnych uchybień w ocenie materiału dowodowego, jakich Sąd I instancji miał się dopuścić, czego skarżący nie uczynił. Zarzuty stawiane skarżonemu rozstrzygnięciu stanowią wyłącznie niczym nieuzasadnioną polemikę ze słusznymi ustaleniami dokonanymi przez Sąd Rejonowy, sprowadzają się do samego podważania ustaleń Sądu wyrażonych w uzasadnieniu orzeczenia, jak też przeciwstawiania tymże ustaleniom odmiennego poglądu opartego na własnej ocenie materiału dowodowego, który legł u podstaw ustaleń faktycznych.

Nie ulega wątpliwości, że oskarżona prowadząc firmę zaopatrywała się między innymi u takich podmiotów, jak J. I. (...) Sp. z o.o. z/s w J., (...) Sp. z o.o. z/s w S. oraz (...) Sp. z o.o. z/s w L., od których zakupiła wkłady do maszynek do golenia G., które, jak się okazało, oznaczone były podrobionymi znakami towarowymi tej firmy. Bezspornym jest, że oskarżona dokonywała obrotu tym towarem, co wynika z załączonych do akt faktur. Słusznie jednak Sąd I instancji konstatuje, że G. N. nie można przypisać jakiejkolwiek postaci zamiaru popełnienia przestępstwa z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000r. Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12 k.k., bowiem nie miała i nie mogła mieć żadnej świadomości, że dokonuje obrotu wkładami do maszynek do golenia oznaczonymi podrobionymi znakami towarowymi. Świadek S. C., który wiedzę w zakresie rozpoznawania autentyczności produktów firmy (...) nabył w czasie szkoleń dostępnych jedynie dla wąskiego grona osób współpracujących z tą firmą, stwierdził, że przeciętna osoba nie byłaby w stanie rozpoznać, czy zatrzymane produkty nie są oryginalnym towarem marki G.. Również i Sąd Rejonowy zapoznając się z dowodami rzeczowymi w postaci zabezpieczonych wkładów do maszynek do golenia nie był w stanie stwierdzić „gołym okiem”, czy produkty są autentyczne. Dodatkowo oskarżona zaopatrywała się u profesjonalnych przedsiębiorców, co również powodowało, że nie wzbudziła u niej podejrzeń autentyczność zakupionego towaru. Co prawda zakupów dokonywała przez portal (...), jednak nie był to powód do założenia, że sprzedawca był nieuczciwy. Oczywistym jest, że cena dla oskarżonej była atrakcyjna, jednak nie odbiegająca znacząco od innych ofert dla klientów nabywających towar w ilościach hurtowych. Wskazane przez skarżącego ceny obowiązujące u producenta nie są okolicznością przemawiającą na niekorzyść oskarżonej. Jak trafnie wskazuje Sąd Rejonowy, nie ma obowiązku dokonywania zakupów jedynie u producenta, nadto przedsiębiorca pracuje dla zysku, zatem ceny obowiązujące przy sprzedaży muszą być wyższe od cen hurtowych, bo w przeciwnym razie przedsięwzięcie nie byłoby opłacalne. Kierując się argumentami wskazanymi w apelacji należałoby rozważyć delegalizację takich portali, jak (...), ponieważ w przeważającej części oferowane tam produkty mają cenę zdecydowanie niższą niż w sklepie, markecie, czy nawet hurtowni. Ocenę legalności działalności podmiotów przez Internet należy pozostawić organom ścigania, natomiast taką sprawę, jak dotycząca oskarżonej, rozważać tylko indywidualnie w danych zaistniałych realiach. Takiej właśnie oceny dokonał Sąd Rejonowy, słusznie uniewinniając oskarżoną od popełnienia zarzucanego jej czynu. Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko i argumentację Sądu meriti, zatem zbyteczne jest jej ponowne przywoływanie.

Korekty natomiast wymagało orzeczenie o dowodach rzeczowych, które Sąd Rejonowy zwrócił oskarżonej jako osobie uprawnionej po myśli art. 230 § 2 k.p.k. Oskarżona nie jest osobą uprawnioną do tego, aby zwrócić jej wkłady do maszynek do golenia oznaczone podrobionymi znakami towarowymi firmy (...), nadto w toku postępowania apelacyjnego okazało się, że w Prokuraturze Rejonowej w Wodzisławiu Śląskim jest prowadzone kolejne postępowanie przygotowawcze w sprawie wprowadzania do obrotu przez nieustalone osoby w nieustalonym miejscu i czasie ostrzy do maszynek (...) oznaczonych podrobionymi znakami towarowymi na szkodę Spółki (...), to jest o czyn z art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30.06.2000r. Prawo własności przemysłowej (sygn. 1 Ds. (...).2017). Dotyczy ono tych maszynek, które zostały zatrzymane i stanowią dowody rzeczowe w sprawie niniejszej, zatem konieczne jest ich przekazanie organowi, który aktualnie prowadzi dochodzenie. Z tych względów uchylono orzeczenie zawarte w punkcie 2. wyroku.

Zauważyć należy, że wniosek pełnomocnika o zmianę punku 2. skarżonego wyroku poprzez orzeczenie przepadku dowodów rzeczowych nie ma żadnych podstaw prawnych w sytuacji uniewinnienia oskarżonej. Niezrozumiałe jest również zarzucanie Sądowi I instancji, że nie zawiadomił organów ścigania o przestępstwie polegającym na oznaczeniu przez nieznanych sprawców będących w dyspozycji Sądu towarów G. podrobionymi znakami towarowymi. Po pierwsze takie zawiadomienie mógł złożyć sam pełnomocnik, co w rezultacie nastąpiło, po wtóre na każdej z rozpraw był obecny przedstawiciel organów ścigania w osobie Prokuratora, więc na bieżąco pozyskiwał on wiedzę co do podrobienia towarów. Dodatkowo wskazać należy, że były prowadzone trzy postępowania przygotowawcze w tej sprawie, każde zakończone umorzeniem dochodzenia (Prokuratura Rejonowa w Wodzisławiu Śląskim sygn. PR. 1 Ds. 434/2017, PR. 1 Ds. 328/2017, Prokuratura Rejonowa w Legnicy sygn. 2 Ds. 906/2016).

Słusznie Sąd Rejonowy na podstawie art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Stąd też – odrzucając argumentację autora apelacji jako niezasadną – należy uznać, iż wyrok Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim uniewinniający G. N. od popełnienia zarzucanego jej czynu jest prawidłowy. Należy jeszcze raz podkreślić, że Sąd I instancji wyprowadził oceny i wnioski na podstawie okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego w sposób odpowiadający prawidłowości logicznego rozumowania. Natomiast zarzuty apelacji sprowadzają się tylko i wyłącznie do polemiki z ustaleniami sądu wyrażonymi w uzasadnieniu wyroku. Mając powyższe na uwadze, poza orzeczeniem o dowodach rzeczowych, utrzymano w mocy zaskarżony wyrok.

Sąd Okręgowy wobec nieuwzględnienia apelacji wniesionej jedynie przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, po myśli art. 636 § 1 k.p.k., zasądził od oskarżyciela posiłkowego (...) COMPANY LLC z siedzibą w B. na rzecz oskarżonej G. N. kwotę 1176,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym, nadto na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20,00 zł i obciążył go opłatą za II instancję w kwocie 60,00 zł.

SSO Aleksandra Odoj-Jarek