Pełny tekst orzeczenia

II K 101/17

UZASADNIENIE

Dnia 07 października 2013 roku funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. przeprowadzili kontrolę w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych w lokalu przy ul. (...) w W.. W lokalu tym sklep spożywczy prowadzi P. B.. Właścicielem tego lokalu jest G. B.. Na podstawie umowy najmu G. B. wynajął P. B. 3 m 2 swojego lokalu, na której miały zostać ustawione automaty do gry. Z kolei P. B. dnia 01 października 2013 roku zawarł z K. M. umowę najmu powierzchni 2 m 2 tego lokalu, na której miały zostać ustawione urządzenia rozrywkowe. Na podstawie zawartej umowy zainstalowano między innymi urządzenie H. S. P. typ Video nr 068H..

Dowód:

- zeznania świadka M. K. (1) (k. 12v-13, 50v-51, 743v-744),

- zeznania świadka H. C. (k. 60-61, k. 744)

- protokół z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych (k. 2-6)

- umowy najmu (k. 129, k. 130)

Funkcjonariusze Referatu Dozoru podczas kontroli przeprowadzonej w obecności pracownika Sklepu (...) dokonali oględzin zewnętrznych automatu H. S. P. typ Video nr 068H., oznaczonego w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”. Z powodu braku kluczy do otwierania wnętrza automatu, nie dokonano jego oględzin wewnętrznych. Dokonano jednak eksperymentu procesowego na przedmiotowym urządzeniu. Eksperyment wykazał, że gry urządzanie na wskazanym powyżej automacie wypełniają definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych, w tym przede wszystkim mają charakter losowy, a wpłaty główkowe są realizowane bezpośrednio przez automat. W toku dalszego postępowania ustalono, że urządzającym gry był K. M., nieposiadający koncesji na prowadzenie kasyna gry ani zezwolenia na urządzanie gier na automatach w salonach gier lub na automatach o niskich wygranych.

Dowód:

- zeznania świadka M. K. (1) (k. 12v-13, 50v-51, 743v-744)

- zeznania świadka H. C. (k. 60-61, k. 744)

- zeznania świadka L. K. (k. 15v, 744v)

- zeznania świadka J. W. (1) (k. 119v, k. 746-747v)

- protokół z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych (k. 2-6)

- protokół oględzin rzeczy (k. 7-8)

- płyta CD zawierająca nagranie eksperymentu (k. 27)

W wyniku kontroli funkcjonariusze Referatu Dozoru zajęli między innymi automat H. S. P. typ Video nr 068H.. Urządzenie zostało zatrzymane na potrzeby niniejszego postępowania. Dnia 26 września 2014 roku w magazynie depozytowym Urzędu Celnego w T. przeprowadzono oględziny wewnętrzne urządzenia, ujawniając w nim monety i banknoty.

Dowód:

- protokół zatrzymania przedmiotów (k. 5-6)

- protokół oględzin rzeczy (k. 228-229)

Zatrzymane urządzenie zostało również poddane oględzinom przez biegłego sądowego z zakresu informatyki. Z jego opinii jednoznacznie wynika, że gry na automacie H. S. P. typ Video nr 068H. mają charakter losowy i komercyjny. Nadto badany automat umożliwia realizację wypłat wygranych pieniężnych za pośrednictwem wbudowanego ,,hoppera”.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego (k. 81-87)

Dnia 29 października 2013 roku funkcjonariusze Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T. przeprowadzili kontrolę w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych w lokalu przy ul. (...) w W.. Właścicielem tego lokalu jest M. K. (2), który wynajął go M. L. na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego. Z kolei dnia 01 października 2013 roku M. L. zawarł z K. M. umowę najmu powierzchni 2 m 2 tego lokalu, na której miały zostać ustawione urządzenia rozrywkowe. Na podstawie zawartej umowy w lokalu zainstalowano między innymi urządzenie P. G. typ bębnowy nr 002PG i bez nazwy typ VIDEO.

Dowód:

- zeznania świadka Z. G. (k. 349v)

- protokół z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych (k. 345-348v)

- umowy najmu (k. 360-361, k. 364)

Funkcjonariusze Referatu Dozoru podczas kontroli przeprowadzonej w obecności pracownika lokalu przy ul. (...) w W. dokonali oględzin zewnętrznych urządzenia P. G. typ bębnowy nr 002PG oznaczonego w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”, a także urządzenia bez nazwy typ VIDEO oznaczonego w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”. Dokonano eksperymentu procesowego na przedmiotowych urządzeniach. Eksperyment wykazał, że gry urządzanie na wskazanych powyżej urządzeniach wypełniają definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych, w tym przede wszystkim mają charakter losowy, a wpłaty główkowe są realizowane bezpośrednio przez automat. W toku dalszego postępowania ustalono, że urządzającym gry był K. M., nieposiadający koncesji na prowadzenie kasyna gry ani zezwolenia na urządzanie gier na automatach w salonach gier lub na automatach o niskich wygranych.

Dowód:

- zeznania świadka Z. G. (k. 349v)

- zeznania świadka J. W. (1) (k. 409v, k 746-747v)

- zeznania świadka P. K. (k. 556v, k. 745-745v)

- zeznania świadka D. K. (k. 586v, 745v)

- zeznania świadka D. J. (k. 586v, k. 746)

- zeznania świadka J. W. (2) (k. 746)

- protokół z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych (k. 345-348v)

- protokół oględzin rzeczy (k. 353-354v)

W wyniku kontroli funkcjonariusze Referatu Dozoru zajęli między innymi urządzenie P. G. typ bębnowy nr 002PG oznaczony w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”, a także urządzenie bez nazwy typ VIDEO oznaczone w celu identyfikacji samoprzylepną plombą z nadrukiem ,,Godło RP, Urząd Celny w T., nr (...)”. Urządzenia zostały zatrzymane na potrzeby niniejszego postępowania. Dnia 16 września 2014 w magazynie depozytowym Urzędu Celnego w T. przeprowadzono oględziny wewnętrzne urządzeń, ujawniając w nich monety i banknoty.

Dowód:

- protokół zatrzymania przedmiotów (k. 351-352)

- protokół oględzin rzeczy (k. 622-623, k. 624-625)

Zatrzymane urządzenia zostały również poddane oględzinom przez biegłego sądowego z zakresu informatyki. Z opinii biegłego sądowego z zakresu informatyki wynika między innymi, że gry na automacie P. G. typ bębnowy nr 002PG i bez nazwy typ VIDEO mają charakter losowy i komercyjny. Nadto badane urządzenia umożliwiają realizację wypłat wygranych pieniężnych za pośrednictwem wbudowanego ,,hoppera”.

Dowód:

- opinia biegłego (k. 386-391, k. 402-408)

K. M. urodził się w (...) roku. Na swoim utrzymaniu ma żonę oraz czworo dzieci. Ma wykształcenie zawodowe. Z zawodu jest ślusarzem. Prowadzi działalność gospodarczą, z tytułu której osiąga miesięczny dochód w wysokości 10.000 zł. Nie posiada majątku. Nie leczył się psychiatrycznie czy odwykowo. Oskarżony był karany sądownie.

Dowód:

- dane podane przez oskarżonego do protokołu przesłuchania podejrzanego (k. 177-178)

- informacja z Krajowego Rejestru Karnego (k. 835)

K. M. w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił złożenia wyjaśnień. (k. 177-178, k. 213-214, k. 598-599, k. 617-618).

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim zanegował swoje sprawstwo, Sąd ocenił jako niewiarygodne. Pozostają one w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami funkcjonariusza celnego, protokołami z kontroli oraz opiniami biegłego z zakresu informatyki dotyczącego każdego z automatów.

Świadkowie M. K. (1) (k. 12v-13, 50v-51, 743v-744) i H. C. (k. 60-61, k. 744) potwierdziły, że w sklepie spożywczym przy ul. (...) w W., znajdowały się automaty do gier, przy czym tylko jeden z nich bezpośrednio wypłacał wygrane pieniężne. Zeznania tych świadków co do zasady ze sobą korelowały i znajdowały potwierdzenie w relacji funkcjonariusza celnego oraz pokrywały się z protokołem kontroli, dlatego mimo niewielkich odmienności w zależności od etapu postępowania karnego, w którym były składane, Sąd ocenił je jako wiarygodne. Podobnie Sąd ocenił zeznania świadka Z. G., pracownika lokalu przy ul. (...) w W., który również wskazał, że w lokalu tym znajdowały się automaty do gier. (k. 349v )

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadków, którzy przychodzili grać na automatach do przedmiotowych lokali. W ocenie Sądu świadkowie ci w sposób prawdziwy i rzetelny opisali zasady panujące w lokalach, w tym reguły jego udostępniania osobom grającym i częstotliwość wizyt. Są to osoby postronne i niezainteresowane konkretnym rozstrzygnięciem. (k. 15v, k. 744v, k. 556v, k. 745-745v, k. 586v, 745v, k. 586v, k. 746, k. 746)

Zeznania świadka J. W. (1), funkcjonariusza służby celnej, który brał udział w kontroli celnej przeprowadzonej zarówno w lokalu przy ul. (...), jak i przy ul. (...) w W., Sąd ocenił jako wiarygodne. Były one spójne i logiczne, a nadto korespondowały z protokołami kontroli, jak i z opiniami biegłego z zakresu informatyki. (k. 119v, k. 409v, 746-747v)

Opinie sporządzone przez biegłego sądowego z zakresu informatyki są w zdaniem Sądu kompletne, wyczerpujące, poruszają wszystkie istotne kwestie w sprawie. W związku z tym Sąd w pełni podziela wnioski końcowe sformułowane w tych opiniach. Biegły jednoznacznie stwierdził, że gry na badanych automatach mają charakter losowy - końcowy układ symboli na bębnach nie zależy od zręczności gracza, a także komercyjny, bowiem rozpoczęcie gry wymaga zasilenia automatu pieniędzmi. Ponadto badane automaty umożliwiają wypłatę wygranych pieniężnych za pośrednictwem wbudowanego ,,hoppera”. Biegły potwierdził, że gry prowadzone na przedmiotowych automatach wyczerpują definicję gier na automatach zawartą w ustawie z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. (k. 81-87, k. 386-391, k. 402-408)

Jako wiarygodne i rzetelne Sąd ocenił protokoły z kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych, sporządzone przez pracowników Referatu Dozoru Urzędu Celnego w T.. Zostały one sporządzone w zakresie ich kompetencji i w przepisanej przez prawo formie. Wskazane protokoły zawierają opisy zewnętrzne urządzeń, a nadto szczegółowe opisy sposobu prowadzenia gier na automatach, wynikające z uprzednio przeprowadzonych eksperymentów. Sąd podziela wnioski sformułowane w tych protokołach, sprowadzające się do tezy, że gry prowadzone na przedmiotowych automatach stanowią gry na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, ponieważ mają charakter losowy, a nadto wygrane pieniężne realizowane są bezpośrednio przez automat. (k. 2-6, k. 345-348v)

Jako wiarygodne zostały też ocenione przez Sąd pozostałe dowody z dokumentów w postaci protokołów: zatrzymania (k. 5-6, k. 351-352 ), oględzin rzeczy. (k. 228-229, k. 622-623, 624-625) oraz informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego (k. 835), ponieważ zostały sporządzone przez właściwe podmioty, w przepisanej formie.

Tak zgromadzony i oceniony materiał dowodowy dostarczył wystarczających podstaw do uznania, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości.

K. M. został oskarżony o to, że w okresie od 1 października 2013 roku do 29 października 2013 roku, prowadząc działalność gospodarczą pod firmą (...) K. M., (...)/6 (...)-(...) B., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, co do której wyłączono materiały do osobnego rozpoznania, urządzał gry na automatach: P. G., b/nr oznaczony w celu identyfikacji plombą z nadrukiem „Godło RP Urząd Celny w T. nr (...)” oraz bez nazwy, b/nr oznaczony w celu identyfikacji plombą z nadrukiem „Godło RP Urząd Celny w T. nr (...)”, ustawionych w lokalu o nazwie V. (...) (...)-(...) W. ul. (...), wbrew przepisom ustawy z 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. z 2009r., Nr 201, poz. 1540 ze zm.) oraz o to że wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, co do której wyłączono materiały do osobnego rozpoznania, urządzał gry od nieustalonego czasu do dnia 07 października 2013 roku, na automacie H. S. P. nr 068H., oznaczonym dodatkowo samoprzylepną plombą z nadrukiem „Godło RP Urząd Celny w T. nr (...)” w Sklepie (...) ul. (...) (...)-(...) W., wbrew przepisom ustawy z 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. z 2009r., Nr 201, poz. 1540 ze zm.) i czynów tych dopuścił się w ciągu pięciu lat od skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w Kościanie za czyn z art. 107 § 1 kks na karę 150 stawek dziennych grzywny, która została uiszczona w dniu 12 lutego 2013 roku, tj. o przestępstwa skarbowe z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt 4 kks.

Z opisu czynów Sąd jednak wyeliminował przypisane K. M. ustalenie dotyczące uprzedniego skazania, bowiem z aktualnej karty karnej oskarżonego wynika, że doszło do jego zatarcia.

Art. 107 § 1 kks, z którego kwalifikowany jest czyn zarzucany oskarżonemu K. M. penalizuje urządzanie lub prowadzenie gier i zakładów wzajemnych wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia. Artykuł ten ma charakter przepisu blankietowego, dla zastosowania którego konieczne jest uwzględnienie właściwych regulacji, zawartych w innych aktach prawnych, w tym ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych.

Zgodnie z treścią art. 1 ugh, ustawa ta określa warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach. Natomiast z art. 3 ustawy wynika, urządzanie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier w karty i gier na automatach oraz prowadzenie działalności w tym zakresie jest dozwolone na podstawie właściwej koncesji, zezwolenia lub dokonanego zgłoszenia. Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ugh, działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry. W myśl art. 14 ust. 1 ugh, urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry. Zgodnie z art. 2 ust. 3 ugh, na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości.

Pojęcia „urządzania” i „prowadzenia”, którymi posługuje się przepis art. 107 § 1 kks nie posiadają swoich definicji legalnych w przepisach ustawy o grach hazardowych, niemniej z treści jej przepisów można wnioskować, że w wypadku „urządzania” chodzi o zaprowadzenie czy uruchomienie działalności hazardowej w określonym miejscu: kasynie, salonie, punkcie. Stąd też przyjąć należy, że urządzenie gry czy zakładu poprzedza czasowo ich prowadzenie. Prowadzenie przeto dotyczy działalności już uprzednio urządzonej, co wymaga też uwzględnienia przez prowadzącego konieczności przestrzegania wymogów prawidłowego organizowania gry od strony technicznej i organizacyjnej ( Komentarz do art. 107 Kodeksu karnego skarbowego, G Łabuda, Lex Omega 45/2014; Komentarz do art. 107 Kodeksu karnego skarbowego. T. Grzegorczyk, Lex Omega 45/2014).

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 4 § 1 kks, czyn z art. 107 § 1 kks może być popełniony wyłącznie umyślnie, w obu postaciach zamiaru, tj. bezpośrednim, jak i ewentualnym. Art. 4 § 2 kks stanowi, że czyn popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.

Zaakcentować w tym miejscu wypada, że na odpowiedzialność karną K. M. nie ma wpływu problem obowiązywania norm ugh. Co prawda orzecznictwo w tej kwestii było niejednolite, jednakże Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 13 października 2016 r., w sprawie C-303/15, udzielając odpowiedzi na pytanie prejudycjalne Sądu Okręgowego w Łodzi jednoznacznie stwierdził, że artykuł 1 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego w brzmieniu zmienionym na mocy dyrektywy 98/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 1998 r. należy interpretować w ten sposób, że przepis krajowy, taki jak art. 6 ugh, nie wchodzi w zakres pojęcia „przepisów technicznych” w rozumieniu tej dyrektywy, podlegających obowiązkowi zgłoszenia na podstawie art. 8 ust. 1 tej samej dyrektywy, którego naruszenie jest poddane sankcji w postaci braku możliwości stosowania takiego przepisu. Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 19 stycznia 2017 roku (I KZP 17/16). SN w ślad za stanowiskiem (...) zaprezentowanym w w/w wyroku uznał, że przepis art. 6 ust. 1 ugh, uzależniający prowadzenie działalności m.in. w zakresie gier na automatach od uzyskania koncesji na prowadzenie kasyna gry, nie stanowi przepisów technicznych w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, w związku z czym projekt tego uregulowania nie podlegał notyfikacji Komisji Europejskiej. Nadto Sąd Najwyższy stwierdził, że art. 6 ust. 1 ugh mógł i może nadal stanowić uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 kks, o ile okoliczności faktyczne konkretnej sprawy pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony. Nadto Sąd Najwyższy w w/w wyroku, odwołując się do jednolitego stanowiska zajmowanego przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej co do ograniczeń ,,lokalizacyjnych” dotyczących (tak, jak to zawarte w art. 14 ust 1 ugh), wykorzystywania automatów do gier hazardowych, potwierdził techniczny charakter art. 14 ugh. Na uwadze należy mieć też wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2017 roku (IV KK 282/16), gdzie wskazano, że urządzanie gry na automatach dozwolone jest tylko w kasynach gry prowadzonych w ramach udzielonej koncesji. Zakaz prowadzenia tego rodzaju działalności poza warunkami koncesji jest adresowany do wszystkich podmiotów, a zatem zarówno osób fizycznych jak i prawnych; niezależnie od tego, czy posiadają one koncesję na prowadzenie kasyna gry, czy też nie. Działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, w tym turniejów gry pokera, gier w kości oraz gier na automatach, bez względu na jej formę prawną, urządzana bez koncesji poza kasynem gry jest więc zawsze działalnością nielegalną, prowadzoną wbrew normie wynikającej z treści art. 6 ust. 1 ugh i stanowi przestępstwo z art. 107 § 1 kks., zaś od dnia 3 września 2015 r. w ramach odesłania zawartego w art. 107 § 1 kks. także narusza art. 14 ust. 1 u.g.h.

W wyniku całościowej analizy zgromadzonego materiału dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że wina oskarżonego K. M. w zakresie przypisywanych mu czynów nie budzi wątpliwości. Protokoły oględzin zabezpieczonych automatów, zeznania świadków, a także wnioski zawarte w opiniach biegłego nie pozostawia najmniejszych wątpliwości co do tego, że są to urządzenia działające na zasadzie losowej i wypłacające wygrane, czyli takie, jakim posługuje się ustawodawca w art. 2 ust. 3 ugh. K. M. prowadził gry na automatach wbrew przepisom ugh, a w szczególności wbrew obowiązkom wynikającym z art. 3 i 6 tej ustawy. K. M. nie posiadał koncesji na prowadzenie gier losowych. Oskarżony wynajął powierzchnię w lokalu przy ul. (...), a także przy ul. (...) w W.. Następnie zostały zainstalowane na nich automaty do gry. Zapewnił on zatem warunki i urządzenia potrzebne do uruchomienia działalności hazardowej. Reasumując, należy jednoznacznie stwierdzić, takim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 107 § 1 kks.

Mając na względzie powyższe, Sąd, po wyeliminowaniu przypisanego K. M. ustalenia dotyczącego uprzedniego skazania, wymierzył mu za czyn opisany w pkt I aktu oskarżenia - karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 50 (pięćdziesięciu) złotych, a za czyn z pkt II aktu oskarżenia – karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 50 (pięćdziesięciu) złotych.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił dyrektywy prewencji ogólnej z art. 53 § 1 i 2 kk w zw. z art. 20 kks, które nie nakazują wymierzenia kary tylko surowej, nastawionej wyłącznie na odstraszanie społeczeństwa, a więc przekraczającej granicę winy i stopień społecznej szkodliwości czynu oderwanej od ujemnych następstw przestępstwa. Pozytywne cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa wypełni tylko bowiem kara sprawiedliwa, wymierzona w granicach winy i współmierna do stopnia społecznej szkodliwości konkretnego czynu, a nadto kara uwzględniająca cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego. Dla określenia wymiaru kary koniecznym jest wzięcie pod uwagę motywów i sposobu popełnienia przestępstwa, rodzaju i rozmiarów ujemnych następstw przestępstwa właściwości i warunki osobiste sprawcy. W przedmiotowej sprawie, przy podejmowaniu decyzji w zakresie wymiaru kary, uwzględniona została społeczna szkodliwość czynu. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących. Ponadto należy wskazać, iż Sąd skorzystał z możliwości jaką dawał mu przepis art. 107 § 1 kks, który stanowi, iż czyn ten jest zagrożony karą grzywny do 720 stawek dziennych albo karą pozbawienia wolności do lat 3. Sąd może także wymierzyć oskarżonemu obie te kary łącznie. Sąd, aby zwiększyć dolegliwość kary i aby uczynić karę realną na podstawie art. 107 § 1 kks wymierzył K. M. obok kar pozbawienia wolności również kary grzywny. Oskarżony prowadzi działalność gospodarczą i zrealizowanie grzywny w pełni mieści się w jego możliwościach majątkowych.

Kierując się zasadami wymiaru kary i okolicznościami niniejszej sprawy, Sąd na mocy art. 39 § 1 kks i art. 85 § 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks i w zw. z art. 4 § 1 kk połączył orzeczone oskarżonemu kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył mu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz łączną karę grzywny w wysokości 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki na 50 (pięćdziesiąt) złotych. Na taki wymiar kary łącznej miał wpływ związek czasowy, jak również okoliczności które Sąd miał na względzie wymierzając kary jednostkowe.

Sąd uznał, że w przypadku K. M. zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna, dlatego na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 20 § 2 kks i w zw. z art. 4 § 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności na okres 4 (czterech) lat tytułem próby. Sąd wyznaczył stosunkowo długi okres próby, a w przypadku popełnienia przez niego ponownie przestępstwa, Sąd będzie mógł zarządzić wykonanie kary pozbawienia wolności. Sąd oddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 30 § 5 kks Sąd orzekł wobec oskarżonego przepadek automatu P. G., b/nr oznaczony w celu identyfikacji plombą z nadrukiem „Godło RP Urząd Celny w T. nr (...)”, automatu bez nazwy, b/nr oznaczony w celu identyfikacji plombą z nadrukiem „Godło RP Urząd Celny w T. nr (...)” – przechowywanych w magazynie Urzędu Celnego w T. pod pozycją magazynową (...) oraz pieniędzy w łącznej kwocie 521 (pięćset dwadzieścia jeden) złotych ujawnionych w tych automatach – przechowywanych na koncie sum depozytowych Izby Celnej w T..

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 1.680 zł (jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt złotych) opłaty oraz 662,30 (sześćset sześćdziesiąt dwa i 30/100) złotych tytułem ¼ kosztów postępowania w sprawie przypadających na tego oskarżonego (sygn. akt Ds. 491/14) i 1065.62 (jeden tysiąc sześćdziesiąt pięć złotych 62/100) tytułem ¼ kosztów postępowania w sprawie przypadających na tego oskarżonego (sygn. akt Ds. 504/14), łącznie 1.727,92 (jeden tysiąc siedemset dwadzieścia siedem 92/100).