Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewelina Wolny

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Strzelec

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Doroty Krzyna

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 15 stycznia 2018 r.

sprawy T. G.

syna H. i J. z domu S. ur. (...) w O.

skazanego prawomocnymi wyrokami

1. Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 11 lipca 2016r. w sprawie II K 435/15 za czyny z art. 280 § 1 kk i inne na karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2. Sądu Rejonowego w Piszu z dnia 24 października 2016r. w sprawie II K 299/16 za czyny z art. 280 § 1 kk i inne na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

3. Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 17 lutego 2017r. w sprawie II K 651/16 za czyn z art. 226 § 1 kk na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

I.  na podstawie art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk wymierzone skazanemu T. G. wyrokami w sprawach II K 435/15, II K 299/16 kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 6 (sześciu) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 85 § 3 k.k. postępowanie w części dotyczącej kary II K 651/16 umarza,

III.  na podstawie art. 576 § 1 kpk w pozostałym zakresie wyroki pozostawia do odrębnego wykonania,

IV.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza oskarżonemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od 27 grudnia 2013r. do 28 grudnia 2013r., od 23 marca 2016r. do 15 stycznia 2018r.,

V.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego w całości od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa,

VI.  na podstawie art. 29 ust. 1 Ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat M. S. wynagrodzenie za obronę skazanego z urzędu w kwocie 144 (sto czterdzieści cztery) złote oraz podatek VAT w kwocie 33,12 (trzydzieści trzy 12/100) złotych.

UZASADNIENIE

W dniu 02 października 2017r. skazany T. G. złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone wobec niego wyrokami w sprawach II K 299/16 i II K 435/15

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 lipca 2016 roku T. G. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Piszu w sprawie II K 435/15 za przestępstwa z art. 280 § 1 kk, popełnione w okresie od stycznia 2013r. do 17 stycznia 2014r. na karę łączną 4 lat pozbawienia wolności, orzeczeniem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 30 listopada 2016r. kara łączna została obniżona do 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, skazany odbywa ją od 29 grudnia 2016r., na jej poczet zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 27 grudnia 2013r. do dnia 28 grudnia 2013r.

(vide odpis wyroku na k. 15 – 20, informacja Krajowego Rejestru Karnego na k. 7, informacja o odbywaniu kary na k. 21 – 21v i k. 40).

W dniu 24 października 2016r. wobec skazanego zapadł wyrok Sądu Rejonowego w Piszu w sprawie II K 299/16 za czyny z art. 280 § 1 kk i inne, popełnione w dniach 22 i 23 marca 2016r., wymierzono wówczas skazanemu karę łączną 5lat pozbawienia wolności, złagodzoną wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 09 marca 2017r. do 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, skazany rozpocznie jej odbywanie od dnia 23 października 2020r., na jej poczet zaliczono okres pozbawienia wymienionego wolności od dnia 23 marca 2016r. do 29 grudnia 2016r.

(vide odpis wyroku na k. 11 – 13, informacja Krajowego Rejestru Karnego na k. 7, informacja o odbywaniu kary na k. 14 – 14v i k. 40).

W dniu 17 lutego 2017r. Sąd Rejonowy w Szczytnie w sprawie II K 651/16 wymierzył T. G. karę 4 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 226 § 1 kk, popełniony w dniu 06 lipca 2016r., początek kary przypada na dzień 25 czerwca 2020r.

(vide odpis wyroku na k. 30 – 30v, informacja z krajowego Rejestru Karnego na k. 7, informacja o odbywaniu kary na k. 40).

T. G. był ponadto uprzednio dziewięciokrotnie karany, w tym sześciokrotnie za przestępstwa przeciwko mieniu (vide odpis informacja Krajowego Rejestru Karnego na k. 6 – 7).

Skazany odbywa obecnie karę pozbawienia wolności w sprawie II K 435/15, od dnia 29 grudnia 2016r., aktualnie z Zakładzie Karnym w B., na wykonanie oczekują kary w sprawach II K 651/16 i II K 299/16. Karę odbywał początkowo w systemie zwykłym, wyraził zgodę na objęcie systemem programowego oddziaływania, wywiązując się w sposób właściwy z nałożonych nim zadań. Jego zachowanie w warunkach izolacji penitencjarnej określono jako zmienne, był pięciokrotnie karany dyscyplinarnie, po raz ostatni w dniu 11 stycznia 2017r., po zauważalnej poprawie zachowania otrzymał sześciokrotnie nagrody regulaminowe. Uczestniczył w programie korekcyjno-edukacyjnym dla skazanych stosujących przemoc w rodzinie, wykazywał zaangażowanie w proces resocjalizacji.

(vide opinia o skazanym na k. 40 – 40v)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 569 § 1 kpk wydanie wyroku łącznego w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów jest możliwe, gdy zachodzą warunki do orzeczenia wobec niej kary łącznej.

Przesłanki jej orzeczenia wymienia natomiast kodeks karny w art. 85 § 1 kk. Jak wynika z treści przywołanego przepisu, sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zgodnie z dyspozycją § 2 tegoż przepisu, podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za wskazane w § 1 przestępstwa. § 3 art. 85 kk stanowi natomiast, iż podstawą orzeczenia kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu, z karą wykonywaną w chwili popełnienia przestępstwa lub karą łączną, w skład której wchodzi kara, która była wykonywana w chwili popełnienia czynu.

Mając na uwadze, iż czyn, za który T. G. został skazany w sprawie II K 651/16, został popełniony na terenie jednostki penitencjarnej w związku z osadzeniem w sprawie II K 299/16, objęcie karą łączną wymierzonej mu w związku z powyższym kary 4 miesięcy pozbawienia wolności nie jest tym samym dopuszczalne, a postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu.

Wskazane w art. 85 § 1 i 2 kk przesłanki zachodzą natomiast wobec podlegających wykonaniu kar łącznych pozbawienia wolności w sprawach II K 435/15 i II K 299/16.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 § 1 kk, granice kary łącznej wyznaczają najwyższa z kar jednostkowych – w tym przypadku kara 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz ich suma – 7 lat pozbawienia wolności.

Ustalając wymiar kary łącznej, kierując się zasadą częściowej absorpcji zbliżonej do kumulacji, Sąd miał na względzie takie okoliczności obciążające skazanego, jak jego wielokrotna karalność, dopuszczanie się czynów tego samego rodzaju, skierowanych przeciwko mieniu, o narastającym ładunku społecznej szkodliwości, działanie w warunkach recydywy specjalnej wielokrotnej, pomimo stosowanych uprzednio instrumentów probacyjnych, a także odbywania kary w innych sprawach, co wskazuje także na nieskuteczność prewencyjnego oddziaływania okresu izolacji penitencjarnej. Nie kwestionując zauważalnego zaangażowania T. G. w proces resocjalizacji, odnotowania wymaga zmienność jego zachowania oraz krótkotrwałość pozytywnej postawy wymienionego.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono skazanemu okresy uprzednio zaliczone na poczet kar podlegających połączeniu oraz kary odbytej w sprawie II K 435/15.

Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym, pozostawiono do odrębnego wykonania.

Sytuacja finansowa T. G., przebywającego w jednostce penitencjarnej, zatrudnionego nieodpłatnie, obciążonego obowiązkami kompensacyjnymi na rzecz pokrzywdzonych, nie pozwala w ocenie Sądu na poniesienie kosztów sądowych, od których zapłaty został zwolniony, na podstawie art. 624 § 1 kpk.

O wynagrodzeniu za obronę skazanego z urzędu orzeczono na podstawie stawek określonych rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, uwzględniając nakład pracy obrońcy.