Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Nowosielska

Protokolant : sekr. sąd. Małgorzata Baur

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2017 roku w Elblągu , na rozprawie

sprawy z powództwa J. N. , K. K. i M. B. (1)

przeciwko J. B. (1)

o podwyższenie alimentów

oraz z powództwa M. B. (2)

przeciwko J. B. (1)

o alimenty

I . zasądza od pozwanego J. B. (1) na rzecz powódki K. B. alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 600 (sześćset) złotych miesięcznie , poczynając od dnia 15 marca 2017 roku do dnia 30 września 2017 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do jej rąk , wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 w kwotach po 450 złotych miesięcznie;

II . oddala powództwo K. B. w pozostałym zakresie ;

III . zasądza od pozwanego J. B. (1) na rzecz powódki J. B. (2) alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 600 (sześćset) złotych miesięcznie , poczynając od dnia 13 marca 2017 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do jej rąk , wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 , utrzymanych następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 29 października 2013 roku w sprawie o sygn. akt V C 623/13 , w kwotach po 400 złotych miesięcznie ;

IV . zasądza od pozwanego J. B. (1) na rzecz powoda M. B. (1) alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 600 (sześćset) złotych miesięcznie , poczynając od dnia 28 marca 2017 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do jego rąk , wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 , utrzymanych następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 29 października 2013 roku w sprawie o sygn. akt V C 623/13 , w kwotach po 400 złotych miesięcznie;

V . oddala powództwo M. B. (2) ;

VI . nie obciąża powódek K. K. i M. B. (2) kosztami procesu na rzecz pozwanego ;

VII . nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 246 (dwustu czterdziestu sześciu złotych) , tytułem kosztów sądowych ;

VIII . wyrokowi w punktach I , III i IV nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

Sygn. akt III RC 160/17

UZASADNIENIE

J. B. (2) w pozwie , nadanym dnia 13 marca 2017 roku , domagała się podwyższenia alimentów na jej rzecz od pozwanego J. B. (1) z kwot po 400 złotych miesięcznie , zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 , do kwot po 600 złotych miesięcznie , poczynając od dnia wniesienia żądania , płatnych do dnia 10 każdego miesiąca do jej rąk , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat . W uzasadnieniu podniosła , że wzrosły koszty jej utrzymania w związku z tym , że jest uczennicą klasy maturalnej Technikum (...)w P. , że pozwany nie pomaga jej ani rodzeństwu , nie interesuje się jej życiem i stanem zdrowia . Z powodu choroby wymaga przyjmowania leków oraz wizyt u terapeuty , na które jej nie stać. Natomiast matka nie jest w stanie zaspokoić wszystkich jej usprawiedliwionych potrzeb mimo , że stara się zapewnić opiekę i godziwe życie . Argumentowała , że stara się dokładać swoje oszczędności do budżetu domowego dla godziwego życia oraz że zamierza podjąć studia w innym mieście, jednak z uwagi na wysokie koszty nie będzie w stanie się utrzymać . Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt III RC 160/17 .

K. B. w pozwie , nadanym dnia 10 marca 2017 roku , domagała się podwyższenia alimentów na jej rzecz od pozwanego J. B. (1) z kwot po 450 złotych miesięcznie , zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 , do kwot po 750 złotych miesięcznie , poczynając od dnia wniesienia żądania , płatnych do dnia 10 każdego miesiąca do jej rąk , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat . Uzasadniając żądanie wskazała , że wzrosły koszty jej utrzymania , bowiem jest studentką ostatniego roku studiów magisterskich Wydziału (...) (...) G. . W 2015 roku obroniła licencjat z Dziennikarstwa i (...) . Podniosła , że od wielu lat trenuje lekkoatletykę : rzut oszczepem , jest reprezentantką klubu (...) . Poprzez chęć rozwoju zarówno w nauce jak i w sporcie , oraz potrzebę radzenia sobie samej , niejednokrotnie była zmuszona do podejmowania prac dorywczych , które kolidowały z zajęciami na studiach i treningami , co przeniosło się na niezadowalające wyniki oraz odbiło się na jej zdrowiu . Argumentowała , że pozwany nie interesuje się jej ani młodszego rodzeństwa życiem , z którymi zamieszkuje pod jednym dachem , natomiast matka nie jest w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb , mimo starań podejmowanych w tym kierunku w związku z czym nie prosi jej o pomoc . Podniosła , że czynsz za stancję , którą obecnie wynajmuje , wynosi 670 złotych miesięcznie , do tego dochodzi koszt przejazdów komunikacją miejską , telefoniczne opłaty abonamentowe , wyżywienie , odzież , odżywki sportowe . Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt III RC 196/17 .

Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Elblągu połączył do wspólnego prowadzenia i rozstrzygnięcia przedmiotową sprawę ze sprawą z powództwa J. B. (2) przeciwko J. B. (1) o podwyższenie alimentów , prowadzoną pod sygn. akt III RC 160/17.

M. B. (1) w pozwie , nadanym dnia 28 marca 2017 roku , domagał się podwyższenia alimentów na jego rzecz od pozwanego J. B. (1) z kwot po 400 złotych miesięcznie , zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 , do kwot po 600 złotych miesięcznie , poczynając od dnia wniesienia żądania , płatnych do dnia 10 każdego miesiąca do jego rąk , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat . Swoje stanowisko uzasadniał wzrostem kosztów utrzymania , pozostawaniem uczniem drugiej klasy liceum ogólnokształcącego o profilu obronnym w P. . W związku z czym musiał dokonać zakupu kosztownego umundurowania oraz finansować wyjazdy na poligony , na których sam musi sobie zapewnić wyżywienie . Argumentował , że należy do Kadry Narodowej , trenuje rzut dyskiem , co generuje kolejne koszty , ponieważ potrzebuje do dalszej kontynuacji swojego zainteresowania odpowiedniej odzieży i obuwia , zaś z powodu braku środków często trenuje w zniszczonych butach . Do tego dochodzą koszty wyjazdów na zgrupowania sportowe – obozy , które , pomijając odzież , wymagają zorganizowania transportu . Wskazał , że wszystkie opłaty ponosi matka , nie otrzymuje od ojca żadnego wsparcia psychicznego i finansowego przed zawodami , ponadto pozwany okłamuje go , gdy prosi o pomoc finansową w realizowaniu marzeń . Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt III RC 196/17 .

Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Elblągu połączył do wspólnego prowadzenia i rozstrzygnięcia przedmiotową sprawę ze sprawą z powództwa J. B. (2) przeciwko J. B. (1) o podwyższenie alimentów , prowadzoną pod sygn. akt III RC 160/17.

M. B. (2) w pozwie , nadanym dnia 28 marca 2017 roku , domagała się zasądzenia od pozwanego J. B. (1) alimentów w kwotach po 400 złotych miesięcznie , poczynając od dnia wywiedzenia żądania , płatnych do dnia 10 każdego miesiąca do jej rąk ,wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat . Uzasadniając swoje stanowisko wskazała , że wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 29 października 2013 roku w sprawie o sygn. akt V C 623/13 rozwiązano przez rozwód związek małżeński zawarty dnia 22 lutego 1992 roku między nią a pozwanym z winy pozwanego . We wskazanym orzeczeniu Sąd powierzył powódce wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dziećmi : J. B. (2) , urodzoną dnia (...) i M. B. (1) , urodzonym dnia (...) , ustalając ich miejsce zamieszkania przy powódce i ograniczając wykonywanie tej władzy pozwanemu do współdecydowania o edukacji , wypoczynku i zdrowiu dzieci . Argumentowała , że w czasie trwania związku małżeńskiego poświęcała się rodzinie , natomiast pozwany rozwijał się zawodowo , skończył szkołę średnią , zdał egzamin prawo jazdy na samochody ciężarowe . Natomiast po rozwodzie jej sytuacja materialna uległa znaczącemu pogorszeniu , nie może korzystać z samochodu stanowiącego majątek wspólny , zgodnie z decyzją pozwanego , bowiem nie posiadają podziału majątku , czyni szereg opłat , ponosi koszty utrzymania dzieci , zaś pozwany traktuje dom jak hotel , nie pomaga w żadnych naprawach usterek w domu , nie ponosi kosztów zakupu opału . Jej zdaniem , rozwód pociągnął za sobą trwałe i nieodwracalne pogorszenie jej sytuacji majątkowej , powodując konieczność dożywotniej alimentacji . Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt III RC 197/17 .

Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Elblągu połączył do wspólnego prowadzenia i rozstrzygnięcia przedmiotową sprawę ze sprawą z powództwa J. B. (2) przeciwko J. B. (1) o podwyższenie alimentów , prowadzoną pod sygn. akt III RC 160/17.

Pozwany J. B. (1) w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództw w całości . Argumentację swoją co do J. B. (2) poprał stanowiskiem , że jest ona osobą pełnoletnią , zdolną do samodzielnego zarobkowania . Ponadto , nie kwestionując potrzeby dalszego kształcenia powódki , wskazał , że aktualna kwota alimentów jest adekwatna do jej potrzeb , bowiem powódka powinna stopniowo się usamodzielniać , a kwota 400 złotych jest realnym wsparciem budżetu powódki . Podnosił brak wykazania aktualnych wydatków powódki związanych z uzasadnionymi potrzebami , nadto brak wskazania pobieranych przez powódkę dochodów z tytułu stypendium czy zatrudnienia .

Odnośnie K. B. podnosił , że jest ona osobą pełnoletnią , kończącą studia a zatem wchodzącą w pełni dorosłe i samodzielne życie . Jego zdaniem , wobec faktu usamodzielnienia się powódki , jego obowiązek wobec niej powinien być zniesiony , do momentu formalnego zakończenia nauki pozwany zobowiązał się do alimentacji powódki na dotychczasowym poziomie .Podniósł , że powódka nie wykazała dowodów na potwierdzenie kosztów jej utrzymania , ponadto nie wskazała swoich dochodów ze stypendium sportowego i ewentualnego zatrudnienia .

Odnośnie M. B. (1) pozwany podnosił , że roszczenie powoda jest niezasadne , gdyż powód nie wykazał aktualnych wydatków na uzasadnione potrzeby ani dochodów , jakie otrzymuje między innymi ze stypendium sportowego . Zdaniem pozwanego , aktualna wysokość alimentów w kwotach po 400 złotych miesięcznie jest adekwatna do wydatków syna .

Odnośnie M. B. (2) pozwany zaakcentował , że powódka nie wykazała na czym polega pogorszenie się jej sytuacji majątkowej , czy ewentualne pogorszenie ma związek przyczynowo – skutkowy z orzeczeniem o rozwodzie pomiędzy stronami .Wskazał , że powódka nie wykazała , jakie są jej aktualne wydatki i dochody , zaś od czasu zapadnięcia wyroku rozwodowego cztery lata temu powódka jako osoba zdrowa i w pełni sprawna mogła podjąć zatrudnienie i w pełni zaspokoić swoje potrzeby .

Pozwany zaakcentował , że jego miesięczne wynagrodzenie w charakterze kierowcy wynosi średnio kwoty po 3707 złotych miesięcznie , zaś jego wydatki oscylują na poziomie 3332 złotych miesięcznie , stąd nie jest on w stanie ponieść wyższych zobowiązań alimentacyjnych . Zamieszkuje on ze swoją matką , dokładając się kwotami po 150 złotych miesięcznie na wodę i 212 złotych kwartalnie na ubezpieczenie domu . Nadto jego dalsze wydatki wynoszą miesięcznie kwoty po 1720 złotych , w tym na ratę kredytu : 720 złotych , dojazdy do pracy : 100 złotych , ubezpieczenie osobiste : 65 złotych , telefon : 55 złotych , wyżywienie : 400 złotych , odzież i środki czystości : 400 złotych , oraz alimenty w kwotach po 1250 złotych miesięcznie .

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2017 roku udzielono zabezpieczenia , do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie w ten sposób , że zasądzono od pozwanego J. B. (1) na rzecz powódki K. B. alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 500 złotych miesięcznie , poczynając od dnia 10 marca 2017 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do rąk powódki K. B. , wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 w kwotach po 450 złotych miesięcznie , oraz oddalono wnioski J. N. , M. M. i M. B. (2) w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia .

Sąd ustalił, co następuje :

J. B. (1) zawarł związek małżeński z M. B. (2) dnia 22 lutego 1992 roku , z którego urodziły się dzieci : K. B. – dnia 21 kwietnia 1993 roku w P. , J. B. (2) _ dnia 16 sierpnia 1997 roku w P. i M. B. (1) – dnia 02 stycznia 1999 roku w P. .

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 zasądzono od pozwanego J. B. (1) na rzecz powódki K. B. alimenty w kwotach po 450 złotych miesięcznie , poczynając od dnia 13 grudnia 2012 roku , płatne do dnia 10 każdego miesiąca do jej rąk , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat . Równocześnie zasądzono od pozwanego J. B. (1) na rzecz małoletnich powodów J. B. (2) i M. B. (1) , alimenty w kwotach po 400 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich , łącznie po 800 złotych miesięcznie , poczynając od dnia 13 grudnia 2012 roku , płatne do dnia 10 każdego miesiąca do rąk matki małoletnich powodów M. B. (2) , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , oddalając powództwa w pozostałej części .

W tamtym czasie strony zamieszkiwały wspólnie w domu stanowiącym współwłasność M. B. (2) i J. B. (1) . Opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości wynosiły kwoty po 220 złotych rocznie , podatek od nieruchomości wynosił kwoty po 50 złotych kwartalnie . K. B. była studentką pierwszego roku stacjonarnych studiów pierwszego stopnia na kierunku pedagogiki szkolnej z animacją kulturalną (...) w O. . Wynajmowała stancję , za którą opłaty wynosiły kwoty po 600 złotych miesięcznie . Na wydatki związane z wyżywieniem przeznaczała kwoty po 200 – 250 złotych miesięcznie , na środki czystości i higieny kwoty po 50 – 150 złotych miesięcznie , na zakup materiałów edukacyjnych kwoty po 50 – 200 złotych miesięcznie ,na wyprawkę szkolną wydała kwotę 1000 złotych , za ubezpieczenie wydała kwotę 100 złotych , odzież i obuwie 50 - 120 złotych miesięcznie , na bilety po 120 złotych miesięcznie na telefon i internet 50 – 190 złotych miesięcznie . Powódka pozostawała członkiem Kadry Narodowej , uprawiała rzut oszczepem , co wiązało się z wyjazdami na zgrupowania kadry i dodatkowymi kosztami . Na okres od kwietnia do listopada 2012 roku miała przyznane stypendium sportowe Wojewody (...) w kwotach po 550 złotych miesięcznie , ponadto w okresie od marca do grudnia 2012 roku otrzymywała stypendium sportowe Burmistrza P. w kwotach po 380 złotych miesięcznie .

Małoletnia J. N. uczęszczała do trzeciej klasy gimnazjum , zaś małoletni M. M. do pierwszej klasy gimnazjalnej . Ich matka na koszty związane z utrzymaniem rodziny wydatkowała kwoty średnio po 2206,85 złotych miesięcznie , w tym na : energię elektryczną po 267,61 – 444,57 złotych miesięcznie , gaz 60 – 62 złotych co dwa miesiące , podatek od nieruchomości 819,20 złotych w okresie od lipca do grudnia , wyżywienie 620 – 890 złotych miesięcznie , środki czystości 160 – 330 złotych miesięcznie , edukację dzieci w okresie od lipca do grudnia kwotę 522,17 złotych , medycynę w okresie od lipca do grudnia kwotę 666,18 złotych , odzież 100 – 270 złotych miesięcznie , obuwie w okresie od lipca do grudnia w kwocie 410 złotych , obozy dzieci w lipcu i sierpniu w kwocie 600 złotych , internet w okresie od lipca do grudnia 203,38 złotych , telefony komórkowe 60 – 75 złotych miesięcznie , ponadto z tytułu partycypowania w opłatach czynszowych w okresie od października do grudnia 1200 złotych . J. N. miała zdiagnozowaną anoreksję , co wiązało się z koniecznością uczęszczana na wizyty do psychologa i psychiatry . Z kolei M. M. miał zdiagnozowaną łuszczycę , której leczenie wynosiło kwoty po 120 złotych miesięcznie z tytułu zakupu leków . Z tytułu zakupu wyprawki szkolnej na małoletnich powodów ich matka poniosła kwotę 1200 złotych , ponadto poniosła ona wydatki na ubezpieczenie dzieci w kwocie 84 złotych .

M. B. (2) była zatrudniona na 1/2 etatu w charakterze sprzedawczyni za miesięcznym wynagrodzeniem w kwotach po 597,02 złotych netto do grudnia 2012 roku i w kwotach po 628,43 złotych netto od stycznia 2013 roku . W okresie od dnia 05 stycznia 2011 roku do dnia 14 września 2012 roku pozostawała zarejestrowana jako osoba bezrobotna , w okresie do dnia 12 stycznia 2012 roku pobierała zasiłek dla bezrobotnych .

Z kolei pozwany utrzymywał się z wynagrodzenia za pracę w charakterze kierowcy , którą podjął od dnia 11 czerwca 2012 roku , w kwotach po 2500 – 2600 złotych miesięcznie (do grudnia 2012 roku wynosiło ono łącznie kwotę 16392,71 złotych , średnio 2341,80 złotych miesięcznie) . Dobrowolnie przekazywał żonie na utrzymanie dzieci kwoty po 500 złotych miesięcznie . Ponadto dokonywał zakupu butli gazu co drugi miesiąc , naprzemiennie z żoną , ponosił koszty zakupu wody w kwotach po 80 - 90 złotych miesięcznie , dokonywał również zakupu opału na zimę do wspólnego domu za kwotę około 2500 złotych rocznie , opłacał podatek od nieruchomości w kwocie 120 złotych rocznie (z tytułu zaległości miał potrącenie z wynagrodzenia za pracę w kwocie 1462,30 złotych w listopadzie 2012 roku) , zdarzało się , że opłacał rachunki za energię elektryczną . Na wyżywienie wydatkował kwoty po 200 – 250 złotych miesięcznie , odzież i obuwie – 50 – 60 złotych miesięcznie , chemię i kosmetyki – 50 złotych miesięcznie , telefon 50 złotych miesięcznie . Dysponował samochodem marki O. (...) , stanowiącym wspólny majątek z żoną , za który ponosił opłaty : OC 400 złotych , paliwo – 250 złotych z tytułu dojazdów do pracy .

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 29 października 2013 roku w sprawie o sygn. akt V C 623/13 rozwiązano przez rozwód z winy J. B. (1) związek małżeński tego ostatniego i M. B. (2) , zawarty dnia 22 lutego 1992 roku przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w P. . Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron J. B. (2) i M. B. (1) powierzono matce ustalając ich miejsce zamieszkania przy niej , zaś ojcu ograniczono władzę rodzicielską do współdecydowania o edukacji , wypoczynku i zdrowi dzieci . Jednocześnie obciążono oboje rodziców kosztami utrzymania małoletnich dzieci i pozostawiono bez zmian alimenty od J. B. (1) na rzecz małoletnich J. N. i M. B. (1) w kwotach po 400 złotych miesięcznie , łącznie po 800 złotych miesięcznie , płatne na dotychczasowych warunkach płatności , zasądzone w punkcie II wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 oraz ustalono , że kontakty J. B. (1) z małoletnimi dziećmi J. B. (2) i M. B. (1) będą się odbywały w miejscu i czasie ustalonym wspólnie przez strony – z zachowaniem abstynencji przez ojca .

W tamtym czasie strony nadal zamieszkiwały wspólnie w domu należącym w ramach współwłasności do M. B. (2) i J. B. (1) , z tym , że nie prowadziły wspólnego gospodarstwa domowego . M. B. (2) wraz z dziećmi zajmowała piętro domu , na którym znajdowały się trzy pokoje oraz nie wykończona łazienka , zaś J. B. (1) – pokój na parterze . Kuchnia oraz pomieszczenie WC z kabiną prysznicową , mieszczące się na parterze , pozostały w użytkowaniu wszystkich domowników . Budynek nie był w pełni wykończony , nie miał wykończonej łazienki , strychu , schodów , brak było barierek .

M. B. (2) utrzymywała się z wynagrodzenia za pracę na 1/2 etatu w charakterze sprzedawcy w kwotach po 628,43 złotych miesięcznie . Otrzymywała także alimenty od męża na utrzymanie dzieci w łącznych kwotach po 1250 złotych miesięcznie . Ponosiła koszty związane z utrzymaniem dzieci oraz domu , w tym za energię elektryczną w kwotach po około 300 złotych miesięcznie , i media .

K. B. nadal studiowała w O. , osiągała bardzo dobre wyniki sportowe , w okresie nauki zamieszkiwała w O. .

J. B. (2) uczęszczała do pierwszej klasy liceum ogólnokształcącego w P. , nadal chorowała na anoreksję . M. B. (1) uczęszczał do drugiej klasy gimnazjum , osiągał bardzo dobre wyniki sportowe i zamierzał rozwijać się w tym kierunku .

Z kolei J. B. (1) nie interesował się potrzebami dzieci , prowadził oddzielne gospodarstwo domowe , po spożyciu alkoholu zachowywał się niewłaściwie wobec domowników , toczyła się wobec niego procedura niebieskiej karty , były interwencje policji z jego powodu . Utrzymywał się z wynagrodzenia za pracę w charakterze kierowcy , które wynosiło za okres od lutego do maja 2013 roku kwoty średnio po 2819,15 złotych . Ponosił koszty związane z opłatami za wywóz śmieci po 29 złotych miesięcznie , podatek od nieruchomości 75 złotych kwartalnie , ubezpieczenie domu po 290 złotych rocznie , wodę po około 120 złotych miesięcznie , gaz po 50 złotych miesięcznie , opał na zimę w kwotach po 2000 złotych na sezon . Ponadto z tytułu dojazdów do pracy wydatkował kwoty po 300 złotych miesięcznie .

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 25 listopada 2013 roku w sprawie o sygn. akt II K 945/13 ustalono , że J. B. (1) dopuścił się popełnienia tego , że w czasie od dnia 01 stycznia 2013 roku do 20 sierpnia 2013 roku w P. przy ul. (...) , znęcał się psychicznie i fizycznie nad żoną M. B. (2) oraz dziećmi K. , J. i M. B. (1) w ten sposób , że będąc pod wpływem alkoholu wszczynał awantury , podczas których ubliżał pokrzywdzonym słowami wulgarnymi , wypędzał z domu , popychał , szarpał za odzież oraz używał wobec pokrzywdzonych siły fizycznej , a w tym w dniu 15 sierpnia 2013 roku naruszył nietykalność cielesną M. B. (2) poprzez popchnięcie , szarpanie za włosy i kilkukrotne uderzanie otwartą dłonią w głowę , w wyniku czego pokrzywdzona doznała średnio rozległych stłuczeń w okolicy łokcia , kolana i w okolicy lędźwiowej , które to obrażenia spowodowały u niej rozstrój zdrowia na czas nie przekraczający dni siedmiu , to jest czynu z art 207 par. 1 kk , i uznając , że jego wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne , umorzono postępowanie na okres próby jednego roku , oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego i zobowiązano go do powstrzymania się od nadużywania alkoholu .

Obecnie powódka J. B. (2) liczy 20 lat . W maju 2017 roku ukończyła technikum a od października 2017 roku rozpoczęła edukację na kierunku pedagogicznym na studiach stacjonarnych Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w E. . Od 6 lat choruje przewlekle na anoreksję , nie korzysta z porad psychologa ani z psychiatry . Wymaga stosowania diety . Ponadto zażywa leki , którymi miesięczna kuracja wynosi kwoty po 120 złotych W roku szkolnym 2015/2016 otrzymywała stypendium za osiągnięcia w nauce w kwocie 300 złotych , zaś w roku szkolnym 2016/2017 otrzymała stypendium szkolne również za osiągnięcia w nauce w łącznej kwocie 2580 złotych , rozłożone na dwie raty , pierwszą w listopadzie 2016 roku w kwocie 1032 złote i drugą w kwietniu 2017 roku w kwocie 1548 złotych . Ponadto we wrześniu 2016 roku otrzymała jednorazowe stypendium Starosty (...) w kwocie 520 złotych , zaś w marcu 2017 roku w kwocie 350 złotych . W okresie wakacyjnym 2017 roku pracowała w ramach umowy zlecenia w charakterze sprzedawcy lodów i uzyskała kwoty po 260 złotych miesięcznie , łącznie osiągając dochód w kwocie 520 złotych . Z tytułu opłaty rekrutacyjnej na studia poniosła koszt 160 złotych w czerwcu 2017 roku . Ponadto od stycznia 2017 roku ponosiła , naprzemiennie z matką , koszty abonamentu O. w kwotach po 200 – 270 złotych miesięcznie .

Obecnie powódka K. B. liczy 24 lata , do czerwca 2017 roku zamieszkiwała w wynajmowanym lokalu w S. , za które ponosiła opłaty w kwotach po 660 złotych miesięcznie . Od tego czasu przez okres do września 2017 roku zamieszkiwała w akademiku (...) w G. , za który opłaty wynosiły kwoty po 470 złotych miesięcznie (z takiej formy zamieszkania mogła korzystać jedynie w okresie wakacyjnym) . Po tym okresie zamieszkała wraz z chłopakiem we wspólnie wynajmowanym lokalu w S. , za który czynsz najmu wynosi kwoty po 1400 złotych miesięcznie , wraz z opłatami . W 2015 roku obroniła licencjat z dziennikarstwa i komunikacji społecznej (...) w O. , następnie zmieniła kierunek na socjologię na Uniwersytecie G. , planowany termin zakończenia studiów przypadał na dzień 30 września 2017 roku . Z uwagi na nie obronienie pracy magisterskiej , nie zakończyła tego kierunku . Rozpoczęła kolejne studia magisterskie o kierunku pedagogika w trybie dziennym . W okresie od 01 marca 2016 roku do 30 czerwca 2016 roku otrzymywała stypendium socjalne w kwotach po 570 złotych miesięcznie . Do czerwca 2017 roku otrzymywała stypendium socjalne , przyznane od października 2016 roku , w kwotach po 580 złotych miesięcznie . Pracuje w ramach stosunku zlecenia w charakterze trenera zajęć sportowych dla dzieci około 5 godzin tygodniowo i z tego tytułu osiąga kwoty po około 200 złotych miesięcznie (do grudnia 2016 roku stawka za godzinę zajęć wynosiła kwotę 10 złotych brutto , od 01 stycznia 2017 roku – 13 złotych brutto) . Ponadto w ramach stosunku zlecenia podjęła się pracy w charakterze wychowawcy dzieci na obozie zimowym w okresie od dnia 15 stycznia 2017 roku do dnia 21 stycznia 2017 roku i w okresie od dnia 22 stycznia 2017 roku do dnia 28 stycznia 2018 roku za wynagrodzeniem w wysokości 701 złotych .

Na miesięczne koszty związane z jej utrzymaniem składają się następujące wydatki : suplementy w związku z treningami : 100 złotych , abonament telekomunikacyjny : 95 złotych , kosmetyki i chemia : 150 złotych , wyżywienie : 400 złotych , odzież : 200 złotych , bilety komunikacji miejskiej : 120 złotych , odnowa biologiczna (sauna , basen) : 50 złotych , sprzęt sportowy (dresy , kolce , oszczep) 67 złotych (rocznie około 800 złotych) , kino , prezenty : 70 złotych . Ponadto w 2012 roku zaciągnęła kredyt w kwocie 20000 złotych z przeznaczeniem na pomoc matce w finansowaniu potrzeb rodziny , którego początkowo nie spłacała , ostatecznie rata miesięczna wynosiła kwoty po 1500 złotych do stycznia 2017 roku (kredyt spłacili rodzice jej chłopaka) .

Obecnie powód M. B. (1) liczy 19 lat , zamieszkuje w domu stanowiącym własność rodziców , wraz z matką . Od stycznia 2017 roku otrzymuje stypendium za osiągnięcia sportowe , przyznane przez Burmistrza P. w kwotach po 300 złotych miesięcznie na rok czasu . Wcześniej , do grudnia 2016 roku , pobierał takie stypendium w kwotach po 220 złotych miesięcznie . Nadto we wrześniu 2016 roku otrzymał jednorazowe stypendium Starosty (...) w kwocie 300 złotych . Uczęszcza do trzeciej , maturalnej klasy liceum o kierunku obronnym . Nadal choruje na łuszczycę skórną co wiąże się z zakupywaniem maści i płynów , którymi kuracja miesięczna wynosi kwoty po 40 – 50 złotych . Na buty sportowe wydaje kwoty po około 100 złotych co 3 – 4 miesiące . W zamian za pomoc w pracach domowych swojemu trenerowi , ten ostatni przekazuje mu drobne kwoty pieniężne na zakup sprzętu sportowego lub na wyjazdy na obozy sportowe . W październiku 2016 roku powód , wspólnie z matką i młodszą siostrą , dokonał zakupu samochodu marki R. (...) za kwotę 1000 złotych (na ten cel przeznaczył kwotę 300 złotych) , zaś w styczniu 2017 roku opłacił I ratę za kurs prawa jazdy kwotą 600 złotych , drugą ratę opłacił kwotą 800 złotych za ten kurs w marcu 2017 roku . Zdał z wynikiem pozytywnym egzamin na prawo jazdy i od czasu do czasu korzysta ze wspólnie zakupionego samochodu , który jest zarejestrowany na matkę . Wydatkował także środki finansowe na zawody i obozy sportowe i kadrowe , na które wyjeżdżał , oraz mistrzostwa , łącznie w okresie od czerwca 2016 roku do czerwca 2017 roku na ten cel wydał kwotę około 3000 złotych . Ponadto dokonał zapłaty za energię elektryczną w kwietniu 2017 roku w wysokości 300 złotych oraz w czerwcu 2017 roku w kwocie 323 złote .

Obecnie powódka M. B. (2) nadal zamieszkuje w domu stanowiącym współwłasność jej i byłego męża wraz z dziećmi , z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe . W okresie od kwietnia 2017 roku do grudnia 2017 roku utrzymywała się ze stażu z Urzędu Pracy w kwotach po 997 złotych miesięcznie , wykonywanego w zakładzie pracy , w którym wcześniej pracowała . Przed podjęciem stażu pracowała bez rejestracji we wskazanym sklepie w zamian za zakupy , które w nim czyniła . Ponadto do sierpnia 2016 roku i w październiku 2016 roku pobierała świadczenia rodzinne na dzieci w kwotach po 747 złotych miesięcznie , we wrześniu z tego tytułu otrzymała kwotę 947 złotych , zaś w listopadzie i grudniu kwotę 759 złotych . W styczniu z tego tytułu otrzymała kwotę 275,20 złotych , zaś od lutego 2017 roku pobiera kwoty po 259 złotych miesięcznie . Do grudnia 2016 roku pobierała świadczenie wychowawcze na najmłodszego syna w kwotach po 500 złotych miesięcznie . Od stycznia 2018 roku będzie zatrudniona w dotychczasowym zakładzie pracy , w którym wykonuje staż , za najniższym miesięcznym wynagrodzeniem . Ma gwarancję zatrudnienia przez najbliższe dwa lata .

Opłaty związane z utrzymaniem domu kształtują się następująco : opał 3500 złotych za sezon grzewczy (latem jest grzana woda i koszty opału wówczas wynoszą około 300 złotych miesięcznie) , energia elektryczna : 160 – 260 złotych miesięcznie , (...) – 250 złotych miesięcznie, woda 90- 100 złotych co dwa miesiące . Z tytułu zakupu odzieży , powódka wydatki rodziny określiła na kwoty po 450 złotych miesięcznie . W okresie letnim wydatki na utrzymanie powódki i młodszych dzieci wynoszą kwoty po 2400 złotych miesięcznie , natomiast w okresie zimowym 3500 złotych miesięcznie .

Powódka zarejestrowała na siebie samochód zakupiony przez nią i dwoje młodszych dzieci za kwotę 1000 złotych . Z tego tytułu na paliwo wydatkuje kwoty po 100 -150 złotych miesięcznie . Ponadto ponosi wydatki na żywność w kwotach po 400 – 600 złotych miesięcznie , środki czystości w kwotach po 150 – 300 złotych miesięcznie , abonament O. w kwotach po 110 – 250 złotych miesięcznie , gaz w kwotach po 46 złotych miesięcznie , uczestniczy w kosztach związanych z wydatkami szkolnymi dzieci (z tytułu zakupu podręczników szkolnych wydała we wrześniu 2016 roku kwotę 400 złotych , na ubezpieczenie w tym samym miesiącu przeznaczyła kwotę 80 złotych) , zakupuje leki młodszej córce , średnio po 100 złotych miesięcznie , wydatkuje środki finansowe na obozy syna (na ten cel przeznaczyła kwotę 200 złotych w czerwcu 2017 roku ) i wyjazdy na olimpiady córki (na ten cel wydała kwotę 300 złotych w czerwcu 2017 roku) , zakup odzieży (w czerwcu wydała na zakup odzieży syna kwotę 230 złotych , w maju kwotę 690 złotych na odzież i wydatki szkolne dzieci) i obuwia dzieci .

Z kolei pozwany J. B. (1) od początku 2017 roku zamieszkał w dwupokojowym mieszkaniu należącym do matki , wraz z tą ostatnią . Nadal zatrudniony jest w charakterze kierowcy , miesięcznie uzyskuje wynagrodzenie w kwotach po 3709 złotych (średnia za okres od lutego do kwietnia 217 roku) . Z zeznania rocznego za 2015 rok wynika , że jego dochód wyniósł kwotę 48729,21 złotych , zaś w 2016 roku – kwotę 51688,33 złote . Ponadto z tytułu prac dorywczych , na przykład z tytułu kopania chrzanu , pomocy przy naprawie samochodu , uzyskuje dodatkowo środki pieniężne . Z wyciągu z jego konta bankowego wynika , że z tytułu wpłat przez niego wykonywanych , na jego konto wpływają dodatkowe środki w kwotach od 400 złotych do 4000 złotych w odstępach miesięcznych – kilkumiesięcznych . Około 2 lat temu pozwany skumulował kredyty zaciągnięte w trakcie trwania związku małżeńskiego w łącznej kwocie około 32000 złotych w jeden , którego miesięczna rata wynosi kwoty po 706 złotych , termin spłaty ostatniej raty przypada na październik 2021 roku . Pod koniec 2016 roku zaciągnął kolejny kredyt w kwocie 4000 złotych , który przeznaczył na spłatę poprzedniej pożyczki , alimentów oraz zaległości za wodę . Rata miesięczna wynosi kwoty po 103 złote . W październiku 2017 roku pozwany zaciągnął pożyczkę w kwocie 7000 złotych z przeznaczeniem na spłaty wcześniejszych pożyczek . Także zaciągnął w sierpniu 2016 roku pożyczkę w kwocie 10 000 złotych z kasy zapomogowo - pożyczkowej w swoim zakładzie pracy z przeznaczeniem na remont samochodu marki O. (...) , stanowiącego współwłasność jego i M. B. (2) . Miesięczna rata wynosi kwoty po 500 złotych .

Pozwany nie dokonuje zakupu opału na zimę do domu stron . Opłacał ubezpieczenie wspólnego z powódką M. B. (2) domu kwotami po 217 złotych kwartalnie do czerwca 2017 roku , nadto opłacił zaległości za wodę kwotą 522,47 złotych w czerwcu 2017 roku , nadal opłaca wywóz śmieci kwotami po 36 złotych miesięcznie i opłaty za użytkowanie wieczyste nieruchomości kwotą po 120 złotych rocznie . Dokłada się matce kwotą po 200 złotych miesięcznie do wyżywienia i zakupu środków czystości . Czynsz za mieszkanie matki pozwanego wynosi kwoty po 360 złotych miesięcznie , za energię elektryczną opłaty wynoszą kwoty po 80 złotych miesięcznie .

Matka pozwanego pobiera emeryturę w kwotach po 1600 – 1700 złotych miesięcznie .

Pozwany nie utrzymuje kontaktu z powodami , poza alimentami nie przekazuje im żadnych dodatkowych przedmiotów lub środków .

M. B. (2) i J. B. (1) zamierzali sprzedać dom stanowiący ich majątek wspólny za kwotę 280 000 złotych , otrzymali zaliczki po 5000 złotych . Następnie transakcja nie doszła do skutku , zwrócili potencjalnym nabywcom otrzymane od nich zaliczki .

Powiatowy Urząd Pracy w E. Filia w P. w ciągu ostatniego roku dysponował ofertami pracy dla sprzedawców i robotników gospodarczych za miesięcznym wynagrodzeniem w kwotach od 1850 do 2000 złotych brutto .

(dowód: informacje, zaświadczenia , zestawienia dochodów i kosztów utrzymania , potwierdzenia wykonania przelewów , faktury , dowody wpłat , wyciągi z rachunku bankowego , zeznania podatkowe k. 59 , 82 – 123 , 124 – 136 , 138 – 218 , 220 – 226 , 265 – 279 , 285 , 288 – 294 , 297 – 299 , 302 – 331 , 336 , 351 , 379 – 393 , 395 , 404 , koperta k.407 , zeznania powodów : J. B. (2) : protokół z rozprawy z dnia 04 października 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.367 , w czasie 00:31:28 – 00:36:26 , protokół skrócony k.363 – 364 w zw. z protokołem z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.76 w czasie 00:10:17 – 00:26:15 , protokół skrócony k.70 , K. B. : protokół z rozprawy z dnia 04 października 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.367 , w czasie 00:18:05 – 00:31:28 , protokół skrócony k.363 w zw. z protokołem z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.76 w czasie 00:26:15 – 00:37:11 , protokół skrócony k.70 – 71 , M. B. (1) : protokół z rozprawy z dnia 04 października 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.367 , w czasie 00:36:26 – 00:40:14 , protokół skrócony k. 364 w zw. z protokołem z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.76 w czasie 00:37:11 – 00:44:23 , protokół skrócony k.71 , M. B. (2) : protokół z rozprawy z dnia 04 października 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.367 , w czasie 00:07:53 – 00:18:05 , 00:50:01 – 00:51:58 , protokół skrócony k.362 – 363 , 365 , w zw. z protokołem z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.76 w czasie 00:44:23 – 00:59:47 , protokół skrócony k.71 – 72 , w zw. z k.409 , zeznania pozwanego J. B. (1) : protokół z rozprawy z dnia 04 października 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.367 , w czasie 00:40:14 – 00:50:01 , 00:51:58 – 00:52:53 , protokół skrócony k.364 – 365 w zw. z protokołem z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.76 w czasie 00:59:47 – 01:09:52 , protokół skrócony k.72 w zw. z k.409 , dokumenty zgromadzone w aktach spraw : Sądu Okręgowego w Elblągu o sygn V C 623/13 , Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn II K 945/13 , III RC 102/11 , III RC 1123/12 , III RC 604/16) .

Sąd zważył , co następuje :

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd oparł się na zebranych w sprawie dokumentach w postaci informacji , zaświadczeń, potwierdzeń wykonania operacji, faktur, wyciągów z rachunków bankowych , zeznań podatkowych , ich autentyczność nie budziła bowiem wątpliwości, nie była także kwestionowana przez żadną ze stron. Ponadto oparł się na spisach kosztów utrzymania i zeznaniach powodów oraz częściowo pozwanego z uwagi na ich spójność , logikę i zbieżność z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie . Sąd nie uznał za wiarygodnych zeznań pozwanego w zakresie uzyskiwanych przez niego dochodów i źródeł ich pochodzenia (pozwany nie pamiętał , skąd na jego koncie wzięły się środki finansowe oraz w jakiej wysokości) z uwagi na brak korelacji z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie (zwłaszcza z historią rachunku bankowego) oraz zasadami doświadczenia życiowego . Sąd ponadto oparł się na dowodach zgromadzonych w aktach spraw : Sądu Okręgowego w Elblągu o sygn.

V C 623/13 , Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. II K 945/13 , III RC 102/11 , III RC 1123/12 , III RC 604/16 .

Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy była zasadność zmiany wysokości alimentów na rzecz powodów – dzieci pozwanego : J. N. , K. K. i M. B. (1) , oraz zasadność zasądzenia świadczeń alimentacyjnych od pozwanego na rzecz byłej żony pozwanego M. B. (2) .

Należy wskazać , że zgodnie z przepisem art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego , na wysokość zmiany świadczeń alimentacyjnych ma wpływ zmiana stosunków. Wskazać należy, iż zgodnie z przyjętą w orzecznictwie praktyką, taka zmiana musi mieć charakter istotny i dotyczyć okoliczności, od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego, a więc usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.). Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy, rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego , z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Pojęcie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz pojęcie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego pozostają we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, w szczególności przy ustalaniu wysokości alimentów przez Sąd. Odmienny pogląd pozostawałby w sprzeczności z zasadą równej stopy życiowej dzieci i rodziców, obowiązującej także w sprawach alimentacyjnych . Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego zasadą jest, że dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Istota tej zasady sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami i rodzic nie może uchylać się od obowiązku alimentacyjnego na rzecz dziecka tylko na tej podstawie, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla niego nadmierny ciężar. Ponadto przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewidują jako formę wykonania obowiązku alimentacyjnego także osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 k.r.o.).

Jednocześnie w zakresie zaspokajania potrzeb małżonka niewinnego , zastosowanie znajduje przepis art. 60 §1 i §2 krio i w związku z art. 61 krio stosujemy do tego stosunku przepisy art. 128 i nast. krio . Należy podkreślić , iż obowiązek alimentacyjny pozwanego wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych powódki . Obowiązek ten powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i nie wygasa wskutek rozwodu a trwa nadal – pomimo rozwodu . Przepis art. 60 §1 krio stanowi , że małżonek rozwiedziony , który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku , może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego . Przepis art.60 §2 krio stanowi , że jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia , a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego , Sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec , że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku .

Mając na uwadze fakt , iż małżeństwo M. B. (2) i J. B. (1) zostało rozwiązane przez rozwód z wyłącznej winy pozwanego , ich sytuacji w pierwszej kolejności dotyczy uregulowanie zawarte w przepisie art.60 §2 krio , jednakże należało także odnieść się do §1 wskazanego uregulowania . W tym miejscu wypada odwołać się do rozumienia pojęć , którymi posługuje się przepis art.135 §1 krio – usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego – o czym wspomniano wyżej . Dodatkowo wskazać wypada , że pojęcia "usprawiedliwione potrzeby" oraz "możliwości zarobkowe i majątkowe" zostały szczegółowo omówione w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. (opublikowanej m. in. w M.P. z 1988 r. Nr 6, poz. 60). W uchwale tej stwierdzono między innymi: "Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb” nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego. Przy orzekaniu o alimentach na podstawie art. 60 § 2 k.r.o. należy porównać sytuację, w jakiej małżonek niewinny znalazł się po rozwodzie, z sytuacją, w jakiej by się znajdował, gdyby pożycie małżonków funkcjonowało normalnie , tak SN w orzeczeniu z dnia 28 października 1980 r., III CRN 222/80, PiP 1982, z. 5-6, s. 147 i n. z glosą A. S.). We wskazanej wyżej uchwale z dnia 16 grudnia 1987 r. Sąd Najwyższy wyjaśnił także , że niedostatek występuje wtedy , gdy uprawniony nie może w pełni własnymi siłami, z własnych środków, zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb, nie posiada wynagrodzenia za pracę, emerytury , renty ani dochodów z własnego majątku (ibidem).

W przedmiotowej sprawie, od czasu orzekania w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego wobec powodów do czasu, od którego domagano się ich korekty, upłynął okres około 4 lat. W tym czasie niewątpliwie zmieniła się sytuacja stron, bowiem zwiększyły się potrzeby powodów , związane z realizacją kolejnych szczebli nauki , okresem intensywnego wzrostu i rozwoju młodszych powodów , zmieniła się także sytuacja pozwanego , bowiem zwiększyły się jego zarobki z tytułu zatrudnienia oraz podejmowania dodatkowych zajęć .

Niewątpliwie przez ten okres czasu zwiększyły się koszty utrzymania powodów z uwagi na upływ czasu i wzrost ich potrzeb związanych z edukacją w szkołach , fizycznym wzrostem i rozwojem , potrzebami związanymi z leczeniem J. N. i M. M. . Należy wskazać , że powodowie wkraczają w dorosłość, wymagają większej ilości pożywienia, zakupu odzieży , poza tym dwoje z nich wymaga leczenia , co zwiększa koszty ich utrzymania . Jednocześnie koszty związane z edukacją stały się wyższe , J. N. uczęszczała do klasy maturalnej , obecnie rozpoczęła naukę w szkole wyższej , K. K. podejmowała edukację na ostatnim roku studiów , zaś M. M. rozpoczął edukację w liceum profilowanym , co wiązało się z koniecznością zakupu munduru i odpowiednich akcesoriów , poza przyborami i pomocami szkolnymi , które są niezbędne jak w każdej szkole (komitet rodzicielski , wycieczki , imprezy okolicznościowe) . Wypada wskazać , że koszty ponoszone z tego tytułu należało uznać za usprawiedliwione . Do tego należy uwzględnić szczególne zdolności i umiejętności K. K. i M. M. związane ze sportem , które generują koszty związane z doskonaleniem i rozwijaniem umiejętności – wyjazdy na obozy specjalistyczne , konieczność zażywania suplementów diety , zakupu specjalistycznego sprzętu sportowego . W tym zakresie wskazać wypada , że bezsprzecznie powodowie uzyskiwali i uzyskują (M. M.) stypendium sportowe , jednakże nie są to kwoty wystarczające na pokrycie kosztów związanych z ich utrzymaniem . Poza tym K. K. takowego wsparcia już od dawna nie otrzymuje . Nadto J. N. pracowała w okresie letnim , zaś K. K. pracuje w ramach umowy zlecenia , jednakże osiągane z tego tytułu kwoty nie są wystarczające na zaspokojenie ich usprawiedliwionych potrzeb . Nie sposób także od nich wymagać , aby zrezygnowali z nauki i podjęli pracę zarobkową (jak tego oczekiwał pozwany) , bowiem powodowie mają prawo do zdobycia kwalifikacji i polepszenia swojego startu w dorosłym życiu . Zestawienie dochodów i kosztów utrzymania powodów pozwala na konstatację o niemożności zaspokajania ich usprawiedliwionych potrzeb uzyskiwanymi obecnie dochodami . Niewątpliwie także matka powodów winna przyczyniać się do ich utrzymania , co czyni , jednakże jej możliwości zarobkowe (i dochody) determinują zakres tegoż .

Należy zauważyć , że wydatki określone przez powodów są na minimalnym poziomie . Rachunki za media , są opłacane raz przez jednego z powodów , innym razem przez drugiego , bowiem prowadzą oni wspólne gospodarstwo domowe z matką , która w większości zaspokaja ich potrzeby związane z wyżywieniem , utrzymaniem mieszkania , leczeniem , zakupem odzieży i obuwia .

Wypada zauważyć , że pozwany – poza alimentami – nie wspomaga powodów , jego sytuacja zarobkowa poprawiła się znacząco , poza wzrostem wynagrodzenia , osiąga dodatkowe dochody z tytułu pracy bez rejestracji . Nadto zaprzestał partycypacji w kosztach związanych z ogrzewaniem domu i opłatami za wodę , co , z kolei , spowodowało wzrost kosztów utrzymania powodów . Należy wskazać, że w odpowiedzi na pozew pozwany określił swoje wydatki na kwoty po 3190 złotych miesięcznie (łącznie z alimentami) przy dochodach rzędu 3709 złotych miesięcznie , stąd pozostawała mu „wolna” kwota 519 złotych miesięcznie z wynagrodzenia . Do tego należy uwzględnić dochody z pracy bez rejestracji , które nie są ustalone , natomiast na podstawie wpłat czynionych przez pozwanego na konto należy wywnioskować , że są to znaczne kwoty , niejednokrotnie przekraczające wynagrodzenie pozwanego . Tytułem przykładu warto wspomnieć , że w listopadzie 2017 roku pozwany wpłacił na konto kwotę 1600 złotych , w październiku 400 złotych , we wrześniu 900 złotych , zaś w sierpniu łączna wysokość wpłat wyniosłą kwotę 5000 złotych , w lipcu 1000 złotych , w czerwcu 4000 złotych (wyciąg z konta bankowego pozwanego koperta k.407) .

Pozwany podnosił , że znajduje się w trudnej sytuacji finansowej i nie jest w stanie sprostać rosnącym oczekiwaniom powodów , natomiast nie umknęło uwadze Sądu , że zaciąga kolejne zobowiązania finansowe , które zostały przez niego spożytkowane na nie do końca określone cele . W ocenie Sądu , w sytuacji pozwanego wydatków powyższych nie można uznać za usprawiedliwionych . Należy w pełni podzielić stanowisko zawarte w wyroku Sądu Najwyższego , z dnia 12 listopada 1976 roku w sprawie o sygn. akt III CRN 236/76 (opublikowanym na str. 767 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego z komentarzem , Wydawnictwo (...)) , zgodnie z którym osoba , na której ciąży obowiązek alimentacyjny musi się liczyć z tym , że przy podejmowaniu wydatków na zakup na przykład mebli , telewizora , lodówki , ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego . Wypada zauważyć , że decydując się na zaciąganie kredytów , pożyczek , pozwany w pierwszej kolejności winien był liczyć się z koniecznością alimentowania osób , do której alimentacji jest zobowiązany – powodów . Zatem konieczność spłat rat kredytów i innych zobowiązań nie może stanowić podstawy do przyjęcia , że pozwany nie może świadczyć wyższych niż dotychczas alimentów .

Jeśli chodzi o K. B. , to , zdaniem Sądu , jej wydatki są usprawiedliwione i nie są wygórowane . Przewidywany termin zakończenia przez nią studiów był na dzień 30 września 2017 roku . Jej decyzja o rozpoczęciu kolejnego kierunku studiów stacjonarnych magisterskich nie jest poparta racjonalnymi argumentami , stąd do dnia planowanego zakończenia edukacji na dotychczasowym kierunku , pozwany winien przyczyniać się do jej utrzymania w wyższym niż dotychczasowym zakresie . Od tego czasu powódka winna dołożyć starań , celem zwiększenia swoich możliwości na rynku pracy aby móc zaspokoić swoje usprawiedliwione potrzeby w wyższym niż dotychczas zakresie . Wysokość jej żądania , biorąc pod uwagę dotychczasowy poziom życia stron , możliwości zarobkowe pozwanego i jej matki , była zbyt wygórowana . Wypada wskazać , że powódka wskazała , że matka nie wspiera jej finansowo . Natomiast nie ma uzasadnienia dla sytuacji , w której M. B. (2) , mając możliwości podejmowania zatrudnienia (obecnie takowe wykonuje) , nie alimentuje córki zupełnie . Stąd zasądzono od pozwanego na rzecz K. B. alimenty w kwotach po 600 złotych miesięcznie za okres od dnia wywiedzenia żądania do dnia planowanego ukończenia szkoły przez powódkę , oddalając żądanie w pozostałym zakresie . Zatem, kierując się powyższym, a uwzględniając przede wszystkim możliwości finansowe pozwanego jak i upływ czasu oraz zwiększone wydatki ponoszone przez powódkę, Sąd na podstawie art. 135 § 1 k.r.o. i art. 138 k.r.o. zasądził od pozwanego J. B. (1) na rzecz powódki K. B. alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 600 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 15 marca 2017 roku do dnia 30 września 2017 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do jej rąk wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 w kwotach po 450 złotych miesięcznie (punkt I wyroku) i oddalił powództwo w pozostałej części (punkt II rozstrzygnięcia) .

Sytuacja J. N. przedstawia się odmiennie . Nie sposób jest wymagać, aby podejmowała ona zatrudnienie w sytuacji , kiedy uczyła się w szkole średniej a obecnie studiuje . Niewątpliwie wynagrodzenie , które osiągnęła w okresie wakacyjnym , stanowi jej dochód , natomiast z powyższego nie można wyprowadzać wniosku o możliwości zaspokajania jej usprawiedliwionych potrzeb w zakresie umożliwiającym samodzielne utrzymanie się , przy wsparciu dotychczasowym przez ojca . Przedstawiony przez nią spis dochodów i kosztów utrzymania nie pozwala na taki wniosek , mimo , że obrazuje on jedynie część wydatków czynionych na powódkę , bowiem w większości są one pokrywane przez matkę . Również stypendia dotychczas uzyskiwane przez powódkę z racji osiągania wysokich wyników w nauce , nie prowadzą do wniosku o braku konieczności wspierania powódki przez rodziców , w tym pozwanego .Wypada wskazać , że powódka jest osobą chorą , zażywa przewlekle leki , ma potrzeby związane z wyżywieniem , zakupem odzieży , obuwia , dojazdami do szkoły . Zatem, kierując się powyższym, a uwzględniając przede wszystkim możliwości finansowe pozwanego jak i upływ czasu oraz zwiększone wydatki ponoszone przez powódkę, Sąd na podstawie art. 135 § 1 k.r.o. i art. 138 k.r.o. zasądził od pozwanego J. B. (1) na rzecz powódki J. B. (2) alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 600 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 13 marca 2017 roku, płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do jej rąk wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 , utrzymanych następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 29 października 2013 roku w sprawie o sygn. akt V C 623/13 , w kwotach po 400 złotych miesięcznie (punkt III wyroku) .

Natomiast M. M. uczęszcza do klasy maturalnej , nadto wyjeżdża na szereg obozów z racji pozostawania w reprezentacji Polski . Z pewnością stypendium za osiągnięcia w sporcie pobierane w kwotach po 300 złotych miesięcznie nie pozwala na przyjęcie , że jest to wystarczając kwota na zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb , tym bardziej , że powód znajduje się w okresie intensywnego rozwoju , posiada potrzeby związane nie tylko z wyżywieniem , ale także koniecznością zakupu odzieży , w tym sportowej , stosowania odpowiednich suplementów . Zatem, kierując się powyższym, a uwzględniając przede wszystkim możliwości finansowe pozwanego jak i upływ czasu oraz zwiększone wydatki ponoszone przez powoda, Sąd na podstawie art. 135 § 1 k.r.o. i art. 138 k.r.o. zasądził od pozwanego J. B. (1) na rzecz powoda M. B. (1) alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 600 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 28 marca 2017 roku, płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do jego rąk , wraz z ustawowymi odsetkami , w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 marca 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1123/12 , utrzymanych następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 29 października 2013 roku w sprawie o sygn. akt V C 623/13 , w kwotach po 400 złotych miesięcznie (punkt IV wyroku) .

Natomiast jeśli idzie o żądanie M. B. (2) , to wskazać wypada , że w ocenie Sądu , nie wystąpiły przesłanki pozwalające na zasądzenie świadczeń alimentacyjnych na jej rzecz od pozwanego – M. B. (2) nie wykazała, aby wskutek rozwodu doszło do istotnego pogorszenia jej sytuacji materialnej . Strony nie zamieszkują razem od kilku lat , samodzielnie utrzymują się oddzielnie . Fakt obecnej sytuacji powódki i okresowe pozostawanie bez zatrudnienia miał miejsce także w czasie trwania związku małżeńskiego stron . Ponadto fakt pozostawania bez zatrudnienia nie był wynikiem rozwodu a konsekwencją upływu czasu i zdarzeń , które nie miały związku z rozwodem . Należy zauważyć , że teza 2 wyroku Sądu Najwyższego z dnia 15 lipca 1999 roku w sprawie o sygn. akt I CKN 356/99 (który sąd rozpoznający przedmiotową sprawę w pełni podziela) stanowi , że dla uwzględnienia na podstawie art. 60 §2 krio powództwa niezbędnym jest by to właśnie rozwód pociągał za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego . Ujawnienie się zatem wskazanych w tym przepisie skutków nawet po wielu latach od orzeczenia rozwodu może uzasadniać uwzględnienie powództwa na podstawie art. 60 §2 krio ale tylko wówczas , jeżeli zostanie ustalone , że wspomniane skutki są następstwem rozwodu a nie zostały spowodowane innymi przyczynami . Niewątpliwie sytuacja materialna stron zmieniła się od czasu zapadnięcia wyroku rozwodowego , bowiem powódka okresowo pozostaje bez zatrudnienia , zaś pozwanemu wzrosły dochody , jednakże powyższe okoliczności nie zmieniają ustalenia , że te zmiany są wynikiem upływu czasu a nie są związane z rozwodem (powódka nie wykazała związku przyczynowo – skutkowego między wskazanymi zdarzeniami) .

Również Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia żądania powódki z uwagi na przepis art. 60 §1 krio - z powodu niedostatku powódki . Powiatowy Urząd Pracy w E. Filia w P. w ostatnim okresie czasu dysponował ofertami pracy dla osób z jej kwalifikacjami z proponowanym wynagrodzeniem na poziomie co najmniej minimalnego . Od stycznia 2018 roku powódka ma gwarancję zatrudnienia , zatem wskazana przesłanka również nie znajduje uzasadnienia z tego powodu . Zdaniem Sądu – możliwości zarobkowe powódki nie pozwalają na przyjęcie , że znajduje się ona w niedostatku i że własnymi siłami nie może zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb .

Zatem biorąc pod uwagę powyższe ustalenia jak też zgromadzone dowody , należało stwierdzić iż nie zachodziły przesłanki do zasądzenia na rzecz M. B. (2) alimentów od pozwanego J. B. (1) . W ocenie Sądu , aktualne możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego nie pozwalają na zasądzenie od niego alimentów na rzecz powódki . Posiada on zobowiązania alimentacyjne wobec wspólnych dzieci stron , zobowiązania kredytowe oraz koszty związane z własnym utrzymaniem , które musi regulować w pierwszej kolejności . Wypada zaakcentować , że gdyby powódka w sposób należyty wykorzystywała swoje możliwości zarobkowe , potencjalna kwota otrzymywanych przez nią świadczeń zaspokajałaby jej potrzeby w całości , zatem mając również na względzie porównanie sytuacji materialnej obu stron procesu i zasady współżycia społecznego , nie było podstaw do zasądzenia alimentów na rzecz powódki i powództwo należało oddalić , stosownie do powołanych wyżej przepisów (punkt V wyroku) .

W punkcie VI wyroku - na podstawie przepisu art. 102 k.p.c.- odstąpiono od obciążania powódek K. K. i M. B. (2) kosztami procesu na rzecz pozwanego w zakresie w jakim przegrali proces , mając na względzie ich sytuację życiową i finansową .

Punkt VII wyroku zawiera rozstrzygnięcie o kosztach sądowych, które - na mocy przepisu art.13 i art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2016 roku poz. 623) oraz art. 108 § 1 k.p.c. – nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Elblągu), w kwocie 246 zł, na którą składają się opłata stosunkowa wynosząca 5% wartości przedmiotu sporu obliczona stosunkowo w takim zakresie w jakim pozwany przegrał proces (240 zł) oraz opłata kancelaryjna za klauzulę wykonalności (6 zł) .

Na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., wyrokowi w części zasądzającej roszczenia tj. w punkcie I , III i IV , nadano rygor natychmiastowej wykonalności (punkt VIII wyroku).