Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie w XII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Wierciszewska-Chojnowska

Protokolant: Agnieszka Knyziak

przy udziale Prokuratora Katarzyny Jakackiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 .11.2017 r. i 7.12.2017 r.

sprawy A. P.

syna I. i S. z domu C.

urodzonego w dniu (...) w W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 14 stycznia 2005 r. w sprawie o sygn. akt III K 1714/04 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 43 ust. 3 Ustawy z dnia 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w okresie od 2001 r. (daty bliżej nieustalonej) do dnia 25 listopada 2003 r. na karę 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych po 100 złotych jedna stawka dzienna; za przestępstwo z art. 47 Ustawy z dnia 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w okresie od 2001 r. (daty bliżej nieustalonej) do dnia 25 listopada 2003 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 150 stawek dziennych po 100 złotych jedna stawka, za przestępstwo z art. 48 ust. 1 Ustawy z dnia 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 25 listopada 2003 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo z art. 272 k.k. popełnione w dniu 25 listopada 2003 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 300 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 złotych, na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 25 listopada 2003 r. do dnia 14 stycznia 2005 r.;

2.  Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 sierpnia 2008 r. w sprawie o sygn. akt II K 4/07 utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 29 lipca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 45/09 za przestępstwo z art.61 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. popełnione w okresie od stycznia do 21 marca 2005 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 złotych jedna stawka dzienna, za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 4 kwietnia 2005 r. na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 60 stawek dziennych po 10 złotych jedna stawka, na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych po 10 złotych każda stawka; na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 26.09.2005 r. do dnia 25.04.2006 r. Prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 października 2012 r. w sprawie sygn. akt III Kow 1921/12wz warunkowo przedterminowo zwolniono skazanego z odbycia kary 4 lat pozbawienia wolności wyznaczając okres próby do dnia 29.10.2014 r.

3.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 10 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt V K 549/09 za przestępstwo z art. 225 § 1 d.k.k. popełnione w okresie od 1 stycznia 1991 r. do 3 listopada 1992 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

4.  Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 81/10 na mocy którego na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeczono w stosunku do skazanego przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnionego w okresie od stycznia do 21 marca 2005 r. przestępstwa z art. 61 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii;

5.  Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 września 2015 r. w sprawie o sygn. akt XII K 41/13 zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2016 r. sygn. akt II AKa 35/16 za przestępstwo z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.20105 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zb. z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.20105 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie od wiosny 2005 r. do 25 września 2005 r. na karę 5 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych po 100 złotych jedna stawka; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 28.08.2011 r. do dnia 18.05.2012 r.;

przy czym wyrokiem łącznym z dnia 12 października 2010 r. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim w sprawie o sygn. akt II K 109/10 połączył kary wymierzone skazanemu w sprawach o sygn. akt III K 1714/04 i V K 549/09 i na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzył skazanemu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności; prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 października 2012 r. w sprawie sygn. akt III Kow 1921/12wz warunkowo przedterminowo zwolniono skazanego z odbycia kary 6 lat pozbawienia wolności wyznaczając okres próby do dnia 29.10.2014 r.

orzeka

1.  rozwiązuje karę łączną pozbawienia wolności i karę łączną grzywny orzeczone wyrokiem opisanym w pkt. 2 części wstępnej wyroku;

2.  przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. – na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. i art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 r. łączy kary jednostkowe pozbawienia wolności i kary jednostkowe grzywny wymierzone wyrokami opisanymi powyżej w pkt. 2 i 5 i wymierza skazanemu A. P. karę łączną 6 (sześciu) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 280 (dwustu osiemdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 (czterdzieści) złotych;

3.  w części nie objętej wyrokiem łącznym wyroki opisane w pkt. 2 i 5 podlegają odrębnemu wykonaniu;

4.  na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 82 k.k. w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 16 września 2011 r. (Dz.U. Nr 240, poz. 1431) przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt. 2 kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres odbywania kary łącznej pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 4/07 w wymiarze 4 lat oraz na podstawie art. 577 k.p.k. w sprawie o sygn. akt XII K 41/13 od dnia 28.08.2011 r. do dnia 18 .05.2012 r. oraz od dnia 18.05.2017 r. do 7.12.2017 r;

5.  na podstawie art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k. postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego co do kar opisanych powyżej wyrokami w pkt. 1 i 3 umarza;

6.  umarza na podstawie art. 572 k.p.k. postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego odnośnie środka karnego opisanego wyrokiem z pkt. 4;

7.  zwalnia skazanego od kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt XII K 215/17

UZASADNIENIE

Obrońca skazanego A. P. we wniosku z dnia 11 września 2017 r. (data prezentaty) sformułował żądanie wydania wyroku łącznego i połączenia kar wymierzonych skazanemu w sprawach o sygn. akt XII K 41/13 i II K 4/07 na zasadach

obowiązujących do dnia 1 lipca 2015 r. Wniósł nadto o wymierzenie skazanemu kary łącznej w oparciu o zasadę pełnej absorpcji.

Sąd Okręgowy na podstawie całokształtu materiału dowodowego, w tym aktualnych danych o karalności ustalił, iż A. P. został skazany prawomocnymi wyrokami:

6.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa z dnia 14 stycznia 2005 r. w sprawie o sygn. akt III K 1714/04 za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 43 ust. 3 Ustawy z dnia 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w okresie od 2001 r. (daty bliżej nieustalonej) do dnia 25 listopada 2003 r. na karę 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 250 stawek dziennych po 100 złotych jedna stawka dzienna; za przestępstwo z art. 47 Ustawy z dnia 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w okresie od 2001 r. (daty bliżej nieustalonej) do dnia 25 listopada 2003 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wymiarze 150 stawek dziennych po 100 złotych jedna stawka, za przestępstwo z art. 48 ust. 1 Ustawy z dnia 24.04.1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 25 listopada 2003 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo z art. 272 k.k. popełnione w dniu 25 listopada 2003 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 300 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 złotych, na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 25 listopada 2003 r. do dnia 14 stycznia 2005 r.;

7.  Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 sierpnia 2008 r. w sprawie o sygn. akt II K 4/07 utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 29 lipca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 45/09 za przestępstwo z art.61 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. popełnione w okresie od stycznia do 21 marca 2005 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 złotych jedna stawka dzienna, za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 4 kwietnia 2005 r. na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 60 stawek dziennych po 10 złotych jedna stawka, na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych po 10 złotych każda stawka; na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 26.09.2005 r. do dnia 25.04.2006 r. Prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 października 2012 r. w sprawie sygn. akt III Kow 1921/12wz warunkowo przedterminowo zwolniono skazanego z odbycia kary 4 lat pozbawienia wolności wyznaczając okres próby do dnia 29.10.2014 r.

8.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 10 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt V K 549/09 za przestępstwo z art. 225 § 1 d.k.k. popełnione w okresie od 1 stycznia 1991 r. do 3 listopada 1992 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

9.  Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 81/10, na mocy którego na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeczono w stosunku do skazanego przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnionego w okresie od stycznia do 21 marca 2005 r. przestępstwa z art. 61 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii;

10.  Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 września 2015 r. w sprawie o sygn. akt XII K 41/13 zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2016 r. sygn. akt II AKa 35/16 za przestępstwo z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.20105 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zb. z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.20105 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. popełnione w okresie od wiosny 2005 r. do 25 września 2005 r. na karę 5 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych po 100 złotych jedna stawka; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 28.08.2011 r. do dnia 18.05.2012 r.;

Jednocześnie wyrokiem łącznym z dnia 12 października 2010 r. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim w sprawie o sygn. akt II K 109/10 połączył kary wymierzone skazanemu w sprawach o sygn. akt III K 1714/04 i V K 549/09 i na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzył skazanemu karę łączną 6 lat pozbawienia wolności - prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 października 2012 r. w sprawie sygn. akt III Kow 1921/12wz warunkowo przedterminowo zwolniono skazanego z odbycia kary 6 lat pozbawienia wolności wyznaczając okres próby do dnia 29.10.2014 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek obrońcy skazanego o wydanie wyroku łącznego zasługiwał na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności podzielić należało stanowisko obrońcy, iż w stosunku do skazanego A. P. należy zastosować – w oparciu o zasadę art. 4 § 1 k.k. – przepisy Kodeksu Karnego o karze łącznej obowiązujące do dnia 1 lipca 2015 r., albowiem przepisy te są dla skazanego korzystniejsze. Z analizy materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika nie tylko to, że wszystkie przestępstwa, za które został prawomocnie skazany A. P. zostały przez niego popełnione przed datą 1 lipca 2015 r., ale przede wszystkim to, że zastosowanie nowych przepisów rozdziału IX Kodeksu Karnego wyłączałoby w ogóle możliwość wydania wyroku łącznego, albowiem w stosunku do skazanego aktualnie wykonaniu podlega jedynie jedna kara - orzeczona w sprawie o sygn. akt XII K 41/13. Tymczasem w świetle poprzednio obowiązujących przepisów (art. 92 k.k.) wydaniu wyroku łącznego nie stał na przeszkodzie fakt, że poszczególne kary wymierzone za należące do ciągu przestępstw lub zbiegające się przestępstwa zostały już w całości albo w części wykonane.

Zgodnie z treścią art. 569 k.p.k. i art. 85 k.k. ( w brzmieniu obowiązującym do 1 lipca 2015 r.) wyrok łączny wydaje się tylko wtedy, jeżeli zostały spełnione warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby skazanej prawomocnie wyrokami różnych sądów tj., gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zawarty w art. 85 k.k. zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się zaś do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnych przestępstw (uchwała o mocy zasady prawnej SN z dnia 25.02.2005 r., I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13).

Analiza danych o karalności A. P. wskazuje, że choć spośród wszystkich jego skazań można wyodrębnić dwa zbiegi przestępstw w rozumieniu art. 85 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do 1 lipca 2015 r.), to przesłanki do wydania wyroku łącznego i orzeczenia kary łącznej zostały spełnione jedynie w odniesieniu do kar jednostkowych pozbawienia wolności i kar jednostkowych grzywien, jakie skazanemu zostały wymierzone w sprawach o sygn. akt II K 4/07 i XII K 41/13 za przestępstwa popełnione przez niego po dniu 14 stycznia 2005 r. tj. po wydaniu wyroku w sprawie o sygn. akt III K 1714/04, a przed dniem 13.08.2008 r. tj. dniem, w którym zapadł wyrok w sprawie o sygn. akt II K 4/07 i który to wyrok jest dla tych przestępstw chronologicznie pierwszym w rozumieniu art. 85 d.k.k. W stosunku bowiem do kar wymierzonych skazanemu w sprawach o sygn. akt III K 1714/04 i V K 549/09 istnieje powaga rzeczy osądzonej w postaci prawomocnego wyroku łącznego, jaki został w stosunku do skazanego wydany w sprawie o sygn. akt II K 109/10 przez Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim, co do którego brak podstaw do jego rozwiązania w rozumieniu art. 575 k.p.k. Stąd też w tym zakresie postępowanie o wydanie wyroku łącznego zostało przez Sąd na podstawie art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k. umorzone.

Zbieg przestępstw tworzą w odniesieniu do skazań w sprawach o sygn. akt II K 4/07 i XII K 41/13 trzy przestępstwa popełnione przez skazanego tj.:

- w okresie od stycznia do 21 marca 2005 r. przestępstwo z art. 61 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. (sprawa II K 4/07) – kara 3 lat pozbawienia wolności oraz kara 100 stawek dziennych grzywny po 10 złotych jedna stawka;

- w dniu 4.04. 2005 r. przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (sprawa II K 4/07) – kara 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 60 stawek dziennych grzywny po 10 złotych jedna stawka dzienna;

- w okresie od wiosny 2005 r. do 25 września 2005 r. przestępstwo z art. 53 ust. 2 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zb. z art. 56 ust. 1 i 3 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. i przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. (sprawa XII K 41/13) – kara 5 lat pozbawienia wolności i grzywna w wymiarze 200 stawek dziennych po 100 złotych jedna stawka dzienna.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 d.k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak określonych ustawą górnych progów wymiaru poszczególnych rodzajów kary łącznej. W realiach tego zbiegu przestępstw oznaczało to możliwość wymierzenia skazanemu A. P. kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze od 5 lat pozbawienia wolności do 10 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary łącznej grzywny w granicach od 200 stawek dziennych do 360 stawek dziennych.

Wymierzając skazanemu A. P. karę łączną 6 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 280 stawek dziennych Sąd miał na uwadze przede wszystkim charakter i rodzaj związku przedmiotowego między popełnionymi przez skazanego przestępstwami, związek podmiotowy, jak również właściwości i warunki osobiste skazanego oraz jego zachowanie w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności. Przy ocenie charakteru związku przedmiotowego zbiegających się przestępstw Sąd brał pod uwagę bliskość czasową ich popełnienia bacząc, iż więź tego związku jest większa, gdy czyny popełniane są równocześnie lub bezpośrednio po sobie, osoby pokrzywdzonych (gdy wieloma przestępstwami pokrzywdzono tę samą osobę), rodzaj naruszonego dobra prawnego, sposób działania sprawcy. W aspekcie podmiotowym Sąd brał natomiast pod uwagę motywy, pobudki skazanego, rodzaj i formę winy.

Odnosząc powyższe kryteria do oceny zbiegających się w tym zakresie trzech czynów popełnionych przez skazanego Sąd ustalił, iż czyny te były rodzajowo tożsame, wszystkie wyczerpywały bowiem znamiona przestępstw z Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, z tym jednak, że każde z nich polegało na innym działaniu skazanego (posiadanie prekursorów, pomocnictwo we wprowadzaniu do obrotu substancji psychotropowych, udział w wytwarzaniu substancji psychotropowych), przy czym czyn, za który A. P. został skazany w sprawie o sygn. akt XII K 41/13 został popełniony dodatkowo w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. i z przestępstwa tego skazany uczynił sobie stałe źródło dochodu. Dlatego też przy wymiarze kar łącznych pozbawienia wolności i grzywny Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania zasady pełnej absorpcji, o której zastosowanie wnosił obrońca skazanego. Przestępstwa te wprawdzie zostały popełnione w zasadzie w w podobnym okresie czasu (od marca do września 2005 r.) oraz co do zasady były tożsame rodzajowo, ale te dwie okoliczności nie mogły przeważyć za przyjęciem wnioskowanej zasady przy kształtowaniu wysokości kary łącznej. Tym bardziej, iż przestępstw pozostających w realnym zbiegu skazany dopuścił się będąc już uprzednio osobą karaną za przestępstwa (wyrok ze sprawy o sygn. akt. III K 1714/04, który zapadł w dniu 14 stycznia 2005 r.).

Na wymiar orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności i grzywny na zasadach pełnej absorpcji nie mogła mieć również przeważającego znaczenia –którą to okoliczność akcentował obrońca skazanego - niewątpliwie pozytywna opinia, jaką cieszy się skazany w Zakładzie Karnym w S. (k. 141), gdzie odbywa karę 5 lat pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie o sygn. akt XII K 41/13. Z opinii tej wynika, że skazany przez okres odbywania kary pozbawienia wolności wyróżnia się bardzo dobrym zachowaniem. W grupie współosadzonych funkcjonuje prawidłowo, nie odnotowano występowania konfliktów interpersonalnych. Wobec przełożonych jest grzeczny i zdyscyplinowany. Nie był karany dyscyplinarnie, kilka razy został nagrodzony za wykonywaną nieodpłatnie pracę i wyróżniające się zachowanie. Karę pozbawienia wolności odbywa od listopada 2017 r. w systemie programowego oddziaływania. Według opinii, skazany deklaruje przynależność do nieformalnych struktur podkultury przestępczej, ale nie odnotowano na tym tle negatywnych przejawów jego zachowania. W opinii Zakładu Karnego skazany ma pozytywny stosunek do pracy, podejmował się zatrudnienia w poprzednim miejscu osadzenia (nieodpłatnie jako bibliotekarz), obecnie zatrudniony jest odpłatnie na stanowisku szwacz maszynowy, monter sprzętu oświetleniowego. Niemniej jednak, nawet bardzo dobre zachowanie skazanego podczas odbywania kary pozbawienia wolności nie obliguje Sądu do złagodzenia w wyroku łącznym wymiaru kary łącznej. Samo właściwe zachowanie podczas odbywania kary pozbawiania wolności stanowi bowiem typową konsekwencję wykonywania orzeczonej kary, mającej przecież zmierzać do osiągnięcia w stosunku do sprawcy celów zapobiegawczych, wychowawczych i resocjalizacyjnych. Jest też jednym z podstawowych obowiązków skazanego.

Skazany A. P. niewątpliwie prezentuje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw, swojej przeszłości, co jednoznacznie wynika z treści zeznań, jakie złożył przed Sądem. Wyrażana skrucha, zdaniem Sądu, była szczera, nie była tylko deklaracją złożoną na potrzeby prowadzonego w przedmiotowej sprawie postępowania. W postawie skazanego widoczne jest ogromne zaangażowanie w ruch zajmujący się profilaktyką uzależnień. Skazany zarówno w czasie odbywania kary, jak również na wolności angażował się w prace społeczne ruchu AA, które to okoliczności wynikały nie tylko z jego zeznań, ale również z zeznań świadka J. J.. Skazany chce powrócić do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie, jest w stałym związku, utrzymuje kontakty z dorosłym synem, chcąc nadal uczestniczyć w jego życiu i służyć mu pomocą.

Sąd wyrokujący w przedmiotowej sprawie podziela stanowisko, iż kara łączna w wyroku łącznym nie musi tworzyć sytuacji korzystniejszej dla skazanego od istniejącej ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. akt II AKa 207/08, KZS 2009/1/64, z dnia 4 października 2000 r., sygn. akt II AKa 175/00, KZS 2000/10/31) oraz, że jest swego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej sprawcy w okresie czasu objętym skazaniami. Ma likwidować swoistą konkurencję kar w postępowaniu wykonawczym wynikłą z kilkakrotnych skazań. Nie jest to natomiast sposób na premię dla sprawcy większej liczby przestępstw (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 listopada 2008 r., sygn. akt II AKa 198/08, KZS 2009/9/61).

Dlatego też, mając zatem na uwadze całokształt wyżej podniesionych okoliczności, a także fakt, iż skazany A. P. jest sprawcą wielokrotnym, Sąd doszedł do przekonania, że wymierzona skazanemu za zbiegające się przestępstwa kara łączna 6 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara łączna grzywny w wymiarze 280 stawek dziennych (obie orzeczone na zasadach tzw. asperacji – częściowego pochłaniania) to kary sprawiedliwe, które pozwolą osiągnąć w stosunku do skazanego w sposób trwały wszystkie cele kary indywidualnej, jak również sprostają celowi ogólno-prewencyjnemu kary. Podkreślić należy, że wymiar orzeczonych w przedmiotowej sprawie kar łącznych odzwierciedla przede wszystkim stopień związku podmiotowego i przedmiotowego zbiegających się przestępstw, których dopuścił się skazany. Sam fakt popełnienia więcej niż jednego przestępstwa w warunkach określonych w art. 85 k.k. nie może bowiem – w ocenie Sądu - skutkować automatyczną absorpcją kar, albowiem byłoby to niczym nieuzasadnione premiowanie sprawcy wielokrotnego łagodniejszą karą niż sprawcy jednorazowego. Jednocześnie stosując zasadę asperacji ( przy czym podkreślić należy, że bliższą dolnej granicy ustawowego wymiaru kary łącznej) Sąd wziął pod uwagę wszystkie te okoliczności, które dają podstawę do stwierdzenia, że prowadzony wobec skazanego proces resocjalizacji odnosi swoje ustawowe cele i może zostać skrócony do granic wyznaczonych przez orzeczone kary łączne.

Sąd ustalił jednocześnie na podstawie art. 86 § 2 d.k.k. na nowo wysokość jednej stawki dziennej orzeczonej kary łącznej grzywny. Ustalił ją na kwotę 40 złotych uznając, iż aktualna sytuacja rodzinna i majątkowa skazanego (nie posiada nikogo na utrzymaniu, jest odpłatnie zatrudniony w zakładzie karnym, jest dość młodym, zdrowym mężczyzną zdolnym do pracy zarobkowej) pozwoli mu na osiągnięcie stosownych dochodów, by bez uszczerbku dla własnego utrzymania uiścić należną grzywnę.

Jednocześnie na podstawie art. 577 k.p.k. Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności stosowny okres rzeczywistego pozbawienia wolności skazanego w sprawie XII K 41/13 (zaliczony na jej poczet przez sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k.). Nadto na podstawie art. 82 k.k. w brzmieniu sprzed wejścia w życie Ustawy z dnia 16 września 2011 r. - przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k.- na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył A. P. okres odbycia kary wymierzonej mu w sprawie o sygn. akt II K 4/07 w wymiarze 4 lat. W czasie, kiedy skazany popełnił przestępstwa, za które został w przedmiotowej sprawie skazany wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2008 r. (prawomocny z dniem 29 lipca 2009 r.) obowiązywał art. 82 k.k. w brzmieniu „jeżeli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie odwołano warunkowego przedterminowego zwolnienia, karę uważa się za odbytą w chwilą warunkowego przedterminowego zwolnienia”. Zmiana tego przepisu nastąpiła dopiero na mocy ustawy z dnia 16.09.2011 r. (Dz.U. Nr 240, poz. 1431) poprzez wprowadzenie § 2 w brzmieniu „w przypadku objęcia wyrokiem łącznym kary, z której skazany został warunkowo przedterminowo zwolniony, na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza się jedynie okres faktycznego odbywania kary” – przepis ten zaczął obowiązywać od dnia 1 stycznia 2012 r. A zatem przepis art. 82 k.k. w aktualnym brzmieniu niewątpliwie pogorszył sytuację prawną skazanego w porównaniu z obowiązującym poprzednio stanem prawnym, stąd należało w stosunku do skazanego zastosować jako względniejszy poprzednio obowiązujący art. 82 k.k. Nie budzi bowiem żadnych wątpliwości, iż w sprawie o sygn. akt II K 4/07 prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 października 2012 r. w sprawie sygn. akt III Kow 1921/12wz A. P. został warunkowo przedterminowo zwolniono z odbycia kary 4 lat pozbawienia wolności. Skazanemu wyznaczono okres próby do dnia 29.10.2014 r. a w okresie próby i kolejnych 6 miesięcy nie odwołano warunkowego przedterminowego zwolnienia (tak. m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9.07.,2015 r. w sprawie III KK 24/15, Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 5.04.2012 r. II AKa 68/12).

Co do wyroku opisanego w pkt. 4 – Sąd na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego, albowiem wyrokiem ze sprawy o sygn. akt II K 81/10 nie wymierzono skazanemu kary podlegającej łączeniu a jedynie środek karny w postaci przepadku równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa.

Mając na uwadze fakt izolacji skazanego, kierując się zasadami słuszności, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go od obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania.

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w sentencji.