Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: XI Ns 103/17

POSTANOWIENIE

Dnia 20 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu XI Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Magdalena Kirow-Kotas

Protokolant:

sekretarz sądowy Natalia Wiśniewska

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2017 r. w Toruniu na rozprawie

sprawy z wniosku W. Ż.

z udziałem M. Ż. (1)

o podział majątku wspólnego

postanawia:

1.  Ustalić, że w skład majątku wspólnego W. Ż. i M. Ż. (1) wchodzą:

a.  środki pieniężne w kwocie 12.000 zł pochodzące ze sprzedaży prawa własności lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w P. przy ulicy (...) , dla którego Sąd Rejonowy w Toruniu prowadził księgę wieczystą Kw (...)

b.  samochód osobowy marki V. (...) 1,9 rok produkcji 2001 o wartości 5.500 zł

c.  komputer stacjonarny oraz monitor o wartości 500 zł

d.  laptop L. o wartości 350 zł

e.  maszyna do szycia o wartości 200 zł

f.  robot kuchenny wielofunkcyjny o wartości 200 zł

g.  telewizor plazmowy S. (...) cali o wartości 650 zł

h.  kino domowe D. z 4 głośnikami o wartości 900 zł

i.  drukarka H. o wartości 100 zł

j.  odkurzacz Zelmer o wartości 100 zł;

2.  Ustalić że M. Ż. (1) poniósł nakład z majątku osobistego na majątek wspólny w postaci : spłat raty kredytu hipotecznego w miesiącach styczeń – maj 2015 r. wraz z prowizją za wcześniejszą spłatę kredytu w łącznej wysokości 6.499,61 zł oraz opłat eksploatacyjnych związanych z lokalem mieszkalnym opisanym w punkcie 1a postanowienia w miesiącach styczeń-maj 2015 r. w wysokości 2.092,80 zł tj. łącznie 8.592,41zł (osiem tysięcy pięćset dziewięćdziesiąt dwa złote czterdzieści jeden groszy);

3.  dokonać podziału majątku wspólnego opisanego w punkcie 1. postanowienia w ten sposób, że:

a.  składniki majątku wspólnego opisane w punkcie 1 podpunkt e) przyznać na wyłączną własność W. Ż.

b.  składniki majątku wspólnego opisane w punkcie 1 podpunkt a), b), c), d), f), g), h), i), j) przyznać na wyłączną własność M. Ż. (1);

4.  zasądzić od M. Ż. (1) na rzecz W. Ż. kwotę 5.753,80 zł (pięć tysięcy siedemset pięćdziesiąt trzy złote osiemdziesiąt groszy) tytułem wyrównania jej udziału w majątku wspólnym oraz rozliczenia nakładów, płatną w terminie 3 ( trzech) miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia, z ustawowymi odsetkami do dnia płatności na wypadek opóźnienia w płatności;

5.  kosztami postępowania, od ponoszenia których W. Ż. była zwolniona obciążyć Skarb Państwa , a w pozostałym zakresie ustalić, że każda ze stron ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

6.  przyznać od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. W. M. kwotę 4800 zł (cztery tysiące osiemset złotych) powiększoną o podatek VAT tytułem nieopłaconych w żadnej części kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu W. Ż..

Sygn. akt 103/17

UZASADNIENIE

E. Ż. złożyła wniosek o podział majątku wspólnego jej i byłego męża M. Ż. (1). W skład majątku jej zdaniem weszły : środki pieniężne w kwocie 12 000,00 zł pochodzące ze sprzedaży prawa własności lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w P. przy ul. (...) przysługującego stronom, ruchomości o łącznej wartości 18 550,00 zł obejmujące samochód osobowy marki V. (...) o wartości 12 000,00 zł, komputer stacjonarny wraz z monitorem o wartości 1 000,00 zł, laptop L. o wartości 500,00 zł, maszyna do szycia o wartości 200,00 zł, robot kuchenny wielofunkcyjny o wartości 200,00 zł, telewizor plazmowy 55 cali S. o wartości 1 500,00 zł, telewizor (...) S. (...) cali o wartości 400,00 zł, wieża radiowa D. wraz z 4 głośnikami o wartości 1 500,00 zł, m. wieża radiowa wraz z 2 głośnikami o wartości 200,00 zł, drukarka H. o wartości 200,00 zł, stół i 4 krzesła o wartości 150,00 zł, odkurzacz Zelmer o wartości 100,00 zł, bojler do łazienki o wartości 200,00 zł oraz 2 rowery górskie o wartości 400,00 zł. Jak wyjaśniła wnioskodawczyni lokal mieszkalny w P., będący składnikiem majątku wspólnego stron, został zbyty za 170 000,00 zł, a pieniądze z jego sprzedaży w kwocie 158 000,00 zł zostały przeznaczone na spłatę kredytu, zaś kwota 12 000,00 zł została zapłacona przez kupującego na rzecz M. Ż. (1) i przekazana przelewem na jego konto. Wszystkie ruchomości z kolei zostały zabrane przez uczestnika, bez pytania wnioskodawczyni o zgodę. Zaproponowanym przez wnioskodawczynię sposobem podziału majątku wspólnego było przyznanie na wyłączną własność uczestnika wszystkich ruchomości i zasądzenie od niego na rzecz wnioskodawczyni kwoty 15 275,00 zł tytułem spłaty jej udziałów w majątku wspólnym.

W odpowiedzi na wniosek uczestnik wskazał, iż w okresie od sierpnia 2014 roku do 13 maja 2015 roku sam ponosił koszty utrzymania lokalu mieszkalnego w P., spłacając raty kredytu w wysokości ok. 800-900 zł miesięcznie oraz czynsz w wysokości ok. 500 zł miesięcznie. Podniósł ponadto, że samochód marki V. (...) został sprzedany za kwotę 4.200,00 zł, zakwestionował wartość komputera stacjonarnego uznając, iż nie jest on wart 500 zł, telewizora S. ( który jego zdaniem ma 46 cali a nie 55), którego wartość również nie przekracza 500 zł, kina domowego D. , drukarki H., które w jego ocenie warte są – odpowiednio – nie więcej niż 800 zł i 100 zł. Stwierdził również, iż nie posiada laptopa, telewizor (...) podarował córce wnioskodawczyni – N. Ć., z kolei stół i krzesła pozostały w mieszkaniu w P. wraz z bojlerem, który stanowił jego wyposażenie, natomiast maszynę do szycia kupił przed ślubem. Odkurzacz zepsuł się i został wyrzucony, a dwa rowery górskie pozostały w piwnicy mieszkania w P., gdyż były w stanie nie nadającym się do użytku. Podniósł również, iż wnioskodawczyni wyniosła z mieszkania w P. ławę o wartości 500 zł, żyrandole o wartości 600 zł, wyposażenie kuchni oraz inne rzeczy , których już nie pamięta.

Pismem z dnia 1 września 2017 roku wnioskodawczyni zakwestionowała, iż uczestnik spłacał raty kredytu hipotecznego – kwota 158 000,00 zł została bowiem przelana na rachunek bankowy Banku (...) S.A. tytułem spłaty pozostałej części wspólnie zaciągniętego kredytu. Podtrzymała również swoje stanowisko co do wartości komputera, laptopa, maszyny do szycia, telewizora S. (choć przyznała, iż w istocie może on mieć 46 cali), telewizora (...), kina domowego D., drukarki H. oraz odkurzacza. Podniosła również, iż uczestnik w rzeczywistości zabrał z mieszkania w P. stół wraz z krzesłami oraz bojler, zaprzeczyła również twierdzeniu uczestnika, iż rowery były niezdatne do użytku, zaprzeczyła również jakoby wyniosła z mieszkania stron jakiekolwiek przedmioty.

Na rozprawie w dniu 4 września 2017 roku strony zgodnie przyjęły, że wartość samochodu V. (...) to 5 500,00 zł, komputer z monitorem jest wart 500 zł i zostanie przyznany uczestnikowi, podobnie jak laptop, który według stron jest warty 350,00 zł, robot kuchenny o wartości 200,00 zł, kino domowe o wartości 900 zł, drukarka H. o wartości 100 zł , zaś maszyna do szycia o wartości 200,00 zł przypadnie w udziale wnioskodawczyni. Ponadto, strony zgodnie ustaliły, iż m. wieża nie stanowi majątku wspólnego i pozostaje u N. Ć., w skład majątku wspólnego nie wchodzi również bojler.

Podczas rozprawy w dniu 30 października 2017 roku wnioskodawczyni cofnęła swój wniosek w zakresie ustalenia, że do majątku wspólnego stron i jego rozliczenia wchodzą 2 rowery, telewizor i m. wieża, które są u N. Ć., stół i 4 krzesła. Strony zgodnie oświadczyły, iż nie żądają rozliczenia w zakresie ławy, żyrandola i wyposażenia kuchni mieszkania w P., a także mikrofalówki, okapu w kuchni, szafki pod telewizor z dużego pokoju. Zgodnie oświadczyły również, że ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład majątku wspólnego pozostała do rozliczenia kwota 12 000,00 zł.

Sąd ustalił, co następuje:

M. Ż. (1) i W. Ż. zawarli w dniu 8 sierpnia 2009 roku związek małżeński. Z małżeństwa pochodzi małoletni syn - M. Ż. (2) urodzony w (...) roku.

(bezsporne)

Po ślubie strony zamieszkały w mieszkaniu w P., położonym przy ul. (...), wpisanym w księdze wieczystej numer (...), prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Toruniu, nabytym na kredyt na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 28 grudnia 2010 roku. W sierpniu 2014 roku strony podjęły decyzję o rozstaniu – uczestnik wyprowadził się wówczas ze wspólnego mieszkania i wraz z synem przeniósł się do swoich rodziców. Wyrokiem z dnia 14 października 2014 roku Sąd Okręgowy w Toruniu rozwiązał związek małżeński stron z wyłącznej winy W. Ż..

(bezsporne, ponadto wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 21 października 2014 r.w sprawie I C 1904/14- k. 24 nin. akt)

W trakcie trwania związku małżeńskiego strony zgromadziły następujące przedmioty majątkowe:

a.  samochód osobowy marki V. (...) 1,9 rok produkcji 2001 o wartości 5.500 zł

b.  komputer stacjonarny oraz monitor o wartości 500 zł

c.  laptop L. o wartości 350 zł

d.  maszyna do szycia o wartości 200 zł

e.  robot kuchenny wielofunkcyjny o wartości 200 zł

f.  telewizor plazmowy S. (...) cali o wartości 650 zł

g.  kino domowe D. z 4 głośnikami o wartości 900 zł

h.  drukarka H. o wartości 100 zł

i.  odkurzacz Zelmer o wartości 100 zł,

a nadto w dniu 13 maja 2015 r. zbyły lokal mieszkalny położony w P. przy ul. (...), uzyskując – po dokonaniu spłaty kredytu hipotecznego – kwotę 12 000,00 zł , tj. majątek o łącznej wartości 20 500,00 zł.

(bezsporne,

a nadto zeznania świadka D. C. – prot. rozprawy z 30.10.2017 r. , 00:12:26,

zeznania świadka J. Ć. – prot. rozprawy z 30.10.2017 r. , 00:37:20,

przesłuchanie M. Ż. (1) – prot. rozprawy z 30.10.2017 r. , 01:20:23)

W okresie od stycznia do maja 2015 roku M. Ż. (1) dokonywał spłat rat kredytu hipotecznego – po 792,81 zł od stycznia do marca, 866,58 zł za kwiecień, 268,73 za maj wraz z prowizją za wcześniejszą spłatę w kwocie 3 085,87 zł, co daje łączną kwotę 6 499,61 zł oraz regulował opłaty eksploatacyjne związane z utrzymaniem lokalu położonego w P. – po 418,56 zł miesięcznie.

(dowód: wyciągi z rachunku bankowego M. Ż. (1) k. 83-84, zaświadczenie ze Spółdzielni Mieszkaniowej w P. k. 96, k. 106, 110, 122)

Aktem notarialnym z dnia 13 maja 2015 roku strony sprzedały należący do nich lokal mieszkalny położony w P. D. L. za cenę 170 000,00 zł. Zapłata nastąpiła w ten sposób, iż kupujący zapłacił kwotę 158 000,00 zł na rachunek M. Ż. (1) i W. Ż. w Banku (...) S.A., który był rachunkiem właściwym do dokonania całkowitej spłaty należności z tytułu kredytu udzielonego małżonkom Ż., natomiast resztą ceny nabycia , tj. 12 000,00 zł została zapłacona M. Ż. (1) na wskazany przez niego rachunek bankowy.

(dowód: akt notarialny z dnia 13 maja 2015 roku sporządzony przez notariusz K. K. k. 39-41,

zeznania świadka D. L. prot. rozprawy z 30.10.2017 , 00:55:31)

Żadna ze stron nie zamieszkiwała w lokalu mieszkalnym wyżej opisanym od rozwodu (okoliczność bezsporna).

Wnioskodawczyni jest zatrudniona jako kasjer-sprzedawca. Zarabia ok. 1 600 zł netto, z czego dokonywane są potrącenia alimentacyjne w wysokości 960,84 zł. Zalega ona z należnościami alimentacyjnymi na rzecz małoletniego syna M. na kwotę ok. 8 500,00 zł. Uczestnik pracuje jako kierowca samochodu ciężarowego. Zarabia ok. 1 560 zł netto, na jego utrzymaniu pozostaje małoletni syn stron.

(dowód: zaświadczenie o zarobkach W. Ż., k. 68, przesłuchanie uczestnika k. 103,

przesłuchanie wnioskodawczyni k.103)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie przedłożonych dokumentów, zeznań świadków D. C. ( k. 99 -100) , J. Ć. ( k. 100-101) , D. L. ( k. 101) oraz przesłuchania stron postępowania, które to dowody były ze sobą spójne. Przedłożone dokumenty nie budziły zastrzeżeń Sądu co do ich prawdziwości. Wnioskodawczyni jednak podważyła moc dowodową przedłożonego przez uczestnika dokumentu w postaci zaświadczenia ze Spółdzielni Mieszkaniowej w P. o wysokości opłat czynszowych podnosząc, iż nie został on podpisany przez osobę upoważnioną do składania oświadczeń woli w imieniu Spółdzielni. W jej ocenie – jak wynika z wydruku z KRS – do składania oświadczeń woli za Spółdzielnię upoważnieni są łącznie co najmniej dwaj członkowie zarządu, albo jeden członek zarządu i osoba do tego przez zarząd upoważniona. Natomiast pismo przedłożone przez uczestnika zostało podpisane przez jedną osobę – księgową. Jak wynika jednak z pisma z dnia 8 grudnia 2017 roku, podpisanego przez prezesa zarządu, B. J. jest zatrudniona w Spółdzielni w celu prowadzenia księgowości i do jej zadań należy między innymi wydawanie na wniosek mieszkańców zaświadczeń dotyczących opłat i rozrachunków. Sąd podziela to stanowisko. Reguły reprezentacji określone w KRS Spółdzielni dotyczą bowiem oświadczeń woli a nie zaświadczeń. Zaświadczenie nie stanowi oświadczenia woli w rozumieniu art. 60 k.c. Należy bowiem pamiętać, iż „ oświadczeniem woli jest wyłącznie zachowanie zmierzające do wywołania skutku w postaci powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego, czyli zachowanie mające wpływać na istnienie i treść uprawnień i obowiązków cywilnoprawnych” (Kodeks cywilny. Komentarz, red. E. Gniewek, P. Machnikowski, Warszawa 2017 r.). Tym samym Sąd nie widzi przeszkód, aby przyjąć przytoczone w zaświadczeniach podpisanych przez księgową fakty za prawdziwe.

W wyniku dokonywanych przez strony modyfikacji żądań, stan faktyczny stał się w przeważającej mierze bezsporny. Przedmiotem sporu było natomiast ustalenie, iż uczestnik w okresie od stycznia do maja 2015 roku ponosił opłaty eksploatacyjne związane z utrzymaniem mieszkania w P.. Ponadto, uczestnik wnosił o rozłożenie płatności na rzecz wnioskodawczyni tytułem spłaty jej udziałów w majątku wspólnym na jak najniższe raty, argumentując to tym, iż nie stać go na jednorazową spłatę. Wnioskodawczyni z kolei wskazała, iż zobowiązuje się do niezwłocznego regulowania zaległości alimentacyjnych po otrzymaniu spłaty.

Z chwilą zawarcia związku małżeńskiego – o ile małżonkowie nie postanowią inaczej – pomiędzy małżonkami powstaje wspólność małżeńska. Została ona ukształtowana jako wspólność łączna i charakteryzuje się tym, że istnieje tak długo jak długo istnieje stosunek warunkujący jej istnienie oraz faktem, że nie wyodrębnia się udziałów w majątku wspólnym. Wspólność majątkowa małżeńska ustaje m.in. w wyniku ustania małżeństwa przez rozwód.

Po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej powstaje majątek, w którym udziały określa się w częściach. Zgodnie z art. 41 § 1 k.r.o. oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, chyba że inaczej postanowiono w umowie majątkowej małżeńskiej. Ustalenie nierównych udziałów może nastąpić tylko z ważnych powodów, na wniosek zgłoszony przez jednego z małżonków. Do wspólności istniejącej między ustaniem wspólności majątkowej małżeńskiej a dokonaniem podziału majątku wspólnego znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące wspólności majątku spadkowego ( (...) k.c.) oraz przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych stosowane odpowiednio (art. 199 i n. w zw. z art. 1035 k.c.). Z kolei przepisy procedury cywilnej do spraw o podział majątku wspólnego odsyłają do odpowiedniego stosowania przepisów o dziale spadku (680 - 689 k.p.c.), które w art. 688 k.p.c. zawierają odesłanie w kwestiach w nich nie uregulowanych, do odpowiedniego stosowania przepisów o zniesieniu współwłasności, w szczególności art. 618 § 2 i 3 k.p.c.

W niniejszym postępowaniu strony zgodnie przyjęły jakie ruchomości zgromadziły w trakcie trwania związku małżeńskiego i jaka jest ich wartość. Wolą ich było, aby dokonać podziału majątku wspólnego w ten sposób, iż na rzecz wnioskodawczyni przyznana zostanie maszyna do szycia, natomiast pozostałe przedmioty miały przypaść uczestnikowi, o czym Sąd orzekł w pkt 3 sentencji. Wartość wszystkich składników majątkowych wyniosła 20 500,00 zł. Skoro udziały w majątku wspólnym każdej ze stron wyniosły połowę, każdemu powinny przypaść składniki o wartości 10 250,00 zł. Tymczasem , zgodnie z wolą stron , uczestnik otrzymał składniki majątkowe o wartości 20 300,00 zł, a wnioskodawczyni – o wartości 200,00 zł. Tym samym uczestnik powinien tytułem wyrównania zwrócić wnioskodawczyni kwotę 10 050,00 zł.

Zgodnie z art. 567 § 1 k.p.c. w sprawie o podział majątku wspólnego Sąd rozstrzyga o tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego lub odwrotnie podlegają zwrotowi.

Na mocy art. 45 § 1 i 2 k.r.o. każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Każdy z małżonków może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Zwrotu dokonuje się przy podziale majątku wspólnego, jednakże sąd może nakazać wcześniejszy zwrot, jeżeli wymaga tego dobro rodziny.

Przechodząc do kwestii rozliczenia nakładów należy podkreślić, że w postępowaniu o podział majątku Sąd nie dzieli długów. Natomiast spłata zadłużenia może być traktowana jako nakład z majątku osobistego na majątek wspólny i jako taki podlegać zwrotowi na podstawie art. 45 § 1 zd. 2 k.r.o. Taka też sytuacja zaistniała w przedmiotowym postępowaniu. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się 7 stycznia 2015 roku. Od stycznia do maja 2015 roku, czyli do daty sprzedaży mieszkania, uczestnik spłacał kredyt hipoteczny zaciągnięty przez strony , z własnych dochodów. Wnioskodawczyni, w ocenie Sądu, winna w tym czasie uiszczać połowę rat kredytu jako współwłaścicielka tejże nieruchomości, czego jednak nie czyniła. Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku opłat eksploatacyjnych związanych z ww. lokalem mieszkalnym. Nawet jeżeli strony nie zamieszkiwały w tym czasie w mieszkaniu, to jako współwłaściciele powinni ponosić solidarnie koszty jego utrzymania. W związku z tym Sąd przyjął, iż spłata rat kredytu hipotecznego w kwocie 6.499,61 zł oraz uiszczanie opłat w wysokości 2 092,80 zł w okresie od stycznia do maja 2015 roku stanowi nakład z majątku osobistego uczestnika na majątek wspólny, który wyniósł łącznie 8 592,41 zł. Wnioskodawczyni powinna zwrócić uczestnikowi połowę tej kwoty tj. 4.296,20 zł.

W związku z powyższym ustalając ostateczną wysokość spłaty Sąd wziął pod uwagę wysokość wyrównania udziału wnioskodawczyni w majątku wspólnym, który winieni jej zwrócić uczestnik oraz połowę wysokości poniesionych przez niego nakładów. W wyniku dokonanego potrącenia Sąd zasądził w pkt 4 sentencji od M. Ż. (3) na rzecz W. Ż. tytułem wyrównania jej udziału w majątku wspólnym oraz rozliczenia nakładów kwotę 5.753,80 zł ( 10 050,00 zł – 4 296,20 zł).

W myśl art. 212 § 3 zdanie pierwsze i drugie k.c., jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek,
a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu.

Uwzględniając deklarowane przez uczestnika stałe dochody w kwocie 1 560,00 zł z tytułu stosunku pracy, a z drugiej strony – interes wnioskodawczyni wyrażający się w jak najszybszym uzyskaniu spłaty, która – zgodnie z jej zapewnieniem ma być przeznaczona na spłatę zaległości alimentacyjnych - Sąd uznał za właściwe ustalenie, że zasądzona należność tytułem wyrównania jej udziału w majątku wspólnym oraz rozliczenia nakładów , będzie płatna w terminie 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia, z ustawowymi odsetkami do dnia płatności na wypadek opóźnienia w płatności. Uczestnik jest osobą zdrową, aktywną zawodowo , nie ma żadnych zobowiązań finansowych , co powoduje uznanie , że w jego realnych możliwościach jest spłata w powyższym terminie.

O kosztach zastępstwa procesowego za pomoc prawną udzieloną wnioskodawczyni z urzędu przez adw. W. M. orzeczono na podstawie § 4 pkt 8 w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2017 r., poz. 1797). Jako podstawę obliczenia należnej opłaty Sąd przyjął wartość udziału wnioskodawczyni w majątku wspólnym oraz fakt , że sprawa nie była skomplikowana i wymagająca ponadprzeciętnego zaangażowania czasu pracy.

O pozostałych kosztach postępowania orzeczono w punkcie 5 sentencji na podstawie art. 520§1 k.p.c., mając na uwadze, iż wnioskodawczyni została zwolniona od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie.