Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 638/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartłomiej Niedzielski

Protokolant: st. sekr. sąd. Jadwiga Jankowska

przy udziale Prokuratora: ----------------------------

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: 27 października 2017 r. i 15 listopada 2017 r.

sprawy M. P. (1) urodzonego (...) w P. syna E. i A. z domu G.

oskarżonego o to, że:

I.  w grudniu 2014 roku, w B., woj. (...) w ramach procedury wyłonienia dzierżawcy gruntu przy ul. (...) w B. przeprowadzonej przez S. (...) w B. z przeznaczeniem na zorganizowanie miejsc parkingowych przedłożył sfałszowaną polisę ubezpieczeniową OC w zakresie prowadzonej (...) o nr (...) (...) zawartą pomiędzy (...) S.A V. (...) a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B. z dnia 16.12.2014r.,

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk

II.  w okresie luty-marzec 2015 roku w B., woj. (...) popełnił przestępstwo wyłudzenia poświadczenie nieprawdy poprzez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego, w ten sposób, że przedłożył notariuszowi D. B. sfałszowany dokument w postaci polisy ubezpieczeniowej OC w zakresie prowadzonej (...) o nr (...) (...) zawartą pomiędzy (...) S.A V. (...) a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B. z dnia 16.12.2014r. celem uzyskania notarialnego poświadczenia za zgodność z oryginałem kopii wymienionego dokumentu, a tym samym uwierzytelnienia jego oryginalności,

tj. o czyn z art. 272 kk w zw. z art. 12 kk

III.  w okresie luty-marzec 2015 roku w B., woj. (...) popełnił przestępstwo posłużenia się dokumentem, na którym znajduje się wyłudzone poświadczenie nieprawdy w postaci potwierdzenia za zgodność z oryginałem przez notariusza D. B., tj. sfałszowaną polisą ubezpieczeniowej OC w zakresie prowadzonej (...) o nr (...) (...) zawartą pomiędzy (...) S.A V. (...) a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B. z dnia 16.12.2014r., przedkładając niniejszy dokument do dokumentacji wyłonienia dzierżawcy gruntu przy ul. (...) w B. z przeznaczeniem na zorganizowanie miejsc parkingowych w S. (...) w B. oraz (...) w B. w ramach prowadzonego dochodzenia (...),

tj. o czyn z art. 273 kk w zw. z art. 12 kk

1.  uznaje M. P. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z punktu I z tą zmianą jego opisu, że w okresie od 22 do 24 grudnia 2014 r. w B. (woj. (...)) w ramach procedury wyłonienia dzierżawcy gruntu przy ul. (...) w B. przeprowadzonej przez S. (...) w B. z przeznaczeniem na zorganizowanie miejsc parkingowych, w celu użycia za autentyczny, przedłożył dokument w postaci sfałszowanej (w zakresie daty wystawienia, okresu ubezpieczenia i daty płatności drugiej raty składki) polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) z dnia 19 grudnia 2014 r. dotyczącej zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B. i po przyjęciu, że czyn ten wyczerpuje znamiona art. 270 § 1 kk wymierza za to oskarżonemu na podstawie art. 270 § 1 kk grzywnę w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych;

2.  uznaje M. P. (1) w miejsce czynów opisanych w punktach II oraz III za winnego tego, że:

a)  w dniu 20 lutego 2015 r. w B. (woj. (...)) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wyłudził poświadczenie nieprawdy poprzez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego, w ten sposób, że przedłożył notariuszowi D. B. sfałszowany (w zakresie daty wystawienia, okresu ubezpieczenia i daty płatności drugiej raty składki) dokument polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) z dnia 19 grudnia 2014 r. dotyczącej zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B., a po uzyskaniu za numerem Repertorium A (...) notarialnego poświadczenia za zgodność z oryginałem kopii wymienionego dokumentu i tym samym uwierzytelnienia jego oryginalności, przedłożył go następnie w S. (...) w B. w ramach prowadzonej procedury przetargowej dotyczącej wyłonienia dzierżawcy gruntu przy ul. (...) w B., tj. czynu z art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk,

b)  w dniu 4 marca 2015 r. w B. (woj. (...)) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wyłudził poświadczenie nieprawdy poprzez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego, w ten sposób, że przedłożył notariuszowi D. B. sfałszowany (w zakresie daty wystawienia, okresu ubezpieczenia i daty płatności drugiej raty składki) dokument polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) z dnia 19 grudnia 2014 r. dotyczącej zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B., a po uzyskaniu za numerem Repertorium A (...) notarialnego poświadczenia za zgodność z oryginałem kopii wymienionego dokumentu i tym samym uwierzytelnienia jego oryginalności, przedłożył go następnie w (...) w B. w ramach prowadzonego z zawiadomienia A. F., a także R. F. (1) postępowania sprawdzającego za sygn. (...) (Ds. (...) (...)), tj. czynu z art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk,

i po przyjęciu, że opisane powyżej występki popełnione zostały w warunkach ciągu przestępstw (w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw) na podstawie art. 272 kk w zw. z art. 37a kk oraz art. 91 § 1 kk i art. 11 § 3 kk wymierza za nie oskarżonemu grzywnę w wysokości 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych;

2.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk oraz art. 86 § 1 kk, a także art. 91 § 2 kk wymierza M. P. (1) karę łączną grzywny w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych;

3.  na podstawie art. 44 § 1 kk orzeka przepadek i nakazuje pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/236/17/P z karty 163 akt sprawy pod pozycjami 1 oraz 2 zarejestrowanych za nr Drz 891/17 oraz Drz 928/17;

4.  pobiera od M. P. (1) kwotę 400 (czterystu) złotych opłaty oraz zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesięciu) złotych tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków.

Sygn. akt II K 638/17

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2014 r. S. (...) w B. ogłosił przetarg nieograniczony na dzierżawę gruntu przy ul. (...) w B. z przeznaczeniem na zorganizowanie miejsc parkingowych.

W warunkach przetargu opisanych w ww. ogłoszeniu wskazano, że ofertę w zamkniętej kopercie należy złożyć do 19 grudnia 2014 r. do godz. 11:00 (pkt VI ppkt 2), a poza tym określono, iż wśród dokumentów, które należy do niej „bezwzględnie” dołączyć ma się znajdować między innymi „kserokopia poświadczona za zgodność z oryginałem polisy ubezpieczeniowej OC w zakresie prowadzonej (...)” (pkt VIII ppkt 4).

/kserokopia ogłoszenia o przetargu nieograniczonym na dzierżawę gruntu na zorganizowanie miejsc parkingowych z 28.11.2014 r. k. 119-120 (7-8)/

Określony powyżej warunek dotyczący polisy ubezpieczeniowej rozumiany był przez osoby działające w imieniu ogłaszającego przetarg w ten sposób, że w chwili otwierania ofert składający je powinni mieć obowiązujące już polisy.

/zeznania M. D. k. 44-45, 90-91, 191-192 i 213-214, zeznania A. F. k. 42-43 i 189 -191/

W dniu 19 grudnia 2014 r. odbyło się posiedzenie Komisji przetargowej, na którym (w obecności przedstawicieli wszystkich oferentów) dokonano otwarcia ofert i ogłoszono zaproponowane w nich stawki czynszu za dzierżawę. W sumie wpłynęły cztery oferty. Najwyższą stawkę czynszu za dzierżawę zaoferowała firma (...) w imieniu, której występował jej syn A. F. – 9,60 zł netto za 1m 2. Kolejna oferta natomiast firmy (...), którą reprezentował jej syn M. P. (1) zawierała propozycję stawki czynszu na poziomie 9,20 zł netto za 1m 2.

/kserokopia protokołu nr (...) z posiedzenia komisji konkursowej z 19.12.2014 r. k. 125 (29), kserokopia listy obecności osób uczestniczących w otwarciu ofert 19.12.2014 r. k. 118 (26)/

W dniu kiedy dokonano otwarcia ofert A. F. poprosił o wgląd w ofertę firmy (...). Pomimo pewnych oporów ostatecznie została mu ona okazana do wglądu przez organizatora przetargu. Przeglądając ww. ofertę stwierdził on, że brakuje w niej kserokopii polisy ubezpieczeniowej OC w zakresie prowadzonej (...) przez A. P. - (...). A. F. podzielił się następnie swoimi uwagami w tym przedmiocie z osobami odpowiedzialnymi za zorganizowanie i rozstrzygnięcie przetargu wskazując, iż brak ten posiada istotne znaczenie, gdyż polisa była warunkiem bezwzględnie wymaganym. W odpowiedzi uzyskał informację, że oferent będzie wzywany do uzupełnienia tego braku.

/zeznania M. D. k. 44-45, 90-91, 191-192 i 213-214, zeznania A. F. k. 42-43 i 189 -191, zeznania G. S. k. 46-47 i 192-193, kserokopia oferty (...) z 18.12.2014 r. k. 14-23 (95, 102-103, 105-108, 111-114), /

W dniu 19 grudnia 2014 r. u pośrednika ubezpieczeniowego - A. S. (1) pojawił się M. P. (1), który w związku ze złożeniem oferty w przetargu, chciał zawrzeć w imieniu swojej matki A. P. prowadzącej działalność pod nazwą (...) umowę ubezpieczenia OC (...). Okazało się jednak, że wymieniony agent nie jest umocowany do wystawienia samodzielnie tego typu polisy.

/zeznania A. S. (1) k. 40-41, 53, 67 i 195-198/

W związku z powyższym, A. S. (1) skontaktował się w tej kwestii z M. M. (1) z (...) w P.. Następnie, poprzez wymianę korespondencji mailowej pomiędzy wymienionymi, podpisaniu przez M. P. (1) odpowiedniego wniosku o zawarcie umowy i przesłaniu go w formie skanu oraz wstępnej ofercie i negocjacjach dotyczących wysokości składki M. M. (1) wystawił polisę seria (...) (...).

Wymienioną polisę w formacie (...) M. M. (1) przesłał drogą poczty elektronicznej do A. S. (1) celem jej wydrukowania i podpisania przez agenta oraz ubezpieczającego. Poza tym, wydruk tej samej polisy z opisem kodu ryzyka został przekazany do centrali (...).

Przedmiotowa polisa dotyczyła zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B.. Wystawiona została z datą 19.12.2014 r. w P., jako okres ubezpieczenia wskazano: „od 20.12.2014 r. do 19.12.2015 r.”, a daty płatności dwóch rat składek po 350 zł określono na: (...) (1 rata) oraz (...) (2 rata).

/zeznania A. S. (1) k. 40-41, 53, 67 i 195-198, zeznania M. M. (1) k. 48-49 i 198-199, wniosek o zawarcie umowy o zawarcie umowy ubezpieczenia z 19.12.2014 r. k. 242 akt (...) (kserokopia k. 211-212, wydruk skanu k. 38, 142, 143odw., 144), kserokopia oferty wstępnej M. M. k. 33, kserokopia korespondencji mailowej pomiędzy A. S. i M. M. w sprawie polisy k. 132-133, 141, (35-35), kserokopia polisy seria (...) (...) przesłanej w formacie (...) A. S. do wydrukowania i podpisania k. 37 (134), wydruk OWU k. 135-140, kserokopia polisy seria (...) (...) z opisem kodu ryzyka przesłanej przez M. M. do centrali (...) (...) SA k. 32 /

A. S. (1) wydrukował w dwóch egzemplarzach polisę seria (...) (...), którą w formacie (...) otrzymał od M. M. (1) i podpisał się pod nią oraz zaprosił M. P. (1), aby ten podjechał także złożyć na niej swój podpis. W ciągu kilku dni, M. P. (1) stawił się u A. S. (1) i podpisał się na obydwu jednobrzmiących egzemplarzach polisy. Dla rozróżnienia który jest oryginałem, a który kopią w górnej części dokumentu dokonano odpowiednich skreśleń oznaczeń „ORYGINAŁ/ KOPIA”. Oryginał zabrał ze sobą M. P. (1), a kopia pozostała u A. S. (1).

/zeznania A. S. (1) k. 40-41, 53, 67 i 195-198, oryginał „kopii” polisy seria (...) (...) k. 242 akt (...) (kserokopia k. 210, wydruk skanu k. 39 (143)/

Polisa seria (...) (...), która została podpisana przez M. P. (1) i A. M. dotyczyła zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B.. Wystawiona została z datą 19.12.2014 r. w P., jako okres ubezpieczenia wskazano: „od 20.12.2014 r. do 19.12.2015 r.”, a daty płatności dwóch rat składek po 350 zł określono na: (...) (1 rata) oraz (...) (2 rata).

/oryginał „kopii” polisy seria (...) (...) k. 242 akt (...) (kserokopia k. 210, wydruk skanu k. 39 (143), zeznania A. S. (1) k. 40-41, 53, 67 i 195-198/

Podpisy o brzmieniu (...) na ww. wyżej polisie seria (...) (...) z dnia 19 grudnia 2014 r. oraz wniosku o zawarcie umowy o zawarcie umowy ubezpieczenia z 19.12.2014 r., a także odręczne zapisy literowo – cyfrowe widniejące w obrębie dwóch rubryk o nazwie „Miejscowość, data” wymienionego przed chwilą wniosku zostały nakreślone przez oskarżonego M. P. (1).

/ekspertyza kryminalistyczna dokumentów k. 145 – 156/

H. K., na polecenie swojej przełożonej M. D., w dniu 22 grudnia 2014 r. ze swojego służbowego adresu mailowego ((...)) wysłała wiadomość mailową na adres, którym posługiwała się A. P. ((...)), w której poproszono o uzupełnienie brakujących dokumentów w postaci polisy ubezpieczeniowej.

/zeznania M. D. k. 44-45, 90-91, 191-192 i 213-214, zeznania G. S. k. 46-47 i 192-193, zeznania H. K. k. 64-65 i 194, wydruk ww. wiadomości mailowej k. 205 (30 i 127), zeznania M. L. k. 70 – 71 i 194-195/

W dniu 22 grudnia 2014 r. odbyło się także posiedzenie Komisji przetargowej, na którym odczytano koncepcje organizacji ruchu zawarte w ofertach i postanowiono spotkać się w dniu 24 grudnia 2014 r. w celu zebrania kart z indywidualnymi ocenami powyższych koncepcji przez poszczególnych członków komisji.

/kserokopia protokołu nr (...) z posiedzenia komisji konkursowej z 22.12.2014 r. k. 124 (28)/

W okresie od 22 do 24 grudnia 2014 r. M. P. przedłożył w związku z przetargiem poświadczony przez siebie za zgodność z oryginałem dokument w postaci kserokopii „oryginału” polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) dotyczącej zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B., w którym jako data jej wystawienia figurował dzień: „16.12.2014r.”, okres ubezpieczenia określono: „od 17.12.2014 r. do 16.12.2015 r.”, a jako datę płatności drugiej raty składki wskazano: „17.06.2015”.

/kserokopia ww. dokumentu k. 126 (10), zeznania M. D. k. 44-45, 90-91, 191-192 i 213-214/

W dniu 24 grudnia 2014 r. odbyło się kolejne posiedzenie Komisji przetargowej, na którym zebrano karty z indywidualnymi ocenami koncepcji zorganizowania parkingu dokonanymi przez poszczególnych członków komisji. Postanowiono spotkać się w dniu 29 grudnia 2014 r. kiedy to dokonano końcowej oceny punktowej poszczególnych ofert i wyłoniono jako najkorzystniejszą dla (...) ofertę firmy (...). Zyskała ona bowiem duże więcej punktów za ocenę koncepcji zorganizowania parkingu niż inne oferty.

/kserokopia protokołu nr (...) z posiedzenia komisji konkursowej z 24.12.2014 r. i 29.12.2014 r. k. 124 (28), zeznania M. D. k. 44-45, 90-91, 191-192 i 213-214, zeznania G. S. k. 46-47 i 192-193, zeznania H. K. k. 64-65 i 194, zeznania M. L. k. 70 – 71 i 194-195/

W dniu 31 grudnia 2014 r. podano do wiadomości informację o wyborze oferty firmy (...) jako najkorzystniejszej.

/kserokopia informacji o wyborze najkorzystniejszej oferty z 31.12.2014 r. k. 122 (9, 25), zeznania G. S. k. 46-47 i 192-193/

Po ogłoszeniu wyników A. F. poprosił ponownie o wgląd w ofertę firmy (...) i stwierdził, że wśród złożonych dokumentów znajdowała się kserokopia polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) poświadczona za zgodność z oryginałem przez M. P. (1), którą skserował. Dotyczyła ona zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B., w którym jako data jej wystawienia figurował dzień: „16.12.2014r.”, okres ubezpieczenia określono: „od 17.12.2014 r. do 16.12.2015 r.”, a jako datę płatności drugiej raty składki wskazano: „17.06.2015”. Następnie poprosił swojego doradcę ubezpieczeniowego o sprawdzenie tej polisy i okazało się, że polisa o powyższym numerze została zawarta z dniem 19 grudnia 2014 r., a okres ubezpieczenia rozpoczynał się od 20 grudnia 2014 r.

/zeznania A. F. k. 42-43 i 189 -191, zeznania R. F. (1) k. 13 i 188-189, kserokopia wydruku wiadomości e-mail od M. B. z (...) SA V. (...) do A. K. z 08.01.2015 r. k. 11/

W dniu 9 stycznia 2015 r. do (...) wniesiona została skarga na czynności związane przeprowadzeniem przetargu przez pełnomocnika R. F. (1). Podniesiono w niej kwestię braku załączenia polisy ubezpieczenia do oferty jako bezwzględnego warunku określonego w ogłoszeniu.

/kserokopia ww. skargi k. 78-81/

(...) w B. w ustosunkowaniu się do powyższej skargi w piśmie z 22 stycznia 2015 r. wnosił o uznanie jej za niezasadną w całości.

/kserokopia odpowiedzi na skargę k. 75-77/

W dniu 16 lutego 2015 r. A. F. złożył pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa polegającego na przedłożeniu podczas przetargu przerobionego dokumentu polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...).

W związku z tym, K. (...) w B. podjęła z dniem 18 lutego 2015r. czynności sprawdzające za sygn. akt (...) (Ds. (...) Prokuratury Rejonowej w Bełchatowie).

/ww. zawiadomienie k. 142 akt (...), kserokopia ww. zawiadomienia k. 4-5/

W dniu 20 lutego 2015 r. M. P. (1) w Kancelarii Notarialnej w B. przy ul. (...) notariusz D. B., uzyskał za nr Repertorium A (...), poświadczenie zgodności kserokopii polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...), w której jako data jej wystawienia figurował dzień: „16.12.2014r.”, okres ubezpieczenia określono: „od 17.12.2014 r. do 16.12.2015 r.”, a jako datę płatności drugiej raty składki wskazano: „17.06.2015”.

/kserokopia poświadczonej za zgodność z oryginałem za nr Rep. A (...) kserokopii polisy k. 128, zeznania L. B. k. 157-158/

Poświadczoną w powyższy sposób za zgodność kserokopię polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) M. P. (1) złożył w tym samym dniu – 20 lutego 2015 r. – w S. (...) w B. w związku z przetargiem. Ponadto, oświadczył na piśmie, iż jest ona zgodna z oryginałem oraz opłacona, a także załączył duplikat potwierdzenia dokonania przelewu I raty składki.

/kserokopia ww. pisma – oświadczenia M. P. z 20.02.2015 r. k. 129a, kserokopia ww. duplikatu przelewu k. 129/

W toku prowadzonych przez K. (...) w B. czynności sprawdzających w sprawie sygn. akt (...) w dniu 3 marca 2015 r. przyjęto ustne zawiadomienie o podejrzeniu popełnieniu przestępstwa od R. F. (1) oraz rozpytano A. P. i M. P. (1).

/protokół przyjęcia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa od R. F. k. 157 akt (...), notatki urzędowe k. 164 i 165 akt (...)/

W dniu 4 marca 2015 r. M. P. (1) w Kancelarii Notarialnej w B. przy ul. (...) notariusz D. B., uzyskał za nr Repertorium A (...), poświadczenie zgodności kserokopii polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...), w której jako data jej wystawienia figurował dzień: „16.12.2014r.”, okres ubezpieczenia określono: „od 17.12.2014 r. do 16.12.2015 r.”, a jako datę płatności drugiej raty składki wskazano: „17.06.2015”.

/poświadczona za zgodność z oryginałem za nr Rep. A (...) kserokopia polisy k. 100, zeznania L. B. k. 157-158/

Poświadczoną w powyższy sposób za zgodność kserokopię polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) M. P. (1) złożył w tym samym dniu – 4 marca 2015 r. – w K. (...) w B. w ramach prowadzonego z zawiadomienia A. F., a także R. F. (1) postępowania sprawdzającego za sygn. (...) (Ds. (...) Prokuratury Rejonowej w Bełchatowie),

/poświadczona za zgodność z oryginałem za nr Rep. A (...) kserokopia polisy k. 100 (kserokopia k. 172 akt (...)), notatka z rozpytania M. P. k.165 akt (...)/

W piśmie z dnia 3 marca 2015 r. Urząd (...) wyraził zgodę na wydzierżawienie gruntu o łącznej powierzchni 1306 m ( 2) z przeznaczeniem na płatne miejsca parkingowe, gdzie dzierżawcą zostać miała firma (...).

/kserokopia ww. pisma k. 74/

M. P. (1) ma (...) lat; jest bezdzietnym kawalerem; posiada wykształcenie wyższe; z zawodu jest (...); zatrudniony jest na zlecenie przez (...) z wynagrodzeniem 200 zł miesięcznie; nie posiada majątku; jest zdrowy; nie był karany.

/oświadczenie k. 186, informacja o osobie z K. k. 84/

Oskarżony nie przyznał się do zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że otrzymał od agenta ubezpieczeniowego polisę, którą się posługiwał będąc przekonanym o jej autentyczności. Zaprzeczał aby ingerował w jej zapisy. Poza tym, M. P. (1) utrzymywał, że w chwili składania oferty w przetargu firma (...) miała już zawartą umowę ubezpieczenia OC. Co najwyżej, jedynie przez przeoczenie polisa mogła nie zostać załączona do oferty, jednakże na wezwanie do uzupełnienia braku zostało doniesiona.

/wyjaśnienia k. 89 i 186-187/

Sąd zważył, co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje na to, że M. P. (1) dopuścił się zarzuconych mu czynów.

W świetle przeprowadzonych dowodów nie ulegało wątpliwości, że oskarżony w imieniu(...) – (...) wystartował w organizowanym pod koniec 2014 roku przez (...) w B. przetargu nieograniczony na dzierżawę gruntu przy ul. (...) w B. z przeznaczeniem na zorganizowanie miejsc parkingowych. Bezspornym też było, że M. P. (1) składając ofertę nie załączył do niej kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem polisy ubezpieczeniowej OC w zakresie prowadzonej (...). Uwagę na to zwrócił inny oferent podnosząc, iż brak ten posiada jego zdaniem bardzo istotny charakter. W ogłoszeniu bowiem o przetargu określono, iż tego typu dokument należy dołączyć bezwzględnie. Ponadto, kluczowym było także to, że wymóg posiadania polisy rozumiano w ten sposób, iż w chwili otwierania ofert składający je powinni mieć już obowiązujące polisy i nie mogły one zostać zawarte później - w okresie do momentu zawierania umowy dzierżawy.

W związku ze stwierdzonym brakiem firma, którą reprezentował oskarżony została wezwana do jego uzupełnienia. W odpowiedzi na to, M. P. (1) przedłożył kserokopię oryginału polisy ubezpieczeniowej wystawionej kilka dni wcześniej niż nastąpiło złożenie oferty oraz z okresem ubezpieczenia rozpoczynającym się także wcześniej niż maksymalny termin na jej złożenie. Następnie natomiast, w związku z pojawiającymi się wątpliwościami, oskarżony dwukrotnie uzyskał notarialne poświadczenie zgodności kserokopii powyższego dokumentu z oryginałem, z których jedno złożył na potrzeby przetargu w (...), a drugie na K. (...) w B. w związku z prowadzonymi czynnościami sprawdzającymi.

Rozstrzygnięcia w sprawie zatem wymagało, czy powyższy dokument, którym posługiwał się M. P. (1) we wspomnianych przed chwilą okolicznościach był oryginalny i zawierał prawdziwe informacje tak jak to utrzymywał oskarżony w swoich wyjaśnieniach?

W tym zakresie najistotniejsze znaczenie posiadały zeznania osób działających w imieniu ubezpieczyciela, a więc A. S. (1) i M. M. (1). Z relacji natomiast wymienionych mężczyzn ponad wszelką wątpliwość wynika, że M. P. (1) wystąpił o zawarcie umowy ubezpieczenia w tym samym dniu, w którym złożył ofertę w przetargu (!) i w związku z tym okres ubezpieczenia mógł się rozpocząć dopiero od dnia następnego. Omawiani świadkowie na poparcie swoich zeznań przedstawili posiadane i wytworzone w związku z zawieraniem umowy dokumenty w postaci wniosku o zawarcie umowy, korespondencji mailowej, polisy w formacie (...) przesłanej do wydrukowania, a przede wszystkim podpisaną przez M. P. (1) kopię polisy, która pozostała u pośrednika ubezpieczeniowego. Dokumenty te w połączeniu z zeznaniami A. S. (1) oraz M. M. (1) nie wzbudzają żadnych wątpliwości odnośnie swojej wiarygodności. Tworzą zwartą i logiczną całość. Autentyczność natomiast podpisów na nich M. P. (1) została potwierdzona w ekspertyzie kryminalistycznej dokumentów.

W związku z powyższym, Sąd uznał z jednej strony, że zeznania wymienionych świadków działających z ramienia towarzystwa ubezpieczeń oraz przedstawione przez nich dokumenty polegają na prawdzie. Z drugiej natomiast doszedł do wniosku, że należy odmówić wiary wyjaśnieniom M. P. (1). Oskarżony przecież z pewnością zadawał sobie sprawę ze znaczenia polisy dla postępowania przetargowego oraz wiedział, że musi być ona wystawiona z datą wcześniejszą, niż złożenie oferty oraz z okresem ubezpieczenia sięgającym przed ten moment. Dlatego też, o ile nie wiadomo kto dokładnie przerobił oryginalny dokument polisy tak, aby „pasował” do wymogów przetargu, o tyle M. P. (1) posługując się z nim z pewnością musiał zdawać sobie sprawę z tego, że jest sfałszowany. Oskarżony przecież zaczął „załatwiać” polisę już po złożeniu oferty, a najwcześniejszy możliwy okres ubezpieczenia mógł się rozpocząć dopiero dnia następnego. M. P. (1) zatem, jako osoba zajmująca się sprawą wystartowania w przetargu i posiadająca wiedzę o koniecznych warunkach do spełnienia, z pewnością był świadomy tego, że przedkłada podrobiony dokument polisy. W późniejszym natomiast okresie z premedytacją wyłudził u notariusza poświadczenie nieprawdy (autentyczności jego kserokopii) poprzez wprowadzenie go w błąd, a następnie umyślnie się nim posługiwał. Dlatego też, Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego, w zakresie w którym utrzymywał on, że posługiwał się oryginalnym dokumentem otrzymanym od agenta ubezpieczeniowego będąc przekonanym o jego autentyczności za niewiarygodne i stanowiące przyjętą przez M. P. (1) linię obrony.

W przekonaniu Sądu na wiarę zasługiwały zeznania R. F. (1), A. F., M. D., G. S., H. K., M. L. i D. B.. Relacje wymienionych osób były bowiem spójne, konsekwentne, wzajemnie sobie odpowiadały, nie zawierały sprzeczności oraz znajdowały poparcie w odpowiednich dokumentach. Osoby działające z ramienia (...) oraz notariusz mogły bowiem nie mieć świadomości tego, że M. P. (1) przedstawia sfałszowany dokument. Poza tym, nie był on sporządzony na żadnym firmowym druku i mógł być na tyle dobrze podrobiony, iż nie wzbudził podejrzeń u notariuszki odnośnie swojej oryginalności.

Mając na względzie dokonaną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego
i poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne, Sąd uznał M. P. (1) za winnego tego, że:

1. w okresie od 22 do 24 grudnia 2014 r. w B. (woj. (...)) w ramach procedury wyłonienia dzierżawcy gruntu przy ul. (...) w B. przeprowadzonej przez (...) w B. z przeznaczeniem na zorganizowanie miejsc parkingowych, w celu użycia za autentyczny, przedłożył dokument w postaci sfałszowanej (w zakresie daty wystawienia, okresu ubezpieczenia i daty płatności drugiej raty składki) polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) z dnia 19 grudnia 2014 r. dotyczącej zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B., czym wypełnił dyspozycję art. 270 § 1 kk,

2a) w dniu 20 lutego 2015 r. w B. (woj. (...)) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wyłudził poświadczenie nieprawdy poprzez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego, w ten sposób, że przedłożył notariuszowi D. B. sfałszowany (w zakresie daty wystawienia, okresu ubezpieczenia i daty płatności drugiej raty składki) dokument polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) z dnia 19 grudnia 2014 r. dotyczącej zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B., a po uzyskaniu za numerem Repertorium A (...) notarialnego poświadczenia za zgodność z oryginałem kopii wymienionego dokumentu i tym samym uwierzytelnienia jego oryginalności, przedłożył go następnie w S. (...) w B. w ramach prowadzonej procedury przetargowej dotyczącej wyłonienia dzierżawcy gruntu przy ul. (...) w B., czym wypełnił dyspozycję czynu z art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk

2b) w dniu 4 marca 2015 r. w B. (woj. (...)) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wyłudził poświadczenie nieprawdy poprzez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego, w ten sposób, że przedłożył notariuszowi D. B. sfałszowany (w zakresie daty wystawienia, okresu ubezpieczenia i daty płatności drugiej raty składki) dokument polisy ubezpieczeniowej seria (...) (...) z dnia 19 grudnia 2014 r. dotyczącej zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (...) pomiędzy (...) SA V. (...) Oddział w P. a (...) A. P. z/s (...) (...)-(...) B., a po uzyskaniu za numerem Repertorium A (...) notarialnego poświadczenia za zgodność z oryginałem kopii wymienionego dokumentu i tym samym uwierzytelnienia jego oryginalności, przedłożył go następnie w K. (...) w B. w ramach prowadzonego z zawiadomienia A. F., a także R. F. (1) postępowania sprawdzającego za sygn. (...) (Ds. (...) Prokuratury Rejonowej w (...)), czym wypełnił dyspozycję czynu z art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk.

Stosownie do treści art. 270 § 1 kk odpowiedzialności karnej podlega ten, kto używa jako autentycznego podrobionego lub przerobionego dokumentu. Na gruncie natomiast art. 272 kk karze podlega sprawca, który wyłudza poświadczenie nieprawdy poprzez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego. W sytuacji natomiast kiedy ktoś używa dokumentu określonego w art. 272 kk odpowiada karnie na podstawie art. 273 kk.

W związku z powyższym, nie ulegało wątpliwości, że w świetle poczynionych ustaleń oskarżony swoim zachowaniem opisanym w punkcie 1 wyczerpał dyspozycję art. 270 § 1 kk, gdyż mając pełną świadomość podrobienia polisy posłużył się nią poświadczając za zgodność z oryginałem wymieniony dokument. Czyny natomiast przytoczone w punktach 2a i 2 b stanowiły występki z art. 272 kk i art. 273 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk, albowiem M. P. (1) poprzez podstępne wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego wyłudzał poświadczenia nieprawdy (zgodności z oryginałem kserokopii polisy), których to dokumentów następnie używał.

Przypisane oskarżonemu czyny miały charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym M. P. (1) mógł zachować się zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę. Ponadto czyny oskarżonego były bezprawne, a stopień ich społecznej szkodliwości wyższy niż znikomy.

Przy wymiarze kar Sąd na korzyść oskarżonego poczytał uprzednią jego niekaralność.

W przekonaniu Sądu wymierzona za czyn z punktu 1 (w oparciu o art. 270 § 1 kk) kara grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 20 zł oraz za czyny z pkt 2a i 2b (na podstawie art. 272 kk w zw. z art. 37a kk oraz art. 91 § 1 kk i art. 11 § 3 kk) kara grzywny w wysokości 180 stawek dziennych po 20 zł odpowiadają przede wszystkim stopniowi winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości jego czynów, a także pozwalają osiągnąć zapobiegawcze i wychowawcze cele kary wobec niego. Podkreślić bowiem trzeba, że M. z żelazną konsekwencją najpierw posługiwał się podrobioną polisą poświadczając ją samodzielnie za zgodność z oryginałem, a gdy to nie wystarczało dwukrotnie podstępnie wyłudził u notariuszki poświadczenie nieprawdy - zgodności z oryginałem kserokopii polisy - których to dokumentów następnie używał. W związku z tym, stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości jego czynów były znaczne. Uwzględniając jednak uprzednią niekaralność oskarżonego, Sąd doszedł do przekonania, że powinny zostać wymierzone kary najłagodniejszego rodzaju – grzywny w wymiarach wyraźnie jednak przekraczających dolne granice ustawowego zagrożenia.

Wysokości stawki dziennej grzywny została ustalona w oparciu o warunki osobiste, rodzinne i stosunki majątkowe oskarżonego, a przede wszystkim jego możliwości zarobkowe. M. P. (1) nie ma bowiem, co prawda majątku oraz niewiele obecnie zarabia, jednakże jest bezdzietnym kawalerem i posiada wykształcenie wyższe oraz zawód. Wszystko to uprawniało zatem do określenia wysokości jednej stawki dziennej na kwotę przekraczającą jej minimalny wymiar tzn. 20 zł.

Na podstawie art. 85 § 1 i kk, art. 86 § 1 kk, oraz art. 91 § 2 kk Sąd orzekł karę łączną grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 20 zł. W ocenie Sądu wymierzona kara łączna pozwala na osiągnięcie w stosunku do oskarżonego celów zapobiegawczych i wychowawczych oraz realizuje potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sankcja finansowa o znacznym wymiarze materialnym jest bowiem, zarówno w społecznym odczuciu jak i indywidualnym odbiorze, dla oskarżonego najbardziej dolegliwą konsekwencją zachowań sprzecznych z prawem.

Z uwagi na to, że zabezpieczone w sprawie dokumenty, którym przypisano status dowodów rzeczowych były przedmiotami, które bezpośrednio pochodziły z popełnienia przestępstw podlegały one stosownie do treści art. 44 § 1 kk przepadkowi. W związku zaś z tym, że ich wartość jest nieznaczna należało po myśli art. 195 kkw orzec o pozostawieniu ich w aktach sprawy.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk i zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 zł tytułem opłaty (por. art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych Dz. U. z 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) oraz kwotę 70 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą to sumę złożyło się: 30 zł tytułem opłaty za uzyskanie informacji o osobie z (...) oraz po 20 zł tytułem zryczałtowanych kosztów doręczeń w postępowaniu przygotowawczym i sądowym.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w wyroku z 29 listopada 2017 r.