Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 221/17

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Grajewie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Natyna

Protokolant: Ewa Dziejma

w obecności oskarżyciela -------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2018 roku

sprawy przeciwko

M. B. (1)

synowi K. i M. z d. S.

urodz. (...) w E.

obwinionemu o to, że:

I. w dniu 8 stycznia 2017 roku około godz. 12.40 na trasie K-61 w miejscowości G. gm. G. woj. (...), kierując samochodem osobowym m-ki V. o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość o 58 km/h jadąc z prędkością 108 km/h w miejscu gdzie obowiązuje prędkość 50 km/h,

tj. o wykroczenie z art. 92a kw

II. w dniu 8 stycznia 2017 roku około godziny 12.40 na trasie K-61 w miejscowości G. gm. G. woj. (...), podczas kontroli drogowej umyślnie wprowadził w błąd legitymującego funkcjonariusza Policji co do tożsamości własnej,

tj. o wykroczenie z art. 65§1 pkt 1 kw

1.  Obwinionego M. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt I i II wniosku o ukaranie i za to na podstawie art. 92a kw w zw. z art. 9§2 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 800,-(ośmiuset) złotych.

2.  Zwalnia obwinionego od opłaty sądowej i wydatków w sprawie, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II W 221/17

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego w sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 8 stycznia 2016 roku policjanci z KPP w G. W. K. i T. Ł., dokonywali pomiaru prędkości pojazdów w miejscowości G., na drodze K-61. Około godz. 12:40 zatrzymali do kontroli samochód marki V. (...) o nr rej. (...). Powodem zatrzymania były wskazania laserowego miernika prędkości, według których pojazd ten jechał z prędkością 108 km/h, przez co kierujący przekroczył dopuszczalna prędkość na obszarze zabudowanym o 58 km/h. Podczas kontroli, kierujący podał, że nazywa się M. B. (2), na co złożył pisemne oświadczenie. Kierujący podał też, że nie posiada przy sobie prawa jazdy. Komenda Powiatowa Policji w G. zawiadomiła właściwego według miejsca zamieszkania Starostę Powiatowego w E. o przekroczeniu prędkości na obszarze zabudowanym o ponad 50 km/h. Starosta (...) wszczął postępowanie wobec wskazanego kierowcy, w celu zatrzymania mu prawa jazdy na okres trzech miesięcy. Pismem z dnia 17 marca 2017 roku K.5430.7.5.2017 Starostwo Powiatowe w E. powiadomiło Komendę Powiatową Policji w G., że w toku prowadzonego postępowania ustalono, że M. B. (2) od dnia 04.11.2015 r. jest pozbawiony wolności i do dnia, kiedy miało miejsce zatrzymanie pojazdu w miejscowości G., nie przebywał na przepustkach, jak też nie miał przerw w odbywaniu kary. Z treści pisma Zakładu Karnego w C. (k. 13) wynika, że M. B. (2) przebywa w tej jednostce penitencjarnej, a dopiero w 2017 roku był na przepustce, jak też był zatrudniony poza terenem jednostki. Podjęte wskutek tego pisma działania policji, doprowadziły do ustalenia, że właścicielem zatrzymanego w dniu 8 stycznia 2016 r. samochodu V. (...) nr rej. (...) był M. L., który zeznał, że użytkownikiem tego pojazdu był obwiniony w niniejszej sprawie M. B. (1), a nie M. B. (2). Policjanci z Komendy Powiatowej Policji w E. udali się do miejsca zamieszkania M. B. (1), lecz go nie zastali. M. B. (1) nie stawił się na wezwanie pozostawione przez policjanta, a tylko skontaktował si z policjantem telefonicznie, oświadczając, że stawi się na wezwanie, lecz nie stawił się. W dniu 16.02.2017 r. Komenda Powiatowa Policji w G. skierował przeciwko M. B. (2) wniosek o ukaranie, obwiniając go o czyn z art. 92a k.w, i z art. 95 k.w. W dniu 21.02.2017 r. Sad Rejonowy w Grajewie wydał wyrok nakazowy sygn. akt II W 89/17, uznając obwinionego M. B. (2) za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i wymierzając mu karę grzywny w wysokości 800, zł. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 24.03.2017 roku. W dniu 30.05.2017 r,. KPP w G. poinformowała Starostwo Powiatowe Policji w E., że kierujący pojazdem m-ki V. (...) w dniu 8.01.2016 r. był M. B. (1). W dniu 30.05. (...). KPP w G. skierował a przeciwko M. B. (1) wniosek o ukaranie, obwiniając go o popełnienie wykroczeń z art., 92a kw i z art. 65§1 pkt 1 kw. M. B. (2) zatrzymano prawo jazdy na okres 3 miesięcy za przekroczenie dopuszczalnej prędkości na obszarze zabudowanym o ponad 50 km/h.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie następujących dowodów:

1)  zeznań świadka W. K. k. 19-20, 48-49, 83 odw.,

2)  notatki urzędowej z interwencji k. 16,

3)  kserokopii notatnika służbowego w. K. k. 3-4,

4)  kopii zawiadomienia k. 5,

5)  kopii pouczenia k. 17-18,

6)  kopii pisma Starostwa Powiatowego w E. k. 1,

7)  kopii postanowienia o odmowie wszczęcia dochodzenia k. 2,

8)  kopii pisma do zakładu karnego w C. k. 9,

9)  kopii pisma KPP w G. k. 10,

10)  kopii pisma z Zakładu Karnego w C. k. 13,

11)  kopii pisma Starostwa Powiatowe w E. k. 21,

12)  kopii telegramu do KPP w E. k. 23,

13)  kopii telegramu do KPP w G. k. 23,

14)  kopii notatki urzędowej k. 24,

15)  kopii wniosku o ukaranie k. 25,

16)  kopii protokołu posiedzenie k. 28,

17)  kopii wyroku nakazowego k. 29-20,

18)  kopii karty informacyjnej k. 34,

19)  kopii zeznań świadka M. L. k. 36-37,

20)  zeznań świadka M. W. k. 39-49, 84,

21)  notatki urzędowej k. 50,

22)  pisma Starostwa Powiatowego w E. k. 53,

23)kopii pisma o zatrzymaniu prawa jazdy k. 47.

W toku czynności wyjaśniających nie zdołano przesłuchać M. B. (3)

jako osoby, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia wniosku o ukaranie. Obwiniony, prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy, nie stawił się. W związku z tym, w aktach sprawy brak ustosunkowania się obwinionego co do winy, jak też nie ma jego ewentualnych wyjaśnień.

Wobec złożenia przez świadka M. B. (4) na rozprawie oświadczenia, że nie chce składać zeznań w sprawie syna, jej zeznania składane w toku czynności wyjaśniających (k. 42), nie mogą być przyjęte za dowód w sprawie.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zebrane dowody dają podstawę do przyjęcia, że to obwiniony M. B. (1) kierował samochodem V. (...) o nr rej. (...) w miejscowości G. w dniu 8.01.2016 r. ok. godz. 12:40 , jadąc z prędkością 108 km/h na obszarze zabudowanym. Brat obwinionego M. B. (2) był w tym czasie pozbawiony wolności, i nie mógł w tym czasie kierować pojazdem. Przepis określony art. 20 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym, ogranicza prędkość pojazdów na obszarze zabudowanym w godz. 5:00 – 23:00, do 50 km/h. Przekroczenie dopuszczalnej prędkości przez kierującego pojazdem, wypełnia ustawowe znamiona wykroczenia z art. 92a kw.

Z zebranych dowodów wynika też, że obwiniony M. B. (1), podczas legitymowania przez policjanta, podał dane osobowe swego brata o imieniu M. i na tę okoliczność złożył też pisemne potwierdzenie (k. 17-18). Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o Policji uprawnia policjantów do legitymowania osób, w celu ustalenia ich tożsamości, między innymi w związku z rozpoznawaniem i zwalczaniem wykroczeń. Policjant, który stwierdził popełnienie wykroczenia z art. 92a kw, miał więc prawo legitymować osobę, która go popełniła. Obwiniony, podając w trakcie legitymowania dane osobowe swego brata, jako własne, wprowadził w błąd funkcjonariusza instytucji uprawnionej do legitymowania, co do tożsamości własnej, czym wyczerpał ustawowe znamiona wykroczenia z art. 65§1 pkt 1 kw.

Przy wymiarze kary dla obwinionych Sąd kierował się dyrektywami z art. 33 kw. Sąd brał zatem pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynów i cele kary w zakresie społecznego oddziaływania, a także cele zapobiegawcze i wychowawcze. W ocenie Sądu, okolicznościami obciążanymi są: znaczne przekroczenie prędkości, jak też próba przypisania popełnienia wykroczenia osobie trzeciej, skutkiem czego było prowadzenie postępowania przeciwko innej osobie.

Nie będą omawiane jako niemające znaczenia dla ustalenia stan faktycznego, kwalifikacji prawnej czynów przypisanych oraz wymiaru kary dowody w postaci: telegramów k. 6, 7, 8, pisma z KPP w G. k.10, telegramu k. 11, telegramu k. 12, wniosku o udostępnienie danych k. 14, pisma z Sadu rejonowego w Grajewie k. 15, pisma do KPP w E. k. 21, danych z bazy PESEL-SAD k. 26 – 27, kopii kopert i (...) k. 31, 32, 33, danych z bazy PESEL-Sad k. 60-61, wniosków i decyzji o wyłączeniu sędziów k. 63, 64, 73, 74, 75, 76, 77.

Ze względu na brak danych o dochodach i sytuacji materialnej obwinionego, na zasadzie art. 119§1 kpw w zw. z art. 624§1 kpk, zwolniono obwinionego od ponoszenia opłaty sadowej i zryczałtowanych wydatków w sprawie.