Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. złożył pozew o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla i orzeczenie w nim, że pozwany Zakład (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. k/B. winien zapłacić powodowi, w terminie 14 dni od dnia doręczenia nakazu zapłaty, kwotę 158.207,74 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 09.05.2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych wraz z kosztami udzielonego pełnomocnictwa oraz zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, że z pozwanym pozostawali w stałych stosunkach gospodarczych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej powód zawarł z pozwanym umowę dostawy zbiorników podziemnych.

W ramach zabezpieczenia zapłaty pozwany wystawił powodowi weksel in blanco, którego powód jest posiadaczem.

Z tytułu wykonania ww. umowy powód wystawił pozwanemu fakturę (...) na kwotę 155.522,74 zł. wraz z notą korygującą nr (...).

Z uwagi na fakt, iż pozwany nie uregulował zapłaty za zakupiony towar, powód wezwał go listem poleconym w dniu 19.04.2013 r., a następnie w dniu 20.05.2013 r. do wykupu weksla, lecz bezskutecznie.

Weksel został wypełniony przez powoda na kwotę odpowiadającą wysokości zadłużenia pozwanego z tytułu nieuregulowanej faktury oraz odsetek ustawowych, od zadłużenia.

Dnia 19.06.2013 r. pozwany wpłacił powodowi kwotę 10.000,00 zł. Oprócz w/w wpłaty, pozwany do dnia wniesienia pozwu nie podjął żadnych kroków w celu wykupu weksla.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dn. 31.07.2013 r. Sąd Okręgowy w Bydgoszczy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany z sprzeciwie od tego orzeczenia zaskarżył powyższy nakaz w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, iż nie kwestionuje faktu dostarczenia mu towaru zgodnie z umową, jednakże powództwo jako przedwczesne winno podlegać oddaleniu.

Powód na dowód wykonania umowy wystawił w dniu 08.08.2012 r. fakturę VAT nr (...), przy czym faktura ta w pozycji (...) wskazywała zupełnie inny podmiot, aniżeli strona umowy dostawy.

Powód po wezwaniu pozwanego do przedłożenia właściwego dokumentu, w dniu 14.06.2013 r. przedłożył notę korygującą (...)prostującą dane nabywcy, co jednak w dalszym ciągu nie stanowi zdaniem pozwanego właściwego udokumentowania transakcji gospodarczej. Jest to o tyle istotne, iż dopiero prawidłowo wystawiona faktura stanowi dokument uprawniający pozwanego do odliczenia wykazanej w niej kwoty , jak też stanowi podstawę do zapłaty podatku od towaru i usług.

Pozwany wskazał, iż wbrew zasadzie, że podstawę płatności pomiędzy podmiotami gospodarczymi, stanowi prawidłowo wystawiona faktura VAT, powód do chwili obecnej nie dostarczył pozwanemu właściwego dokumentu księgowego.

Zdaniem pozwanego zawarta między stronami umowa ukształtowała ich stosunek cywilnoprawny i stanowi podstawę wzajemnych roszczeń. Roszczenie powoda o zapłatę skorelowane jest ściśle z obowiązkiem jaki spoczywa na nim, nie tylko na podstawie umowy o dostawę (§ 4 pkt 2 umowy), ale w szczególności, ma swoje źródło w obowiązujących przepisach prawa, w tym prawa podatkowego. Obowiązek dokumentacji operacji gospodarczych przy pomocy faktur definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (z późniejszymi zmianami). Pozwany dodał też, że w dniu 19 czerwca 2013 r. dokonał zapłaty na rzecz powoda zaliczkowo kwoty 10.000,00 zł, mającej potwierdzić, iż jego działanie nie jest zwłoką w zapłacie, i nie uchyla się w żaden sposób od spełnienia roszczenia.

W ocenie pozwanego, powód nie jest zatem uprawniony do żądania zapłaty skoro sam pozostaje w zwłoce od ponad roku i nie reaguje na wezwania pozwanego do doręczenia właściwej faktury.

Na koniec pozwany podniósł, że konsekwencją wskazanego wyżej uchybienia powoda, jest to, że w sposób nieuprawniony naliczone zostały odsetki ustawowe od kwoty zobowiązania głównego od dnia wymagalności, do dnia wypełnienia weksla w wysokości 12.685,00 zł, doliczone do sumy wekslowej. Pierwotne obciążenie przez powoda podmiotu innego niż strona umowy dostawy, nie może skutkować obciążeniem pozwanego skutkami błędu powoda. Pozwany przede wszystkim kwestionuje fakt powstania wymagalności roszczenia, oraz nie wykazanie przez powoda daty od jakiej naliczone zostały odsetki. W tym stanie rzeczy wpłata pozwanego w wysokości 10.000,00 zł. pomniejszyć winna należność główną.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje.

Pozwany w dn. 25.06.2012 r. złożył u powoda zamówienie na 8 sztuk zbiorników 20 m ³. W zamówieniu pozwany wskazał, że płatność z jego strony będzie następowała 30 dni po dostawie.

Strony zawarły w dn. 3.07.2012 r. umowę dostawy, w ramach której powód zobowiązał się wykonać i dostarczyć pozwanemu zbiorniki podziemne jednopłaszczyznowe 20 m ³ DN= 2500 mm szt. 8, w terminach oznaczonych w par. 3 umowy. Zgodnie zaś z par. 4, pozwany zobowiązał się zapłacić powodowi cenę w wysokości 202.306 zł. wraz z należnym podatkiem VAT. Strony ustaliły też w par. 4 pkt 3 umowy, iż cena będzie płatna 30 dni po informacji o możliwości dostawy zbiorników, a zabezpieczeniem płatności będzie weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową.

(dowód: zamówienie k- 25umowa z dn. 3.07.2012 r. k-21-24; weksel k-14; deklaracja wekslowa k- 15)

Powód wykonał i dostarczył pozwanemu zamówione zbiorniki i wystawił w dn. 8.08.2012 r. fakturę (...) na kwotę 155.522,74 zł., wpisując omyłkowo jako nabywcę Przedsiębiorstwo (...). Sp. z o.o w P. koło B.. Powód wskazał w fakturze termin zapłaty do 2.09.2012 r. W dn. 14.06.2013 r. powód wystawił notę korygującą nr (...) do powyższej faktury wpisując właściwą nazwę pozwanego.

((...)

Ponieważ pozwany nie zapłacił należności powodowi, ten wypełnił wystawiony przez pozwanego weksel na kwotę 168.207,74 zł. z terminem płatności na dzień 8.09.2013 r. i pismem z dn.19.04.2013 r. wezwał pozwanego do wykupu weksla, wskazując, że na kwotę 168.207,74 zł. składają się kwota 155.522,74 zł. z tytułu należności głównej i kwota 12.685 zł. z tytułu odsetek ustawowych od kwoty zobowiązania głównego liczone od dnia wymagalności do dnia wypełnienia weksla. Powód poinformował jednocześnie pozwanego, że w przypadku braku wykupu weksla do dnia 8.09.2013 r., sprawa zostanie skierowana na drogę postępowania sadowego.

Kolejne wezwanie powód skierował do pozwanego pismem z dn. 20.05.2013 r.

(dowód: weksel k-14; pismo powoda z dn. 19.04.2013 r. k-17; pismo powoda z dn. 20.05.2013 r. k-16)

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny zebranego materiału dowodowego.

Sąd przeprowadził w sprawie jedynie dowody z dokumentów i to wyłącznie z tych dołączonych przez powoda do pozwu, albowiem pozwany żadnych dowodów z dokumentów nie przedstawił. W ocenie sądu dowody te nie budziły zastrzeżeń co do ich prawdziwości i autentyczności, a strony także nie zgłaszały w tym zakresie żadnych zastrzeżeń.

Sąd oddalił natomiast wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka W. K., albowiem fakt niewłaściwie wystawionej faktury przez powoda i wezwania go do doręczenia prawidłowej faktury nie był okolicznością istotną w sprawie, a ponadto nie była to okoliczność kwestionowana przez powoda, który dodatkowo przedstawił notę korygującą na potwierdzenie właściwego oznaczenia nabywcy w fakturze.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Między stronami nie było sporu co do tego, że zawarły one umowę dostawy oraz, że powód umowę wykonał. Pozwany bowiem w sprzeciwie od nakazu zapłaty wprost przyznał, że nie kwestionuje faktu dostarczenia mu przez powoda towaru zgodnie z umową. Pozwany nie zakwestionował też, że powód dostarczył przedmiot umowy w terminach wskazanych w umowie, ani faktu wystawienia weksla in blanco.

Jedynym zarzutem postawionym w sprzeciwie przez pozwanego był zarzut przedwczesności roszczenia powoda z uwagi na błędnie wystawioną fakturę.

W pierwszej kolejności stwierdzić zatem należy, że powód dochodził swojego roszczenia na podstawie weksla, do którego pozwany nie zgłosił żadnych zastrzeżeń. W szczególności nie zakwestionował faktu jego wystawienia, wysokości wpisanej w nim kwoty, treści wystawionej deklaracji wekslowej, czy faktu doręczenia mu przez powoda wezwania do wykupu weksla. Już zatem biorąc choćby pod uwagę te okoliczności, można stwierdzić, że roszczenie powoda zasługuje na uwzględnienie, jako roszczenie wynikające z prawidłowo wypełnionego weksla, które stało się z tym momentem samodzielnym roszczeniem, oderwanym od stosunku podstawowego, wynikającym z prawa wekslowego.

Przechodząc jednak do zarzutów pozwanego dotyczących stosunku podstawowego, w ocenie sądu również one nie zasługiwały na uwzględnienie.

Zgodnie bowiem z art. 605 k.c przez umowę dostawy dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłaty ceny. Skoro zatem pozwany nie kwestionował, iż powód wytworzył i dostarczył mu przedmiot umowy, już sam ten fakt wywołuje po jego stronie obowiązek zapłaty ceny. Obowiązku tego w żaden sposób nie niweczy fakt wystawienia początkowo przez powoda faktury z błędnym oznaczeniem nabywcy. Tym bardziej, że terminy zapłaty strony określiły w samej umowie , a mianowicie zgodnie z par. 4 pkt 3 płatność miała następować 30 dni po informacji o możliwości dostawy zbiorników. Również sam pozwany w złożonym zamówieniu z dn. 25.06.2012 r. oświadczył, iż płatność będzie dokonywana 30 dni po dostawie (k-25). Pozwany zaś nigdy nie zakwestionował, terminów dostaw jakie strony określiły w tabeli w par. 3 umowy, a w szczególności nie podniósł zarzutu, aby powód nie dostarczył zbiorników we wskazanych terminach. Zauważyć zaś należy, że ostatnim terminem dostawy miał być dzień 3.08.2012 r. Pozwany zatem powinien w terminie 30 dni zapłacić powodowi należność. W fakturze z dn. 8.08.2012 r. powód miał zatem prawo wskazać termin zapłaty na dzień 2.09.2012 r., przy czym jak już wcześniej wskazano, termin zapłaty strony określiły w samej umowie, a zatem faktura nie była dokumentem niezbędnym do powstania po stronie pozwanego obowiązku zapłaty. Nawet więc jeśli dotknięta była ona błędem w postaci mylnego określenia nabywcy, stwierdzić należy, że roszczenie powoda do zapłaty ceny za dostarczony towar i tak wynikało z umowy. Warto w tym miejscu też zauważyć, że pozwany po skorygowaniu faktury przez powoda, wpłacił mu jednak kwotę 10.000 zł., stwierdzając w sprzeciwie, iż uczynił to na potwierdzenie że jego działanie nie jest zwłoką w zapłacie i nie uchyla się w żaden sposób ze spełnieniem roszczenia. Do dnia wyrokowania pozwany nie spełnił jednak świadczenia w pozostałej części lub choćby w części, której nie kwestionował.

W związku z powyższym, nie zasługiwał także na uwzględnienie zarzut pozwanego dotyczący błędnego naliczenia przez powoda odsetek za zwłokę, skoro termin zapłaty wynikał z umowy, a nie z prawidłowo wystawionej faktury. Natomiast w pismach z dn. 19.04.2013 r. i z dn. 20.05.2013 r. powód, wbrew zarzutom pozwanego wyjaśnił, że odsetki w kwocie 12.685 zł. zostały przez niego naliczone od dnia wymagalności zobowiązania do dnia wypełnienia weksla.

Wbrew zaś twierdzeniom pozwanego powód zaliczył na poczet dochodzonego roszczenia wpłaconą przez pozwanego kwotę 10.000 zł., zmniejszając tym samym żądanie z kwoty 168.207,74 zł. do kwoty 158.207,74 zł.

Mając zatem na uwadze wszystkie powyższe okoliczności i dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego w trybie art. 233 k.p.c, w ocenie sądu roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 k.c.

O kosztach procesu orzeczono zaś zgodnie z art. 98 k.p.c, w myśl którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Na koszty powoda (w łącznej kwocie 11.528 zł.) złożyły się zaś : kwoty 1.978 zł. i 5.933 zł. opłaty sądowej od pozwu, kwota 3.600 zł. tytułem wynagrodzenia pełnomocnika procesowego, określonego zgodnie z § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn. 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu -Dz. U nr 163, poz. 1349 , oraz kwota 17 zł. opłaty od pełnomocnictwa.