Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1667/17

POSTANOWIENIE

Dnia 28 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2017 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w G.

przeciwko I. W. i J. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na rozstrzygniecie zawarte w punkcie 3 wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 16 maja 2017 r., sygn. akt I C 56/17

postanawia:

1.  sprostować w części wstępnej zaskarżonego wyroku oznaczenie sprawy o tyle, że toczy się ona przeciwko I. W. i J. W.;

2.  oddalić zażalenie.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 1667/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w wyroku z dnia 16 05 2017r.
nie obciążył pozwanej kosztami procesu, uznając, że w sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek o którym mowa jest w regulacji art. 102 k.p.c. gdyż pozwana spełniła świadczenie dobrowolnie, rozliczając prawidłowo umowę, a wcześniejsze nieuregulowanie faktur wynikało z nieporozumienia powstałego na skutek zgłoszenia
o zamknięciu części sklepu prowadzonego przez pozwanych.

Orzeczenie zaskarżył powód (...)Spółka
z ograniczoną odpowiedzialnością w G.,
który wnosił o jego zmianę
i zasądzenie na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu obejmujących kwoty: 30zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 17zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 0,30 zł tytułem opłaty (...), 360zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, ponadto zasądzenia zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Zarzucił, że przy ferowaniu orzeczenia naruszono regulacje:

-

art. 98 § 1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie, polegające na niezasądzeniu
do pozwanej na rzecz powoda wszystkich kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony;

-

art. 102 k.p.c. w zw. z art. 354 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na nieobciążeniu pozwanej kosztami procesu, ze względu
na to, ze pozwana spełniła dobrowolnie świadczenie, zaś brak uregulowania faktu wynikał z nieporozumienia powstałego na skutek zgłoszenia o zamknięciu części sklepu prowadzonego przez pozwaną, podczas gdy pozwana w stosunku zobowiązaniowym z powodem była podmiotem o statusie przedsiębiorcy,
co winno stanowić o wymaganiu od niej zwiększonej dbałości o własny interes, zaś „dobrowolne spełnienie świadczenia” nastąpiło po dniu wniesienia pozwu. Podnosił, że brak było podstaw do zastosowania regulacji art. 102 k.p.c.,
gdyż operacja była przeprowadzana w warunkach podwyższonego ryzyka
i uratowała powodowi życie oraz że sprawa toczyła się prawie 2,5 roku i nakład pracy jej pełnomocnika był tak znaczny, co uzasadnia to zasądzenie zwrotu połowy kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony przeciwko dwóm pozwanym: I. W. oraz J. W. i Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie

w nakazie zapłaty z dnia 25 08 2016r. polecił pozwanym solidarnie zapłacić powódce dochodzone należności oraz kwotę 300zł z tytułu zwrotu kosztów procesu.

Odpis nakazu zapłaty został doręczony pozwanej I. W. w dniu 1 09 2016r. (k- 10 akt), która nie wniosła od niego sprzeciwu.

W następstwie tego się w stosunku do niej nakaz zapłaty uprawomocnił

z dniem 15 09 2016r. (art. 502 § 1 k.p.c.), wobec czego Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie ferując postanowienie z dnia 2 12 2016r. nie był uprawniony do uchylenia nakazu zapłaty „w całości”, tj. również w tej jego części, w której nakazał pozwanej zapłacić powódce koszty procesu w kwocie 300zł i tym samym w tym zakresie postanowienie to jest bezskuteczne.

Powoduje to, że w chwili obecnej istnieje prawomocny nakaz zapłaty orzekający między innymi o obowiązku pozwanej zapłaty powódce kosztów procesu,

przez co w sprawie występuje szczególnie uzasadniony wypadek o którym mowa jest

w regulacji art. 102 k.p.c. uzasadniający odstąpienie od obciążenia pozwanej kosztami procesu (zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim rozstrzygnięcie o oddaleniu powództwa stosunku do I. W. nie zostało zaskarżone, jest zatem prawomocne, wiąże Sąd odwoławczy przy rozpoznaniu zażalenia powódki, a to z kolei obligowało go do wydania merytorycznego rozstrzygnięcia o zasadności zaskarżonego rozstrzygnięcia).

Ostatecznie znajduje to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym rozstrzygnięciu (z innych przyczyn, niż wskazał Sąd pierwszej instancji), co czyni zażalenie bezzasadnym w rozumieniu art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.,

a to z mocy zawartej w nim regulacji prowadziło do oddalenia zażalenia.

Reasumując z podanych względów zaskarżone rozstrzygnięcie odpowiada prawu dlatego na mocy regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. orzeczono jak w sentencji

Sprostowania oznaczenia strony powodowej dokonano na podstawie regulacji art. 350 § 1 i 3 k.p.c.

SSO Leszek Dąbek