Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 stycznia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze - Wydział II Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Wojciech Grzebień

Protokolant Żaneta Wawrzyniec

po rozpoznaniu w dniu 04 stycznia 2018 roku

sprawy przeciwko H. S.

synowi J. i H.

ur. (...) w Ż.

oskarżonego o to, że:

w J., w okresie od 26.01.2012r.-26.07.2016r. uporczywie nie wpłacał w ustawowo określonym terminie na konto Urzędu Skarbowego w J. podatku od towarów i usług za grudzień 2011r.- czerwiec 2016r. w łącznej kwocie 8.342 zł. powyższe stanowi naruszenie przepisu art. 103 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 zm.);

tj. o wykroczenie z art. 57 § 1 kks

I.  uznaje oskarżonego H. S. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. wykroczenia z art. 57 § 1 kks i za to na podstawie art. 57 § 1 kks wymierza mu karę grzywny w wysokości 600 (sześćset) złotych,

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks, zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania w niniejszej sprawie, obciążając nimi Skarb Państwa i nie obciąża go opłatą sądową, zaś na mocy art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze, zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. S. P. z J., kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu oskarżonego, oraz 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych tytułem zwrotu podatku VAT.

- 1 -

Sygn. akt II W 1258/17

UZASADNIENIE

W wyniku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny.

Oskarżony H. S. od kilku lat prowadzi własną działalność gospodarczą. Z tego tytułu zobowiązany jest uiszczać stosowny podatek od towarów i usług. Jednakże w okresie od 26.01.2012r. do 26.07.2016r. nie wpłacał on ustawowo określonym terminie na konto Urzędu Skarbowego w J., podatku od w/w towarów i usług – za grudzień 2011r. – czerwiec 2016r. Łącznie była to kwota 8.342 zł.

Dowód:

- informacja o naruszeniu prawa k. 2

- lista zaległości k. 3-7

- zestawienie danych z deklaracji VAT 8-9

Ponieważ oskarżony nie płacił w/w podatku, był wielokrotnie wzywany przez Urząd Skarbowy w J. celem złożenia stosownych wyjaśnień w sprawie. Nie odbierał on jednak tych wezwań, nie stawił się na wezwania, nie utrzymywał żadnego kontaktu z tym urzędem (pisma – wezwania kierowane do oskarżonego, nieodbierane przez niego.

Dowód:

- pisma k. 26, 36, 40

W toku prowadzonego przez Urząd Skarbowy w J. postępowania ustalono, że oskarżony opuścił miejsce stałego zamieszkania i nie wskazał innego. Nie zdołano ustalić gdzie przebywa. Z uwagi na powyższe w sprawie zastosowany został tryb w stosunku do nieobecnych.

Dowód:

- postanowienie k. 42

Sąd stwierdził co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w pełni wykazał sprawstwo i winę oskarżonego tj. H. S. w zakresie zarzucanego mu czynu. W zarzucanym okresie nie płacił należnych podatków od towarów i usług i w jakikolwiek sposób nie usprawiedliwił tego. Zerwał wszelki kontakt z Urzędem Skarbowym w J.. Nie reagował na jego wezwania. Opuścił miejsce dotychczasowego zamieszkania i udał się w nieznanym kierunku. Oczywiście nie uiścił zaległych podatków. W tych okolicznościach nic nie usprawiedliwienia zachowania i postawy H. S.. W wypadku bowiem, gdyby nawet wystąpiły obiektywne trudności w płatności podatków np. choroba, obowiązkiem oskarżonego było zgłosić to Urzędowi Skarbowemu w J. i ewentualnie podjąć stosowne działania ugodowe – typu prośba o rozłożenie na raty. Nic takiego ze strony oskarżonego nie nastąpiło. W tych okolicznościach uznać należało, że brak płatności podatków nastąpił z wyłącznej winy H. S..

Dokonując oceny wiarygodności występujących w sprawie dokumentów, Sąd stwierdził co następuje: wszystkie występujące w sprawie dokumenty publiczne są w pełni wiarygodne i przekonywujące. Oskarżony H. S. działaniem swoim wyczerpał ustawowe znamiona wykroczenia z art. 57 § 1 kks. w J. bowiem w okresie od 26.01.2012r. – 26.07.2016r. uporczywie nie wpłacał w ustawowo określonym terminie na

- 2 -

konto Urzędu Skarbowego w J. podatku od towarów i usług za grudzień 2011r – czerwie 2016r. w łącznej kwocie 8.342 zł. Powyższe stanowi naruszenie przepisu art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (DzU Nr 54 poz. 535 zm).

Jako okoliczność obciążającą dla H. S. Sąd uwzględnił wysoki stopień szkodliwości społecznej zarzucanego mu czynu, przejawiający się nagminnością tego rodzaju wykroczeń tak na tutejszym terenie jak i w skali całego kraju.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność sądową tego oskarżonego.

Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności Sąd uznał, że właściwą karą zasadniczą dla tego oskarżonego będzie kara grzywny. Za współmierną, dostosowaną do stopnia zawinienia i szkodliwości społecznej czynu oraz możliwości majątkowych H. S. Sąd uznał grzywnę w kwocie 600 zł. kara w takiej właśnie wysokości spełni swoją odpowiednia rolę społeczną.

Orzeczenie o kosztach Sąd wydał w oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks.