Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII K 869/17

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kruszewska-Sobczyk

Protokolant: stażysta Klaudia Meresta

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Dominiki Orzechowskiej-Anders

po rozpoznaniu w dniu 03.11. 2017r.

sprawy K. K.

urodz.(...) w O., syna T. i B. z d. K.

skazanego prawomocnymi i podlegającymi wykonaniu wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 22 sierpnia 2017 r. (sygn. akt II K 278/17) za czyn z art. 286§1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, obowiązek częściowego naprawienia wyrządzonej szkody,

2)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 06 września 2017r. (sygn. akt VII K 562/17), za czyny z art. 286§1 kk i in. na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, obowiązek naprawienia szkody,

3)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 11 stycznia 2017r. (sygn. akt VII K 1091/16), za czyny z art. 286§1 kk i in. na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, obowiązek naprawienia szkody,

orzeka

I.  na podstawie art. 85§1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk oraz art. 569 § 1 kpk łączy skazanemu K. K. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawach VII K 1091/16 i VII K 562/17 oraz Sądu Rejonowego w Bartoszycach w sprawie II K 278/17, opisane w pkt 1-3, w ten sposób, że wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II. na podstawie art. 576§1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania,

III. na podstawie art. 577 kpk zalicza skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i kary dotychczas odbytej w sprawach podlegających połączeniu tj. okres kary dotychczas odbytej od dnia 15.03. 2017r. godz. 10: 30 w sprawie VII K 1091/16,

IV. na podstawie art.624§1 kpk zwalnia skazanego od kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego,

V. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. H. kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego oraz kwotę 27,60 zł tytułem podatku VAT od tego wynagrodzenia.

Sygn. akt VIIK 869/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

K. K. został skazany prawomocnymi i podlegającymi wykonaniu wyrokami w sprawach:

4)  Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 22 sierpnia 2017 r. (sygn. akt II K 278/17) za czyn z art. 286§1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, obowiązek częściowego naprawienia wyrządzonej szkody,

5)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 06 września 2017r. (sygn. akt VII K 562/17), za czyny z art. 286§1 kk i in. na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, obowiązek naprawienia szkody,

6)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 11 stycznia 2017r. (sygn. akt VII K 1091/16), za czyny z art. 286§1 kk i in. na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, obowiązek naprawienia szkody.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności Sąd rozważał w stosunku do których kar orzeczonych prawomocnymi wyrokami wydanymi wobec skazanego K. K. istnieją warunki do orzeczenia kary łącznej określone w art.85 kk, który w §1 stanowi, iż jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, przy czym zgodnie z §2 podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w §1.

Sąd musiał zatem zbadać, które z orzeczonych wobec skazanego kar nie zostały jeszcze wykonane w całości bądź części i czy stanowią one kary tego samego rodzaju, które nadają się do połączenia i orzeczenia kary łącznej.

Nadmienić przy tym należy, iż z dniem 1 lipca 2015r. doszło do zmiany przepisu art. 85 kk i zgodnie z art. 19 Ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, która zmieniła treść ww przepisu – przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego (a zatem art. 85 kk i następne) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. po dniu 1 lipca 2015r.).

Analiza wydanych wobec skazanego wyroków wskazuje, iż w jego wypadku doszło do prawomocnych skazań po dniu 1 lipca 2015r., a zatem zastosowanie znajdują tu przepisy Kodeksu karnego w obecnie obowiązującym brzmieniu.

Analizując ich treść Sąd ustalił, że istnieją warunki orzeczenia kary łącznej w stosunku do kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach Sądu Rejonowego w Olsztynie o sygn. VII K 1091/16 i VII K 562/17 oraz Sądu Rejonowego w Bartoszycach o sygn. II K 278/17, albowiem we wszystkich tych sprawach orzeczono kary pozbawienia wolności, ponadto wskazane kary w momencie wydawania wyroku łącznego nie zostały jeszcze odbyte przez skazanego.

Sąd orzekł karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności na skutek połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach VII K 1091/16, VII K 562/17 i II K 278/17.

Sąd wymierzył karę łączną w granicach określonych w art. 86 § 1 kk przy zastosowaniu zasady asperacji.

Sąd podzielił tu wyrażony zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. wyrok SN z 02.12.1975 r., Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33) jak i w doktrynie pogląd, iż zasada absorpcji czy kumulacji przy wymiarze kary łącznej jako rozwiązania skrajne, powinny być rozstrzygnięciami o charakterze wyjątkowym.

Kara łączna nie może pogarszać sytuacji skazanego, ale nie może też stanowić zbyt znacznej premii płynącej z faktu popełnienia wielu przestępstw. Stałoby to bowiem w sprzeczności z wymogami prewencji szczególnej i ogólnej, prowadząc do premiowania sprawcy popełniającego więcej niż jedno przestępstwo i w praktyce – do bezkarności pewnych działań takiego sprawcy oraz uprzywilejowałoby sprawcę wielokrotnego w porównaniu z osobą, która popełnia jedno przestępstwo.

W tym stanie rzeczy Sąd nie widząc wystarczających przesłanek dla wykorzystania skrajnych rozwiązań przy orzekaniu kary łącznej zastosował zasadę asperacji mając na względzie stopień bliskości przedmiotowej łączącej czyny skazanego, ich łączność czasową oraz przebieg jego procesu resocjalizacji.

Jak wynika z opinii o skazanym jego zachowanie podczas pobytu w izolacji więziennej należy uznać za poprawne. W AŚ O., AŚ B. i ZK B. nie był karany dyscyplinarnie ani nagradzany regulaminowo, w ZK D. nie był karany dyscyplinarnie, trzy razy nagradzany regulaminowo. Pracował odpłatnie w systemie bez konwojenta jako monter stolarki pcv. Ukończył program „Mosty zamiast Murów” o tematyce przeciwdziałania dopalaczom i narkotykom. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. W gronie współosadzonych relacje interpersonalne układa zgodnie. Dba o swój wygląd, ład i porządek w celi. Nie sprawia problemów wychowawczych. Deklaruje krytycyzm wobec popełnionych przestępstw i trybu życia przed osadzeniem. Nie odnotowano u niego zachowań agresywnych, czy samoagresji. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania.

Poza oceną Sądu przy wymiarze kary łącznej był natomiast stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez skazanego czynów, zawinienie oraz inne okoliczności, które zostały wcześniej przyjęte jako przesłanki wymiaru kar jednostkowych.

Sąd na podstawie art. 576§1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym pozostawił do odrębnego wykonania.

Zgodnie z art. 577 kpk Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i kary dotychczas odbytej w sprawach podlegających połączeniu tj. okres kary dotychczas odbytej od dnia 15.03. 2017r. godz. 10: 30 w sprawie VII K 1091/16.

Zgodnie z art. 624§1 kpk Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, mając na uwadze jego trudną sytuację materialną.

O kosztach wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu w sprawie o wdanie wyroku łącznego orzeczono na podstawie obowiązujących przepisów jak w pkt V wyroku.