Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Piotr Nowak

Protokolant: Jolanta Żak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 25 stycznia 2018r. i 22 lutego 2018r.

sprawy przeciwko P. T. s. J. i B. z domu S., ur. (...) w R.

oskarżonemu o to, że

I w dniu 20 września 2017 roku z windy znajdującej się w trzeciej klatce schodowej bloku (...) na os. (...) w B., woj. (...), zabrał w celu przyłaszenia kamerę monitoringu marki K. (...) o wartości nie mniejszej niż 700 złotych, czym działał na szkodę (...) os. (...) w B., reprezentowanej przez H. O.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

II w dniu 03 października 2017 roku na os. (...) w B., woj. (...), dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci znajdującej się przed wejściem do trzeciej klatki schodowej kamery monitoringu i podłączonych do niej przewodów instalacyjnych, czym działał na szkodę (...) w B. , reprezentowanego przez S. K., powodując straty w łącznej kwocie 600 złotych;

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk

1.  oskarżonego P. T. uznaje za winnego:

- popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia wypełniającego dyspozycję art. 278 § 1 kk z tą zmianą w opisie, iż przyjmuje, że szkoda wyniosła 900 złotych i za tak przypisany czyn na podstawie art. 278§ 1 kk w zw. z art. 37 a kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 (trzydzieści) godzin miesięcznie;

- popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia wypełniającego dyspozycję art. 288 § 1 kk z tą zmianą w opisie, iż przyjmuje, że szkoda wyniosła 838,57 złotych i za tak przypisany czyn na podstawie art. 288§ 1 kk w zw. z art. 37 a kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 (trzydzieści) godzin miesięcznie;

2.  na podstawie art. 85 § 1 i § 2 kk, art. 85a kk i art. 86 § 1 kk orzeczone w punkcie I wyroku jednostkowe kary ograniczenia wolności łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną 10( dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30(trzydziestu) godzin miesięcznie;

3.  na podstawie art. 63 §1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu okres zatrzymania od dnia 16 listopada 2017 roku (godz. 10.55) do dnia 17 listopada 2017 roku (godz. 11.30), przyjmując, iż jest on równoważny czterem dniom kary ograniczenia wolności;

4.  na podstawie art. 44 § 1 kk orzeka przepadek i nakazuje pozostawienie w aktach sprawy dowodu rzeczowego szczegółowo opisanego w wykazie dowodów rzeczowych (...) oraz dowodu rzeczowego szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych (...)

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. M. kwotę 797,04 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem 04/100) złotych tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną oskarżonemu z urzędu;

6.  zwalnia oskarżonego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 1022/17

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Mieszkańcy bloku (...) na osiedlu (...) tworzą wspólnotę mieszkaniową, której pełnomocnikiem jest zamieszkująca w tym bloku H. O.. Zarządcą wspólnoty jest (...) w B.. W bloku zainstalowane są kamery monitoringu na korytarzach, w windach oraz przed wejściem do klatki schodowej. Obsługę techniczną monitoringu sprawuje firma (...) w B..

dowód: zeznania świadka H. O. k. 9 – 10, 85, zeznania świadka S. K. k. 2 -3, 25 – 26, 78 v., zeznania świadka J. G. k. 6 – 7, 79

W dniu 20 września 2017 roku około godziny 23.10 oskarżony P. T. urwał, a następnie zabrał kamerę monitoringu znajdującą się w prawym narożniku windy w trzeciej klatce schodowej bloku (...). Kamerę tę następnie wyrzucił do jeziorka znajdującego się w pobliżu bloku. Skradziona kamera to kamera typu (...) o wartości około 700 złotych. Łączna strata spowodowana działaniem oskarżonego wyniosła 900 złotych i taką kwotę wspólnota mieszkaniowa otrzymała od firmy ubezpieczającej budynek.

dowód: zeznania świadka S. K. k. 2 -3, 25 – 26, 78 v., zeznania świadka J. G. k. 6 – 7, 79, wyjaśnienia oskarżonego P. T. k. 44 – 45, protokół oględzin nagrania monitoringu k. 15 – 19.

W rozmowie z H. O. oskarżony przyznał się do kradzieży kamery monitoringu. Zobowiązał się, że odda za nią pieniądze, ale tego nie uczynił.

dowód: zeznania świadka H. O. k. 9 – 10, 85.

W dniu 03 października 2017 roku około godziny 00.15 oskarżony przy pomocy cęgów przeciął przewody zasilające kamerę monitoringu przed drzwiami wejściowymi do klatki schodowej bloku (...) na osiedlu (...) oraz uszkodził samą kamerę. Wartość uszkodzenia kamery monitoringu wraz z kosztami naprawy wyniosła łącznie 838,57 złotych, którą zrekompensowała firma ubezpieczeniowa.

dowód: zeznania świadka S. K. k. 2 -3, 25 – 26, 78 v., wyjaśnienia oskarżonego P. T. k. 44 – 45, protokół oględzin nagrania monitoringu k. 32 – 34.

Oskarżony był uprzednio karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 07 czerwca 2016 r. w sprawie sygn. akt II K (...) za czyn z art. 207 § 1 kk i innych na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat.

dowód: dane o karalności k. 62 – 63.

P. T. cierpi na chorobę psychiczną w postaci (...) obecnie w fazie remisji oraz wykazuje inne zakłócenia czynności psychicznych pod postacią (...). W czasie popełnienia zarzucanych mu czynów miał nieznacznie ograniczoną zdolność rozpoznania ich znaczenia i możliwość pokierowania swoim postępowaniem z powodu stanu upojenia alkoholowego prostego, którego skutki mógł przewidzieć. Z powodu zaburzeń psychicznych nie jest w stanie prowadzić racjonalnej obrony bez pomocy fachowego obrońcy.

dowód: opinia sądowo – psychiatryczna k. 55 – 58.

Przesłuchany na etapie postępowania przygotowawczego oskarżony P. T. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, iż urwał kamerę monitoringu w windzie, a następnie wyrzucił ją do pobliskiego jeziorka, bowiem czuł się inwigilowany. Z tego samego powodu przeciął kable kamery monitoringu przed wejściem do klatki schodowej. W jego bloku zamontowano znaczną ilość kamer i oskarżony ma wrażenie, że jest cały czas obserwowany. Gdy dopuszczał się swoich czynów był mocno pijany, przez okres około trzech miesięcy przebywał w ciągu alkoholowym.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. T. k. 44 – 45

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie stan faktyczny pozostaje właściwie bezsporny. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż P. T. dokonał kradzieży kamery monitoringu z windy (...) oraz zniszczył kamerę monitoringu przy drzwiach prowadzących do klatki schodowej bloku. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że główną przyczyną jego działania było poczucie inwigilacji przez zamontowane w bloku urządzenia monitorujące.

W przedmiotowej sprawie Sąd poza wyjaśnieniami oskarżonego dysponował całkowicie obiektywnym i bezstronnym dowodem w postaci nagrań z monitoringu, na których zarejestrowano moment popełnienia obu przestępstw. Dowód ten ma charakter w pełni obiektywny i w całej rozciągłości potwierdza wersję przedstawioną przez oskarżonego w toku postępowania przygotowawczego.

Dokonując ustaleń w zakresie stanu faktycznego, Sąd przede wszystkim opierał się na zeznaniach świadków S. K., H. O. i J. G.. Ich zeznania przedstawiają pełny obraz wydarzeń, ponadto są spójne, konsekwentne i zgodnie z wyjaśnieniami P. T., a przez to również wiarygodne. Stanowią one niejako uzupełnienie do wyjaśnień oskarżonego, który ograniczył się do bardzo konkretnego i zwięzłego opisania zaistniałej sytuacji.

Podkreślić przy tym należy, iż świadkowie ci nie mają żadnego powodu, aby bezpodstawnie obciążać oskarżonego. Co więcej J. G. i S. K. w ogóle nie znają P. T.. Istotne natomiast jest wskazanie H. O., iż po pierwszym zdarzeniu rozmawiała z oskarżonym, ten przyznał się do kradzieży kamery i zobowiązał się do zwrotu pieniędzy za nią.

Wreszcie zeznania wskazanych powyżej osób miały znaczenie dla dokładnego określenia szkody wyrządzonej przestępstwem. W pierwszym bowiem przypadku szkoda całkowita wyniosła 900 złotych i obejmowała wartość skradzionej kamery oraz koszty napraw. Zaś w drugim wyniosła 838,57 złotych i obejmowała koszty naprawy uszkodzonej kamery zewnętrznej monitoringu oraz związanego z nią okablowania. Co istotne takie właśnie kwoty pokrzywdzona wspólnota mieszkaniowa (...) otrzymała z firmy ubezpieczeniowej tytułem odszkodowania.

Za wiarygodną Sąd uznał opinię co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonego. Opinia ta jest wyczerpująca, logiczna, konsekwentna oraz zgodne z aktualnym stanem wiedzy w tej dziedzinach.

Sąd uznał za wiarygodną również treść dokumentów ujawnionych oraz zaliczonych w poczet materiału dowodowego za zgodą stron bez odczytywania, gdyż nie budziły wątpliwości i nie były kwestionowane.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wskazuje, iż oskarżony P. T. dopuścił się zarzucanych mu czynów. Nie ma wątpliwości, że w niniejszej sprawie oskarżony dokonał zaboru kamery monitoringu z windy, a następnie zniszczenia kamery zewnętrznej monitoringu i wybicia szyby w drzwiach wejściowych. Przypisane oskarżonemu czyny miały charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym P. T. mógł zachować się zgodnie z prawem, nie zachodzą natomiast żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę. Ponadto, przypisane oskarżonemu czyny były bezprawny, a stopień ich społecznej szkodliwości wyższy niż znikomy. Na stopień winy oskarżonego nie wpływa stwierdzone przez biegłych lekarzy psychiatrów nieznaczne ograniczenie poczytalności. Spowodowane było ono bowiem upojeniem alkoholowym prostym, którego skutki P. T. mógł przewidzieć. Zachodzi więc sytuacja określona w art. 31 § 3 kk.

Zachowanie P. T. polegające na tym, że w dniu 20 września 2017 roku z windy znajdującej się w trzeciej klatce schodowej bloku (...) na os. (...) w B., zabrał w celu przywłaszczenia kamerę monitoringu marki K. (...) o wartości nie mniejszej niż 700 złotych, powodując łączne straty w kwocie 900 złotych na szkodę (...) os. (...) w B., wyczerpało dyspozycję art. 278 § 1 kk.

Sąd zmienił opis czynu zarzucanego oskarżonemu w zakresie wartości szkody wyrządzonej przestępstwem, albowiem wyniosła ona 900 złotych, co jednoznacznie wynika z zeznań świadków S. K. i H. O..

Istota przestępstwa z art. 278 § 1 kk polega na tym, że sprawca wyjmuje rzecz z władztwa innej osoby wbrew jej woli i obejmuje we własne posiadanie, dające faktyczną możliwość dysponowania tą rzeczą. W przedmiotowej sprawie niewątpliwym jest, że oskarżony dokonując zaboru kamery monitoringu należącej do pokrzywdzonej wspólnoty z takim zamiarem działał. Dla odpowiedzialności karnej oskarżonego nie ma znaczenia fakt, iż po dokonanym zaborze P. T. wyzbył się kamery, wyrzucając ją do pobliskiego jeziorka.

Z kolei zachowanie oskarżonego polegające na tym, ze w dniu 03 października 2017 roku na os. (...) w B. dokonał umyślnego uszkodzenia mienia w postaci znajdującej się przed wejściem do trzeciej klatki schodowej kamery monitoringu i podłączonych do niej przewodów instalacyjnych, czym działa na szkodę (...) w B. powodując straty w łącznej kwocie 838,57 złotych – wyczerpało dyspozycję art. 288 § 1 kk.

Dla bytu przestępstwa określonego w art. 288 kk wymagane jest spełnienie dwóch przesłanek pozostających ze sobą w związku przyczynowym, to jest oddziaływania sprawcy na rzecz i będącej rezultatem tego oddziaływania szkody w mieniu. W przedmiotowej sprawie obie te przesłanki zostały spełnione. Także w przypadku tego czynu Sąd zmienił opis czynu zarzucanego oskarżonemu w zakresie wartości szkody wyrządzonej przestępstwem, albowiem wyniosła ona 838,57 złotych, co jednoznacznie wynika z zeznań świadków S. K. i H. O..

Wymierzając oskarżonego karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk.

Na niekorzyść oskarżonego uwzględniono okoliczność, że dopuścił się on przestępstw będąc pod działaniem alkoholu oraz fakt, że był on uprzednio karany sądownie. Natomiast na korzyść P. T. przyjęto jego przyznanie się do popełnienia zarzucanych czynów.

Zdaniem Sądu wymierzone oskarżonemu kary po 6 miesięcy ograniczenia wolności za każdy z czynów oraz kara łączną 10 miesięcy ograniczenia wolności są współmierne do stopnia jego winy, charakteru przypisanych czynów oraz spełniają cele kary w zakresie represji i oddziaływania wychowawczego na osobę sprawcy, jak również cele kary w zakresie jej społecznego oddziaływania. Sąd rozważał orzeczenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności, jednakże biorąc pod uwagę fakt, iż z powodów formalnych musiałaby to być kara o charakterze bezwzględnym (P. T. był już bowiem wcześniej karany na karę pozbawienia wolności), Sąd uznał, że byłaby to dla oskarżonego nadmierna surowość. Tym bardziej, iż rozmiar szkód wyrządzonych czynami był relatywnie niewielki.

Ustalając rozmiar orzeczonej kary na 30 godzin w stosunku miesięcznym Sąd wziął pod uwagę sytuację osobistą i materialną oskarżonego i uznał, że kara ta nie będzie dla niego stanowić nadmiernej uciążliwości, zwłaszcza że jest on bezrobotny i utrzymuje się z prac dorywczych, a nie ma nikogo na utrzymaniu.

Na podstawie art. 63 § 1 kk z mocy prawa na poczet orzeczonej kary łącznej ograniczenia wolności zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania od 16.11.2017 r. (godz. 10.55) do 17.11.2017 r. (godz. 11.30) przyjmując, iż jest on równoważny czterem dniom kary ograniczenia wolności.

Na podstawie art. 44 § 1 kk Sąd orzekł przepadek i nakazał pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych w postaci płyt z nagraniami z monitoringu obrazującymi popełnienie przestępstw, albowiem przedmioty te bezpośrednio pochodziły z przestępstwa.

O wynagrodzeniu za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu orzeczono w oparciu o przepisy art. 29 ust. 1 i 2 ustawy Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2368 z późn. zm.) oraz § 2 pkt 1 i 2, § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 1 pkt 1 oraz § 17 ust. 2 pkt 3, a także § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714) i zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat M. M. kwotę 797,04 złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Sąd na podstawie art. 624 § 1 KPK i art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych /tekst jednolity Dz. Ust. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm./ zwolnił oskarżonego od obowiązku zwrotu poniesionych w sprawie wydatków oraz od opłaty, mając na uwadze fakt, że oskarżony nigdzie nie pracuje i ma na żadnych źródeł dochodu.