Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Mariola Urbańska - Trzecka (spr.)

Sędziowie SO Adam Sygit

SO Piotr Kupcewicz

Protokolant st.sekr.sądowy Justyna Bobak

przy udziale Jerzego KoźmińskiegoProkuratora Prokuratury Okręgowej
w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2014 roku

sprawy B. P.

oskarżonego z art. 278 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

z dnia 25 września 2013 roku sygn. akt VI K 319/13

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustala, iż czyn przypisany oskarżonemu stanowi wykroczenie z art. 119 § 1 kw i na podstawie tego przepisu wymierza oskarżonemu karę 15 (piętnaście) dni aresztu; na podstawie art. 82 § 3 kpw na poczet orzeczonej kary aresztu zalicza okres zatrzymania od dnia 16 sierpnia 2012r. do 17 sierpnia 2012r.; na podstawie art. 119 § 4 kw zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z.o.o. z siedzibą w K. kwoty 252,88 zł; w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy (pkt.6); zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IV Ka 1128/13

UZASADNIENIE

B. P. został oskarżony to, że w dniu 16 sierpnia 2012 roku w sklepie (...) w I., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osoba, co do której podjęto odrębną decyzję procesową, dokonał kradzieży artykułów chemicznych w ten sposób , że wykorzystując nieuwagę personelu sklepu zabrał w celu przywłaszczenia 7 antyperspirantów w sztyfcie marki A. oraz 5 opakowań prezerwatyw marki D. o łącznej wartości 252,88 złotych na szkodę (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. - tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu wyrokiem zaocznym z dnia 25 września 2013 roku sygn. akt VI K 319/13 uznał oskarżonego B. P. za winnego popełnienia czynu opisanego wyżej, tj. przestępstwa z art. 278 § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, a na mocy art. 33 § 2 kk orzekł karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10,00 ( dziesięciu ) złotych każda.

Na postawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 5 (pięciu) lat. Na mocy art. 73 § 1 kk oddano oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązano oskarżonego do naprawienia szkody przez zapłacenie na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. kwoty 252,88 ( dwieście pięćdziesiąt dwa 88/100 ) zł. Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres zatrzymania od dnia 16.08.2012 roku do dnia 17.08.2012 roku przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny,

Wyrok zawiera także rozstrzygnięcie o kosztach procesu.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator, zaskarżając wyrok na niekorzyść oskarżonego.

Na podstawie art. 438 pkt 2 i 3 kpk wyrokowi zarzucił:,

⚫

naruszenie praw procesowego mający wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 424 § 1 pkt 2 oraz § 2 kpk poprzez niewyjaśnienie podstawy prawnej wyroku oraz okoliczności, które sad miał na względzie przy wymiarze kary orzeczonej wobec oskarżonego, co uniemożliwia jakąkolwiek polemikę ze stanowiskiem sądu w tym zakresie

⚫

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść orzeczenia polegający na błędnym ustaleniu, iż w stosunku do B. P. istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna uzasadniająca wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, podczas gdy należyta ocena materiału dowodowego prowadzi do wniosków przeciwnych.

Stawiając ten zarzut prokurator wniósł o zmianę wyroku poprzez orzeczenia wobec B. P. kary 10 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, uchylenie rozstrzygnięć związanych z warunkowych zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności oraz utrzymanie w mocy wyroku w pozostałej części.

Na rozprawie odwoławczej prokurator zmodyfikował wnioski apelacji i wniósł o zmianę wyroku poprzez uznanie, że czyn oskarżonego stanowi wykroczenie z art. 119 § 1 kw i wymierzenie mu kary 30 dni aresztu.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje;

Apelacja prokuratora wywołując kontrolę instancyjną musiała skutkować zmianą wyroku poprzez uznanie, że czyn oskarżonego stanowi wykroczenie z art. 119 § 1kw i wymierzenie mu kary aresztu.

W dacie wydania zaskarżonego wyroku obowiązywały przepisy sprzed nowelizacji kodeksu karnego oraz kodeksu wykroczeń wprowadzonej ustawą z dnia 27 września 2013 r. (Dz.U.2013.1247), które weszły w życie z dniem 9 listopada 2013 roku i prawidłowo sąd I instancji uznał, że czyn zarzucany oskarżonemu B. P. stanowił przestępstwo kradzieży z art. 278§ 1 kk

Obecnie, w dacie orzekania przez Sąd Odwoławczy, zgodnie z treścią art. 119 § 1 kw zmienionym przez art. 2 pkt 4 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 9 listopada 2013 roku „kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 1/4 minimalnego wynagrodzenia, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny”. Zatem aktualnie kradzież rzeczy o wartości nieprzekraczającej 400 złotych stanowi wykroczenie.

Oskarżonemu przypisano kradzież przedmiotów łącznej wartości 252,88 złotych , a zatem, w świetle powyższych uwag, czyn należało zakwalifikować jako wykroczenie z art. 119 § 1 kw.

W ocenie sądu odwoławczego uwzględniając wszystkie okoliczności przedmiotowej sprawy, wysokość szkody, tudzież warunki i właściwości osobiste oskarżonego, jego uprzednia karalność, kara adekwatną do winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości jego czynu będzie kara aresztu.

Rację bowiem należy przyznać oskarżycielowi publicznemu, że dotychczasowa karalność oskarżonego, wskazuje na to, że stosowane wobec niego kary wolnościowe nie odnoszą wobec niego żadnego rezultatu i okazuje on lekceważący stosunek wobec prawa, a w konsekwencji zasługuje na karę izolacyjną w postaci aresztu.

W przekonaniu sądu odwoławczego kara 15 dni aresztu, uwzględniając wysokość szkody jest wystarczającą i sprawiedliwą odpłatą za czyn jakiego sę dopuścił.

Oskarżony ma także obowiązek, po myśli art. 119 § 4 kw naprawić szkodę poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. kwoty 252,88 ( dwieście pięćdziesiąt dwa 88/100 ) zł.

Na podstawie art. 82 § 3 kpw na poczet orzeczonej kary aresztu zaliczono okres zatrzymania od dnia 16.08.2012 roku do dnia 17.08.2012 roku.

Z tych wszystkich względów zaskarżony wyrok zmieniono orzekając jak w części dyspozytywnej.

O kosztach za postępowanie odwoławcze orzeczono po myśli art. 424 kpk w zw. z art. 119 kpw