Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2017 r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko R. C.

o zapłatę

I.  umarza postępowanie w zakresie kwoty 613,10 zł (sześćset trzynaście złotych 10/100),

II.  zasądza od pozwanego R. C. na rzecz strony powodowej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 2.660,50 zł (dwa tysiące sześćset sześćdziesiąt złotych 50/100), której płatność rozkłada na 11 miesięcznych rat: pierwsza rata w kwocie 160,50 zł, a kolejne raty w kwotach po 250,00 zł każda – płatnych do 5-go dnia każdego kolejno następującego po sobie miesiąca, począwszy od miesiąca następnego po miesiącu, w którym uprawomocni się niniejszy wyrok,

III.  oddala powództwo w pozostałej części,

IV.  zasądza od pozwanego R. C. na rzecz strony powodowej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 517,00 zł (pięćset siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwota 400,00 zł tytułem wynagrodzenia adwokackiego i kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa,

V.  w pozostałym zakresie koszty procesu między stronami wzajemnie znosi.

Sędzia

SR Agata Gawłowska - Sobusiak

Sygn. akt I C 702/17

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 14 listopada 2017 r.

Strona powodowa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. domagała się zasądzenia od pozwanego R. C. kwoty 3 473, 60 zł (bez odsetek), a nadto zasądzenia zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając pozew strona powodowa podniosła, że w dniu 8 października 2015 r pozwany zawarł umowę pożyczki z firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. Pozwany zobowiązał się do zwrotu pożyczki do dnia 22 grudnia 2015 r, a przypadku opóźnienia do zapłaty odsetek umownych oraz kosztów windykacji.

Następnie strona powodowa podniosła, że firma (...) sp. z o.o. działając jako wspólnik firmy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna wniosła pakiet wierzytelności, w tym wynikającą z umowy z pozwanym, do tejże spółki. W dniu 9 czerwca 2016 r firma (...) sp. z o.o. sp. j. zawarła umowę sprzedaży wierzytelności na rzecz strony powodowej.

Na kwotę dochodzoną pozwem składają się:

- kwota 3 359, 20 zł – kapitał,

- kwota 51, 40 zł – skapitalizowane odsetki umowne za opóźnienie w wysokości 4-krotoności stopy lombardowej liczone od należności głównej za okres od dnia 22 grudnia 2015 r do dnia 31 grudnia 2015 r,

- kwota 63, 00 zł – opłaty za czynności windykacyjne.

W piśmie z dnia 6 października 2016 r strona pozwana cofnęła pozew co do kwoty 613, 10 zł.

T.. Sąd nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 17 sierpnia 2017 r sygn. akt I Nc 543/17 zobowiązał pozwanego do zapłaty na rzecz strony powodowej kwoty dochodzonej pozwem oraz kosztów procesu.

Pozwany R. C. złożył sprzeciw od wymienionego nakazu zapłaty – zaskarżając go w całości.

Uzasadniając sprzeciw pozwany zarzucił, że znalazł się w trudnej sytuacji osobistej i finansowej, ale chce spłacić zadłużenie wobec strony powodowej. Pozwany podjął rozmowy ze stroną powodową, dokonał wpłaty na poczet zadłużenia na kwotę 800,00 zł, ale bez rezultatu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny, przy uwzględnieniu okoliczności bezspornych:

W dniu 8 października 2015 r pozwany zawarł z firmą (...) sp. z o.o. umowę pożyczki nr (...) drogą elektroniczną na kwotę 3 500, 00 zł. Zaś w dniu 28 października 2015 r jeszcze na kwotę 150, 00 zł.

Nadto pozwany zobowiązał się do zapłaty prowizji za udzielenie pożyczki, prowizji za przedłużenie spłaty, odsetek za nieterminową spłatę oraz opłat za czynności windykacyjne według tabeli opłat i prowizji

Prowizja za udzielenie pożyczki w kwocie od 500, 00 zł do 5 000, 00 zł na okres 30 dni wynosiła 19%.

Odsetki za nieterminową spłatę wynosiły 4-krotność stopy lombardowej NBP 10%.

Opłata za monit sms wynosiła 2, 00 zł, za monit telefoniczny 5, 00 zł, a za listowny 15, 00 zł.

Pozwany był zobowiązany do spłaty łącznie kwoty 4 159, 20 zł, a to:

- kwota 3 650, 00 zł – kapitał,

- kwota 509, 20 zł – prowizja,

wszystko do dnia 7 listopada 2015 r.

Dowód:

- potwierdzenie rejestracji - k. 16,

- warunku umowy pożyczki odnawialnej V.. pl – k. 17-18,

- Twoje warunku umowy pożyczki w V..pl z dnia 8 października 2015 r – k. 20,

- Twoje warunku umowy pożyczki w V..pl z dnia 28 października 2015 r – k. 19,

- przesłuchanie pozwanego – k. 77-78.

Pozwany nie regulował kwot wynikających z umowy pożyczki.

Wobec powyższego firma (...) sp. z o.o. wzywała pozwanego do spłaty pismami z dnia: 7 stycznia 2016 r, 5 lutego 2016 r i 21 lutego 2016 r. Ostatecznie firma (...) sp. z o.o. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 4 330, 50 zł, na którą składały się:

- kwota 3 650, 00 zł – kapitał,

- kwota 509, 20 zł – prowizja,

- kwota 63, 00 zł- opłaty windykacyjne (opłaty za monity listowe: 45,00 zł, opłaty za monity sms 18, 00 zł),

- kwota 108, 30 zł – odsetki za opóźnienie.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 7 stycznia 2016 r – k. 41,

- wezwanie do zapłaty z dnia 5 lutego 2016 r – k. 42,

- wezwanie do zapłaty z dnia 21 lutego 2016 r – k. 40,

- przesłuchanie pozwanego – k. 77-78.

W dniu 25 maja 2016 r firma (...) sp. z o.o. i firma (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zawarły umowę spółki jawnej pod firmą: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna.

Na posiedzeniu wspólników spółki w dniu 30 maja 2016 r (...) sp. z o.o. – jako wspólnik – wniosła do firmy (...) sp. z o.o. sp. j. wkład pieniężny w postaci pakietu wierzytelności wymienionych w załączników. W pakiecie tym była wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki nr (...).

Tego samego dnia firma (...) sp. z o.o. sprzedała także część przysługujących jej wierzytelności (...) sp. z o.o. sp.j..

Dowód:

- umowa spółki jawnej z dnia 25 maja 2016 r – k. 21,

- protokół z posiedzenia wspólników spółki z dnia 30 maja 2016 r, uchwały nr (...) i załącznik nr (...) – k. 22-28,

- umowa sprzedaży z dnia 30 maja 2016 r – k. 29-31.

W dniu 9 czerwca 2016 r firma (...) sp. z o.o. sp. j. zawarła ze stroną powodową umowę cesji wierzytelności, a wśród nich wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki nr (...). Na wierzytelność tą składały się:

- kwota 3 650, 00 zł – kapitał,

- kwota 509, 20 zł – prowizja,

- kwota 63, 00 zł- opłaty windykacyjne,

- kwota 211, 80 zł – odsetki za opóźnienie.

Pismem z dnia 10 czerwca 2016 r powiadomiono dłużnika o cesji.

Dowód:

- umowa cesji wierzytelności z dnia 9 czerwca 2016 r i załącznik nr (...) – k. 32-39,

- powiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności i wezwanie do zapłaty z dnia 10 czerwca 2016 r – k. 43,

- odpis KRS strony powodowej - k. 44-45.

W dniu 19 sierpnia 2016 r pozwany uiścił na poczet pożyczki kwotę 800, 00 zł, w dniu 12 marca 2017 r – 513, 10 zł, w dniu 11 maja 2017 r – 100, 00 zł i w dniu 13 listopada 2017 r – 200, 00 zł – łącznie 1 613, 10 zł.

Strona powodowa kwotę 800, 00 zł zaliczyła na poczet prowizji w kwocie 509, 20 zł, zaś pozostałą cześć (290, 80 zł) na poczet kapitału, który zmniejszył się do kwoty 3 359, 20 zł – żądanej w pozwie.

Także kwotę 513, 10 zł i 100, 00 zł strona powodowa zaliczyła na poczet kapitału, który zmniejszył się do kwoty 2 746, 20 zł.

Wobec powyższego także kwotę 200, 00 zł należało zaliczyć na poczet kapitału, który zmniejszył się do kwoty 2 546, 20 zł (kapitał 3 650,00 zł – (290, 80 zł + 513, 10 zł + 100, 00 zł + 200, 00 zł)= 3 650, 00 zł – 1 103, 90 zł = 2 546, 10 zł).

Zatem obecne zadłużenie pozwanego z umowy pożyczki wynosi 2 660, 50 zł, a to:

- kwota 2 546, 10 zł – kapitał,

- kwota 51, 40 zł – skapitalizowane odsetki umowne za opóźnienie w wysokości 4-krtoności stopy lombardowej liczonej od należności głównej za okres od 22 grudnia 2015 r do dnia 31 grudnia 2015 r,

- kwota 63, 00 zł – opłaty za czynności windykacyjne.

Dowód:

- korespondencja e’mail’owa między stronami – k. 58-64,

- potwierdzenie przelewu z dnia 19 sierpnia 2016 r – k. 65,

- potwierdzenie przelewu z dnia 12 marca 2017 r – k. 66,

- potwierdzenie przelewu z dnia 11 maja 2017 r – k. 67,

- potwierdzenie przelewu z dnia 13 listopada 2017 r – k. 76,

- pismo procesowe strony powodowej z dnia 6 października 2017 r – k. 70-73,

- przesłuchanie pozwanego – k. 77-78.

Pozwany ma 40 lat, utrzymuje żonę i troje małych dzieci. Pozwany jest jedynym żywicielem rodziny, albowiem żona nie pracuje zawodowa, zajmuje się opieką nad dziećmi. Pozwany zarabia 2 200, 00 zł „na rękę”, nadto rodzina otrzymuje świadczenie 500+ wypłacana na wszystkie dzieci.

Pozwany nie ma majątku, który mógłby spieniężyć, ani oszczędności. Rodzice pozwanego przepisali na niego dom rodzinny, który wymaga remontu. Nadto pozwany posiada samochód osobowy marki O. (...) rocznik 2001.

Pozwany deklaruje spłatę w ratach po 250, 00 zł miesięcznie.

Dowód:

- przesłuchanie pozwanego – k. 77-78.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dokumenty oraz przesłuchanie pozwanego.

Dokumenty w postaci: potwierdzenia rejestracji, warunków umów, umów spółek, protokołu posiedzenia wspólników, umowy sprzedaży wierzytelności, powiadomienia o przelewie, korespondencji stron i wezwań do zapłaty, jako dokumenty prywatne, stanowiły dowód tego, że osoba, która je podpisała złożyła oświadczenia w nich zawarte. Wiarygodność tych dokumentów nie budziła wątpliwości, nie była również podważana przez pozwanego.

Na podstawie wymienionych dokumentów Sąd ustalił, jakie roszczenie przysługuje stronie powodowej wobec pozwanego, tj. z jakiego tytułu i w jakiej wysokości.

Sąd dał wiarę przesłuchaniu pozwanego dotyczącym jego sytuacji finansowej oraz rodzinnej, a mającym istotne znaczenie dla rozpoznania wniosku o rozłożenie spłaty zadłużenia na raty. Zeznania te Sąd uznał za spontaniczne, szczere i przekonywujące.

Sąd zważył, co następuje:

Strona powodowa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. domagała się zasądzenia od pozwanego R. C. kwoty 3 473, 60 zł (bez odsetek) z tytułu umowy pożyczki nr (...) z dnia 8 i 28 października 2015 r.

Strona powodowa w toku postępowania cofnęła pozew co do kwoty 613, 10 zł , a pozwany wyraził zgodę na cofnięcie.

Zgodnie z art. 203 § 1 kpc pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że czynność ta jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa, o czym stanowi art. 203 § 4 kpc. Cofnięcie pozwu ze skutkiem prawnym powoduje umorzenie postępowania, jak nakazuje art. 355 § 1 kpc.

Skoro strona pozwana cofnęła pozew w podanym zakresie, a pozwany nie sprzeciwił się cofnięciu, postępowanie w tym zakresie należało umorzyć. Z okoliczności przedmiotowej sprawy nie wynika, aby cofnięcie pozwu było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzało do obejścia prawa.

W związku z powyższym orzeczono jak w punkcie I sentencji.

Pozwany nie kwestionował zadłużenia wynikającego z umowy pożyczki nr (...) z dnia 8 i 28 października 2015 r, co do zasady, jak i legitymacji czynnej strony powodowej. Strona powodowa nie odliczyła jednak od kwoty zadłużenia ostatniej wpłaty w wysokości 200, 00 zł. Wymienioną wpłatę Sąd zaliczył na poczet kapitału, gdyż strona powodowa także wcześniejsze wpłaty zaliczała na poczet kapitału. Powyższe skutkowało oddalenie powództwa co do kwoty 200, 00 zł.

Zatem wierzytelność strony powodowej wobec pozwanego zamyka się w kwocie 2660, 50 zł, a to:

- kapitał w kwocie 3 650,00 zł – wpłaty w kwotach: 290, 80 zł, 513, 10 zł, 100, 00 zł, 200, 00 zł = 3 650, 00 zł – 1 103, 90 zł = 2 546, 10 zł,

- prowizja w kwocie 509, 20 zł uiszczona w całości,

- opłaty windykacyjne w kwocie 63, 00 zł,

- zaległe odsetki w kwocie 51, 40 zł.

W związku z powyższym orzeczono jak w punkcie II i III sentencji.

Pozwany złożył wniosek o rozłożenie zasądzonej kwoty na raty po 250, 00 zl miesięcznie powołując się na swoją trudną sytuację rodzinną i finansową.

Zgodnie z art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może zasądzone świadczenie rozłożyć na dogodne raty. Chodzi tu o sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dn. 25.01.2013r. I Aca 1080/12, Lex 1313300). Z drugiej strony chodzi także o to, aby umożliwić pozwanemu dobrowolne wykonanie wyroku, a wierzyciela nie narażać na nieefektywne wydatki egzekucyjne. Takie rozumienie art. 320 kpc pozostaje w zgodzie z art. 31 ust. 3 Konstytucji, uzależniającym dopuszczalność ustanowienia w ustawie ograniczenia korzystania z konstytucyjnego prawa, jakim jest wierzytelność, od tego, czy nie narusza ono istoty tego prawa oraz czy jest konieczne w demokratycznym państwie m.in. dla porządku publicznego albo wolności i praw innych osób (por. uchwała SN z dnia 15 grudnia 2006 r III CZP 126/06 OSNC 2007/10/147).

W ocenie Sądu sytuacja rodzinna, majątkowa i finansowa pozwanego uzasadniała rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty. Pozwany nie byłby w stanie uiścić zasądzonej kwoty jednorazowo i niezwłocznie, albowiem dla pozwanego ta kwota jest zbyt wysoka. Pozwany jest tzw. jedynym żywicielem 5-osobowej rodziny. Nawet przy uwzględnieniu świadczeń 500+, dochody rodziny pozwanego nie są wysokie. Pozwany nie ma majątku, który mógłby spieniężyć na spłatę zadłużenia. Zdaniem Sądu tylko rozłożenie zasądzonej kwoty na raty umożliwi pozwanemu spłatę całości zadłużenia bez angażowania organów egzekucyjnych.

Rozkładając zasądzoną kwotę na raty, Sąd miał na względzie również interes strony powodowej. Skoro pozwany nie ma możliwości jednorazowej i niezwłocznej spłaty kwoty dochodzonej pozwem, to taka zapłata musiałby być wyegzekwowana przez komornika, co wiązałoby się z dodatkowymi kosztami dla strony powodowej. Co więcej egzekucja mogłaby się okazać bezskuteczna albo długotrwała, gdyż zajęciu podlega tylko wynagrodzenie pozwanego (nie można zająć świadczenia500+) i to w ograniczonym zakresie. Pozwany nie ma innego majątku, do którego mogłaby być skutecznie skierowana egzekucja.

Sąd uznał, że ratą możliwą i deklarowaną do spłaty przez pozwanego będzie rata w wysokości 250, 00 zł. Przy tak ustalonej wysokości raty pozwany spłaci zadłużenie w ciągu roku. Maksymalny okres spłaty rozłożonego na raty świadczenia nie może przekraczać 10 lat, o czym stanowi art. 125 kc.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w dalszej części punktu II sentencji.

W tym stanie rzeczy na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc. Biorąc pod uwagę sytuację rodzinną, finansową i materialną pozwanego – przedstawioną powyżej – Sąd obciążył pozwanego tylko częścią kosztów należnych stronie powodowej. Uwzględnienia wymagało także to, że pozwany chciał ustalić ze stroną powodowa restrukturyzację zadłużenia i cały czas deklaruje dobrowolną spłatę.

Zatem Sąd zasadził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 517, 00 zł a to: kwotę 100, 00 zł tytułem zwrotu opłaty sadowej od pozwu, kwotę 400, 00 zł tytułem części wynagrodzenia pełnomocnika i kwotę 17, 00 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W pozostały zakresie koszty procesu między stronami zniesiono.

SSR Agata Gawłowska- Sobusiak