Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 marca 2016 roku (data prezentaty) pełnomocnik powódek A. G. oraz małoletniej Z. G., reprezentowanej przez matkę A. M., wniósł o podwyższenie zasądzonych od pozwanego J. G. alimentów z kwoty po 500 zł miesięcznie na rzecz każdej z powódek do kwoty po 1.500 zł na rzecz każdej z powódek oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódek zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. W złożonym pozwie pełnomocnik powódek wniósł także o obciążenie pozwanego na rzecz uprawnionych niepieniężnym świadczeniem alimentacyjnym w postaci użytkowania przez powódki własnościowego spółdzielczego lokalu przysługującego pozwanemu, położonego w W. przy ul. (...) na czas oznaczony, tj. do czasu wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Ponadto pełnomocnik powódek wniósł o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania postępowania poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia alimentów na rzecz A. G. w kwocie 1.500 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniej Z. G. w kwocie 1.500 zł miesięcznie /k. 1-5/.

Postanowieniem z dnia 08 kwietnia 2016 roku tutejszy Sąd oddalił wniosek
o udzielenie zabezpieczenia /k. 55/.

W odpowiedzi na pozew z dnia 24 maja 2016 roku (data prezentaty) pozwany, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych /k. 71-75v/.

Na rozprawie w dniu 06 października 2016 roku oraz w dniu 11 stycznia 2017 roku pełnomocnicy stron podtrzymali swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie
/k. 205-206, 287, 293/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka A. G. urodziła się w dniu (...) /odpis skrócony aktu urodzenia k. 8 akt VI C 631/10/. Małoletnia powódka Z. G. urodziła się w dniu (...) /k. 9 akt VI C 631/10/. Powódki pochodzą ze związku małżeńskiego ich matki A. M.
i pozwanego J. G. /odpis skrócony aktu małżeństwa k. 7 akt VI C 631/10/.

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2013 roku Sąd Okręgowy w Warszawie
VI Wydział Cywilny Rodzinny Odwoławczy,w sprawie o sygn. akt VI C 631/10, orzekł rozwód związku małżeńskiego rodziców powódek. Jednocześnie Sąd obciążył oboje rodziców kosztami utrzymania małoletnich wówczas powódek, ustalając udział pozwanego na kwotę po 500 zł miesięcznie na rzecz każdej z córek, tj. łącznie
na kwotę 1.000 zł miesięcznie /k. 273-274 akt VI C 631/10/.

W chwili ostatniego orzekania o alimentach sytuacja stron kształtowała się następująco:

Małoletnia wówczas powódka A. G. miała 15 lat. Uczęszczała do gimnazjum, a wcześniej do prywatnej katolickiej szkoły podstawowej. Miesięczny koszt utrzymania powódki przedstawicielka ustawowa oceniła na kwotę około 1.500 zł miesięcznie, w tym: wyżywienie – 800 zł; ubrania – 100-150 zł; korepetycje z matematyki, fizyki i chemii – 250 zł, a dodatkowo wakacje, obozy, zimowiska /k. 271 akt VI C 631/10/.

Małoletnia powódka Z. G. miała 9 lat. Uczęszczała
do prywatnej katolickiej szkoły podstawowej. Miesięczny koszt utrzymania powódki przedstawicielka ustawowa oceniła na kwotę około 1.500 zł miesięcznie, w tym: szkoła – 300 zł; wyżywienie – 800 zł; ubrania 100-150 zł; balet – 250 zł; basen 120 zł, a dodatkowo wakacje, obozy, zimowiska /k. 271 akt VI C 631/10/.

Matka powódek A. M. miała 44 lata. Z wykształcenia ekonomista. Była zatrudniona w Urzędzie Komisji Nadzoru Finansowego,
gdzie otrzymywała wynagrodzenie w kwocie średnio 6.223,75 zł netto miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa mieszkała wraz z dziećmi i pozwanym z mieszkaniu przy ul. (...) w W. /k. 263, 271 akt VI C 631/10/.

Pozwany J. G. miał 54 lata. Z wykształcenia mechanik obróbki skrawaniem. W 2013 roku posiadał status bezrobotnego bez prawa
do zasiłku. Pozwany podejmował wówczas drobne prace dorywcze, np. handlował
na bazarze, z czego osiągał nieregularny dochód. Mieszkał wraz z żoną i dwiema córkami we własnym mieszkaniu przy ul. (...) w W..
Poza małoletnimi córkami pozwany miał również pełnoletnią córkę M., na którą nie łożył alimentów, gdyż pozostawała ona w związku małżeńskim /k. 234, 270 akt VI C 631/10/.

Obecnie sytuacja stron przedstawia się następująco:

Małoletnia powódka Z. G. ma 13 lat. Uczęszcza do I klasy prywatnego katolickiego gimnazjum. Obecnie mieszka wraz z matką
i siostrą w W. w mieszkaniu przy ul. (...), będącym własnością pozwanego.

Średni miesięczny koszt utrzymania małoletniej przedstawicielka ustawowa oceniła na kwotę 2.859 złotych. Na powyższą kwotę składają się następujące wydatki: czesne za szkołę – 300 zł; podręczniki – 300-350 zł rocznie (około 25-30 zł miesięcznie); składki klasowe, rada rodziców i ubezpieczenie – 245 zł rocznie (około 20 zł miesięcznie); wyżywienie – 900 zł; obiady w szkole (w zależności od ilości dni) – 110-150 zł; odzież i obuwie – 166 zł; chemia i kosmetyki – 40 zł; rozrywka i kultura – 160 zł; zakup okularów dwa razy w roku – 300 zł; konsultacje u ortodonty jeden raz w miesiącu – 50 zł; leki od pulmonologa na okres trzech miesięcy - 100 zł; leki związane z przeziębieniami – 50 zł; wyjazdy – 232 zł; zajęcia korekcyjne – 35 zł; korepetycje z języka angielskiego – 400 zł; indywidualne ćwiczenia u ortopedy – 60 zł.

W związku z problemami zdrowotnymi małoletnia Z. pozostaje pod opieką pulmonologa, ortodonty, okulisty oraz ortopedy. Z powodu wady wzroku konieczna jest czasowa wymania okularów dla małoletniej. Matka powódki planuje również zakup aparatu ortodontycznego dla córki za kwotę 1.000 zł. Małoletnia ma stwierdzoną skoliozę i lordozę, co powoduje konieczność ćwiczeń korekcyjnych. Małoletnia korzystała z rehabilitacji w ramach NFZ, około trzy razy w ciągu ostatnich 4 lat.

Powódka A. G. ma 18 lat. Uczęszcza do III klasy publicznego liceum ogólnokształcącego. Obecnie mieszka wraz z matką i siostrą
w W. w mieszkaniu przy ul. (...), będącym własnością pozwanego.

Średni miesięczny koszt utrzymania A. G. przedstawicielka ustawowa oceniła na kwotę 2.936 złotych. Na powyższą kwotę składają się następujące wydatki: wyżywienie – 900 zł; obiady w szkole – 15 zł dziennie; odzież
i obuwie – 100 zł; kosmetyki i chemia – 50 zł; leki (sterydy, przeciwalergiczne) – 30 zł; leki związane z przeziębieniami – 100 zł; koszt zakupu okularów jeden raz
na 3 lata – 600 zł (około 10 zł miesięcznie); wydatki szkolne (w tym podręczniki, przybory) – 200 zł; rada rodziców + ubezpieczenie – 145 zł rocznie (około 12 zł miesięcznie); korepetycje z matematyki – 400 zł; korepetycje z geografii – 400 zł; korepetycje z języka angielskiego 400 zł; korepetycje z języka niemieckiego – 400 zł, wakacje – 2.500 zł rocznie (około 208 zł miesięcznie); rozrywka – 260 zł.

Powódka jest alergikiem (alergia na pyłki), w związku z czym przyjmuje leki oraz płatne szczepionki odczulające, 1-4 razy w miesiącu przez 5 lat. Choruje również na atopowe zapalenie skóry. Według informacji podanych przez przedstawicielkę ustawową powódka pozostaje pod opieką okulisty, ortopedy, dermatologa i alergologa.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich – A. M. ma 48 lat. Posiada wykształcenie wyższe ekonomiczne. Nadal zamieszkuje w W. przy ul. (...), wraz z dwiema córkami. Lokal ten jest własnością pozwanego. Przedstawicielka ustawowa ponosi koszty tego lokalu w zakresie opłat za energię – około 90 zł miesięcznie oraz media (Internet, telewizja, telefon) – 130 zł miesięcznie, a także koszty remontów mieszkania. Przedstawicielka ustawowa podała, iż nie płaci czynszu za ten lokal, gdyż nie jest jego współwłaścicielem, zaś sąd w wyroku rozwodowym zdecydował, że pozwany ma płacić po 500 zł alimentów i nie orzekł
o sposobie korzystania z tego mieszkania. Oświadczyła, że opuści lokal jak tylko córki się usamodzielnią. Obecnie toczy się sprawa o podział majątku między byłymi małżonkami.

Przedstawicielka ustawowa posiada własne mieszkanie o pow. 38 m ² przy
ul. (...) w W., zakupione za kwotę 340.000 zł. Przedstawicielka ustawowa spłaca kredyt zaciągnięty na zakup tego mieszkania
w kwocie 200.000 zł, rata 1.100 zł miesięcznie przez 23 lata. Posiada również samochód marki N. (...) rocznik 2008. Nie posiada innych zobowiązań finansowych. Korzysta z pomocy finansowej swoich rodziców, którzy robią zakupy dla rodziny.

Przedstawicielka ustawowa nadal jest zatrudniona w Komisji Nadzoru Finansowego, osiąga wynagrodzenie w średniej kwocie 5.887,47 złotych netto miesięcznie, a dodatkowo premie uznaniowe około 400 zł miesięcznie oraz tzw. „trzynastka” – około 6.000 zł /k. 266/. Nie posiada dochodów z innych źródeł.
W zeznaniu podatkowym za 2015 rok przedstawicielka ustawowa wykazała dochód w kwocie 99.335,12 zł /deklaracja PIT-37 k. 267-270/.

Pozwany J. G. ma 57 lat. Posiada wykształcenie średnie zawodowe – mechanik obróbki skrawaniem. Obecnie zamieszkuje w W. przy ul. (...) we własnym mieszkaniu o pow. około 32 m ², które odziedziczył
po matce. Pozwany ponosi koszty utrzymania tego mieszkania, które wynoszą: czynsz – 380 zł; energia elektryczna – 71 zł; ubezpieczenie – 150 zł rocznie (12,50 zł miesięcznie); podatek za użytkowanie wieczyste – 281 zł rocznie (około 23 zł miesięcznie), garaż – 177 zł, jest również zaległość w opłatach za wodę – 1.000 zł
/k. 220-228/. Pozwany pomieszkuje razem z partnerką T. T., która nie dokłada się do kosztów utrzymania mieszkania, ponosi jednak część kosztów żywności. Pozwany z partnerką prowadzą oddzielne gospodarstwa domowe. Partnerka pozwanego pracuje, zarabia 1.700 zł miesięcznie /k. 208-209/. Posiada również samochód, którym jeździ pozwany.

Pozwany jest również właścicielem mieszkania przy ul. (...),
w którym zamieszkują powódki oraz przedstawicielka ustawowa. Pozwany nie pokrywa kosztów utrzymania tego mieszkania, zaległość w opłatach za czynsz wynosi około 10.000-20.000 zł, prowadzone jest postępowanie egzekucyjne /k. 140/. Pozwany złożył do sądu powództwo o zobowiązanie A. M. do złożenia oświadczenia woli w przedmiocie najmu tego lokalu, jednakże wyrokiem z dnia 12 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. oddalił powództwo w tym przedmiocie /k. 143-150, 151/.

Od marca 2013 roku pozwany jest zatrudniony w Gmbh (...). (...) Sp. z o. o. Spółka Komandytowa Oddział w Polsce na stanowisku przedstawiciela handlowego, z czego osiąga wynagrodzenie w średniej kwocie około 2.400-2.500 zł netto miesięcznie. Wynagrodzenie to jest obciążone z tytułu należności alimentacyjnych
w kwocie 1.099,40 zł /k. 79, 295/. W zeznaniu podatkowym za 2014 rok pozwany wykazał dochód w kwocie 31.639,50 zł /deklaracja PIT-37 k. 80-83/. Natomiast
w zeznaniu podatkowym za 2015 rok dochód pozwanego wyniósł 33.158,38 zł /deklaracja PIT-37 k. 85-87/. W kwietniu 2015 roku pozwany nabył w całości spadek po swojej zmarłej matce W. G., w skład którego wchodziło mieszkanie przy ul. (...), w którym pozwany obecnie zamieszkuje /k. 88-90/. W skład spadku wchodziły również zobowiązania finansowe zmarłej, w tym pożyczki gotówkowe w banku (...) na łączną kwotę 16.382 zł oraz poręczenie kredytu w kwocie 3.972,22 zł /k. 91-98, 99-105, 106-112, 113/.
W listopadzie 2015 roku, celem spłaty długów spadkowych,pozwany zawarł umowę pożyczki z Bankiem (...) S.A. na kwotę 15.306,12 zł, z przeznaczeniem na cele konsumpcyjne oraz spłatę kredytów, rata 238 zł miesięcznie /k. 114-128/.

Własne koszty utrzymania pozwany ocenił na kwotę około 1.450 zł miesięcznie, w co wchodzą następuje wydatki: koszty związane z utrzymaniem mieszkania przy ul. (...) – około 663 zł; wyżywienie – 400 zł; odzież
i obuwie – 400 zł rocznie (około 33 zł miesięcznie); higiena i środki czystości – 40 zł; leki – 70 zł; telefon (abonament + spłata aparatu) – 70 zł; spłata kredytu – 238 zł; bilet miesięczny na 2 strefy – 210 zł /k. 220-221, 292/. Pozwany choruje na astmę oraz nadciśnienie, ma również problemy z kręgosłupem, przyjmuje leki, od 20 lat leczy się u pulmonologa /k. 238-239, 292/. Pozwany pali papierosy.

Pozwany utrzymuje rzadki kontakt z dziećmi. Powódka A. G. okresowo odwiedza ojca w mieszkaniu przy ul. (...), natomiast małoletnia Z. G. nie ma praktycznie żadnego kontaktu
z ojcem. Pozwany łoży alimenty na córki w kwotach po 500 zł miesięcznie na rzecz każdej z powódek. Dodatkowo nieregularnie przekazuje córkom niewielkie kwoty około 50 zł, prezenty okazjonalne lub upominki (zazwyczaj kosmetyki).

Poza A. G. i Z. G. pozwany posiada również 30-letnią córkę – M., zamężną.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów
z dokumentów i innych dowodów, zeznań stron – powódki A. G. /k. 210-211/, przedstawicielki ustawowej A. M. /k.288-291/
oraz pozwanego J. G. /k. 211-212, 291-293/,
ich niekwestionowanych twierdzeń, zeznań świadków K. M. /k. 206-207/, T. M. /k. 207-208/ i T. T. /k. 208-210/, a także akt sprawy sygn. VI C 631/10. Dokumenty zgromadzone w aktach niniejszej sprawy Sąd uznał za wiarygodny i w pełni wartościowy materiał dowodowy. Nie były one kwestionowane przez żadną ze stron, zaś Sąd nie znalazł podstaw by czynić to
z urzędu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o., rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone
z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się (art. 133 § 3 k.r.o.).

Zakres obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 135 § 1 i 2 k.r.o., zależy
z jednej strony od potrzeb osoby uprawnionej, z drugiej zaś strony od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach
o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub
w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zmiana obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 138 k.r.o., możliwa jest
w razie zmiany stosunków tzn. wtedy, gdy zmianie ulegają uzasadnione potrzeby uprawnionego albo możliwości zarobkowe zobowiązanego. Zmiana taka musi jednak być istotna.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się
o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je do pracy dla dobra społeczeństwa.

Z kolei za uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r.
(III CZP 91/86) przyjmuje się, że „przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień- prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe
i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody.”

Granicę obowiązku alimentacyjnego stanowią uzasadnione potrzeby uprawnionego. „Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie,
jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzeb będących przejawem zbytku” (por. Z. K., Alimenty
i ojcostwo. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III opubl. Lex).

Z uwagi na wyżej wymienione przepisy Sąd uznał powództwo za zasadne, jednakże tylko w części.

Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny pozwanego w kwocie po 500 zł miesięcznie na rzecz każdej z powódek został orzeczony wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2013 roku, sygn. akt VI C 631/10, czyli 4 lata temu, choć postępowanie rozwodowe toczyło się od 2010 roku.

W ocenie Sądu, od dnia wydania orzeczenia ustalającego wysokość alimentów nastąpiła istotna zmiana, w rozumieniu art. 138 k.r.o., uzasadniająca podwyższenie alimentów na rzecz obu powódek z kwot po 500 zł miesięcznie
do kwot po 650 zł miesięcznie, począwszy od dnia 30 marca 2016 roku (data wpływu pozwu).

Porównując sytuację stron Sąd doszedł do przekonania, że zmiany nastąpiły zarówno po stronie powódek (A. G. i Z. G.), jak również po stronie pozwanego.

Na zmianę po stronie powódek wpływ miał upływ czasu i idący za nim ogólny wzrost cen, a także rozwój powódek, zaś osiąganie przez powódki kolejnego szczebla edukacji powoduje, że koszty ich utrzymania systematycznie rosną. W 2013 roku powódka A. G. miała 15 lat i uczęszczała do gimnazjum,
a wcześniej do prywatnej katolickiej szkoły podstawowej. Natomiast obecnie powódka ma 18 lat, jest uczennicą III klasy liceum i przegotowuje się do egzaminu maturalnego. Z kolei powódka Z. G. w chwili ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów miała 9 lat i uczęszczała do prywatnej katolickiej szkoły podstawowej, natomiast obecnie ma 12 lat i uczęszcza
do prywatnego gimnazjum.

Matka powódki oceniła miesięczny koszt utrzymania A. G. na kwotę około 2.900 zł. W ocenie Sądu szacunki te są zawyżone, zaś matka powódki nie udowodniła, iż rzeczywiście ponosi wydatki w tej wysokości. Dlatego też Sąd musiał obliczyć potencjalne wydatki na rzecz powódki posiłkując się przede wszystkim doświadczeniem życiowym oraz przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych obojga rodziców. W ocenie Sądu uzasadnione koszty utrzymania powódki A. G. zamykają się obecnie w kwocie około 1.700 zł miesięcznie.

Za uzasadnione koszty A. G. Sąd uznaje następujące miesięczne wydatki: opłaty mieszkaniowe – 300 zł; wyżywienie (w domu i szkole) – 600 zł; odzież i obuwie – 100 zł; higiena – 50 zł; leki – około 50 zł; okulary – 10 zł; rozrywka – około 50-100 zł; wakacje – 100 zł; wydatki szkolne (podręczniki, przybory, rada rodziców, ubezpieczenie) – około 50 zł; korepetycje – około 300-350 zł.

W związku z faktem, iż powódka przygotowuje się obecnie do egzaminu maturalnego Sąd uznał za uzasadnione koszty powódki w zakresie korepetycji czy zajęć dodatkowych, jednakże nie w takiej kwocie jak podała matka powódki. Powódka przyznała, że uczęszcza obecnie na korepetycje z matematyki oraz języka niemieckiego. Podała, że chciałaby również uczestniczyć w kursach maturalnych
i zajęciach dodatkowych z geografii, gdyż planuje dostać się na studia na (...).
Sąd przyjął zatem, iż powódka nie korzysta z korepetycji z geografii oraz języka angielskiego, których koszt matka powódki oceniła na kwotę około 800 zł miesięcznie. Sąd nie przyjął również za zasadne kosztów wyżywienia 900 zł miesięcznie czy rozrywki 260 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu zawyżone są również koszty wydatków szkolnych 200 zł miesięcznie, gdyż w skali roku byłaby to kwota 2.400 zł. Sąd obniżył także koszty wakacji 230 zł miesięcznie, gdyż sama powódka wskazała, iż w 2016 roku nie przebywała na żadnym zorganizowanym wyjeździe wakacyjnym, była jedynie na festiwalu muzycznym, zatem kwota 2.760 zł rocznie wydaje się nieuzasadniona.

Z kolei miesięczny koszt utrzymania Z. G. przedstawicielka ustawowa oceniła na kwotę około 2.800 zł. W ocenie Sądu szacunki te również
są zawyżone. Kierując się doświadczeniem życiowym oraz uwzględniając możliwości zarobkowe stron Sąd ocenił uzasadnione koszty utrzymania małoletniej Z. G. na kwotę około 1.700 zł miesięcznie.

Za uzasadnione koszty Z. Sąd uznaje następujące miesięczne wydatki: opłaty mieszkaniowe – 300 zł; czesne za szkołę – 300 zł; wyżywienie (w domu
i szkole) – 500 zł; odzież i obuwie – 100 zł; higiena – 40 zł; leki – około 50 zł; okulary – 20 zł; rozrywka – około 50 zł; wakacje – 100 zł; wydatki szkolne (podręczniki, przybory, rada rodziców, ubezpieczenie) – około 50 zł; korepetycje z języka angielskiego – około 200 zł; zajęcia korekcyjne – 35 zł, wizyty u ortodonty – 30 zł.

Sąd uznał za zasadne koszty korepetycji z języka angielskiego, jednakże w niższej kwocie niż podała matka dziecka. Sąd uznał również za zawyżone koszty wyżywienia 900 zł, odzieży 166 zł czy wakacji 232 zł. Sąd zaliczył jako usprawiedliwione koszty czesnego za szkołę małoletniej, jednakże, zdaniem Sądu, decyzja o kontynuowaniu przez małoletnią nauki w prywatnej placówce powinna uwzględniać możliwości finansowe jej rodziców.

Wskazać należy, że dziecko dzieli standard życia z obojgiem rodziców,
zaś standard życia obojga rodziców wyznaczany jest przez ich zarobki oraz ewentualne posiadanie na utrzymaniu innych małoletnich dzieci. Zdaniem Sądu
na utrzymanie powódek wystarczająca będzie kwota po około 1.700 zł miesięcznie. Wprawdzie powódki sąd w różnym wieku oraz mają odmienne usprawiedliwione potrzeby, jakkolwiek koszt ich utrzymania kształtuje się na podobnym poziomie.

Sytuacja matki powódek – A. M. nie uległa istotnej zmianie. Nadal jest ona zatrudniona w Urzędzie Komisji Nadzoru Finansowego, gdzie osiąga średnie wynagrodzenie w kwocie ok. 6.000 zł miesięcznie + ewentualne premie. Natomiast z deklaracji podatkowych przedstawicielki ustawowej wynika, iż jej średni miesięczny dochód wynosi około 8.000 zł.

Z kolei obecną sytuację pozwanego należy uznać za lepszą w porównaniu
do sytuacji w trakcie postępowania rozwodowego. Poprzednio pozwany pozostawał bez pracy, posiadał status osoby bezrobotnej bez prawa do zasiłku, podejmował się jedynie prac dorywczych, z czego osiągał niewielki dochód (w PIT-37 za 2011 rok pozwany wykazał dochód w kwocie 1.736 zł). Obecnie pozwany pracuje jako przedstawiciel handlowy, z czego osiąga wynagrodzenie w kwocie około 2.400 zł miesięcznie. Jest także właścicielem dwóch mieszkań w W.: lokalu przy
ul. (...) oraz lokalu przy ul. (...). Jednakże obecnie posiada on również zobowiązania finansowe z tytułu alimentów – 1.000 zł miesięcznie oraz
z tytułu pożyczki gotówkowej – 238 zł miesięcznie.

Zasądzając alimenty w kwotach po 650 zł na rzecz każdej z powódek Sąd wziął pod uwagę wykształcenie oraz wiek pozwanego, które niewątpliwie mają znaczenie przy określaniu jego możliwości zarobkowych. Pozwany jest 57-letnim mężczyzną, posiadającym średnie wykształcenie zawodowe jako mechanik obróbki skrawaniem. Pozwany nigdy nie pracował w zawodzie, w czasie trwania postępowania rozwodowego pozostawał bez pracy, a obecnie pracuje w charakterze przedstawiciela handlowego. W związku z powyższym Sąd uznał, iż możliwości zarobkowe pozwanego wynoszą około 2.500-3.000 zł miesięcznie.

Sąd wziął również pod uwagę koszty utrzymania mieszkania przy
ul. (...), w którym zamieszkują powódki. Mieszkanie to stanowi wyłączną własność pozwanego, w związku z czym jest on obciążony kosztami jego utrzymania. Jednakże w związku z faktem, iż mieszkanie to zajmują obecnie powódki wraz z matką, zaś pozwany przebywa stale pod innym adresem, Sąd przyjął,
iż koszty czynszu przypadające na przedstawicielkę ustawową oraz opłaty bieżące winna ponosić A. M., pozwany natomiast winien uiszczać część kosztów czynszu przypadającego na każdą z córek. Koszt ten Sąd ocenił na kwotę po 300 zł na rzecz każdej z powódek. Dlatego też uznając, iż koszty utrzymania każdej z powódek wynoszą około 1.700 zł miesięcznie, Sąd przyjął za zasadne obciążenie pozwanego obowiązkiem alimentacyjnym w kwocie 650 zł miesięcznie uznając, iż pozwany ma obowiązek opłacenia czynszu przypadającego na rzecz każdej z powódek w kwocie po 200 zł miesięcznie, w pozostałej części w kosztach czynszu przypadających na rzecz powódek powinna partycypować matka. Wobec powyższego udział pozwanego w partycypowaniu w kosztach utrzymania powódek wynosi faktycznie kwotę 850 zł na rzecz każdej z powódek, na co składają się zasądzone alimenty po 650 zł oraz obowiązek pozwanego płacenia czynszu przypadającego na powódki, zdaniem Sądu, w kwocie 200 zł miesięcznie na rzecz każdej z córek pozwanego. Pozostałe koszty związane z mieszkaniem przypadające na powódki powinna uiścić matka powódek.

Sąd oddalił powództwo w przedmiocie obciążenia pozwanego na rzecz uprawnionych niepieniężnym świadczeniem alimentacyjnym w postaci użytkowania przez powódki własnościowego spółdzielczego lokalu pozwanego położonego
w W. przy ul. (...) na czas oznaczony, tj. do czasu wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Nałożenie na pozwanego obowiązku pokrywania
w całości kosztów mieszkania przy ul. (...), w którym nie przebywa,
z jednoczesnym ustanowieniem na rzecz powódek bezpłatnego użytkowania przez nie wspomnianego lokalu Sąd uznał za niezasadne oraz niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Zdaniem Sądu koszty utrzymania mieszkania przy
ul. (...) winny być rozłożone na trzy części, przy czym matka powódek A. M. winna ponosić koszty czynszu przypadające na jej osobę oraz opłaty bieżące związane z codziennym korzystaniem z mieszkania oraz część kosztów przypadających z tytułu czynszu na rzecz powódek, tj. kwoty po 100 zł. Sąd uznał za nieuzasadnione obciążenie pozwanego wszystkimi kosztami utrzymania lokalu przy ul. (...), zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, iż nie zamieszkuje on obecnie w tym mieszkaniu, zajmując na stałe lokal po zmarłej matce przy ul. (...), którego koszty również musi ponosić.

Z uwagi na powyższe Sąd ustalił obowiązek alimentacyjny pozwanego J. G. w kwotach po 650 zł miesięcznie na rzecz każdej z powódek przyjmując, iż pozwany partycypuje w czynszu za lokal, który zajmują powódki.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo jako bezzasadne.

Podsumowując, na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 i 2 i art. 138 k.r.o., Sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach procesu w części odnoszącej się do kosztów zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., znosząc je wzajemnie między stronami. Obie strony niniejszego postępowania były reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników.

W pozostałym zakresie Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. W części,
w jakiej powództwo zostało oddalone, strona powodowa jest stroną przegrywającą proces. Jednakże z uwagi na cel niniejszego postępowania, a więc zapewnienie środków utrzymania oraz brak majątku, Sąd uznał za celowe nieobciążanie strony powodowej kosztami procesu, które stanowią jedynie część opłaty od pozwu
w wysokości odpowiadającej stosunkowi, w jakim powództwo zostało oddalone.

Sąd nakazał również ściągnięcie od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w W. kwoty 180 zł tytułem części opłaty od pozwu w zakresie uwzględnionego powództwa. Podstawą tego rozstrzygnięcia był art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 k.p.c.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

SSR Barbara Nowak – Kulcenty