Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 330/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim w Wydziale I Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący SSR Mariusz Kubiczek

Protokolant st. sekr. sądowy Karolina Bieniek

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2018 roku w Tomaszowie Maz.

przy udziale -------------------------------------------------

na rozprawie

sprawy z powództwa – J. T.

przeciwko – (...) S.A. z siedzibą w W.

o zadośćuczynienie i odszkodowanie

orzeka;

1/ zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki J. T.;

- kwotę 15.000,00 zł (piętnaście tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 25 lutego 2016 roku do dnia zapłaty,

- kwotę 900,00 zł (dziewięćset złotych) tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 25 lutego 2016 roku do dnia zapłaty,

2/ nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa /Sądu Rejonowego/ od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. tytułem zwrotu kosztów sadowych; kwotę 795,00 zł (siedemset dziewięćdziesiąt pięć złotych) w postaci nieuiszczonej opłaty od pozwu, kwotę 699,00 zł (sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych) w postaci wydatków poniesionych w sprawie.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 25 lutego 2016 roku powódka J. T., początkowo zastąpiona przez adwokata, domagała się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w W.; kwoty 15.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; kwoty 900,00 złotych tytułem odszkodowania /utracone zarobki, zniszczone przedmioty/ wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. /k- 2/,

Pozwany – (...) Towarzystwo (...) w W. nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu /k- 40/.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podał, iż w ramach ubezpieczenia zawartego przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w T., pozwany udzielił ochrony ubezpieczeniowej za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym w związku z prowadzoną działalnością lub posiadanym mieniem określonym w umowie ubezpieczenia. W związku z powyższym warunkiem koniecznym do przyjęcia odpowiedzialności ubezpieczyciela jest wykazanie i udowodnienie przez poszkodowaną faktu zaniedbania leżącego po stronie ubezpieczonego, faktu poniesienia szkody oraz związku przyczynowego. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego pozwany nie stwierdził nieprawidłowości lub zaniedbań ze strony ubezpieczonego. Z protokołu z przeglądu technicznego budowlanego obiektu z dnia 24 listopada 2014 roku wynika, że stan chodników na ul. (...) został oceniony jako dobry. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia odpowiedzialności ubezpieczonego, a zatem i ubezpieczyciela /k-41 do k-42/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powódka J. T. w dniu 7 kwietnia 2015 roku około godziny 17,oo wracała od swoich rodziców. Szła ulicą (...) do swojego mieszkania i przy przybudówce bloku przy O. L. 17 potknęła się na nierówności chodnika i przewróciła – upadając na wprost, na krawężnik. Szła pewnym i w miarę szybkim krokiem, a to z uwagi na narastającą potrzebę opróżnienia pęcherza. Po chwili powódka wstała i udała się do swojego mieszkania, gdzie zauważyła brudną , zapiaszczoną twarz, krwawiący nos od okularów i zniszczoną kurtkę ortalionową. W domu bolała powódkę szyja, gdyż po przewróceniu się usłyszała chrupnięcie w okolicach karku.

Następnego dnia powódka udała się do pracy, gdzie bolała ją głowa i miała zawroty głowy. mąż powódki zabrał ją z miejsca pracy i zawiózł do szpitala . Po wykonaniu zdjęć RTG odcinka szyjnego okazało się , że nastąpiło jego skręcenie. Zalecono kupno kołnierza ortopedycznego. Jeszcze 9 kwietnia 2015 roku powódka trafiła na Oddział (...) Urazowo- Ortopedycznej (...) w T., gdzie przebywała do dnia 15 kwietnia 2015 roku. Wydano powódce zwolnienie poszpitalne na okres 30 dni i wypisano do domu z zaleceniem kontroli ambulatoryjnej, unieruchomienie kręgosłupa szyjnego w kołnierzu ortopedycznym.

/dowód; fotografie chodnika k-7, dokumentacja medyczna k-9 do k-21, zeznania świadka M. P. k-36 odwrót do k-37, przesłuchanie powódki k-109 odwrót, k-36 odwrót./.

Blok mieszkalny przy ul. (...), jak i teren przyległy do budynku należy do Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T.

/okoliczność bezsporna – okoliczności przyznane k- 41/

W dniu 7 kwietnia 2015 roku powódka J. T. w wyniku upadku na chodniku doznała urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu i stłuczeniem płata czołowego prawego oraz skręcenia odcinka szyjnego kręgosłupa.

Biegły neurolog potwierdził, że obrażenia jakich doznała powódka mogły powstać w okolicznościach zdarzenia , opisywanych przez powódkę.

Cierpienia fizyczne po przebytym urazie były średniego stopnia (3 do 4/10 w skali (...)) przez 7 do 10 dni, malejące w miarę upływu czasu. W późniejszym okresie były to cierpienia umiarkowanego stopnia (2 do 3/10 w skali (...)) utrzymujące się do 3-4 miesięcy. Bóle i zawroty głowy utrzymujące się po przebytym urazie ograniczały aktywność życiową powódki. Przez miesiąc przebywała ona na zwolnieniu lekarskim- do 8 maja 2015 roku.

Obecnie w przedmiotowym badaniu neurologicznym nie stwierdza się u powódki odchyleń od stanu prawidłowego, poza ograniczeniem ruchomości kręgosłupa szyjnego. Przebyty uraz kręgosłupa szyjnego nie spowodował powikłań neurologicznych. Po zakończeniu leczenia szpitalnego, z przyczyn neurologicznych powódka wymagała częściowej pomocy osób trzecich w niektórych cięższych pracach domowych w wymiarze 3 godzin tygodniowo przez miesiąc.

/dowód; opinia biegłego B. S. k-70 do k-71 odwrót/.

Zdaniem biegłego ortopedy powódka w wyniku zdarzenia z dnia 7 kwietnia 2015 roku doznała urazu skrętnego odcinka szyjnego oraz urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu z drobnymi ogniskami stłuczenia w postaci nadzianki krwawej na powierzchni zakrętu czołowego środkowego po stronie prawej bez towarzyszących zmian pourazowych w układzie kostnym. W wyniku przeprowadzonego badania biegły stwierdził u powódki nieznaczne ograniczenia ruchowe /ubytki ok. 10 o w zakresie rotacji i zgięcia oraz wyprostu bez zniekształceń statycznych w obrębie narządu ruchu/. Stwierdził ponadto, iż są podstawy do ustalenia długotrwałego uszczerbku.

Stopień cierpień fizycznych powódki był umiarkowany przez okres około 4 tygodni. W zakresie ortopedii powódka wymagała częściowej pomocy osób trzecich po 2 godziny dziennie przez 4 tygodnie.

Biegły określił stopień uszczerbku na zdrowiu powódki, doznanego na skutek upadku z dnia 7 kwietnia 2015 roku na 5 % ( poz. 89a) w oparciu o załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. ( Dz. U. nr 234, poz. 1974) w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

/dowód: opinia biegłego ortopedy R. E. k-78 do k-78 odwrót/.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługuje na uwzględnienie, zarówno w części dotyczącej żądania zadośćuczynienia, jak i żądania odszkodowania .

Podstawę odpowiedzialności strony pozwanej, jako ubezpieczyciela dysponenta terenów, na których znajdują się bloki mieszkalne wraz z infrastrukturą, stanowić będzie przepis art. 415 k.c. stanowiący, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Wina zarządzającego nieruchomością przyjmuje postać winy nieumyślnej w postaci niedbalstwa, polegającego na braku dbałości o stan nawierzchni ciągów pieszych, w szczególności chodników. Stan nawierzchni chodnika przedstawiony został na fotografiach /k-7/.

/1/Zadośćuczynienie .

W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty (….). Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać (…) / art. 444 § 1 i 2 k.c./. W wypadkach przewidzianych w artykule 444 k.c. sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumą tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę / art. 445 § 1 k.c./.

Ustalenia faktyczne oparto na osobowych i na bezosobowych źródłach dowodowych, mianowicie na dokumentach w postaci historii choroby, dokumentacji lekarskiej. Przy ocenie rozmiaru i stopnia doznanych przez powódkę cierpień fizycznych i rozstroju zdrowia Sąd posiłkował się dowodem z opinii biegłych; ortopedy, lekarza (...)./ k-78 do k-78 odwrót/ oraz biegłego z dziedziny neurologii B. S. /k-70 do k-71 odwrót/ .

Osobowe źródła dowodowe, to zeznania świadka M. P. /k-36 odwrót/. Świadek jest osobą obcą dla powódki i całkiem przypadkowo znalazł się w miejscu przedmiotowego zdarzenia. Sąd w pełni przyznał wiarygodność zeznaniom tegoż świadka, gdyż są spójne i logiczne, a przede wszystkim spontaniczne. Przedstawione przez świadka okoliczności zdarzenia, w szczególności powstałe skutki znajdują odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym – w szczególności w dokumentacji lekarskiej /k-9 do k-21/.

Zebrany materiał dowodowy nie budzi wątpliwości, co do rodzaju uszkodzenia ciała u powódki pozostającego w bezpośrednim związku przyczynowym ze zdarzeniem z dnia 7 kwietnia 2015r. Opinie biegłych jako wiarygodne, obiektywne, rzeczowe i zrozumiałe zostały przez Sąd przyjęte, stanowiąc podstawę rozstrzygnięcia.

Podstawą żądania zadośćuczynienia mogą być cierpienia fizyczne i psychiczne występujące oddzielnie lub łącznie. Przyznanie zadośćuczynienia zależy od uznania sądu. Nie oznacza to jednak dowolności. Sąd powinien umotywować zarówno przyznanie, jak i odmowę zadośćuczynienia. Roszczenie jest zasadne także wówczas, gdy zdarzenie pogłębiło istniejący rozstrój zdrowia albo zaostrzyło cierpienia fizyczne doznawane przez poszkodowanego ( OSNC 1967r, poz.112 ).

Określając wysokość zadośćuczynienia, sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, a zwłaszcza stopień i czas trwania cierpień fizycznych i psychicznych ( pobyt w szpitalu, bolesność zabiegów, dokonywane operacje, leczenie sanatoryjne itp.), trwałość skutków czynu niedozwolonego ( kalectwo, oszpecenie, bezradność życiową, poczucie nieprzydatności), prognozy na przyszłość ( polepszenie lub pogorszenie stanu zdrowia), wiek poszkodowanego, niemożność wykonywania ulubionego zawodu, pracy twórczej itp. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, nie może więc być symboliczne ani też nadmierne w stosunku do doznanej krzywdy. Wysokość zadośćuczynienia musi być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie społeczeństwa.

/ porusza Kodeks Cywilny z Komentarzem, tom I. pod red. Jana Winiarza, Wyd. Prawnicze , W-wa , 1989r, str. 447 do 448/.

Mając na uwadze powyższe wskazówki oraz podany wcześniej stan faktyczny Sąd doszedł do przekonania, że zadośćuczynienie w żądanej wysokości 15.000,00 złotych nie jest ani nadmierne, ani wygórowane. Orzekając o zadośćuczynieniu Sąd wziął również pod rozwagę zakres cierpień fizycznych powódki, który biegły ortopeda określili na poziomie stopnia umiarkowanego przez 4 tygodnie, ograniczenie jej aktywności życiowej i zawodowej.

Biegły określił stopień uszczerbku na zdrowiu powódki, doznanego na skutek upadku z dnia 7 kwietnia 2015r. na poziomie 5% , posiłkując się załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. ( Dz. U. nr 234, poz. 1974) w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. A zatem, porównując wysokość żądanego zadośćuczynienia oraz procentowy poziom uszczerbku, którym sądy posiłkują się przy rozstrzyganiu tego rodzaju roszczeń – przyznane /zgodnie z żądaniem/ zadośćuczynienie nie jest w ogóle wygórowane.

/2/ Odszkodowanie

Kompensacyjna funkcja odpowiedzialności odszkodowawczej wymaga ustalenia odszkodowania w takiej wysokości, aby cały uszczerbek został wyrównany oraz aby poszkodowany nie został wzbogacony.

Stan faktyczny opiera się na dowodzie z przesłuchania powódki /k-109, k-109 odwrót/.

Dokonując oceny zebranego materiału dowodowego Sąd doszedł do przekonania, że dowody przedstawione przez powódkę nie budzą wątpliwości co do ich wiarygodności, stanowią spójną i logiczną całość, a nadto ich wiarygodność została potwierdzona poprzez pryzmat innych dowodów.

Żądanie powódki w tym zakresie zasługuje na uwzględnienie w całości, gdyż wyliczona żądana kwota nie jest wygórowana.

Mając na uwadze przepis art. 361 § 2 k.c. oraz ogólną dyrektywę w myśl, której naprawienie szkody przysługujące za okres sprzed wytoczenia powództwa powinno nastąpić w formie jednorazowego odszkodowania, Sąd orzekł o należnym odszkodowaniu z tytułu uszkodzonych przedmiotów w postaci okularów, kurtki ortalionowej oraz utraconych zarobków za czas pozostawania na zwolnieniu lekarskim przez powódkę.

Odsetki od zasądzonej kwoty zadośćuczynienia oraz odszkodowania przyjęto zgodnie z zdaniem pozwu od daty wniesienia powództwa do sądu.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie przepisu art.113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz. U. nr 167, poz. 1389 z późniejszymi zmianami/ w związku z art. 98 § 1 k.p.c. Na koszty te składają się opłata sądowa 795,00 złotych/ od uiszczenia której powódka została zwolniona, wydatki 699,00 złotych związane z wydaniem opinii przez biegłych, a wyłożone tymczasowo z funduszu Skarbu Państwa.