Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Częstochowa, dnia 15 marca 2018 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Jarosz

Protokolant: sek. sądowy Aleksandra Błachowicz -Dróżdż

po rozpoznaniu na posiedzeniu

w sprawie przeciwko D. Z.

skazanemu za przestępstwo z art. 178§ 1 k.k.

zażalenia Prezydenta Miasta M.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Myszkowie z dnia 09.01.2018r., sygn. akt II K 611/17

w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do wykonania orzeczenia w sprawie

na zasadzie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 9 stycznia 2018r. Sąd Rejonowy w Myszkowie na wniosek Prezydenta Miasta M. rozstrzygnął wątpliwości co do wykonania wyroku Sądu Rejonowego w Myszkowie z dnia 13 listopada 2017r. w ten sposób, że uznał, że bieg terminu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonych prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Myszkowie z dnia 13 listopada 2017r. w sprawie II K 611/17 rozpoczął się z chwilą uprawomocnienia się wyroku to jest 21 listopada 2017r. W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy wskazał, że nie może wydać orzeczenia uzupełniającego nakazującego zwrot prawa jazdy, o którym Sąd nie orzekł w wyroku, błędnie przyjmując, że skazany nie dysponuje prawem jazdy.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł Prezydent Miasta M. wskazując, że organ administracyjny nie ma podstaw prawnych do nałożenia obowiązku zwrotu prawa jazdy i stąd wnosi o wydanie postanowienia w trybie art. 420 k.p.k. uzupełniającego wyrok o obowiązek określony w art. 43 §3 k.p.k.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, choć obowiązuje od uprawomocnienia się orzeczenia, to zgodnie z treścią art. 43 §3 k.p.k. bieg okresu, na który zakaz ten został orzeczony, rozpoczyna się z chwilą wykonania obowiązku zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów. Urzeczywistnienie tego zakazu realizowane jest przez nakaz przesłania odpisu wyroku staroście, który zobowiązany jest cofnąć uprawnienia do prowadzenia pojazdów w orzeczonym zakresie i nie może ich wydać w okresie obowiązywania zakaz (art. 182 kkw).

W niniejszej sprawie, co bezsporne, pomimo, że skazany dysponował dokumentem uprawniającym do prowadzenia pojazdu, Sąd wbrew dyspozycji art. 43 § 3 k.k. nie orzekł o zwrocie prawa jazdy. Koniecznym była zatem ocena możliwości zastosowania art. 43 § 3 in fine kk w sytuacji, gdy sąd - wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 43 § 3 in princ. kk - nie nałożył na sprawcę obowiązku zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów. W kwestii tego problemu wypowiedział się Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 20 czerwca 2013 r. I KZP 4/13, stwierdzając, że „ Druga część § 3 art. 43 kk odwołuje się - w podstawie wyjątkowego zawieszenia biegu okresu, na jaki orzeczono zakaz - do wykonania obowiązku, o którym mowa w pierwszej części tego paragrafu. Jeżeli więc taki obowiązek, wbrew przepisom prawa, nie zostanie nałożony, niemożliwe jest też spełnienie przesłanki, która umożliwia zawieszenie biegu okresu. W konsekwencji oznacza to, że okres, na jaki orzeczono zakaz, biegnie nieprzerwanie od uprawomocnienia się orzeczenia . Inny sposób rozumienia art. 43 § 3 in fine kk, przewidujący w szczególności zawieszenie biegu okresu do czasu zwrotu dokumentu, niezależnie od tego, czy sprawca został do tego zobowiązany, nie znajduje oparcia w treści powołanego przepisu, a nadto sprzeczny byłby z regułą exceptiones non sunt extendendae . Konkludując, jeżeli sąd z obrazą art. 43 § 3 KK nie zobowiązał skazanego do zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów, bieg okresu, na który orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów, rozpoczyna się z dniem uprawomocnienia się wyroku skazującego.”

Podzielając powyższy pogląd, należy zatem uznać, że rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego jest trafne.

Podkreślić przy tym należy, że istotnie organ orzekający o cofnięciu uprawnień do prowadzenia pojazdów nie jest uprawniony do samodzielnej interpretacji okresu obowiązywania orzeczonego zakazu, zaś wszelkie wątpliwości w tym zakresie powinien rozstrzygać stosownie do treści art. 13 KKW. Jeżeli zatem sąd powszechny w wyroku nie zawarł obligatoryjnego, stosownie do dyspozycji art. 43 § 3 KK, zobowiązania oskarżonego do zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu, natomiast przekazując orzeczenie organowi, nie wskazał daty początkowej, od której liczyć należy okres wykonania środka karnego, to istotnie organ winien wystąpić do sądu w trybie art. 13 KKW celem wydania przez ten sąd stosownego postanowienia.. ( tak Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. w wyroku z dnia 5 lutego 2014 r. (...) SA (...).

Sąd Rejonowy nie mógł natomiast w trybie art. 420 k.k. orzec o obowiązku zwrotu prawa jazdy. Zgodnie bowiem z treścią art. 420 § 1 kpk jeżeli wyrok nie zawiera rozstrzygnięcia co do przepadku, zaliczenia tymczasowego aresztowania, zatrzymania lub środków zapobiegawczych wymienionych w art. 276 albo dowodów rzeczowych, sąd orzeka o tym postanowieniem na posiedzeniu. W myśl zaś § 2 tego przepisu jeżeli sąd nieprawidłowo zaliczył okres tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary, stosuje się odpowiednio przepis § 1.

Jak z powyższego wynika ustawodawca nie przewidział możliwości wydawania orzeczeń z art. 43 §3 k.k. w trybie art. 420 kpk. Interpretacja rozszerzająca ów przepis nie jest możliwa.

Wobec powyższego orzeczono jak we wstępie.