Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Krośnie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 października 2017 r. w Krośnie

sprawy z powództwa T. T.

przeciwko (...) w (...)

o ustalenie istnienia stosunku pracy

I ustala, że powódka T. T. zatrudniona jest u pozwanego (...) w (...) w charakterze nauczyciela rękodzieła artystycznego – (...) na podstawie umowy o pracę, na czas nieokreślony, w wymiarze 4/18 etatu

II zasądza od pozwanego (...) w (...) na rzecz powódki T. T. kwotę 360 zł (słownie: trzysta sześćdziesiąt złotych) – tytułem zwrotu kosztów procesu

III nakazuje Skarbowi Państwa – Kasa Sądu Rejonowego w Krośnie ściągnąć od pozwanego (...) w (...) kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) – tytułem opłaty od pozwu, której powódka nie miała obowiązku uiścić.

(...)

Sygn. akt IV P 18/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 października 2017 roku

Powódka T. T. w pozwie przeciwko pozwanemu (...) w (...) wniosła o ustalenie, że jest zatrudniona u pozwanego w charakterze nauczyciela rękodzieła artystycznego – (...) na czas nieokreślony w wymiarze 4/18 etatu oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania według norm taryfowych.

W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, że od 2007 r. do lipca 2016 r. zatrudniona była u pozwanego jako nauczyciel rękodzieła artystycznego w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz na zastępstwo jako nauczyciel w grupach (...) i (...) również w niepełnym wymiarze czasu pracy. W uwagi na treść świadectw pracy dotyczących zatrudnienia, przerw pomiędzy poszczególnymi umowami a także brzmienie art. 25 ¹ k.p. umowa obejmująca okres od 1 października 2014 r. do 31 lipca 2015 r. winna z mocy tego przepisu przekształcić się w umowę na czas nieokreślony – jako czwarta umowa terminowa.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) w (...) wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania w tym kosztów dojazdu do sądu.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany zarzucił, że w kwestii zatrudniania i zwalniania nauczycieli mają zastosowanie przepisy ustawy Karta Nauczyciela. Karta Nauczyciela reguluje kwestie zawierania umów o pracę na czas określony w sposób całkowity, dlatego regulacja ta wyłącza stosowanie kodeksu pracy zgodnie, z którym kolejna umowa terminowa jest równoznaczna w skutkach prawnych z umową na czas nieokreślony. Wynika z tego jednoznacznie, że do nauczycieli nie stosuje się artykułu 25 ¹ k.p. (...) nie są placówkami, które mają odgórnie ustalony sztywny program i plan pracy. Opracowują one co roku własne plany oraz rodzaje zajęć w oparciu o potrzeby uczestników. Sporządzane są arkusze organizacyjne na dany rok. W związku z tym dane zajęcia mogą odbywać się tylko przez jeden rok lub przez wiele lat. Dlatego z danym nauczycielem nie ma potrzeby zawierania kolejnej umowy. Powódka nie posiadała wyższego wykształcenia i zatrudniana była na podstawie zgody kuratora oświaty W takim przypadku zatrudnia się nauczyciela bez pełnych kwalifikacji na czas określony. Pozwany zaprzecza, by kiedykolwiek obiecywał powódce, że będzie zawierać z nią kolejne umowy o pracę. Ostatecznie zaistniała możliwość zatrudnienia nauczyciela z pełnymi kwalifikacjami, w związku z tym dyrektor pozwanego był zobowiązany do jego zatrudnienia w miejsce powódki. Ponadto na ten czas nie było zgody kuratora na zatrudnienie osób nie posiadających pełnych kwalifikacji.

Sąd ustalił i zważył, co następuje :

Pozwany (...) w (...) zatrudniał powódkę T. T. na podstawie wielokrotnie zawieranych umów na czas określony od 4 września 2007 r. do 31 lipca 2011 r. powierzając jej obowiązki nauczyciela rękodzieła artystycznego (...). Ponownie pozwany zatrudnił powódkę na podstawie kolejnych umów na czas określony od 10 września 2012 r. do 31 sierpnia 2013 r., od 9 września 2013 r. do 31 lipca 2014 r., od 1 października 2014 r. do 31 lipca 2015 r. oraz od 1 września 2015 r. do 31 lipca 2016 r. na tym samym stanowisku.

W czasie tego zatrudnienia powódka była zatrudniana na 2/18 lub 4/18 etatu.

Od 5 października 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. powódka była zatrudniona na zastępstwo U. K. w grupach (...) i (...) na 9/18 godzin zajęć dydaktyczno – wychowawczych. Umowa została przedłużona do 31 stycznia 2016 r. Od 1 lutego 2016 r. powódka ponownie została zatrudniona za U. K. do 31 lipca 2016 r. w wymiarze 4/18 godzin zajęć.

W 1995 r. powódka ukończyła kurs rękodzieła artystycznego równorzędny z wykształceniem średnim specjalistycznym.

Kurator oświaty ostatni raz wyrażał zgodę na zatrudnienie powódki u pozwanego na okres od 7 września 2009 r. do 31 lipca 2010 r. w wymiarze 4/18 etatu. Na kolejną umowę zawartą dnia 13 września 2010 r. pozwany już nie ubiegał się o zgodę kuratora na zatrudnienie powódki.

29 sierpnia 2010 r. powódka uzyskała świadectwo ukończenia kursu kwalifikacyjnego pedagogicznego.

Powódka była zatrudniana jako nauczyciel kontraktowy.

U. K. zatrudniona była u pozwanego od 1 września 2010 r. na podstawie umów zawieranych na czas określony do 31 sierpnia 2016. r. na stanowisku nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej.

N podstawie umowy o pracę z dnia 1 sierpnia 2016 r. pozwany zatrudnił U. K. na czas nieokreślony na stanowisku nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej w wymiarze 9/18 etatu.

U. K. w 2007r. ukończyła studia wyższe na kierunku pedagogika.

G. J. była zatrudniona u pozwanego na podstawie umowy o pracę od 19 września 2016 r. do 31 lipca 2017 na czas określony na stanowisku nauczyciela rękodzieła artystycznego.

G. J. w 1991 r. ukończyła studia wyższe w zakresie nauczania początkowego specjalność nauczycielska.

Dowód : akta osobowe powódki, U. K. oraz G. J.

Dyrektor pozwanego G. L. przyjęła zasadę, że nauczyciele, którzy mają przydzielone zajęcia poniżej połowy etatu, zatrudniani są w (...) na czas określony, natomiast nauczyciele, którzy mają co najmniej pół etatu i pełne kwalifikacje, zatrudniani są na czas nieokreślony.

Na początku zatrudnienia powódki u pozwanego dyrektor pozwanego występowała o zgodę na jej zatrudnienie do kuratorium, bowiem powódka nie miała wykształcenia pedagogicznego. Z chwilą gdy powódka uzyskała kwalifikacje pedagogiczne, dyrektor pozwanego zaprzestała zwracania się o tę zgodę, ponieważ przyjęła, że powódka ma już wymagane kwalifikacje. Powódka posiada dyplom czeladniczy z zakresu (...). Kwalifikacje powódki do prowadzenia zajęć z rękodzieła nie były kwestionowane. Zajęcia, które prowadziła, cieszyły się bardzo dużym zainteresowaniem wśród dzieci. W ostatnim czasie na zajęcia te uczęszczało ponad 30 osób.

Po każdym roku szkolnym pozwany prowadził nowy nabór na organizowane przez siebie zajęcia. Organ prowadzący ustalał, zatwierdzając projekt arkusza organizacyjnego, godziny na dany rok szkolny.

Na naradzie z kuratorem oświaty w sierpniu 26 sierpnia 2016r. kurator powiedziała, że pozwany może zatrudniać tylko nauczycieli, którzy mają wyższe wykształcenie magisterskie, i że ustalenia te będą obowiązywały od września 2016r.

Na miejsce powódki została zatrudniona G. J., która ma kwalifikacje do prowadzenia zajęć rękodzielniczych oraz wyższe wykształcenie magisterskie z przygotowaniem pedagogicznym.

W arkuszu organizacji roku szkolnego 2016/17 powódka była przewidziana do zajęć z zakresu rękodzieła.

Dowód : zeznania powódki T. C. – T. k.89, G. L. k.89-90,

Sąd dał wiarę zeznaniom stron, bowiem są jednolite i wzajemnie się uzupełniają.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, których wiarygodność nie budzi wątpliwości, a strony im nie zaprzeczyły.

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2017 r. poz. 1189) w przypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela, w tym w trakcie roku szkolnego, z osobą rozpoczynającą pracę w szkole, z nauczycielem kontraktowym lub z nauczycielami, o których mowa w ust. 5, stosunek pracy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony.

Przytoczony przepis przewiduje, iż w szczególnej sytuacji związanej z organizacją nauczania lub zastępstwem nieobecnego nauczyciela, miedzy innymi nauczyciel kontraktowy może zostać zatrudniony na czas określony. Jest to wyjątek od zasady stanowiącej, że nauczycieli kontraktowych zatrudnia się na czas nieokreślony.

W przedmiotowej sprawie powódka od 2007 r. rokrocznie zatrudniana była przez pozwanego na czas określony. Początkowo z uwagi na brak kwalifikacji pedagogicznych powódki pozwany musiał zabiegać o zgodę na jej zatrudnienie w kuratorium oświaty. W sierpniu 2010 r. powódka uzyskała kwalifikacje pedagogiczne. Od tego momentu pozwany zaprzestał uzyskiwania zgody na jej zatrudnienie w kuratorium oświaty, przyjmując iż powódka ma już potrzebne kwalifikacje. Mimo tego pozwany w dalszym ciągu zatrudniał powódkę na czas określony. Pozwany kierował się założeniem, że umowy o pracę na czas nieokreślony mogą być zawarte tylko z nauczycielami realizującym co najmniej ½ etatu.

Przytoczony powyżej przepis prawa stanowi jednak, że jedynie z powodu organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela możliwe jest zatrudnienie nauczyciela kontraktowego na czas określony i jest to wyjątek od zasady zatrudniania nauczycieli kontraktowych na czas nieokreślony. Powódka była nauczycielem kontraktowym od chwili uzyskania kwalifikacji pedagogicznych.

Zdaniem sądu zatrudnianie powódki na czas określony było nieuzasadnione, bowiem u pozwanego nie miały miejsca okoliczności przytoczone we wskazanym powyżej przepisie prawa.

Z chwilą uzyskania przez powódkę kwalifikacji pedagogicznych w sierpniu 2010 r. dyrektor pozwanego przyjęła, że powódka ma już odpowiednie kwalifikacje do jej zatrudnienia w placówce. Nie było zatem przeszkód do zatrudnienia powódki na czas nieokreślony.

Zajęcia u pozwanego były planowane co roku. Cieszyły się dużym zainteresowaniem. Nie można przyjąć, że zajęcia pozalekcyjne, nieobowiązkowe nie mają charakteru cyklicznego, tylko z tego względu że nie są prowadzone w szkole. Jeżeli niepewność co do liczby godzin zajęć w roku następnym decydowałaby o tym, że nauczyciele zatrudniani byliby na czas określony, bowiem łatwiej byłoby z nimi zakończyć zatrudnienie, w takiej sytuacji w żadnej placówce typu pozwanego, żaden nauczyciel nie byłby zatrudniony na czas nieokreślony.

Założenie, że tylko posiadanie co najmniej ½ etatu, daje podstawy do zatrudnienia na czas nieokreślony, różnicowałoby nauczycieli w sposób nieuprawniony. W takiej sytuacji pewna grupa nauczycieli zatrudniona byłaby na czas nieokreślony a inna grupa na czas określony. Nawet w sytuacji gdy prowadzili tego samego rodzaju zajęcia.

Taka kategoria nie mieści się jednak w normie zawartej w art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela i nie może stanowić przyczyny do rozróżnienia zatrudnienia na czas nieokreślony lub na czas określony. Jeżeli nie było przeszkód do zatrudnienia innych nauczycieli na czas nieokreślony, to także nie było przeszkód do zatrudnienia powódki na czas nieokreślony.

Pozwany powoływał się na brak wyższego wykształcenia powódki, mającego być przeszkodą w jej dalszym u niego zatrudnieniu. Sąd jednak zauważa, że w dacie kiedy powódka winna być zatrudniona na czas nieokreślony, tj. od września 2010 r., powódka posiadała wymagane przez pozwanego kwalifikacje na tym stanowisku pracy, a wymóg braku wyższego wykształcenia nie był przez pozwanego podnoszony.

Zgodnie z art. 189 k.p.c. powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny.

Powódka miała interes prawny w żądaniu ustalenia zatrudnienia u pozwanego na czas nieokreślony

Mając powyższe na uwadze sąd ustalił, że powódka zatrudniona jest u pozwanego w charakterze nauczyciela rękodzieła artystycznego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w wymiarze 4/18 etatu.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. oraz na mocy § 9 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie /Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 z późn. zm./, i zasądził od pozwanego na powódki kwotę 360 zł stanowiącą podwójną stawkę minimalną – tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 r. / Dz. U. z 2016, poz. 623/ nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sądowych pracownik wnoszący powództwo lub strona wnosząca odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem art. 35 i 36. Natomiast z godnie z art. 113 ust. 1 w/w ustawy kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Zgodnie z tym Sąd nakazał Skarbowi Państwa – Kasa Sądu Rejonowego w Krośnie ściągnąć od pozwanego kwotę 240 zł tytułem opłaty od pozwu, której powódka nie miała obowiązku uiścić.