Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 czerwca 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił P. R. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 15 czerwca 2016 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

/decyzja – k. 24 akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji w dniu 3 sierpnia 2016 r. złożył wnioskodawca P. R. (1). W uzasadnieniu ubezpieczony wskazał, że cierpi na dolegliwości związane z silnymi bólami kręgosłupa na całej jego długości, nudnościami, bólami i zawrotami głowy, ma zaburzenia koncentracji, trudności w zasypianiu oraz dolegliwości urologiczne. Dodał, że jest po operacji raka prostaty i wymaga częstych wizyt u lekarza urologa i przyjmowania zastrzyków zapobiegających dalszemu rozwijaniu się nowotworu. Dodatkowo w obu nerkach posiada torbiele oraz ma zaburzenia nerwicowe, które pojawiły się w związku z obecną sytuacją rodzinną, zdrowotną i ekonomiczną.

/odwołanie – k. 2 – 4/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując argumenty tożsame co w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 5/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca P. R. (1) urodził się (...) Posiada wykształcenie średnie. Z zawodu jest technikiem budowlanym. Ostatnio prowadził działalność gospodarczą – hurtownię tkanin.

/okoliczności bezsporne/

Posiada wymagane okresy składkowe i nieskładkowe.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 20 kwietnia 2016 r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek – k. 1 – 4 akt ZUS/

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 20 maja 2016 r. rozpoznano u ubezpieczonego organiczne zaburzenia osobowości, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, nadciśnienie tętnicze regulowane farmakologicznie, przebytą operację raka gruczołu krokowego w 2011 r. Obecnie leczony jest farmakologicznie. Lekarz orzecznik uznał wnioskodawcę za zdolnego do pracy.

/orzeczenie Lekarza Orzecznika – k. 11 akt ZUS, k. 41 dokumentacji medycznej/

W dniu 31 maja 2016 r. ubezpieczony złożył sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS.

/sprzeciw – k. 44 - 46 dokumentacji medycznej/

Komisja lekarska rozpoznała u ubezpieczonego organiczne zaburzenia osobowości, zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa wielopoziomowe, nadciśnienie tętnicze poddające się leczeniu, przebytą prostatektomię z powodu raka w 2011 r., wielotorbielowatość nerek z zachowaną funkcją wydzielniczą. W badaniu przedmiotowym stwierdzono objawy rzekomonerwicowe, bóle i zawroty głowy bez istotnych zaburzeń równowagi, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa bez istotnego ograniczenia sprawności ruchowej, dobry odległy efekt operacji urologicznej, zaburzenia nastroju i osobowości, które nie wymagają leczenia psychiatrycznego. Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 15 czerwca 2016 r. nie uznała wnioskodawcy za osobę niezdolną do pracy.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej – k. 13 akt ZUS, opinia lekarska – k. 51 – 54 dokumentacji medycznej/

W konsekwencji powyższego orzeczenia organ rentowy decyzją z dnia 20 czerwca 2016 r. odmówił P. R. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

/decyzja – k. 24 akt ZUS)

U P. R. (1) rozpoznano zespół bólowy kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowo – dyskopatycznych, aktualnie bez objawów korzeniowych, bez upośledzenia funkcji, zespół nerwicowo – depresyjny. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono objawów ogniskowych i ubytkowych z (...), bez objawów korzeniowych oraz bez istotnego pogorszenia funkcji. Ewentualne zaostrzenia dolegliwości bólowych kręgosłupa mogą być leczone w ramach zwolnień lekarskich. Skargi na bóle głowy nie znajdują odzwierciedlenia w badaniu neurologicznym i badaniach dodatkowych – mają charakter rzekomonerwicowy. Ubezpieczony z neurologicznego punktu widzenia jest zdolny do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego neurologa J. B. – k. 14 – 15/

U wnioskodawcy stwierdzono miernie nasilone zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym z subiektywnym zespołem bólowym. W badaniu ortopedycznym nie stwierdzono upośledzenia funkcji narządu ruchu w stopniu uzasadniającym uznanie wnioskodawcy za częściowo lub całkowicie niezdolnego do pracy. Ubezpieczony z ortopedycznego punktu widzenia jest zdolny do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego ortopedy M. S. – k. 17 – 19/

U wnioskodawcy rozpoznano raka prostaty (...) po prostatektomii i lymfadenektomii w lutym 2011 r. w trakcie hormonoterapii, bez cech wznowy i przerzutów raka – 6 letni okres obserwacji bez wznowy. W badaniu przedmiotowym stwierdzono u wnioskodawcy stan ogólny dość dobry, chodzi sprawnie, odżywienie dostateczne. Skóra bez wykwitów, obwodowe węzły chłonne niepowiększone, narząd oddechowy, narząd oddechowy i krążenia wydolny, brzuch bez oporów patologicznych, wątroba i śledziona niewyczuwalne, okolica lędźwiowa na wstrząsanie niebolesna, kończyny dolne bez obrzęków. Badania dodatkowe wykluczyły u wnioskodawcy podejrzenie wznowy raka i przerzutów. Z onkologicznego punktu widzenia nie stwierdzono u ubezpieczonego upośledzenia sprawności w stopniu uniemożliwiającym pracę u pacjenta z III poziomem kwalifikacji. Wnioskodawca jest zdolny do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego onkologa S. F. – k. 146 – 147, k. 158 – 159/

U wnioskodawcy w trakcie badania stwierdzono orientację auto i allopsychiczną prawidłową, tok myślenia sprawny, wypowiedzi logiczne zgodne z wykształceniem, rytmy dobowe niezaburzone. Ubezpieczony jest wydolny krążeniowo i oddechowo, chód swobodny, sprawny, bolesności uciskowej i opukowej wyrostków kolczystych nie stwierdzono, objawów oponowych nie stwierdzono, ruchomość nadgarstków zarówno grzbietowa jak i dłoniowa zachowana. Ubezpieczony w lutym 2011 r. odbył operację raka prostaty. Ze względu na zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i przewlekły zespół bólowy stwierdzono przeciwwskazania do ciężkiej pracy fizycznej w tym dźwigania powyżej 8 kg, częstego schylania się czy prac w przeciążeniu kręgosłupa. Poza powyższymi ograniczeniami wnioskodawca może pracować w ramach posiadanego wykształcenia i kwalifikacji zawodowych. Wnioskodawca z punktu widzenia medycyny pracy jest zdolny do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty z zakresu medycyny pracy P. R. (2) – k. 165 – 169/

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinie biegłych neurologa i ortopedy, onkologa i biegłego z zakresu medycyny pracy.

W ocenie Sądu opinie biegłych są w pełni wiarygodne. Zostały bowiem sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń wnioskodawcy w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań własnych wnioskodawcy. Biegli rozpoznali u ubezpieczonego raka prostaty (...) po prostatektomii i lymfadenektomii w lutym 2011 r. w trakcie hormonoterapii, bez cech wznowy i przerzutów raka – 6 letni okres obserwacji bez wznowy, zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym z subiektywnym zespołem bólowym, zespół bólowy kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowo – dyskopatycznych, aktualnie bez objawów korzeniowych, bez upośledzenia funkcji, zespół nerwicowo – depresyjny.

Biegli uznali, że z powodu naruszenia sprawności organizmu wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy zgodnej z poziomem wykształcenia i kwalifikacji zawodowych.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować opinie biegłych, gdyż są one rzetelne, a wynikające z nich wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

W ocenie Sądu Okręgowego, opinie biegłych w sposób wystarczający obrazują stan zdrowia wnioskodawcy. Opinie są jasne, a wnioski końcowe wynikają w sposób logiczny z ich treści. Ponadto wszelkie niejasności jakie mogłyby powstać w ocenie Sądu zostały wyjaśnione przez biegłych w sposób nie budzący wątpliwości interpretacyjnych. W ocenie Sądu brak jest podstaw do powoływania kolejnych biegłych sądowych.

Sąd pominął w niniejszym postępowaniu opinię biegłego urologa, gdyż opinia sporządzona przez biegłego nie jest pełna, została bowiem wydana w oparciu o niepełną dokumentację medyczną ubezpieczonego. Dopiero dodatkowa dokumentacja medyczna pozwoliła wykluczyć wznowę raka prostaty u wnioskodawcy i prawidłowo ocenić stan zdrowia skarżącego. Sąd przy wydawaniu orzeczenia oparł się na opiniach pozostałych biegłych, którzy byli zgodni, iż schorzenia na które cierpi ubezpieczony nie powodują niezdolności do pracy. Biegły onkolog w oparciu o nowe badania wnioskodawcy jednoznacznie wykluczył wznowę raka prostaty ubezpieczonego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2015 r., poz. 748 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione łącznie by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odniesieniu do odwołującego się nie został spełniony warunek niezdolności do pracy. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych Sąd ustalił, iż występujące u wnioskodawcy schorzenia powodują, że nie jest on niezdolny do pracy.

U skarżącego stwierdzono raka prostaty (...) po prostatektomii i lymfadenektomii w lutym 2011 r. w trakcie hormonoterapii, bez cech wznowy i przerzutów raka – 6 letni okres obserwacji bez wznowy, zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym z subiektywnym zespołem bólowym, zespół bólowy kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowo – dyskopatycznych, aktualnie bez objawów korzeniowych, bez upośledzenia funkcji, zespół nerwicowo – depresyjny.

W ocenie Sądu biegli w swoich opiniach wyjaśnili bardzo szczegółowo dlaczego w taki właśnie sposób ocenili wyniki badań wnioskodawcy. Podali, że schorzenia wnioskodawcy mają taki charakter i występują z takim nasileniem, że nie przekładają się na zdolność świadczenia przez niego pracy. Brak jest przy tym, w ocenie Sądu, podstaw by kwestionować rzetelność i merytoryczną poprawność opinii. Zostały one bowiem sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot. Biegli na podstawie przedstawionej dokumentacji leczenia i badania wnioskodawcy zdiagnozowali schorzenia, ocenili stopień ich zaawansowania, a przede wszystkim jednoznacznie wypowiedzieli się co do sprawności organizmu wnioskodawcy i wpływu dolegliwości na jego zdolność do pracy. Sąd podzielił opinie biegłych uznając, iż są one pełne, jasne i nie prowadzą do sprzecznych wniosków.

Reasumując biegli w swoich wnioskach końcowych zgodnie i precyzyjnie uzasadnili tezę, zgodnie z którą wnioskodawca jest, w obecnym stanie zdrowia, osobą zdolną do pracy.

W tym stanie rzeczy odwołanie wnioskodawcy, jako niezasadne podlegało oddaleniu, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy.

K.K.-W.