Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2016 roku

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie

Wydział IV

w składzie:

Przewodniczący SSO Marzena Górczyńska-Bebłot

Protokolant Oliwia Rajewska

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2016 roku w Częstochowie

sprawy W. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C.

o składki

na skutek odwołania W. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C.

z dnia 16 maja 2016 roku Nr(...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od odwołującego W. Z. na rzecz pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, odstępując od obciążenia odwołującego tymi kosztami w pozostałym zakresie.

Sygn. akt IV U 980/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 maja 2016 roku nr(...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. stwierdził, że W. Z. jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy. Zadłużenie, wraz z należnymi odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 59.732,02 zł, w tym:

1.  z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w ramach zakresów numerów deklaracji 01-39 za okres od marca 2009 roku do stycznia 2015 roku 25.416,50 zł oraz z tytułu odsetek za zwłokę 13.823,00 zł;

2.  z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne w ramach zakresów numerów deklaracji 01-39 za okres od marca 2009 roku do stycznia 2015 roku 11.083,69 zł oraz z tytułu odsetek za zwłokę 5.939,00 zł;

3.  z tytułu składek na Fundusz Pracy w ramach zakresów numerów deklaracji 01-39 za okres od marca 2009 roku do stycznia 2015 roku 2.241,83 zł oraz
z tytułu odsetek za zwłokę 1.228,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zawiadomił W. Z.
o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia wysokości należności
z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy, wzywając go jednocześnie do złożenia pisemnych wyjaśnień
w sprawie przyczyn nieopłacenia składek, pod rygorem wydania decyzji w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na postawie dotychczas zgromadzonych dowodów. Płatnik składek nie dopełnił obowiązku określonego w art. 46 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, z związku z czym organ rentowy, działając na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy systemowej, określił wysokość zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł W. Z., domagając się jej zmiany w całości i ustalenia, że w okresie od marca 2009 roku do 31 grudnia 2012 roku nie podlegał ubezpieczeniom społecznym w Polsce z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony podniósł, że w zaskarżanym okresie był legalnie zatrudniony w firmie (...) z siedzibą na Słowacji, gdzie wykonywał pracę, za którą otrzymywał comiesięczne wynagrodzenie w formie przelewu na konto. W związku z powyższym, zgodnie z prawem polskim i unijnym miał on prawo wybrać kraj, w którym powinny być opłacane składki ZUS i wybrał Słowację. Zdaniem odwołującego kwestionowanie tego prawa, jak również podważanie jego pracy na Słowacji jest niezgodne z prawdą i zasadami obowiązującymi w Polce i Unii Europejskiej. Ubezpieczony podniósł również, że w latach 2009-2012 z działalności gospodarczej miał łącznie prawie 13.400,00 zł straty i żądanie od niego w tej chwili zaległych składek i to łącznie z odsetkami w kwocie prawie 60.000,00 zł, jest być może zgodne z prawem, ale nie ma nic wspólnego z zasadami współżycia społecznego. Nadto odwołujący wskazał, że w chwili obecnej nie pracuje, nie ma żadnych dochodów ani majątku osobistego i posiada jedynie długi.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie oraz
o zasądzenie na jego rzecz od ubezpieczonego kosztów postępowania sądowego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Decyzją z dnia 23 kwietnia 2015 roku nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. stwierdził, że W. Z., jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od 9 marca 2009 roku do 31 marca 2010 roku.

Odpis powyższej decyzji został doręczony ubezpieczonemu w dniu 12 maja 2015 roku.

(v. akta rentowe oraz zwrotne potwierdzenie odbioru k. 14 akt sprawy)

Decyzją z dnia 25 stycznia 2016 roku nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. stwierdził, że W. Z., jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od 1 kwietnia 2010 roku do 31 grudnia 2012 roku.

Odpis powyższej decyzji został doręczony ubezpieczonemu w dniu 27 stycznia 2016 roku.

(v. akta rentowe oraz zwrotne potwierdzenie odbioru k. 13 akt sprawy)

Od powyższych decyzji W. Z. nie wniósł odwołania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy wyjaśnić, że kwestia podlegania przez W. Z.
w okresach od 9 marca 2009 roku do 31 marca 2010 roku oraz od 1 kwietnia 2010 roku do 31 grudnia 2012 roku, a więc w całym spornym w niniejszej sprawie okresie, obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym
i wypadkowemu, jest już prawomocnie przesądzona decyzjami organu rentowego
z dnia 23 kwietnia 2015 roku nr (...) oraz z dnia 25 stycznia 2016 roku nr (...) i jako taka nie podlega dalszemu badaniu w sprawie niniejszej.
W konsekwencji zarzuty podniesione przez ubezpieczonego w odwołaniu od decyzji ZUS z dnia 16 maja 2016 roku nr (...), którymi starał się wykazać, że w w/w okresie w zakresie ubezpieczeń społecznych winien
podlegać ustawodawstwu słowackiemu, pozostają bezprzedmiotowe i nie mają żadnego wpływu na rozstrzygnięcie. Istotą niniejszej sprawy jest bowiem wyłącznie ocena, czy organ rentowy ustalając wysokość zadłużenia odwołującego z tytułu składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej, prawidłowo zastosował przepisy ustawy
z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 963).

Zgodnie z art. 46 ustawy systemowej, płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. Z powyższego obowiązku odwołujący w spornym okresie od 9 marca 2009 roku do 31 grudnia 2012 roku nie wywiązywał się, w związku z czym po jego stronie powstały zaległości składkowe, których wysokość określona została zaskarżoną decyzją z dnia 16 maja 2016 roku. Jednocześnie ubezpieczony w żaden sposób nie kwestionował wysokości zaległości składkowych ustalonych przez organ rentowy, a których wysokość nie budzi również żadnych wątpliwości Sądu Okręgowego.

Na uwzględnienie nie zasługuje też zarzut odwołującego, że żądanie od niego obecnie zaległych składek wraz z odsetkami w łącznej kwocie prawie 60.000,00 zł nie ma nic wspólnego ze „zdrowym rozsądkiem, uczciwością i zasadami współżycia społecznego”. Obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne jest obowiązkiem powszechnym i winien być wykonywany pomimo subiektywnej oceny przez ubezpieczonego racjonalności tego obowiązku. Kwota zaległości jest zaś pochodną długości okresu, w którym odwołujący wcześniej należnych składek nie opłacał. Nadto należy wskazać, że ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych nie zawiera uregulowań analogicznych do art.8 kodeksu pracy czy art. 5 kodeksu cywilnego pozwalających na ocenę decyzji organu rentowego w aspekcie zasad współżycia społecznego.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oraz przepisów powołanych w treści uzasadnienia, oddalił odwołanie W. Z. jako bezzasadne.

Dodatkowo odwołujący jako strona przegrywająca sprawę, na mocy art. 98 § 1 k.p.c. zobowiązany był do zwrotu organowi rentowemu kosztów procesu, których wysokość w niniejszej sprawie winna wynieść 7.200,00 zł (§ 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804). Niemniej zważywszy na kwotę zaległości jakie ubezpieczony posiada względem organu rentowego oraz fakt, że obecnie nie pracuje i nie posiada żadnych dochodów, Sąd na mocy art. 102 k.p.c. zasądził od niego na rzecz organu rentowego tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 360,00 zł, odstępując od obciążenia go tymi kosztami w pozostałym zakresie.