Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28. kwietnia 2016 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w W. (dalej zwana również S. (...)) wystąpił przeciwko P. N. o zapłatę kwoty 267,27 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu od pozwanego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że zawarł z pozwanym umowę monitorowania systemów (...), zgodnie z którą pozwany zobowiązał się do uiszczenia wynagrodzenia na podstawie wystawionych przez powoda faktur VAT. Wskazał, że zaległość pozwanego z tytułu wystawionych faktur VAT wynosi 245,00 zł. Na dzień wniesienia pozwu, powód skapitalizował odsetki, dochodząc łącznie kwoty 267,27 zł (pozew, k. 2–3).

W dniu 17. maja 2016 r., wydany został w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (nakaz zapłaty, sygn. akt IX GNc 2490/16, k. 22). Jego odpis został doręczony pozwanemu w dniu 4. lipca 2016 r. (k. 26).

W dniu 13. lipca 2016 r. pozwany P. N. złożył sprzeciw od ww. nakazu zapłaty i zaskarżając go w całości, wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu na jego rzecz.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany zakwestionował żądanie dochodzone pozwem co do zasady. Pozwany zaprzeczył, aby powód wywiązał się z wykonania umowy monitorowania sygnałów (...). Wskazał, im mimo zgłoszenia powodowi, że zamontowany nadajnik sygnałów (...) nie działa, powód nadal obciążał pozwanego abonamentem za wykonywanie usługi, której nie realizował (sprzeciw od nakazu zapłaty, k. 27-30).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 31. marca 2014 roku w L. doszło do zawarcia umowy nr (...) pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością spółką komandytową w W. jako Zleceniobiorcą, a P. N., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) P. N. w miejscowości M., jako Zleceniodawcą. Przedmiotem umowy było świadczenie usługi w zakresie objęcia pojazdu nadzorem Satelitarnego (...) ( (...)). Na podstawie powyższej umowy Zleceniobiorca zobowiązał się do postępowania z należytą starannością do świadczenia usługi (...) oraz monitorowania pojazdu (...) przez cały czas trwania umowy, również w dni świąteczne i wolne od pracy, przez całą dobę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz rejestrowania komputerowego prawidłowo odebranych sygnałów testowych i alarmowych nadsyłanych do Centrum Monitorowania Zleceniobiorcy z systemu lokalnego zainstalowanego w pojeździe i archiwizowania ich przez okres 30 dni. Zleceniodawca natomiast zobowiązał się do uiszczenia Zleceniobiorcy wynagrodzenia w formie abonamentu za usługi (...) w kwocie 25,00 zł wraz z należnym podatkiem VAT. Umowa została zawarta na czas nieokreślony z możliwością jej pisemnego wypowiedzenia przez każdą ze stron z trzymiesięcznym terminem wypowiedzenia, dokonanym na koniec miesiąca kalendarzowego (okoliczności bezsporne; umowa nr (...), k. 9-10).

Na podstawie zawartej umowy spółka (...) wystawiła, tytułem abonamentu nadzoru satelitarnego monitorowania pojazdów (...), na rachunek P. N., następujące faktury VAT:

-

nr (...) z dnia 1. sierpnia 2014 r. na kwotę 30,75 zł brutto z terminem płatności do dnia 15. sierpnia 2014 r.,

-

nr (...) z dnia 1. września 2014 r. na kwotę 30,75 zł brutto z terminem płatności do dnia 15. września 2014 r.,

-

nr (...) z dnia 1. grudnia 2014 r. na kwotę 30,75 zł brutto z terminem płatności do dnia 15. grudnia 2014 r.,

-

nr (...) z dnia 2. lutego 2015 r. na kwotę 30,75 zł brutto z terminem płatności do dnia 16. lutego 2015 r.,

-

nr (...) z dnia 2. marca 2015 r. na kwotę 30,75 zł brutto z terminem płatności do dnia 16. marca 2015 r.,

-

nr (...) z dnia 1. kwietnia 2015 r. na kwotę 30,75 zł brutto z terminem płatności do dnia 1. maja 2015 r.,

-

nr (...) z dnia 2. maja 2015 r. na kwotę 30,75 zł brutto z terminem płatności do dnia 18. maja 2015 r.,

-

nr (...) z dnia 1. czerwca 2015 r. na kwotę 30,75 zł brutto z terminem płatności do dnia 15. czerwca 2015 r.

(faktury VAT, k. 12-18).

W dniu 20. października 2014 r. P. N. otrzymał wiadomość e-mail od stacji monitorowania pojazdów spółki (...), z prośbą o pilny kontakt w sprawie pojazdu o numerze rejestracyjnym (...) (wiadomość e-mail, k. 33).

P. N. kilkakrotnie zgłaszał reklamacje spółce (...) w zakresie awarii nadajnika (...). Zleceniodawca wskazał, iż od początku trwania umowy, po zainstalowaniu modułu (...) w motocyklu, okazało się, że nie jest możliwe świadczenie usługi ani też użytkowanie pojazdu (reklamacje, k. 31-32, 34).

Spółka (...) odrzuciła zgłoszone reklamacje wyjaśniając, że utrudnienia w działaniu sterownika (...) w pojeździe o numerze rejestracyjnym (...) wynikają z braku zasilania głównego, natomiast zgodnie z homologacją sterownika (...), spełniał on wszelkie normy i działał prawidłowo, wobec czego wszystkie faktury VAT pozostają wymagalne. Jednocześnie spółka (...) powołała się na §3.1.5. umowy, zgodnie z którym zleceniodawca zobowiązuje się do utrzymania pojazdu w pełnej sprawności technicznej oraz do posiadania aktualnego przeglądu technicznego pojazdu, urządzenia przez zleceniobiorcę usługą (...) (odpowiedzi na reklamacje, k. 47-48, 50-51).

Pismem z dnia 27. kwietnia 2015 r. spółka (...) poinformowała, że umowa nr (...) została rozwiązania z dniem 31. maja 2015 r. z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia (pismo z dnia 27. kwietnia 2015 r., k. 49).

Pismem z dnia 11. grudnia 2015 roku spółka (...) wezwała P. N. do zapłaty kwoty 245,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za zwłokę w łącznej kwocie 17,56 zł, w terminie 7 dni od dnia otrzymania pisma (okoliczności bezsporne; wezwanie do zapłaty, k. 19, rozliczenie należności klienta, k. 52).

W odpowiedzi na powyższe pismo pełnomocnik P. N. odmówił zapłaty powyższej kwoty, wobec niewykonywania umowy zgodnie z jej warunkami (pismo z dnia 11. stycznia 2016 r., k. 35).

Stan faktyczny opisany powyżej był w części bezsporny między stronami niniejszego postępowania. Podstawę ustaleń stanowiły zatem twierdzenia strony powodowej niezakwestionowane albo wprost przyznane przez pozwanego, a zatem dotyczące faktów bezspornych.

Przedstawiony powyżej stan faktyczny Sąd ustalił ponadto na podstawie powołanych przy odpowiednich partiach ustaleń dowodów: dokumentów prywatnych. Na poparcie swoich twierdzeń strony przedstawiły wymienione wyżej kserokopie i wydruki dokumentów, które Sąd uczynił podstawą dokonanych ustaleń we wskazanym wyżej zakresie. Strony nie kwestionowały wiarygodności załączonych do pism procesowych odpisów dokumentów prywatnych. Sąd zaś nie znalazł jakichkolwiek podstaw, by czynić to z urzędu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód wywodził roszczenie procesowe będące przedmiotem niniejszego postępowania z zawartej z pozwanym umowy o świadczenie usług. Zgodnie z treścią art. 750 k.c. do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Z kolei w świetle art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Artykuł 735 § 1 k.c. stanowi natomiast, iż jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

Należy wskazać, iż poza sporem był sam fakt zawarcia umowy. Strona pozwana zakwestionowała jednakże zasadność dochodzonego roszczenia. Zaprzeczyła okoliczności wykonania umowy przez powoda.

Zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, wynikającym z przepisu art. 6 k.c. oraz stanowiącego jego odpowiednik procesowy art. 232 k.p.c., powód winien udowodnić okoliczność wykonania umowy i wysokości dochodzonego roszczenia. W ocenie Sądu powód nie sprostał ciążącemu na nim obowiązkowi.

Strona powodowa przedłożyła do akt sprawy dokumenty prywatne w postaci: umowy z dnia 31. marca 2014 r., faktur VAT oraz wezwania do zapłaty, z których to dokumentów wywodził swoje roszczenie. Podkreślenia jednak wymaga, iż zgodnie z obowiązującym orzecznictwem, dowód w postaci faktury VAT jest niewystarczający dla wykazania, iż strona wykonała umowę zgodnie z jej warunkami. Taki dokument jest dokumentem prywatnym w rozumieniu art. 245 k.p.c. i może być dowodem wyłącznie na okoliczność, iż osoba, która wystawiła fakturę VAT złożyła oświadczenie woli określonej treści. Nie sposób uznać – w świetle art. 245 k.p.c., aby faktura VAT miała inną moc dowodową niż inne dokumenty prywatne. Wyłącznie na podstawie faktury VAT nie sposób ustalić tego czy i w jakim zakresie umowa została zrealizowana (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7. listopada 2007 r., II CNP 129/07). Takie jednostronne oświadczenie nie jest wystarczającym dowodem na wykazanie tej okoliczności. Strona powodowa zatem wobec zakwestionowania przez pozwanego okoliczności realizacji umowy przez powoda, winna udowodnić tę okoliczność innymi środkami dowodowymi. Powód w piśmie stanowiącym odpowiedź na sprzeciw przedłożył do akt sprawy pisma stanowiące odpowiedzi powoda na zgłoszone przez pozwanego reklamacje oraz wydruk „rozliczenia należności klienta”. Strona powodowa wskazała jednakże, iż powyższe dowody zostały zgłoszone na okoliczności rozpatrzenia reklamacji przez powoda oraz wysokość należności pozwanego. W ocenie Sądu dokumenty te nie stanowią natomiast dowodu na okoliczność wykonania umowy przez powoda zgodnie z jej warunkami za co przysługiwałoby powodowi należne wynagrodzenie. Zgodnie z art. 744 k.c. w razie odpłatnego zlecenia wynagrodzenie należy się przyjmującemu dopiero po wykonaniu zlecenia, chyba że co innego wynika z umowy lub z przepisów szczególnych. Niewątpliwie z treści umowy wynika zamiar stron zawarcia umowy o charakterze odpłatnym, jednakże w świetle okoliczności niniejszej sprawy zapłata wynagrodzenia uzależniona była od wykonania przez powoda zobowiązań wynikających z umowy. Zgodnie bowiem z §5.1. umowy „zleceniodawca zobowiązuje się do uiszczenia na rzecz zleceniobiorcy wynagrodzenia za usługi (...)”. Zatem wynagrodzenie należne było powodowi tylko za wykonane czynności objęte umową, czyli czynności określone w §2 umowy, polegające na postępowaniu z należytą starannością do świadczenia usługi (...), monitorowania pojazdu (...) przez cały czas trwania umowy, również w dni świąteczne i wolne od pracy, przez całą dobę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz rejestrowania komputerowego prawidłowo odebranych sygnałów testowych i alarmowych nadsyłanych do Centrum Monitorowania Zleceniobiorcy z systemu lokalnego zainstalowanego w pojeździe i archiwizowania ich przez okres 30 dni. Powód natomiast nie podjął żadnej inicjatywy dowodowej w tym zakresie i nie przedłożył do akt sprawy żadnych dokumentów potwierdzających realizację przez niego czynności określonych w § 2 umowy. W szczególności powód nie przedstawił wydruków ze stacji monitorowania, które przedstawia w innych postępowaniach, mających za przedmiot sprawy tego samego rodzaju, celem wykazania okoliczności spełnienia świadczenia wzajemnego z umowy łączącej go z drugą stroną. Strona powodowa nie wykazała zatem, że umowa została wykonana zgodnie z jej warunkami. Ponieważ umowa świadczenia usług jest umową wzajemną, a ekwiwalentem spełnienia świadczenia przez pozwanego w postaci dokonania zapłaty ceny jest uprzednie spełnienie świadczenia przez powoda w postaci świadczenia usług zgodnie z treścią umowy, nie wykazanie przez powoda tej okoliczności prowadziło do oddalenia powództwa w całości.

Orzekając o kosztach procesu, Sąd postąpił zgodnie z dyspozycją art. 98 k.p.c., statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Na zasądzoną od powoda na rzecz pozwanego z tego tytułu kwotę składa się koszt przejazdu strony pozwanej do sądu w wysokości 250,00 zł.

Biorąc pod uwagę wszystkie powołane wyżej okoliczności, Sąd na podstawie wskazanych w uzasadnieniu przepisów orzekł jak w wyroku.

SSR Aleksandra Zielińska-Ośko

Z.

Odpis uzasadnienia wraz z odpisem wyroku doręczyć pełnomocnikowi powoda.