Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy Szczecin Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca: SSR Barbara Rezmer

Protokolant: Anna Głębowska

Przy udziale oskarżyciela skarbowego Anny Wójcikowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27.06. 2017r., 29.08.2017r., i 26.09.2017r., 11.01.2018r., i 13.02.2018r.

sprawy:

D. Z. , ur. (...) w S., syna Z. i K. z domu B., PESEL (...),

oskarżonego o to, że:

w okresie od 09 lipca 2010r. do 13 grudnia 2010r. w lokalu gastronomicznym „B. (...), mieszczącym się na targowisku (...) w D., w pawilonie nr (...) przy ul. (...), prowadził wbrew przepisom Ustawy o grach hazardowych, gry na automacie H. S. o numerze inwentarzowym (...) oraz na automacie H. S. o numerze inwentarzowym (...), nie posiadając zezwolenia na taką działalność

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 107 § 1 kks.

orzeka:

I.  uznaje oskarżonego D. Z. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.107§1kks wymierza mu karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na 60 (sześćdziesiąt) złotych;

II.  na podstawie art.30§5kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa automatów do gier H. S. o numerze inwentarzowym (...) oraz H. S. o numerze inwentarzowym (...);

III.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art.113§1kks zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych, w tym kwotę 360 (trzystu sześćdziesięciu) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt IV K 369/14

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2010 roku D. Z. prowadzący lokal „B. (...)” zawarł z przedstawicielem spółki (...) umowę wynajmu powierzchni baru pod automaty do gier za czynsz w wysokości 366 złotych miesięcznie od punktu gier. W ramach umowy miał zapewnić warunki umożliwiające działanie automatów oraz sprawować nadzór nad osobami korzystającymi z automatów.

Dowód: umowa k.11

Była to kolejna umowa dotycząca prowadzenia gier na automacie w jego lokalu. Poprzednia przynosiła właścicielowi automatu wysokie dochody.

Dowód: wydruki z systemu (...) k.42-45

umowa k.361

informacja o przychodach k.362-377

W wyniku umowy wstawiono do lokalu automaty. W okresie od 09 lipca 2010r. do 13 grudnia 2010r. w lokalu gastronomicznym „B. (...) mieszczącym się na targowisku (...) w D., w pawilonie nr (...) przy ul. (...) D. Z. prowadził wbrew przepisom Ustawy o grach hazardowych, gry na automacie H. S. o numerze inwentarzowym (...) oraz na automacie H. S. o numerze inwentarzowym (...), nie posiadając zezwolenia na taką działalność. Działalność ta została zakończona, gdy funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili kontrolę, w ramach której sprawdzili rodzaj gier na włączonych automatach.

Dowód: zeznania M. N. k.31,332-333

protokół kontroli k.1-7

umowa k.11

protokół zatrzymania rzeczy k.15-18,50-52

protokół oględzin rzeczy k.19-22,48-49

wydruki z systemu (...) k.42-45

opinia k.347-350,352-354,382-384

W trakcie postępowania przygotowawczego D. Z. został poddany jednorazowemu badaniu przez biegłych lekarzy psychiatrów, którzy stwierdzili u niego jedynie zaburzenia adaptacyjne o charakterze depresyjno –lękowym w wywiadzie.

W czasie czynu nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Może uczestniczyć w procesie.

Dowód: opinia psychiatryczna k.105-107

Oskarżony D. Z. urodził się dnia (...) w S.. Nie był karany (kara za grzywnę uległa zatarciu). Na utrzymaniu ma córkę i żonę. Prowadzi działalność gospodarczą, uzyskując dochód 4000 złotych.

- dane personalne k. 326

- karta karna k.117,142

Sąd zważył, co następuje:

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że w tym czasie kurs euro był niski, a więc gdy uzyskał propozycję wynajmu powierzchni od firmy (...), pomyślał, że może dzięki temu nie zwalniać pracowników. Kierowca przywiózł automaty pod jego nieobecność, mieli czekać na przyjazd przedstawiciela firmy i urzędnika celnego w celu włączenia tych urządzeń – tak jak miało to miejsce w przypadku poprzedniego wynajmu. Automaty nie były podłączone do prądu, nikt na nich nie grał. Miały zostać włączone po wizycie urzędnika celnego. Pobór prądu wzrósł w okresie letnim z uwagi na włączone lodówki. Stwierdził, że urzędnicy włączyli automaty by je sprawdzić. Nikt nie płacił za wynajem, a z firmą nie mógł się skontaktować. (k.326-327)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który zaprzeczył popełnieniu czynu, uznając, że stanowią one przyjętą linię obrony mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej. I to mimo, że znajdują one potwierdzenie w zeznaniach R. K. i B. T., którym Sąd nie dał wiary, uznając, że potwierdzili oni wyjaśnienia oskarżonego z racji zależności od D. Z., który jest ich pracodawcą. Ta grupa dowodów i wersja z niej wynikająca stoi bowiem w sprzeczności z dowodami, które Sąd uznał za wiarygodne.

Podstawę dokonywania ustaleń faktycznych stanowiły zeznania M. N. – osoby obcej, która ze sprawą zetknęła się jedynie służbowo. Zeznania świadka co do rodzaju gier, a tym samym automatów i ich funkcjonowania znajdują potwierdzenie w protokole kontroli i zatrzymania – których treść i forma nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Przede wszystkim jednak w ocenie Sądu na fakt popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu wskazują opinie biegłego - pisemne i uzupełniająca ustna. Zdaniem Sądu opinie te są pełne, logiczne i jasne oraz stanowią miarodajny dowód do dokonywania ustaleń w sprawie. Tym bardziej, że korespondują logicznie z wymienionymi w tej części dowodami, jak również informacjami na temat przychodów, które w tym samym punkcie udawało się osiągnąć z prowadzenia gier na automatach w poprzednim czasie. Ilość gier zarejestrowanych na liczniku i wskazanych w opinii ustnej jest bardzo wysoka, lecz zważywszy na to, że były to gry zaledwie kilkusekundowe, jest to ilość zgodna z zasadami zdrowego rozsądku i doświadczenia życiowego.

Przy dokonywaniu ustaleń faktycznych Sąd wykorzystał także pozostałe wskazane w stanie faktycznym dokumenty, których treść i forma nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Sąd pominął natomiast pozostałe dowody, uznając, że nie zawierają one informacji istotnych dla sprawy. Dotyczy to również informacji na temat zużycia energii, gdyż zważywszy na czas zwiększenia rachunków – np. rachunek z 1 czerwca 2010 – obejmuje on okres także sprzed montażu tych automatów, zatem nie można, jak chce oskarżyciel, zwiększenia rachunków wiązać jedynie ze wstawieniem tych urządzeń.

Z przedstawionego materiału dowodowego zdaniem Sądu jednoznacznie wynika, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu. W jego lokalu odbywały się gry na automatach – biorąc pod uwagę umowę, z której wynika również nadzór nad grającymi – zdaniem Sądu oskarżony wypełnił jedną z ustawowych form działania – tj. prowadzenie gier na automatach. Sąd miał na uwadze, że w czasie od popełnienia zarzucanego mu czynu zmieniła się treść art.107§1kks – ale zdaniem Sądu pozostaje to bez wpływu na odpowiedzialność oskarżonego, gdyż prowadzenie gier na automatach jest prowadzeniem gier hazardowych – zgodnie z art.1ust.2 ustawy o grach hazardowych. Przez cały czas, zarówno w okresie objętym zarzutem, jak i obecnie – prowadzenie gier wymaga zezwolenia, a nawet koncesji. Takowej podmiot, który wstawił automat oraz sam oskarżony - nie posiadał. O tym, że wiedział, że automaty działają nielegalnie zdaniem Sądu jednoznacznie świadczy fakt, że oskarżony wiedział, jaka ma być procedura – sam ją przedstawia, że powinien czekać na pracownika urzędu celnego poinformowanego o legalnym urządzeniu, jak w przypadku poprzedniego wynajmu powierzchni. Zapis gier na automatach wskazuje jednak, że automaty działały, choć żadna procedura nie była zachowana. Obecnie status ustawy o grach hazardowych nie budzi wątpliwości w świetle także orzecznictwa Sądu Najwyższego. W pewnym czasie pojawiły się wątpliwości w tym zakresie – miało to jednak miejsce już po czasie popełnienia czynu, a oskarżony na to – za wyjątkiem złożenia wniosku o umorzenie po kilku latach – nie powołuje się – tj. na to, że był przekonany w czasie działania, że wobec tych wątpliwości jego działanie jest legalne. Tym samym zdaniem Sądu opisanym w zarzucie zachowaniem wypełnił podmiotowe i przedmiotowe znamiona czynu z art.107§1kks.

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze, że oskarżony nie był właścicielem automatów, prowadził, a nie urządzał grę, zysk, jaki uzyskał był niewielki i sprowadzał się do czynszu za wynajem. Nie był dotychczas karany sądownie, ma ustabilizowaną sytuację życiową. Zdaniem Sądu kara grzywny ukształtowana w wyroku jest konieczna a zarazem wystarczająca dla zagwarantowania, że oskarżony w przyszłości z większą rozwagą podchodzić będzie do wypełnienia obowiązków i taka kara zapobiegnie naruszeniom norm prawnych przez oskarżonego w przyszłości. Stawkę dzienną ukształtował Sąd w dolnej granicy, a to z uwagi na sytuację majątkową i zarobkową oskarżonego oraz jego sytuację rodzinną.

Z uwagi na wypełnienie normy powołanej w wyroku Sąd orzekł także o przepadku automatów.

Ze względu na wydanie wyroku skazującego na podstawie art.627kpk w zw. z art.113§1kks i art.3ust.1 pkt2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych orzeczono o zwrocie kosztów, w tym ustalono opłatę.