Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VUz 1/14

POSTANOWIENIE

Dnia 21 stycznia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Legnicy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jacek Wilga

Sędziowie: SSO Krzysztof Główczyński

SSO Andrzej Marek

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania B. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o świadczenie rehabilitacyjne

na skutek zażalenia ubezpieczonego

na postanowienie Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

z dnia 13 listopada 2013 roku

sygn. akt IV U 40/13

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Legnicy do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 listopada 2013 roku Sąd Rejonowy w Legnicy odmówił B. Z.zwrotu kosztów podróży związanych ze stawiennictwem na badanie biegłego w dniu 28 marca 2013 roku.

W uzasadnieniu wskazał, iżB. Z.mimo wezwania nie uzupełnił w zakreślonym terminie braków wniosku o zwrot kosztów we wskazany sposób tj. przez złożenie pełnych danych na doręczonym formularzu.

Zgodnie zaś z treścią art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.jedn. Dz. U. 2010 nr 90 poz. 594 z późniejszymi zmianami) żądanie zwrotu kosztów nie uzupełnione w przepisanym terminie powoduje utratę prawa do przyznania należności.

Postanowienie powyższe zaskarżył zażaleniem B. Z.. Domagał się jego zmiany i przyznania zwrotu kosztów dojazdu do biegłego.

Podnosił, iż złożony przez niego wniosek o przyznanie spornych kosztów oceniony został przez pracownika sekretariatu jako prawidłowy. Otrzymał wprawdzie wezwanie o złożenie tego wniosku na dołączonym do wezwania formularzu jednakże po ponownym kontakcie telefonicznym z sekretariatem Sądu dowiedział się, iż nie ma takiej potrzeby.

Sąd Okręgowy zważył:

Wniosek B. Z.z dnia 29 marca 2013 roku zawierał braki. Nie wskazywał bowiem jakim środkiem transportu ubezpieczony udał się na badania i jakie koszty z tego tytułu poniósł. Wezwanie o uzupełnienie jego braków było więc uzasadnione. Winno nastąpić w trybie art. 130 kpc i skutkować ewentualnym zwrotem wniosku. Dokonane przez Sąd wezwanie (k. 25) żadnego rygoru niewykonania zobowiązania jednak nie zawiera.

Rygorem tym nie może być, w przekonaniu Sądu Okręgowego, rygor nieuwzględnienia wniosku o przyznanie zwrotu kosztów (oddalenia wniosku w tym przedmiocie). Aktualnie bowiem (od 5 listopada 2012 roku) brzmienie art. 92 §2 ustawy o kosztach w sprawach cywilnych nie zawiera poprzedniej regulacji stanowiącej, iż osoby, które nie zgłosiły żądania w tym terminie, tracą prawo do przyznania im tych należności, która to regulacja odpowiednio stosowana pozwalałaby na akceptację stanowiska zajętego przez Sąd Rejonowy.

Jej brak natomiast powoduje konieczność uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania przy uwzględnieniu, iż zgłoszone przez B. Z.żądanie przedawnia się z upływem lat 3 od powstania roszczenia i aktualnie brak jest jakichkolwiek innych postanowień ustawy o kosztach w sprawach cywilnych powodujących utratę prawa do tych należności w terminie wcześniejszym.