Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II S 25/18

P O S T A N O W I E N I E

Dnia 29 maja 2018 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSA Cezariusz Baćkowski (spr.)

Sędziowie: SA Stanisław Rączkowski

SA Edyta Gajagał

Protokolant: Anna Turek

po rozpoznaniu skargi K. S.

na naruszenie jego prawa do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy w przedmiocie skargi na decyzję o wdrożeniu oddziaływań mających zapobiec pozbawieniu skazanego możliwości nauczania, zawisłej przed Sądem Okręgowym we Wrocławiu, sygn. akt V Pen 423/18

na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. z dnia 16 sierpnia 2004 r. Nr 179, poz. 1843 ze zm.)

postanawia:

1. zwolnić K. S. od obowiązku uiszczenia opłaty od skargi;

2. pozostawić bez rozpoznania skargę K. S..

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2018 r. (data wpływu do Sądu Apelacyjnego) skazany złożył skargę na naruszenie jego prawa do rozpoznania bez nieuzasadnionej zwłoki sprawy zawisłej w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu a dotyczącej jego skargi złożonej w trybie art. 7 § 1 k.k.w. o „zbadanie legalności działań administracji ZK w W. dotyczących wprowadzenia w stosunku do niego „programu naprawczego” ze względu na rezygnację z uczęszczania do (...) w W.” (V Pen 423/18).

Autor skargi wniósł o stwierdzenie przewlekłości tego postępowania i przyznanie mu 2000 złotych zadośćuczynienia od Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Skargę jako niedopuszczalną należało pozostawić bez rozpoznania.

Ustawa z dnia 30 listopada 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r., poz. 2103) znowelizowała m.in. ustawę z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki dodając (art. 6 pkt 2 lit. b ustawy nowelizującej) do art. 2 ustęp 1b w brzmieniu: „przepisu ust. 1 nie stosuje się w sprawach, o których mowa w art. 1 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy , chyba że dotyczą one obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki orzeczonej na rzecz pokrzywdzonego”.

Znowelizowany przepis art. 2 ust. 1b ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki wszedł w życie 6 stycznia 2017 r. Z tym dniem przedmiotem skargi na przewlekłość postępowania skutkującej koniecznością zbadania jej merytorycznej trafności, nie mogą być postępowania dotyczące m.in. wykonania orzeczeń w postępowaniu karnym (art. 1 § 1 k.k.w.), za wyjątkiem obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub nawiązki orzeczonej na rzecz pokrzywdzonego. Takim incydentalnym postępowaniem wykonawczym jest to toczące się w trybie art. 7 k.k.w.

Skarga z dnia 23 kwietnia 2018 r. dotyczy postępowania zainicjowanego przez K. S. pismem z dnia 2 marca 2018 r. (data wpływu do Sądu Okręgowego), w którym domaga się on od Sądu Penitencjarnego zbadania zgodności z prawem decyzji o wdrożeniu wobec niego oddziaływań służących zapobieżeniu pozbawienia go możliwości nauczania w Centrum (...) w ramach odbywania kary pozbawienia wolności. Nie budzi więc wątpliwości, że skarga na przewlekłość została złożona i dotyczy postępowania wykonawczego o jakim mowa w art. 7 § 1 k.k.w. wszczętego po wejściu w życie art. 2 ust. 1b ustawy o skardze (…) zatem przepis ten znajdzie zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Wyklucza on możliwość skutecznego wniesienia skargi na przewlekłość takiego postępowania wykonawczego skoro nie zachodzi tez żaden z wyjątków wymienionych we wskazanym przepisie.

Dlatego na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze (…) należało skargę złożona przed K. S. pozostawić bez rozpoznania.

Nie byłoby słuszne oczekiwanie od K. S. uiszczenia opłaty od skargi w sytuacji, gdy jest oczywiste, że nie mogła być merytorycznie rozpoznana ponieważ była niedopuszczalna z mocy ustawy, dlatego należało zwolnić go od jej uiszczenia (art. 623 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze, por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 października 2013 r., KSP 8/13, Legalis).

Edyta Gajgał Cezariusz Baćkowski Stanisław Rączkowski

II S 25/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE