Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Barbara Ciwińska

Protokolant : Barbara Gawron

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2018 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa M. S. działającej w imieniu własnym oraz w imieniu

małoletniej O. S.,

przeciwko R. J.

o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane

1)  ustala, że pozwany R. J. ur. (...) syn Z. i J. z domu P. jest ojcem małoletniej O. S. ur.(...) przez M. S., dla której to małoletniej sporządzono akt urodzenia w Urzędzie Stanu Cywilnego m.st. (...).05.2006r. pod numerem (...),

2)  pozostawia małoletnią O. przy dotychczasowym nazwisku (...),

3)  zawiesza wykonywanie władzy rodzicielskiej przez pozwanego R. J. nad jego małoletnią córką O. S.,

4)  zasądza alimenty od pozwanego R. J. na rzecz jego małoletniej córki O. S. w kwocie po 600 (sześćset ) zł miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej M. S. do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowej płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 21 kwietnia 2017r. ,

5)  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

6)  przyznaje wynagrodzenie adw. A. N. prowadzącej kancelarię w W. pod adresem Al. (...) w kwocie 240 (dwieście czterdzieści ) złotych plus VAT tytułem pokrycia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, które to wynagrodzenie nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, przejmując w tym zakresie koszty postępowania na rachunek Skarbu Państwa,

7)  przyznaje wynagrodzenie (...) Uniwersytetowi Medycznemu w kwocie 1750 ( jeden tysiąc siedemset pięćdziesiąt) złotych za przeprowadzenia badania i wydanie opinii, które to wynagrodzenie nakazuje wypłacić tymczasowo ze z Skarbu Państwa kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie,

8)  kosztami postępowania obciąża pozwanego R. J. i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie kwotę 2.110 (dwa tysiące sto dziesięć złotych) w tym 1.750 ( tysiąc siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem pokrycia kosztów badań DNA i 360 (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem nie uiszczonej opłaty od pozwu,

9)  wyrokowi w pkt 4 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 kwietnia 2017 roku (data prezentaty) powódka M. S., wniosła o ustalenie, iż pozwany R. J., s. Z. i J., ur. (...) jest ojcem małoletniej córki O. S., ur. (...) c. M. S., której akt urodzenia został sporządzony w dniu 17 maja 2016 roku w Urzędzie Stanu Cywilnego (...) W.. Ponadto wniosła ona o nadanie małoletniej córce O. S. nazwiska ojca (...), orzeczenie, że pozwanemu R. J. będzie przysługiwała władza rodzicielska nad małoletnią O. J., zasądzenie od pozwanego R. J. na rzecz córki O. J. tytułem alimentów kwoty 800 zł miesięcznie płatnych z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej córki stron wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia w płatności którejkolwiek z rat. Jednocześnie powódka wniosła o wydanie przez tut. Sąd w ramach zabezpieczenia roszczenia postanowienia zobowiązującego pozwanego do uiszczania alimentów na rzecz małoletniej O. S. określonego w treści pozwu. (k. 2-6 pozew)

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2017 roku tutejszy Sąd oddalił wniosek powódki o udzielenie zabezpieczenia roszczenia (k. 30-31 postanowienie)

Pismem z dnia 20 października 2017 roku (data prezentaty) powódka M. S., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, zmodyfikowała powództwo wnosząc o ustalenie, iż pozwany R. J. jest ojcem małoletniej córki O. S., nadanie małoletniej powódce nazwiska ojca – (...), powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnią O. S. wyłącznie matce – M. S. i ograniczenie władzy rodzicielskiej pozwanego R. J. wyłącznie do prawa uzyskiwania informacji o miejscu zamieszkania powódki, jej stanie zdrowia, w tym prawa dostępu do dokumentacji medycznej, postępach w nauce oraz informacji o rozwoju i bieżących sprawach małoletniej oraz wniosła o zasądzenie od pozwanego R. J. bieżących alimentów na rzecz małoletniej O. S. w kwocie 800 zł miesięcznie, począwszy od miesiąca kwietnia 2017 roku, płatnych do rąk matki małoletniej – M. S. z góry, do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Wniesiono również o zasądzenie zaległych alimentów w łącznej kwocie 9600 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia złożenia niniejszego pisma do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania, przy czym zasądzenie na rzecz pełnomocnika z urzędu kosztów zastępstwa procesowego bezpośrednio ze Skarbu Państwa, według norm przepisanych, podnosząc, że koszty te nie zostały zapłacone ani w całości ani w części. Wniesiono również o zmianę postanowienia z dnia 27 czerwca 2017 roku w przedmiocie zabezpieczenia (k. 88-95 pismo)

W piśmie z dnia 18 października 2017 roku (data stempla pocztowego) pozwany R. J. wskazał, że nie ma pewności czy małoletnia O. S. jest jego córką. (k. 120 odpowiedź na pozew)

Postanowieniem z dnia 26 października 2017 roku tutejszy Sąd oddalił wniosek strony powodowej o udzielenie zabezpieczenia roszczenia (k. 129 postanowienie)

W piśmie z dnia 10 stycznia 2018 roku (data prezentaty) pozwany R. J., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o dopuszczenie oraz przeprowadzenie w postępowaniu sądowym dowodu z badania genetycznego w celu ustalenia lub zaprzeczenia ojcostwa pozwanego jako ojca O. S., zaś w przypadku uzyskania pozytywnego wyniku badania na ustalenie ojcostwa pozwanego jako ojca O. S. wniósł o: powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnią O. S. każdemu z rodziców, nadanie małoletniej O. nazwiska pozwanego J. oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej O. alimentów w kwocie 400 złotych miesięcznie, począwszy od dnia ustalenia ojcostwa, płatnych do rąk własnych matki małoletniego dziecka do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. (k. 148-152 pismo)

Na rozprawie sądowej w dniu 7 czerwca 2018 roku pełnomocnik powódki wycofał wniosek o zmianę nazwiska małoletniej, podtrzymał wniosek o powierzenie matce wykonywania władzy rodzicielskiej z ograniczeniem władzy rodzicielskiej ojca do prawa uzyskiwania informacji o miejscu zamieszkania dziecka, stanie zdrowia, postępach w nauce oraz prawa dostępu do dokumentacji medycznej oraz wniósł o zasądzenie alimentów w kwocie 800 zł oraz zaległych alimentów w kwocie 9600 zł za okres 12 miesięcy poprzedzających wniesienia powództwa. Zaś pełnomocnik pozwanego wyraził zgodę na ustalenie ojcostwa pozwanego, wskazał, że pozwany nie oponuje, aby dziecko nosiło jego nazwisko, uznał powództwo w zakresie alimentów do kwoty 400 zł, podnosząc, że pozwany nie posiada środków finansowych ani majątku i pozostało mu trzy lata do zakończenia odbywania kary pozbawienia wolności oraz przychylił się do wniosku o ograniczenie pozwanemu władzy rodzicielskiej na czas pozostawania w zakładzie penitencjarnym (e-protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2018 roku)

Sąd Rejonowy ustalił co następuje:

Małoletnia O. S. urodzona dnia (...) (12 lat) jest córką R. J. i M. S. (k. 14 odpis zupełny aktu urodzenia, k. 203-207 opinia z badań DNA z (...) )

Rodzice małoletniej pozostawali ze sobą przez okres około 14 lat do stycznia 2016 roku w nieformalnym związku. Przed urodzeniem małoletniej w okresie koncepcyjnym M. S. nie utrzymywała kontaktów seksualnych z innymi mężczyznami. Po urodzeniu się O. ojciec małoletniej R. J. mieszkał w mieszkaniu wraz z córką oraz jej matką, traktował dziecko jak swoją córkę i nie kwestionował, że jest ojcem małoletniej. W czasie wspólnego zamieszkiwania z małoletnią O. i jej matką R. J. w znacznym zakresie ponosił koszty utrzymania partnerki i małoletniej O., tj. ponosił koszty utrzymania mieszkania, zakupów spożywczych, środków czystości, ubrań oraz wyjazdów krajowych i zagranicznych i ponosił wydatki związane z edukacją małoletniej O.. (e-protokół rozprawy z dnia 26 października 2017 roku zeznania W. S. , e-protokół rozprawy z dnia 27 marca 2018 roku oraz z dnia 7 czerwca 2018 roku zeznania M. S. )

Matka małoletniej M. S. ma 38 lat, posiada wykształcenie podstawowe, jest stanu wolnego – panna i ma jedno dziecko – małoletnią O. S.. Choruje na pląsawicę H.. Decyzją lekarza orzecznika ZUS w związku z naruszeniem sprawności organizmu została uznana za osobę całkowicie niezdolną do pracy i utrzymuje się z renty w wysokości 840 złotych miesięcznie. Korzysta z pomocy finansowej swojej rodziny oraz z pomocy społecznej, w tym ze świadczeń wychowawczych, zasiłku rodzinnego oraz dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka uzyskiwanych na małoletnią córkę oraz dodatków otrzymywanych z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W 2017 roku otrzymała z Ośrodka Pomocy (...) D. W. (...) W. świadczenia pomocy społecznej w formie zasiłków celowych na łączną kwotę 3200 zł. Korzysta z pomocy asystenta rodziny. Otrzymuje również świadczenie z programu 500+. Kilka razy do roku otrzymuje również pomoc w postaci zakupów do domu od matki R. J.. Nie posiada majątku, samochodu ani wartościowych przedmiotów. Wraz z małoletnią córką mieszka w mieszkaniu komunalnym o powierzchni około 28 m ². W 2015 roku uzyskała łączny dochód w wysokości 4.437,48 złotych, w 2016 roku uzyskała łączny dochód w wysokości 8.892,66 złotych, zaś w 2017 roku uzyskała łączny dochód w wysokości 9.892 złotych. Otrzymane świadczenia nie wystarczają na utrzymanie jej oraz jej córki. Zalega z płatnością za energię elektryczną. Zaciągnęła pożyczkę w wysokości 900 zł (wysokość raty wynosi 31,26 zł miesięcznie). Do jej wydatków należą opłata za telewizję – 50 zł miesięcznie, czynsz za mieszkanie w wysokości 350 zł miesięcznie, opłaty za energię elektryczną i energię gazowa, wydatki na wyżywienie. (e-protokół rozprawy z dnia 26 października 2017 roku zeznania W. S. , e-protokół rozprawy z dnia 27 marca 2018 roku oraz z dnia 7 czerwca 2018 roku zeznania M. S. , e-protokół rozprawy z dnia 7 czerwca 2018 roku zeznania D. S. , k. 13 kserokopia orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, k. 18-21, 104-107, 132 decyzje, k. 96-103, 188-195 deklaracje podatkowe, k. 108 wyciąg, k. 109 orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, k. 110 potwierdzenie dokonania opłaty, k. 187 zaświadczenie)

Małoletnia O. S. ma ukończone 12 lat. Uczęszcza do szkoły podstawowej. Choruje na celiakię i musi stosować dietę bezglutenową. Jest utalentowana tanecznie. Jest dzieckiem zadbanym, odpowiednio ubranym i spożywa produkty bezglutenowe. Jej usprawiedliwione koszty utrzymania wynoszą co najmniej 1200 zł miesięcznie i do usprawiedliwionych wydatków związanych z jej utrzymaniem należą: wydatki związane z utrzymaniem mieszkania, w części przypadającej na małoletnią, wyżywienie – 700-800 zł miesięcznie, koszty związane z edukacją, zakup środków czystości, zakup ubrań. (e-protokół rozprawy z dnia 27 marca 2018 roku oraz z dnia 7 czerwca 2018 roku zeznania M. S. , k 12 kserokopia legitymacji szkolnej, k. 15-17, 114 dokumentacja medyczna)

Pozwany R. J. ma 45 lat i posiada wykształcenie zawodowe. Jest osobą wielokrotnie karaną za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów i przestępstwa przeciwko mieniu, w wyniku czego wymierzano mu kary bezwzględnego pozbawienia wolności. Obecnie w związku z popełnionym przestępstwem przebywa w Areszcie Śledczym W. – B. i do (...) roku będzie odbywał karę pozbawienia wolności. Poza małoletnią O. posiada dorosłą córkę i jest rozwodnikiem. Od daty wyprowadzki ze wspólnie zajmowanego mieszkania nie przekazuje M. S. żadnych środków finansowych. Kontaktuje się telefonicznie oraz listownie z małoletnią O.. (e-protokół rozprawy z dnia 27 marca 2018 roku oraz z dnia 7 czerwca 2018 roku zeznania M. S. , k. 39-41, 158-163 wydruk z systemu NOE-SAD, k. 115-119 kserokopie listów)

Powołany powyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione dokumenty. Część z nich została złożona w kserokopiach, jednak autentyczności, ani prawdziwości w/w dokumentów żadna ze stron postępowania nie kwestionowała. Sąd również nie miał wątpliwości, co do ich wartości dowodowej. Stąd też były one przydatne dla ustalenia stanu faktycznego.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił również na podstawie złożonych na rozprawach sądowych zeznań powódki M. S.. Sąd oceniając zeznania powódki nie dał wiary tej części jej zeznań, w której opisywała ona możliwości finansowe pozwanego. Wskazać bowiem należy, iż w toku prowadzonego postępowania w niniejszej sprawie powódka ani jej pełnomocnik nie przedstawili żadnych wiarygodnych dowodów w postaci np. dokumentów czy też zdjęć, które wskazywałaby na to, że pozwany aktualnie dysponuje ogromnym majątkiem. Pozostałe zeznania powódki w ocenie Sądu były racjonalne, spójne i korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, dlatego Sąd dał im w całości wiarę.

Ojciec pozwanego Z. J. oraz córka pozwanego I. J. skorzystali z przysługującego im uprawnienia do odmowy składania zeznań.

Pozwany R. J. nie stawił się na żaden z terminów rozprawy wyznaczonych w niniejszej sprawie i nie wnosił o doprowadzenie go na termin rozprawy z Aresztu Śledczego, w którym przebywa. W toku postępowania reprezentowała go pełnomocnik adwokat O. F..

Przy ustalaniu stanu faktycznego w sprawie Sąd wziął również pod uwagę zeznania złożone przez świadka: W. S., którzy jest ojcem powódki M. S.. Sąd dał wiarę zeznaniom ww. świadka, uznając, iż były one logiczne, spójne oraz zgodne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd jako wiarygodne ocenił zeznania złożone przez świadka D. S., który jako asystent rodziny od kilku miesięcy współpracuje z powódką M. S..

W odniesieniu do kwestii ustalenia ojcostwa, Sąd w tej materii oparł się na opinii (...) w W., Z. (...) z dnia (...) roku. Z opinii tej wynika, iż z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością przyjąć można, iż R. J. jest ojcem małoletniej O. S. – dziecka M. S.. Opinia ta jest w pełni profesjonalna i nie budzi żadnych wątpliwości. Wskazać należy, iż również strony postępowania nie kwestionowały ustaleń zawartych w opinii.

Sąd Rejonowy zważył co następuje :

Zgodnie z przepisem art. 84 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, sądowego ustalenia ojcostwa może żądać dziecko, jego matka oraz domniemany ojciec dziecka. Jednakże matka ani domniemany ojciec nie mogą wystąpić z takim żądaniem po śmierci dziecka lub po osiągnięciu przez nie pełnoletności. W myśl § 2 powołanego artykułu, dziecko albo matka wytacza powództwo o ustalenie ojcostwa przeciwko domniemanemu ojcu, a gdy ten nie żyje – przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy. Domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka, albo ten, kto był dawcą komórki rozrodczej w przypadku dziecka urodzonego w wyniku dawstwa partnerskiego w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji (art. 85 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Należy mieć na względzie, iż nauka na obecnym poziomie pozwala na ustalenie w toku postępowania dowodowego, że dany mężczyzna jest ojcem dziecka. Poszukiwany "dowód pozytywny" zawiera w sobie jako konieczny element wynik badań DNA, stanowiąc spójny logicznie łańcuch przesłanek, pozwalający w sposób pewny wyeliminować możliwość, że ojcem jest być może jakiś inny mężczyzna (H. Dolecki (red), komentarz do art. 85 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, LEX 86609). W niniejszej sprawie ojcostwo powoda względem małoletniego dziecka zostało zatem potwierdzone pewnym dowodem, jakim jest badanie genetyczne, do którego żadnych zastrzeżeń nie zgłaszały strony postępowania, jak również Sąd w tym zakresie nie miał żadnych wątpliwości. Zwrócić należy uwagę również na to, iż po przeprowadzeniu tego dowodu strona pozwana uznała roszczenie w tym zakresie. Jednakże z uwagi na to, iż nastąpiło to dopiero po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, w tym zakresie Sąd, o ojcostwie pozwanego względem małoletniego powoda rozstrzygnął na podstawie przeprowadzonych w sprawie badań DNA.

Wobec powyższego należało ustalić, że pozwany R. J. ur. (...) syn Z. i J. z domu P. jest ojcem małoletniej O. S. ur. (...) przez M. S., dla której to małoletniej sporządzono akt urodzenia w Urzędzie Stanu Cywilnego m.st. (...).(...). pod numerem (...) (pkt 1 wyroku).

Zważyć również należało, iż zgodnie z art. 89 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli ojcostwo zostało ustalone przez uznanie, dziecko nosi nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach rodziców, składanych jednocześnie z oświadczeniami koniecznymi do uznania ojcostwa. Rodzice mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka. Jeżeli rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń w sprawie nazwiska dziecka, nosi ono nazwisko składające się z nazwiska matki i dołączonego do niego nazwiska ojca. Do zmiany nazwiska dziecka, które w chwili uznania już ukończyło trzynaście lat, jest potrzebna jego zgoda.

W przedmiotowej sprawie rodzice nie złożyli zgodnych oświadczeń co do nazwiska dziecka, jednakże w ocenie Sądu dobro małoletniej powódki wymaga, aby małoletnia pozostała przy obecnym nazwisku, tj. nazwisku rodowym jej matki, gdyż małoletnia ma ukończone 12 lat i dotychczas nosiła to nazwisko, w związku z czym utożsamia się z tym nazwiskiem. Nazwisko jest istotnym dobrem człowieka i określa jego tożsamość. Zmiana nazwiska małoletniej w tym wieku, w którym znajduje się O. nie byłaby zgodna z dobrem dziecka i mogłaby przyczynić się do licznych problemów małoletniej, np. w szkole. Wobec czego należało ustalić, że małoletnia O. będzie nosiła nazwisko matki (...) (pkt 2 wyroku).

Zgodnie z treścią art. 93 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku ustalającym pochodzenie dziecka może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy art. 107 i art. 109-111 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stosuje się odpowiednio. Natomiast art. 110 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że w razie przemijającej przeszkody w wykonywaniu władzy rodzicielskiej sąd opiekuńczy może orzec jej zawieszenie. Orzeczenie o zawieszeniu władzy rodzicielskiej może być wydane, gdy wystąpiła przeszkoda, która wyłącza całkowicie możliwość wykonywania władzy rodzicielskiej, ale przeszkoda ta ma charakter przemijający, zatem po jej ustaniu, dziecko będzie jeszcze podlegało władzy rodzicielskiej i rodzice podejmą swoje obowiązki. Przeszkodę taką może stanowić pobyt w więzieniu czy też długotrwały pobyt za granicą. Podobnie może powstać konieczność zawieszenia władzy w razie długotrwałego pobytu w szpitalu. Ocena, czy przeszkoda ma charakter przemijający, zależy od przewidywanego czasu jej trwania, który nie może być zbyt odległy. W wyniku zawieszenia władzy rodzicielskiej rodzic nie jest pozbawiony tej władzy, ale nie może jej wykonywać.

W realiach niniejszej sprawy pozwany w związku z popełnionym przestępstwem przebywa w Areszcie Śledczym W. – B. i do (...) roku będzie wykonywał karę pozbawienia wolności. W ocenie tutejszego Sądu wystąpiła więc przeszkoda, która wyłącza całkowicie możliwość wykonywania władzy rodzicielskiej przez pozwanego nad małoletnią córką O.. Jednocześnie powyższa przeszkoda, z uwagi na to, że jedynie do dnia (...) roku pozwany będzie wykonywać karę pozbawienia wolności (lub krócej w przypadku przedterminowego zwolnienia), ma charakter przemijający. Z uwagi na powyższe w pkt 3 sentencji wyroku tut. Sąd zawiesił wykonywanie władzy rodzicielskiej przez pozwanego R. J. nad jego małoletnią córką O. S.. W przypadku zakończenia wykonywania przez pozwanego kary pozbawienia wolności, tj. gdy przyczyna zawieszenia odpadnie, R. J. będzie mógł wystąpić do Sądu z wnioskiem o uchylenie zawieszenie władzy rodzicielskiej.

W odniesieniu do roszczenia alimentacyjnego wskazać należy, iż w myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice zobowiązani są w pierwszej kolejności do utrzymania dzieci. Zgodnie z treścią art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Chodzi przy tym o zapewnienie uprawnionemu prawidłowych, a nie jedynie minimalnych warunków bytowania.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.

W oparciu o analizę zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz w oparciu o doświadczenie życiowe, tut. Sąd ustalił, iż matka małoletniej O. znajduje się w bardzo złej sytuacji finansowej i nie posiada odpowiednich środków na utrzymanie siebie oraz małoletniej córki. Matka małoletniej posiada liczne zobowiązania finansowe związane przede wszystkim z utrzymaniem mieszkania, w którym mieszka wraz z córką. Pomimo zaciągniętych pożyczek, pomocy finansowej uzyskiwanej od swojej rodziny oraz z pomocy społecznej oraz dodatków otrzymywanych z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a także uzyskiwanych środków z przyznanej jej renty, nie jest ona w stanie samodzielnie utrzymać siebie i swoje dziecko. Z uwagi zaś na rozpoznaną u niej chorobę – pląsawicę H. matka małoletniej nie jest w stanie znaleźć zatrudnienia i decyzją lekarza orzecznika ZUS w związku z naruszeniem sprawności organizmu została uznana za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

W ocenie Sądu usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej O. S. wynoszą co najmniej 1200 zł miesięcznie i do usprawiedliwionych wydatków związanych z jej utrzymaniem należą: wydatki związane z utrzymaniem mieszkania, w części przypadającej na małoletnią, wyżywienie – 700-800 zł miesięcznie (w związku z koniecznością stosowanie diety bezglutenowej), koszty związane z edukacją, zakup środków czystości, zakup ubrań.

W okolicznościach niniejszej sprawy zdaniem Sądu ojciec małoletniej powinien w całości ponosić obowiązek utrzymania małoletniej O., gdyż matka dziecka, która utrzymuje się z niewielkiej renty, pomocy finansowej swojej rodziny oraz pomocy finansowej uzyskiwanej z Ośrodka Pomocy (...) i oraz dodatków otrzymywanych z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nie jest w stanie ponosić wydatków związanych z utrzymaniem małoletniej córki. Ponadto została ona uznana za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

Oceniając możliwości finansowe i zarobkowe ojca małoletniej O. należy przy tym wziąć pod uwagę okoliczność tego rodzaju, iż pozwany odbywa długoletnią karę pozbawienia wolności, co uniemożliwia mu zarobkowanie. Powyższa okoliczność nie może zwalniać go w całości z obowiązków dostarczania środków utrzymania swojemu dziecku. Jednakże uniemożliwia mu ponoszenie w całości kosztów utrzymania małoletniej córki. Fakt, iż pozwany do 2021 roku będzie odbywał karę pozbawienia wolności jest konsekwencją jego własnych życiowych wyborów, które nie mogą negatywnie odbijać się na dziecku. Tym bardziej, iż całość obowiązków związanych z utrzymaniem i wychowaniem małoletniego dziecka spoczywa na jego matce, a jej sytuacja finansowa i rodzina jest bardzo trudna. Sama kwalifikacja prawna, wysokość orzeczonej wobec pozwanego kary wskazuje, że jego czyny miały charakter umyślny i w rażący sposób naruszyły porządek prawny. Popełniając je pozwany sam doprowadził do wymierzenia mu długoterminowej kary, pozbawiając się możliwości zarobkowania.

Sąd mając na uwadze powyższe zasądził alimenty od pozwanego R. J. na rzecz jego małoletniej córki O. S. w kwocie po 600 zł miesięcznie płatne do rąk matki małoletniej M. S. do dnia 10 każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowej płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 21 kwietnia 2017 r. (tj. od dnia złożenia pozwu).

Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie, uznając, że pozwany nie posiada możliwości, aby uiścić zaległe alimenty na rzecz małoletniej córki.

Jednocześnie kwota alimentów w wysokości 600 zł miesięcznie jest to w ocenie Sądu najniższa kwota, na którą można by ustalić obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec małoletniej córki, tak, aby zapewnić małoletniej funkcjonowanie na poziomie minimum socjalnego, aby dziecko nie cierpiało ubóstwa. Pozwany, który jest ojcem małoletniej winien zdawać sobie sprawę z tego, że jest on zobowiązany zapewnić swojemu dziecko odpowiednie warunki do rozwoju, w tym (w przypadku małoletniej O.) również zapewnić dziecku odpowiednią dietę.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. prawo o adwokaturze (Dz.U.2017.2368 j.t.) oraz na podstawie § 10 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714), uwzględniając nakład pracy i charakter podjętych czynności poczyniony przez pełnomocnika z tytułu pełnionej funkcji. Powyższą kwotę 240 złotych podwyższoną o 23% VAT (stosownie do § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu) Sąd przyznał adwokatowi A. N. prowadzącej kancelarię w W. pod adresem Al. (...) i nakazał wypłacić ze Skarbu Państwa kasa Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, przejmując w tym zakresie koszty postępowania na rachunek Skarbu Państwa.

Zgodnie z treścią art. 291 Kodeksu postępowania cywilnego instytut naukowy lub naukowo-badawczy może żądać wynagrodzenia za wykonaną pracę i za stawiennictwo swoich przedstawicieli. Zasady przyznawania wynagrodzenia biegłym reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 roku w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. 2013 r., Nr 518). Jak wynika z § 7 ust. 1 i 2 powołanego aktu wynagrodzenie za wykonaną pracę biegłych z dziedziny medycyny, w zakresie czynności opisanych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, można określić według stawki albo taryfy zryczałtowanej wskazanej w tym załączniku. W przypadku gdy opinię sporządził podmiot, o którym mowa w art. 290 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.2)), wynagrodzenie za wykonaną pracę, w zakresie czynności opisanych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, można określić według stawki albo taryfy zryczałtowanej wskazanej w tym załączniku.

W przedmiotowej sprawie (...) (...)pobrał materiał biologiczny i sporządził opinię rzetelnie oraz w sposób wyczerpujący udzielił odpowiedzi na pytanie zawarte w tezie dowodowej. Jednocześnie złożył fakturę VAT na kwotę 1.750,00 zł. Z tej przyczyny na podstawie powołanych przepisów przyznano (...) Uniwersytetowi Medycznemu wynagrodzenie zgodnie z przedłożonym rachunkiem, który nie budzi zastrzeżeń pod względem formalnym i rachunkowym. Wynagrodzenie wypłacono tymczasowo ze Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie.

Art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2018.300 t.j. z dnia 2018.02.02) stanowi, że kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Zgodnie natomiast z treścią art. 98 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). W myśl art. 100 Kodeksu postępowania cywilnego w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu.

R. J. przegrał proces w przeważającej części, natomiast strona powodowa była ustawowo zwolniona od kosztów sądowych na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 1 przywołanej ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. W konsekwencji pozwany został obciążony wydatkami poniesionymi tymczasowo przez Skarb Państwa z tytułu pokrycia kosztów badania DNA przeprowadzonego przez (...) Medyczny, a nadto opłatą od pozwu, której nie miała obowiązku uiścić strona powodowa.

Zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w pkt 4 zasądzającym alimenty nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.