Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Izabela Bejger

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Romanowska

w obecności oskarżyciela Prok. Rej. ----------

po rozpoznaniu w dniu 09 października 2017 roku

sprawy P. B.

syna M. i A. z domu C.

urodz. (...) w T.

oskarżonego o to, że: w dniu 29 marca 2017 roku w K. ul. (...), pow. g. (...) (...), woj. (...)- (...), działając wbrew przepisom ustawy, posiadała środek odurzający w postaci haszyszu o wadze neto 12,34 grama

tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

ORZEKA:

I.  uznaje oskarżonego P. B. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia tj. przestępstwa z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to po zastosowaniu art. 37a kk na mocy art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 360 (trzysta sześćdziesiąt) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 10 (dziesięciu) złotych;

II.  na mocy art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci: substancji stałej grudkowej o barwie brązowej, o wadze netto 12,34 grama przechowywanej w Składnicy Substancji Psychotropowych i Środków Odurzających Wydziału Kryminalnego Komendy Wojewódzkiej Policji w B. zarządzając jej zniszczenie;

III.  na mocy art. 44 § 2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowego w postaci metalowego pudełka, w którym znajdowała się substancja stała grudkowa o barwie brązowej, o wadze netto 12,34 grama znajdującej się w Składnicy Dowodów Rzeczowych tutejszego Sądu pod poz. 24/17;

IV.  zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, zaś wydatkami poniesionymi w sprawie obciąża Skarb Państwa.

II K 164/17

UZASADNIENIE

W toku czynności służbowych funkcjonariusz D. K. ustalił, że P. B. w miejscu swojego zamieszkania posiada środki narkotyczne. Wspólnie z funkcjonariuszami A. K., A. S., D. L. oraz Z. D. udali się do miejsca zamieszkania wyżej wymienionego. W wyniku przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych znaleźli 12,34 grama środka odurzającego w postaci haszyszu. W czasie dokonywania tej czynności oskarżony potwierdził także , że znalezioną substancją jest haszysz.

Dowód:

- protokół przeszukania z dnia 29.03.2017 r. wraz z spisem i opisem rzeczy - k. 4-8 ,

- wyjaśnienia oskarżonego - k.23

- opinie z przeprowadzonych badań chemicznych - k. 81-82,

- protokoły użycia testera narkotykowego - k. 9,

- protokoły przeważenia substancji - k. 10

Oskarżony był w przeszłości karany sądownie, wykształcenie wyższe, z zawodu logistyk, zatrudniony w firmie (...) w G. (...) jako spedytor- handlowiec uzyskujący miesięczny dochód w kwocie 1.500 złotych netto, kawaler, bezdzietny. W toku postępowania był badany przez biegłych lekarzy psychiatrów, którzy ustalili, że w chwili czynu miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Biegli natomiast stwierdzili u wyżej wymienionego uzależnienia od substancji psychoaktywnych.

Dowód:

- wyrok w sprawie VII K 1447/15 - k. 37-38

, - wyrok w sprawie II K 136/16 k 39

- wyrok w sprawie II K 1466/16 k 40

- opinia sądowo- psychiatryczna k 49-50,

- dane o karalności k 27-29

- dane oskarżonego k 33

Oskarżony P. B. od początku przyznawał się do zarzucanego mu czynu. Nie kwestionował posiadania środka odurzającego odnalezionego u niego w czasie przeszukania. Twierdził, iż był on przeznaczony wyłącznie na własne potrzeby. Wyjaśnień przed sądem nie składał, gdyż wyrok został wydany na skutek uwzględniania przez sąd wniosku z art. 335§ 2 kk.

Dokonując oceny wyjaśnień oskarżonego w zakresie, w którym przyznał się on do zarzucanego mu czynu, sąd uznał je za wiarygodne. Przede wszystkim sąd zważył, iż były one zbieżne z nieosobowymi środkami dowodowymi w postaci dokumentów. Protokoły przeszukania wraz ze spisami i opisami rzeczy, protokoły użycia testera narkotykowego, protokoły przeważenia substancji potwierdziły fakt posiadania przez oskarżonego w dniu 29.03.2017 r środka odurzającego należącego do grupy I-N i IV-N wykazu środków odurzających załącznik nr 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Opinia z zakresu badań chemicznych potwierdziły, iż ujawnione u oskarżonego substancja należy do tej kategorii. Opinia z zakresu badań chemicznych została sporządzona przez osoby posiadające wiadomości specjalne. Ponadto żadna ze stron, w tym oskarżony, nie kwestionowała jej treści. W świetle tak ukształtowanego materiału dowodowego wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budziły wątpliwości.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony powyżej materiał dowodowy, sąd uznał oskarżonego P. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Zastrzeżeń nie budziła kwalifikacja prawna czynu zarzucanego oskarżonemu, gdyż żadna ze stron jej nie kwestionowała, dlatego też nie wymaga ona szczegółowego uzasadnienia. W odniesieniu do tego czynu wskazać należy, iż w wyniku przeszukania znaleziono u oskarżonego wskazaną w zarzucie substancję odurzającą . Oskarżony wyjaśnił, iż substancję tę posiadał na własne potrzeby. Opisanym zachowaniem oskarżony wypełnił zatem znamiona czynu z 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu sąd orzekł karę jaka oskarżony w toku postępowania uzgodnił z prokuratorem a mianowicie po zastosowaniu art. 37a kk na mocy art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzył mu karę grzywny w wymiarze 360 stawek dziennych gdzie jedna stawka wynosi 10 złotych. W przekonaniu sądu kara ta – zarówno co do rodzaju, jak i wymiaru – w sposób trafny oddaje stopień winy i społecznej szkodliwości popełnionego czynu. Taka kara w sposób właściwy uwzględnia zarówno okoliczności popełnionego przestępstwa jak i osobowość sprawcy, będąc w odczuciu społecznym karą sprawiedliwą. Decydując się na orzeczenie kary nieizolacyjnej sąd miał przede wszystkim na uwadze, że oskarżony pracuje zarobkowo nie prowadzi pasożytniczego trybu życia i ma środki na uiszczenia grzywny jeśli nie jednorazowo to w ratach ( w sprawie zastosowano też zabezpieczenie majątkowe k 62-63). Miał też na uwadze jego uprzednią karalność. Należy podnieść, że oskarżony sam zaproponował taką karę i uzgodnił ją z prokuratorem a w postępowaniu dodatkowo miał obrońcę i nie jest to z pewnością kara surowa. Został też odpowiednio pouczony w trakcie przesłuchania o treści art. 447§5 kpk ( protokół przesłuchania k 57). Przyjmując taki wymiar kary jaki został ustalony między stronami sąd miał na uwadze fakt, że w przeszłości był on już karany sądownie w tym także z przestępstwo z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Orzekając jednak karę o charakterze wolnościowym sąd miał na uwadze, że winna ona nosić w sobie element dolegliwości, bo jest to kara, tym bardziej , że w przeszłości orzekano wobec oskarżonego również taką karę ale w mniejszym wymiarze i okazała się ona nieskuteczna. Należy pamiętać, że przestępstwa narkotykowe odznaczają się wyjątkowo wysokim stopieniem społecznej szkodliwości. Przestępstwa związane z narkotykami to przestępstwa powszechnie potępiane społecznie, wywołujące skrajnie negatywne emocje. Orzeczona kara nie może zatem razić surowością, skoro za zarzucany oskarżonemu czym groziła mu co do zasady kara pozbawienia wolności zgodnie z zagrożeniem ustawowym. O dowodach rzeczowych orzeczono zgodnie z treścią art. 70 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zakresie substancji odurzającej, zaś co do pozostałych w oparciu a art. 44§2 kk.

O kosztach procesu orzeczono, mając na uwadze obecną sytuację oskarżonego. Oskarżony co prawda osiąga stałe dochody ale będzie miał do uiszczenia karę grzywny. W związku z tym patrząc na wysokość jego dochodów zwolniono go od obowiązku uiszczenia opłaty i wydatków w sprawie.